Սուրբ Դավիթ մարգարեն Բոազի և Հռութի ծոռն էր: Աստվածաշունչ մատյանը նկարագրում է նրան որպես սաղմոս ասող, շնորհալի, պատերազմիկ, իմաստուն, ճարտասան և գեղեցիկ տեսքով մի մարդ: Նա հովիվ է եղել: Փողշտացիների հարձակման ժամանակ հաղթել է հսկա Գողիաթին: Սավուղի մահից հետո դարձել է Իսրայելի թագավորը և հիմնադրել Երուսաղեմ քաղաքը: Աստվածաշունչ մատյանի Սաղմոսաց գրքի հեղինակն է: Հին Կտակարանի ամենամեծ և ազդու դեմքերից է: Նա արժևորվում է նրանով, որ աշխարհի Փրկիչ Հիսուս Քրիստոս նրա սերնդից է:
Հայ Եկեղեցին Դավիթ մարգարեի հիշատակը տոնում է Հակոբոս Տյառնեղբոր հետ, որովհետև եթե Դավիթը Քրիստոսի «նախահայրն» է ըստ մարմնի, ապա Հակոբոսը նրա «եղբայրը», ազգականը՝ ըստ մարմնի: Այս երկու սուրբերի անուները միասին են տոնախմբվում՝ խորհրդանշելու համար Հին և Նոր Ուխտերի միաձուլումը քրիստոնեության մեջ:
Հայ Եկեղեցին ս. Դավիթ մարգարեի և Հակոբոս Տյառնեղբայր առաքյալի հիշատակը տոնում է Ս. Ծնունդին նախորդող Ավագ Տոների ժամանակ:
0 կարծիք