Ի՞նչ է փիլիսոփայությունը

[Karen]

Համապատասխան բաժինը չգտնելով, որոշեցի այստեղ բացել թեման, եթե ես չեմ նկատել բաժինը ապա կխնդրեյի մոդերատորը տեղափոխեր համապատասխան բաժին.

հարցս հետևյալումն է կայանում.
ինչպես էք վերաբերվում փիլիսոփանների գաղափարներին ու ընդհանրապես ինչ է ըստ ձեզ փիլիսոփայությունը, արդյոք լուրջ գիտություն է թե ոչ?

[Abegha]

Այո, շատ լուրջ։
Հին աշխարհի փիլիսոփաները շատ լուրջ մտքեր ունեն, որոնց պետք է ծանոթ լինել նոր քաղաքակրթություն կերտելու համար։ Փիլիսոփայությունը ճամարտակություն չէ։ Փիլիսոփայությունը գիտություն է, որ այսօրվա մարդկանց շատ գեղեցիկ ձևով ցույց է տալիս մարդկության մտքի զարգացման պատմությունը։

[Karen]

Հայր Սուրբ, եթե դուք համարում էք դա այդքան լուրջ բան(իհարկե եսելեմ այդ ամենը լուրջ համարում բայց մասսամբ և ոչ ամբողջությամբ) ապա ինչպես կբացատրեք այն փաստը որ մինչև հիմա Փիլիսոփաններից և ոչ մեկը չեն գտել Ճշմարտություն գաղափարի բացատրությունը, մինչև հիմա ոչ մի փիլիսոփա չի կարողանում հստակ սահմանել ինչ բան է Ճշմարտություն.
կամ ինչպես էք վերաբերվում այն բանին որ Փիլիսոփանները համարում են Փիլիսոփայությունը Գիտությունների Գիտություն?

[Abegha]

Նախ ասեմ, որ ես փիլիսոփայության մասնագետ չեմ։
Փիլիսոփայության նկատմամբ սխալ վերաբերմունքը կարծում եմ ձևավորվել է սովետմիության ժամանակ, աթեիստական–սոցիալիստական գաղափարական թվացյալ միջոց Աստծուն մերժելու և փիլիսոփայությունը ընկալելու որպես գիտությունների գիտություն, թեև, ճիշտ է, ժամանակ առ ժամանակ այս տեսակետը արտահայտվել է, սակայն մենք ունենք նաև քրիստոնյա և հոգևորական փիլիսոփաներ, ինչպես օրինակ Դավիթ Անհաղթ փիլիսոփան, որ վարդապետ է եղել։ Փիլիսոփայությունը ուսումնասիրել են նաև միջնադարի համալսարաններում։
Ճշմարտության գաղափարի բացատրության հարցում պետք չէ նայել միայն սովետական գրականությունը, շատ քրիստոնյա փիլիսոփաներ, ինչպես օրինակ նշեցի Դավիթ Անհաղթին, իր աստվածաբանական վերլուծություններն ունի։ Իսկ մյուսներն էլ հասնում են Անհասի գաղափարին և այլևս առաջ չեն կարողանում գնալ։
Հետաքրքիր է նաև Կաֆկայի «Սիզիփոսյան առասպել»–ը, որտեղ, եթե ուշադիր կարդանք, ապա կտեսնենք, թե հեղինակն ինչպես է անընդհատ բացահայտում կամ բախվում այդ Անհայտին։
Սովետմիության շրջանում փիլիսոփայությունը, այո, փորձում էր մերժել Աստծուն, սակայն միշտ այն հակառակն է կատարում։ Այնուամենայնիվ փիլիսոփայությունը միայն այս չէ։ Շատ հետաքրքիր է նաև իրավունքի փիլիսոփայությունը, օրինակ ինչպես էին հին աշխարհի փիլիսոփաները տեսնում հասարակությունը, պոլիսի ձևավորումը, պետության գաղափարը և այլն։
Փիլիսոփայությունը միշտ բացահայտել է իր տկարությունը, ինչպես Սոկրատեսն է ասել՝ գիտեմ այն, որ ոչինչ չգիտեմ։
Այս ամենով հանդերձ փիլիոփայությունը մնում է իր բարձունքում, այն բավականին հետաքրքիր կերպով ներկայացնում է ժամանակի մեջ մարդկային մտքի և աշխարհընկալման նրբերանգները, այն ներկա է նաև գիտության մյուս ճյուղերում և այլն,
Չեմ ցանկանում շատ երկարացնել գրածս։

[Mandarinka]

Հայր Ղուկաս: 

[Nane]

Միջնադարում  մատենագիրները և աստվածաբանները /Դավիթ Անհաղթ, Գրիգոր Նարեկացին, Ներսես Շնորհալին, Գրիգոր Տաթևացին, Առաքել Սյունեցին և այլոք/ արժանացել են <Եռամեծար, անհաղթ փիլիսոփա> անվանը: Իսկ <<Մատեան Ողբերգութեան>> ձեռագրերից մեկում Սուրբ Գրիգոր Նարեկացուն կոչում են <Հոգեմատեան փիլիսոփա>: Ճիշտն ասած` շատ սիրեցի <Հոգեմատեան> բառը, բայց հիմա անցնենք բուն փիլիսոփայությանը: Միջնադարում փիլիսոփայությունը ոչ միայն ուսումնասիրվել է, այլև փիլիսոփայության իմացությունը անհրաժեշտ նախապայման է համարվել աստվածաբանության ուսումնասիրման համար: Իզուր չէ, որ առաջ էր եկել <փիլիսոփայությունը  Աստվածաբանության աղախինն է>: սկզբունքը:  Իսկ <Ինչ է փիլիսոփայությունը> հարցին պատասխանելու համար պարզապես կթվարկեմ Դավիթ Անհաղթի` Փիլիսոփայության Սահմանումները 1. Փիլիսոփայությունը գիտություն է գոյի մասին 2. փիլիսոփայությունը գիտություն է աստվածային և մարդկային իրերի մասին. 3.Փիլիսոփայությունը մտածություն է մահվան մասին 4. ՓիլիսոփայությունըԱստծուն նմանվելն է ըստ մարդկային կարողության 5. Փիլիսոփայությունը արվեստների արվեստ է, գիտությունների գիտությունը 6. Փիլիսոփայությունը սեր է իմաստության հանդեպ:  Այսինքն, փիլիսոփայությունը աշխարհը, ինչ որ չափով նաև մարդուն, ավելի ճիշտ` մարդու և աշխարհի հարաբերությունը ճանաչելու համար է, որի նպատակը, սակայն, Աստծու և աստվածայինի ճանաչումն է: Իսկ գերմանացի մեծ փիլիսոփա Կանտն ասել է. <Երբ ճանաչելով հասնում ենք մի կետի, որ այլևս չենք կարող շարունակել, երբ միտքն ու բանականությունն այլևս անզոր են, մնում է միայն ամենազոր հավատքը>:

[akunq]

փիլիսոփայությունը ոչ մի կապ չունի Քրիստոնեության  հետ։

[Samvel]

Ակունքն ասում է. "փիլիսոփայությունը ոչ մի կապ չունի Քրիստոնեության  հետ։"

Նանեն   ասում է. "հարցին պատասխանելու համար պարզապես կթվարկեմ Դավիթ Անհաղթի` Փիլիսոփայության Սահմանումները 1. Փիլիսոփայությունը գիտություն է գոյի մասին 2. փիլիսոփայությունը գիտություն է աստվածային և մարդկային իրերի մասին. 3.Փիլիսոփայությունը մտածություն է մահվան մասին 4. Փիլիսոփայությունը Աստծուն նմանվելն է ըստ մարդկային կարողության 5. Փիլիսոփայությունը արվեստների արվեստ է, գիտությունների գիտությունը 6. Փիլիսոփայությունը սեր է իմաստության հանդեպ:

Ակունքի ասելով դուրս է գալիս, որ քրիստոնեությունը ոչ մի կապ չունի այս ամենի հետ:

Ակունք,  ԻՆՉՈՒ  ԵՔ  ՀԱՅՀՈՅՈՒՄ  ՔՐԻՍՏՈՆԵՈՒԹՅԱՆԸ  ?

[akunq]

Քավ լիցի Սամվել.ես ինչեր ես ասում՞ետ որտեղ տեսար իմ հայհոյությունը.ես չգիտեմ թե ինչ է ասել Դավիթ անհախթը.բայց աստվածաշոոնչը ասում էՙիմաստունների իմաստությունը պիտի կորսնցնեմ ու հանճարների հանճարը պիտի խափանեմ՚չէ որ Աստված հիմարացրեց այս աշխարհի իմաստությունը։ուստի չթույլատրեց որ աշխարհային իմաստությամբ Աստված ճանչնայ՚Սամվել՝իսկ փիլիսոփայությունը տիպիկ աշխարհային գիտությունէ.որը երբեք ել չի տանում ապաշխարհության։

հետո ուշադիր ինչ է ասվումՙփիլիսոփայությունը մտածում է մահվան մասին՚գուցե դու ել ես՞ մտածում մահվան մասին։բայց ես մտածում եմ կյանքի մասին՝ որն է  ՔՐԻՍՏՈՍ
ՙվասն զի Աստծոյ յիմարը մարդոցմե ավելի իմաստուն է և Աստծոյ տկարը  մարդոցմե ավելի է՚Ա.թուղթ առ կորնթացիս 1ին գլխից։

[akunq]

Կարեն ջան քեզ կխնդրեի.որպես թեմաի հեղինակ.հայտնեիր քո դիրքորոշումը։