«Ես ում եմ նայելու, եթե ոչ հեզերին ու խոնարհներին
և նրանց, ովքեր դողում են Իմ խոսքից»:
(Եսայի ԿԳ 2)
—————————————————
Մեծ երկյուղով, երբ մտնելու լինենք, երկրպագենք Թագավորին, որ այնտեղ է, քանզի այնտեղից առաջին իսկ հայտնությունը կարող է զարմացնել տեսնողին. փակված են այժմ դռները մեզ համար, իսկ երբ բաց տեսնենք դրանք (որ փնտրողների նպատակն է), պիտի տեսնենք ներսում մեծ լուսավորություն:
Այսուհետև ամբոխով ու խռովությամբ չմտնենք, այլ խորհրդական լռությամբ, քանզի եթե թատրոններում այն ժամանակ են կարդում թագավորների հրովարտակները, երբ մեծ լռություն է տիրում, ապա որչափ առավել այս քաղաքում պետք է ամենքին խոնարհվել և ուշադիր լինել հոգով ու լսելիքով։ Եվ եթե այսպես անձներս պատրաստենք, Հոգու շնորհները բազում ճշմարտությամբ կառաջնորդեն մեզ և այնտեղ արքունական աթոռին կհասնենք։ Եվ այնտեղի բոլոր բարիքներին հասնում ենք մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի շնորհներով ու մարդասիրությամբ (Հովհաննես Ոսկեբերան)։
Շնորհակալություն, մեծ ուրախությամբ կարդում եմ գրառումները, որովհետև կայքի գործն ու նպատակը բարի են:
Հաճելի է լսել:
Շնորհակալություն նաև Գրիգոր Դարբինյանին, որ իր այս գիրքը տրամադրել է Լուսամուտին:
Ուրախալի է, որ հոգևորը ընթերցողներ կան: