Սուրբ Փոկաս հայրապետը սևծովյան Սինոպ քաղաքի եպիսկոպոսն էր: Նա ապրում էր Պափլագոնիա քաղաքում` զբաղվելով այգեգործությամբ: Իր տան դռները բաց էին պանդուխտների, օտարների, աղքատների ու կարոտյալների առաջ: Դեռ մանուկ հասակից Աստծուց շնորհ է գտնում և բազմաթիվ հրաշագործություններ կատարում: Վարքագրական աղբյուրների համաձայն դևերին հալածում էր, կույրերին` լուսավորում, իսկ իր ունեցվածքը աղքատներին բաշխում: Եպիսկոպոսության շրջանում մեղադրվում է քրիստոնյա լինելու համար, իսկ Տրայանոս կայսեր զինվորները հրաման են ստանում սպանելու նրան, ուր էլ որ հանդիպեն: Այսպես, սուրբ Փոկասն իր տանն ընդունում է զինվորներին, հյուրասիրում նրանց, ապա ասում, որ ինքն է փնտրվող անձը: Թեև զինվորները, որոնք գոհ էին մնացել նրա հյուրասիրությունից, բազմիցս հորդորում են Փոկասին ետ կանգնել իր հավատքից, սակայն վերջինս չի ուրանում Քրիստոսին և սրախողխող լինելով՝ նահատակության պսակն է ընդունում 117 թ.:
Հայ Եկեղեցին սուրբ Փոկաս հայրապետի և առաքյալներին հետևող սուրբ Երանոսի հիշատակը տոնում է Ս. Խաչի Դ․ կիրակիին հաջորդող երկուշաբթի օրը:
0 կարծիք