ներելու մասին

Started by Satenik, May 27, 2005, 07:24:04 AM

Previous topic - Next topic

Mariam

#10
Արմեն,
Այս մարդուն գործած հանցագործությունների ոչ բնույթն ու ոչ չափսը գիտենք, ու ենթադրություններով  միայն կարող եմ խնդրին մոտենալ: Թերևս անհրաժեշտ է  այս մարդու մտերիմներն հեռացնել նրանից, կամ նրան հեռացնել  իր շաջապատից, կապված է իր գոծած չարիքների աստիճանի հետ: Պետք է պաշտպանել ընկերության խաղաղությունն ու չարագործությունները կարելի չաթով նվազեցնել:
Հին Կտակարանն մատնանշեցիր պատերազմի ու ուժի դիմելու մասին խոսելիս, բայց նույն Հին Կտակարանի օրենքը շատ խիստ է ոճրագործների կամ հանցագորնծերի նկատմամբ: Քրիստոսը ոչ թե մեղմացրեց այլ ուրիշ լույս սփռեց հրեական օրենքի վրա: Շնացող կնոջ դրվագն ու պոռնիկների ու մաքսավորների հանդեպ Հիսուս Քրիստոսի վերաբերմունքը Նոր Կտակարանում, ու նաև միայն սուրբերի կողմից կրկնելի ու մատչելի վարմունքը դատի ու խաչելության ատեն, մեզ կարող են ուրիշ կեցվածք ներշնչել ու առաջարկել, որին սակայն անարժան ենք ու անկարող ենք կրկնել: Շատ քչեր են յուրացրել այս նոր պատվիրանն:
Հայը շատ սուղ գին վճարեց իր հողակտորի համար ու զոհվածերի արյունի շնորհիվ է որ աղջիկս հայրենիքում երջանիկ կյանք է ապրում: Պատերազմը, եթե անհրաժեշտ է, կանենք մեր երեխաները պաշտպանելու միակ ցանկությամբ:

VAHAG

Quote from: Mariam on May 29, 2005, 10:13:10 PM
Թշնամու համար հարկավոր է աղոթել որպեսզի հրաժարի իր չարությունիցն ու ճանաչի Աստուծո լույսի տակ քալելու ուրախությունն, բայց անհրաժեշտ պարագային, կարող ենք բռնի ուժով պայքարել որպեսզի ապահովվի  բոլորի կյանքի անվտանգությունն ու կասեցնել նրա չարություններն:
Կարող ենք պայքարել թշնամու չարությունների դեմ, հարգելով նրան իբր մարդ ու աղոթելով որպեսզի չարիցն հրաժարի ու երջանիկ լինի, ապրելով Աստուծո հետ համերաշխ:
Թուրքերին ցանկանում եմ որ ճանաչեն եղեռնի ճշմարտությունն որպեսզի անսասան հիմքի վրա նոր կառուցանեն ժողովրդականությունն իրենց երկրում ու ապահովվի շրջանի խաղաղությունն: Ուրիշ պահանջք չունեմ նրանցից, մենք թող անհրաժեշտը անենք որպեսցի Արցախի ու Հայաստանի ապագան ապահովենք:
Հարևան սրիկայի սիրելն նշանակում է նախ կասեցնել իր հանցագործություններն, կամ ոստիկանության դիմելով, կամ անհրաժեշտ մարդկանցով գնալ իր մոտ ու պարզելով նրա հետ նրա արարքների հետևվանքներն: Բայց ցանկանում եմ ոչ թե նրա կորուստը, այսինքն բանտարկելը, այլ ցանկանում եմ որ հրաժարի իր գործած չարություններիցն: Եթե առայժմն հրաժարած չէ, հարկավոր է արդարադատության դիմել, նրա ազդեցությունից հեռու պահել իր ընտանիքն: Բայց ես նրան չեմ ատում. գութ ունեմ եմ նրա նկատմամբ և ատում նրա գործած չարիքներն , որոնց անպայման ու անհապաղ կերպով պետք է վերջ տրվի: Հետո պարտք ունեմ նրա նկատմամբ  ու պարտավոր եմ աղոթելու որպեսզի Աստված նրա հոգին լուսավորի ու ետ դարձ կատարի: Կարող եմ նրան Աստուծո սիրով սիրել ու բարիք գործել իր ընտանիքին, կամ  ուղղակի նրան օգնել տարբեր ձևով, կամ իր հարազատներին: Աստված մեզ ցույց կտա թշնամու սիրելու ճիշդ ձևը:
Շտապ ու շատ հպանցիկ պատասխան էի տվել: Պարզեցիք խնդրին խորությունն: Շնորհակալություն Ձեզ:
Փառանձեմ, պետք է խոսես նրա մասին ուրիշների հետ, մենակ չմնաս այս խնդրի առջև:
Այ դրա համար էլ ցեղասպանություն եղավ,մի քանի 100 հայի շարում էին և բոլորին գնդակահարում իսկ նրանք ինչ էին անում,չոքում և աղոթում էին փոխանակ կռվեին,իսկ ինչ տվեց աղոթքը ինչի հանգեցրեց սիրելը,միայն ասում եք սիրեք,մի ատեք և այլն լավ սիրեցի հետ՞ո,ինչ՞ի արժանացա,իհարկե ոչնչի

Salmast

Quote from: VAHAG on September 14, 2008, 02:02:10 PM

Այ դրա համար էլ ցեղասպանություն եղավ,մի քանի 100 հայի շարում էին և բոլորին գնդակահարում իսկ նրանք ինչ էին անում,չոքում և աղոթում էին փոխանակ կռվեին,իսկ ինչ տվեց աղոթքը ինչի հանգեցրեց սիրելը,միայն ասում եք սիրեք,մի ատեք և այլն լավ սիրեցի հետ՞ո,ինչ՞ի արժանացա,իհարկե ոչնչի
[/quote]

Հարգելի Վահագ, որտեղ է գրված, որ <մի քանի 100 հայի շարում էին և բոլորին գնդակահարում իսկ նրանք ինչ էին անում,չոքում և աղոթում էին փոխանակ կռվեին>:

Խնդրում եմ, լուսավորիր ինձ:

VAHAG

Quote from: Salmast on September 14, 2008, 02:15:41 PM
Quote from: VAHAG on September 14, 2008, 02:02:10 PM

Այ դրա համար էլ ցեղասպանություն եղավ,մի քանի 100 հայի շարում էին և բոլորին գնդակահարում իսկ նրանք ինչ էին անում,չոքում և աղոթում էին փոխանակ կռվեին,իսկ ինչ տվեց աղոթքը ինչի հանգեցրեց սիրելը,միայն ասում եք սիրեք,մի ատեք և այլն լավ սիրեցի հետ՞ո,ինչ՞ի արժանացա,իհարկե ոչնչի

Հարգելի Վահագ, որտեղ է գրված, որ <մի քանի 100 հայի շարում էին և բոլորին գնդակահարում իսկ նրանք ինչ էին անում,չոքում և աղոթում էին փոխանակ կռվեին>:

Խնդրում եմ, լուսավորիր ինձ:
[/quote]
Աաաաաաա ես էլ ինքս ինձ մտածում եմ թե այդ որտեղ եմ պատմությունից խոսացել որ կարծում եք չգիտեմ 15-20րդ դարի պատմությունը:
Հետաքրքիր է իսկ որտեղ պետք է գրված լինի որ ինչ որ ճշմարտություն հասկանամ,իսկ կներեք ինչի արդյունք էր ցեղասպանությունը,մի քիչ կոպիտ եմ ասել,բայց դուք ասածներս այլ կերպ պետք է հասկանայիք նկատի ունեմ երբ թուքրերը հայերին գնդակահարում էին հույսները Աստծո վրա էին դրել,իսկ քահանարեը և եկեղեցականները նորից «սիրել թշնամուն» էին քարոզում,փոխանակ զենքով պայքարեն և ոչ թե սիրով և աղոթքով,իսկ կներեք որտեղ է գրված որ հայերը կռվել են և պարտվել են,ոչ մի տեղ,ինչ՞ու չեն կռվել,ինչ՞ու զենք չեն վերձրել,ինձ կասե՞ք,որովհետև եկեղեցիներում ասում են «սիրեք թշնամուն»,ինչու ես պետք է սիրեմ իմ թշնամուն եթե նրա անունը թշնամի եմ դրել,չէ չեմ հավատում,չեմ ընդունում:

Salmast

Quote from: VAHAG on September 14, 2008, 03:31:32 PM
Quote from: Salmast on September 14, 2008, 02:15:41 PM
Quote from: VAHAG on September 14, 2008, 02:02:10 PM

Այ դրա համար էլ ցեղասպանություն եղավ,մի քանի 100 հայի շարում էին և բոլորին գնդակահարում իսկ նրանք ինչ էին անում,չոքում և աղոթում էին փոխանակ կռվեին,իսկ ինչ տվեց աղոթքը ինչի հանգեցրեց սիրելը,միայն ասում եք սիրեք,մի ատեք և այլն լավ սիրեցի հետ՞ո,ինչ՞ի արժանացա,իհարկե ոչնչի

Հարգելի Վահագ, որտեղ է գրված, որ <մի քանի 100 հայի շարում էին և բոլորին գնդակահարում իսկ նրանք ինչ էին անում,չոքում և աղոթում էին փոխանակ կռվեին>:

Խնդրում եմ, լուսավորիր ինձ:
Աաաաաաա ես էլ ինքս ինձ մտածում եմ թե այդ որտեղ եմ պատմությունից խոսացել որ կարծում եք չգիտեմ 15-20րդ դարի պատմությունը:
Հետաքրքիր է իսկ որտեղ պետք է գրված լինի որ ինչ որ ճշմարտություն հասկանամ,իսկ կներեք ինչի արդյունք էր ցեղասպանությունը,մի քիչ կոպիտ եմ ասել,բայց դուք ասածներս այլ կերպ պետք է հասկանայիք նկատի ունեմ երբ թուքրերը հայերին գնդակահարում էին հույսները Աստծո վրա էին դրել,իսկ քահանարեը և եկեղեցականները նորից «սիրել թշնամուն» էին քարոզում,փոխանակ զենքով պայքարեն և ոչ թե սիրով և աղոթքով,իսկ կներեք որտեղ է գրված որ հայերը կռվել են և պարտվել են,ոչ մի տեղ,ինչ՞ու չեն կռվել,ինչ՞ու զենք չեն վերձրել,ինձ կասե՞ք,որովհետև եկեղեցիներում ասում են «սիրեք թշնամուն»,ինչու ես պետք է սիրեմ իմ թշնամուն եթե նրա անունը թշնամի եմ դրել,չէ չեմ հավատում,չեմ ընդունում:
[/quote]

Վահագ ջան, ես արդեն նամակով քեզ պատասխանել եմ, առանց քո այս պատասխանը կարդալու: Խնդրում եմ կարդա Հայոց Պատմության դասագրքից Եղեռնի մասին պատմող թեմաները. հատկապես այն հատվածները, որոնք պատմում են սպանություններից առաջ Պատերազմում կռվել կարողացող տղամարդկանց հավաքագրման, Մտավորականների և հոգևորականների ձերբակալման, ինչպես նաև Ինքնապաշտպանական մարտերի մասին: Դրանից հետո կշարունակենք զրուցել:

Ղուկաս Վահան

Դե եթե մարդ կարդա միայն Ավետարանի մի հատվածը և այնտեղ ընթերցի այս հատվածը միայն, թե` մի այտիդ ապտակում են, մյուսն էլ պարզիր, առանց այդ հատվածի մեկնությունն իմանալու, ապա բնական է, որ այսպիսի եզրակացություն կատարի`
Quote from: VAHAG on September 14, 2008, 03:31:32 PM
... ինչ՞ու զենք չեն վերձրել,ինձ կասե՞ք,որովհետև եկեղեցիներում ասում են «սիրեք թշնամուն»,ինչու ես պետք է սիրեմ իմ թշնամուն եթե նրա անունը թշնամի եմ դրել,չէ չեմ հավատում,չեմ ընդունում:
Բայց երևի պետք է հիշել պատմության որոշ էջեր, ինչպես օրինակ Վարդանանց հերոսամարտը, ընթերցել Եղիշե վարդապետի «Վասն վարդանանց ...» գիրքը, այցելել թանգարան և տեսնել Աշոտ Երկաթ թագավորի խաչը ... հիշել, որ Սարդարապատի ճակատամարտը տեղի չէր ունենա, եթե Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը չլիներ: Չմոռանանք նաև արցախյան պատերազմին մասնակից եկեղեցականներին:
Եթե պետք է, մեջբերումների ցանկը կարող ենք ավելացնել:
Let's open the window of our soul and let the light enter our souls

VAHAG

Quote from: Admin on September 16, 2008, 11:53:05 AM
Դե եթե մարդ կարդա միայն Ավետարանի մի հատվածը և այնտեղ ընթերցի այս հատվածը միայն, թե` մի այտիդ ապտակում են, մյուսն էլ պարզիր, առանց այդ հատվածի մեկնությունն իմանալու, ապա բնական է, որ այսպիսի եզրակացություն կատարի`
Quote from: VAHAG on September 14, 2008, 03:31:32 PM
... ինչ՞ու զենք չեն վերձրել,ինձ կասե՞ք,որովհետև եկեղեցիներում ասում են «սիրեք թշնամուն»,ինչու ես պետք է սիրեմ իմ թշնամուն եթե նրա անունը թշնամի եմ դրել,չէ չեմ հավատում,չեմ ընդունում:
Բայց երևի պետք է հիշել պատմության որոշ էջեր, ինչպես օրինակ Վարդանանց հերոսամարտը, ընթերցել Եղիշե վարդապետի «Վասն վարդանանց ...» գիրքը, այցելել թանգարան և տեսնել Աշոտ Երկաթ թագավորի խաչը ... հիշել, որ Սարդարապատի ճակատամարտը տեղի չէր ունենա, եթե Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը չլիներ: Չմոռանանք նաև արցախյան պատերազմին մասնակից եկեղեցականներին:
Եթե պետք է, մեջբերումների ցանկը կարող ենք ավելացնել:
Ես չեմ ասում թե ինչ են արել,ես ասում եմ թե ինչ է քարոզվում,քո ասած Աշոտ Երկաթ թագավորի խաչը տեսել եմ,ես հավատացել եմ Աստծոն և ինչ որ չափով տեղյակ եմ,հիմա չեմ հավատում,չեմ հիասթափվել ուղղակի փոխվել ա մտածելակերպս:Դու ինձ բերում ես օրինակները,ես չեմ ասում եկեղեցին դեր չի խաղացել,շատ լավ ուզում ես ես էլ հակառակ օրինակները բերեմ և դա բոլորն էլ գիտեն որ կարող եմ բերել,ուղղակի նպատակ չունեմ այստեղ Քրիստոնեությունը վատաբանել և շատ լավ հասկանում եմ որ երեխաներ են այստեղ մտնում և պետք չի նրանց հիասթափեցնել,ուզում եմ ավելի պարզ զրուցենք և ավելի անկեղծ պահպանելով բոլոր նորմաները:
Ես ինքս ունեմ բազմաթիվ հարցեր ինքս շատ բաների եմ ականատես եղել և մի քիչ ավելի չոր եմ դատում:

TILIL

Ինձ թվում է ներել միշտ էլ հնարավոր է, բայց միայն այն դեպքում եթե ներում ես դիմացինիդ ոչ թե ուղղակի ասելու համար, որ ներել ես, այլ նաև երբ ինքդ քո մեջ հանգիստ ես և զգում ես, որ ներել ես,քո հոգում էլ չարություն չկա և դու ընդունում ես դիմացիցնին այնպիսին, ինչպիսի նա կա:Ինչ խոսք այս պրցեսը շատ բարդ է և նաև կասեի երկար ժամանակ է պահանջում, բայց կարևոր ձգտումն է:Եվ դրա արդյունքում կարծում եմ դիմացինն ավելի արագ է իր սխալը հասկանում և ընդունում:

Տ. Տաթև քհն.

Վահագ ջան, չեմ կարծում, որ երեխաները ճշմարտությունից կհիասթափվեն, այլ ընդհակառակը, տարիների ընթացքում քարոզված անճշտություններից են մարդիկ հիասթափվել, այն անճշտություններից, որ քարոզվել ու դասավանդվել են Հայոց եկեղեցու պատմության լուսաբանման ուղղությամբ, ու հիմա, փառք Աստծո, ամեն ինչ արդեն ճիշտ է դասավանդվում այդ առումով, ու շատ պարզ երեխաները սովորում են, որ քրիստոնեությունը թույլերի կրոն չէ, ստրկամիտների կրոն չէ, այլ այն քաջ հերոսների, որ ունեցել ենք ... , որոնց թվում են նաև ցեղասպանության դեմ պայքարած մարդիկ...
Սարդարապատն էլ գուցե դառնար ցեղասպանություն, եթե չլիներ Գևորգ Սուրենյան կաթողիկոսի վճռական որոշումը

VAHAG

Quote from: arsensrk on September 17, 2008, 11:06:55 AM
Վահագ ջան, չեմ կարծում, որ երեխաները ճշմարտությունից կհիասթափվեն, այլ ընդհակառակը, տարիների ընթացքում քարոզված անճշտություններից են մարդիկ հիասթափվել, այն անճշտություններից, որ քարոզվել ու դասավանդվել են Հայոց եկեղեցու պատմության լուսաբանման ուղղությամբ, ու հիմա, փառք Աստծո, ամեն ինչ արդեն ճիշտ է դասավանդվում այդ առումով, ու շատ պարզ երեխաները սովորում են, որ քրիստոնեությունը թույլերի կրոն չէ, ստրկամիտների կրոն չէ, այլ այն քաջ հերոսների, որ ունեցել ենք ... , որոնց թվում են նաև ցեղասպանության դեմ պայքարած մարդիկ...
Սարդարապատն էլ գուցե դառնար ցեղասպանություն, եթե չլիներ Գևորգ Սուրենյան կաթողիկոսի վճռական որոշումը
Լավ մի հարց տամ:Եթե Աստված սիրում է իր զավակներին ինչու թույլ տվեց որ 1.5 միլոն հայ սպանվեն:Ինչու թուրքերը մեզ կոտորեցին ինչու էինք մենք թուրքերի և պարսիկների հետ դարավոր թշնամիներ:Ուր էր մեր Տեր Աստվածը երբ հայերին անխնա գնդակահարում էին,երեխաներին մոռթում և այլ անասունություններ անում,ինչու պետք է Մովսեսը Աստծո օգնությամբ փրկի իր ժողովրդին իսկ մենք կոտորվենք:Ուրախանում ենք որ առաջինը մենք ենք ընդունել Քրիստոնեությունը 301 թ ին,ինչ փոխվեց,ոչինչ էլ չփոխվեց դրա արդյունքում ունեցանք թշնամիներ:Այսօր եկեղեցին ունի շատ մեծ հարստություն,այսօր եկեղեցու օգնությամբ շատ մութ գործեր են կատարվում և դա բոլորս էլ գիտենք,հիմա էլ մեզ համարում ենք  ընտրյալ ազգ,կյանքը երկու անգամ սկսեց Հայաստանից,առաջինը մենք ընդունեցինք Քրիստոնեությունը և այլն: