Ամուսնության նպատակը

[Mariam]

Ամուսնինների միավորումը միշտ լինելու է ՏՈՆ, բայց այս տոնը հոգեղիանում է :Մարմինը ինքը հոգեղիանում է:
Այսպես եմ անձամբ տեսնում կյանքն ու սերը: Իմ հայացքը չի կարող ամփոփել մեզ տրված ամբողջ աստվածային իմաստությունը՝ ամուսնության Խորհրդի վերաբերյալ:

[Abegha]

Էստեղ ինձ մոտ հարց առաջացավ.
Իսկ սիրահարությունը կամ սերը ամուսնության նպատա՞կ են, թե՞ որոշակի ընթացք կամ միջոցներ։

[CHERRY]

Էստեղ ինձ մոտ հարց առաջացավ.
Իսկ սիրահարությունը կամ սերը ամուսնության նպատա՞կ են, թե՞ որոշակի ընթացք կամ միջոցներ։

Կարող եք հարցն ավելի բացել:

  Իմ կարծիքով, սերը գլխավոր պայմանն է, թե՛ ամուսնանալուց, թե՛ ընկերության ժամանակ, թե՛ աշխատելիս` Պողոս առաքյալի նկարագրած սերը նկատի ունեմ:    

[Mandarinka]

Էստեղ ինձ մոտ հարց առաջացավ.
Իսկ սիրահարությունը կամ սերը ամուսնության նպատա՞կ են, թե՞ որոշակի ընթացք կամ միջոցներ։

Իմ կարծիքով հակառակը: Ամուսնությունը  սերը արտահայտելու  միջոց է: Միակ իրական միջոցն է:
Մի ուրիշ կեղմից, ամուսնությունը նաև սիրուն հասնելու նպատակ է:

[Maro]

Իսկ իմ մոտ մեկ ուրիշ հարց առաջացավ: Մարդ պետք է ամուսնանա, որպեսզի մենակ չլինի? 12:)Կարևոր չէ ում հետ ընտանիք կազմի, միայն թե...

[MONK]

Իսկ իմ մոտ մեկ ուրիշ հարց առաջացավ: Մարդ պետք է ամուսնանա, որպեսզի մենակ չլինի? 12:)Կարևոր չէ ում հետ ընտանիք կազմի, միայն թե...

Եթե մարդ պիտի ամուսնանա զուտ նրա համար, որ մենակ չլինի` շարժվելով կարևոր չի ում հետ սկզբունքով, ապա ես խորհուրդ կտայի ընդհանրապես չամուսնանալ. կարող է հայտնվել ավելի սարսափելի վիճակում, քան մենակությունն է:

[Maro]

Համամիտ եմ լիովին:
Ինչպես ես են ասուն."Լուչշե սպատ ս օտկռիտօյ ֆոռտոչկոյ, չեմ սկեմ պոպալո:

[mane]

Իմ կարծիքով, սերը գլխավոր պայմանն է, թե՛ ամուսնանալուց, թե՛ ընկերության ժամանակ, թե՛ աշխատելիս` Պողոս առաքյալի նկարագրած սերը նկատի ունեմ:

Մարմնավոր սերը որեւէ կրոնի հետ կապ չունի, բոլոր էլ այդ սիրով սիրում են եւ դրա մեջ որեւէ արտառոց բան չկա, որ Պողոս Առաքյալը խոսեր այդ մասին: Հույների մեջ սերը արտահայտվում է երեք կերպով՝ էրոս, ֆիլոս, ագապե: Էրոսը տղամարդու եւ կնոջ միջեւ եղած սերն է, ֆիլոսը՝ եղբայրական, հարազատական սերն է, իսկ ագապեն՝ աստվածային: Առաջին երկուսը բնական են ամբողջ մարդկության համար՝ անկած կրոնից, իսկ երրորդը՝ աստվածային սերը, Սուրբ Հոգու շնորհով է տրվում քրիստոնյաներին եւ շնորհներից ամենաբարձրն է, որով կատարում է նաեւ Աստծո պատվիրանը՝ «Սիրիր քեո Տեր Աստծուն քո ամբող սրտով, քո ամբողջ հոգով եւ քո ամբողջ մտքով եւ սիրիր քո ընկերոջը քո անձի պես» (Մատթ. 22:37), ինչպես նաեւ թշնամուն եւ բնական է, որ Պողոս Առաքյալը այս սերը նկատի ուներ: Պետրոս Առաքյալը իր ընդհանրական երկրորդ թղթի առաջին  գլխում գրում է, թե ինչպես մարդ կարող է հասնել այդ աստվածային սիրուն եւ նշում յոթ աստիճաններ, որոնցից ամենաբարձրը սերն է, «Ամեն ջանք գործադրելով՝ ձեր հավատքով առաքինություն ձեռք բերեք, առաքինությամբ՝ գիտություն, գիտությամբ՝ ժուժկալություն, ժուժկալությամբ՝ համբերատարություն, համբերատարությամբ՝ աստվածպաշտություն, աստվածպաշտությամբ՝ եղբայրասիրություն, եղբայրսիրությամբ էլ՝ սեր, այսինքն՝  մինչեւ մարդ այդ աստիճաններով չբարձրանա, չի կարող հասնել աստվածային՝ ամենաբարձր  սիրուն: Ինչպես, որ ասում է Անտոն Անապատականը երկար տարիներ անապատում ճգնելուց հետո. « Ես չեմ վախենում Աստծուց, քանի որ արդեն սիրում եմ Նրան»:

[Maro]

Իմ կարծիքով, սերը գլխավոր պայմանն է, թե՛ ամուսնանալուց

Իսկ եթե դու չես կարողանում սիրել? Կամ ապարդյուն ես սիրում? Այդ դեպքում, պետք է աշխատել մենակ ապրել? Ճիշտ եմ հասկացել, սիրելի Մանե ջան?

Հ.Գ. Չեմ կարողանում պատկերացնել, որ կամուսնանամ առանց սիրելու, չնայած Հայր Ղուկասը ասում է միշտ."Մարդիկ ամուսնանում են, հետո են սիրում":

[mane]

Իմ կարծիքով, սերը գլխավոր պայմանն է, թե՛ ամուսնանալուց, թե՛ ընկերության ժամանակ, թե՛ աշխատելիս` Պողոս առաքյալի նկարագրած սերը նկատի ունեմ:

Այդ Չերիի խոսքն էի մեջ բերել, որ մարմնավոր զգայական սերը համեմատում է Պողոս Առաքյալի նկարագրած երկնային սիրո հետ: