Ուխտագնացութիւն ի Տէր Զօր

Խաչին մէջ չարչարանք, ամօթ տեսնող անձը կեանքի գնացքին իսկ մէջ անշարժ գերեզման մըն է (էջ 33):

Ի՞նչ է խաչը ինքնին, եթէ ոչ խորհրդանիշ (symbol) մը, որ գոյութենական, իրողական փաստով կը բերէ մեզի Յիսուսանման զոհողութեան գաղափարը, իբրև կեանքի ներշնչման աղբիւր (էջ 75):

——————

Նահատակութիւն քառասնից մանկանց

Ճանչնալ զԱստուած՝ մէկ բառով կը նշանակէ շալկել խաչը Աստուածորդւոյն… (էջ 35)

———————————

Յարութիւն և հայութիւն

Խաչ շատ տեսած մեր ժողովուրդը խաչով դրոշմեց իր կեանքը, բայց զայն խաչի մահուամբ չկնքեց: Խաչէն անդին, խաչի ճամբով, ան հաւատաց յարութեա՛ն (էջ 93):

Յարութեան ժողովուրդ ենք եղած: Խաչապաշտ ըլլալը յարութեան նախադուռն է միայն: Որովհետև զոհողութիւնը մահ չէ, երբ յոյսով, հաւատքով և սիրով է զսպանակուած: Յարութիւնն է պսակը նման զոհողութեան (էջ 149):