Տասանորդ

[Petros]

Տասանորդ տալը պարտադի՞ր է:
Եթե մարդ չունի այդ տասնորդը և, առավելևս, տվյալ մարդուն է անհրաժեշտ տասնորդ, ապա ինչպե՞ս մատուցի տասնորդ:
Ի՞նչ է ասում այս մասին Աստվածաշունչը:

[Mariam]

Սիրելի Պետրոս, ինձ թվում է՝ անպայմանորեն՝ ԱՅՈ:
Մենք պատրվակում ենք, այս ինչ, այն ինչ կատարելիք գործ ունենք, ընտանիքի հոգսերը առաջնահերթ են ու արգելում են լիարժեք տասանորդը տալու: Ու բավարարվում ենք հայուրերորդով: Աստծուց զլանում ենք մեր տրվելիք բաժինը, որը մեր հարգանքի արտայայտությունն ու մեր հավատի հավաստիացումն է:

[Mariam]

Տասանորդը՝ նվազագույնն է: Հրեական այս օրենքը ի զորու էր առաքյալների առաջին եկեղեցիներում: Իմ կարծիքով, առանց նրա, չենք կարողանում եկեղեցու զավակ լինել: Զակվակը օգնում է ծնողներին, երբ նրանք կարիքավոր են: Եղբայրները պարտադիր են իրար աջակցելու: Իսկ եթե չեմ աջակցում եկեղեցու, հավատս մեռա՞ծ չէ:

[Mandarinka]

Կարծում եմ, բացի գումարային խնդիրից, տասնորդը նաև մեր կյանքն է, մեր ներքին աշխարհը: Այսինքն մեր քյանքի նվիրումը: Օրինակ մեր ունակությունը ներողամիտ լինել, կոտրել ներսի նեղվածությունը հանուն Քրիստոսի, հանուն ընդհանուր գործի և ծառայության Աստծուն: Տասնորդը կարող է լինել նաև մեր կյանքի ամենակրևորագույն հատվածները, որը կտրուն ենք և տալիս Աստծոն: Մի խոսքով, դա զոհաբորություն է: Ին՞չ կասես, Մարիամ ջան:

[Mariam]

Կասեմ, որ նյութականը զոհելը մարդու համար ընդհանրապես ամենեն դժվարն է, ու իրական փաստը՝ ուրիշ՝ ներքին զոհողություններին: Եկեղեցին նյութական աջակցության կարիք ունի իր զավակների կողմից: Նյութական աջակցություն մերժըլը նշանակում է չսիրել:

[Goharik]

Առաջին հաղորդագրությունս

Բաև ձեզ:
Բոլորովին համաձայն չեմ: Նյութականն ավելի հեշտ է: Հոգևոր զոհողությունն այն է, որ մեր մարմնի 10-որդն ենք տալիս: Օրինակ՝ հե՞շտ է պահք պահել: Կամ հե՞շտ է զրկել այն բանից, որը շատ ամուր արմատներ է դրել մեր մեջ: Ոչ:
Չգիտեմ, ես այդպես եմ հասկանում:

[Mandarinka]

Գոհար ջան, ես համամիտ եմ Ձեզ հետ: Ինձ համար անտանելի դժվար է հոգեկան կամ հոգևոր զոհողությունը, քանց նյութական: Օրինակ հեշտ չէ մարդ ինքը իրեն փոխի, ինքը իրենից հրաժարվի: Ավելի հեշտ է գումարով հարցը լուծել:
Մարդկային կյանքից օրինակներ բերեմ: Ես իմ աշխատանքիս առումով հաճախ եմ ընտանիքների դրամաների ականատես լինում, որի պատճառը նրանում է, որ ծնողները նյութական բարիքի դիմաց փորձում են գնել իրենց երեխաների կամքը, հոգեկան աշխարհը և այլն, չտալով նրանց իրենց սերը, ուշադրությունը և այլն (ասենք շատ զբաղված ծնողներ են): Այդպես ավելի հեշտ է..
Չէ, այստեղ խոսքս չի գնում նրա մասին, որ փոխարինել է պետք հոգեկան (հոգևոր)զոհաբերությունը եկեղեցուն նյութականով: Անշուշտ մեր նյութական զոհաբերությունը խիստ կարևոր է: Դա է Տիրոջ կամքը: Բայց ասածս այն էր, որ այդ նյութական զոհաբերությունը իմաստ չի ունենա առանց հոգեկան (հոգևոր) զոհաբերության:

[Mariam]

Գոհարիկ, Մարո, կարծեմ՝ համաձայն ենք: Պարզապես իմ միտքը հետևյալն է. հոգևոր ոլորտում հեշտ է մենք մեզ խափելը: Եթե առաջադիմել ենք հոգևոր ոլորտում, անպայման հետևում է երկրավոր խնդիրների վրա - որևե բարեգործությամբ -ազդելու ու աջակցություն բերելու ցանկությունը: Հոգևոր առաջադիմության միշտ հետևում է բարեգործությունը, երկրորդը առաջինի փաստն է:

[Mariam]

Երբ Քրիստոսը ասում է հարուստ երիտասարդին՝ եթե ցանկանում ես կատարյալ լինել, բաշխիր քո ունեցվածքը կարիքավորներին, ու ե'կ իմ հետևից...
դա կոնկրետ ձևով ասած՝ տասանորդից ավելի' տուր - այս փարիսեցի երիտասարդը արդեն տաճարին տալիս էր տասանորդը  -:
Եթե ցանկանում ենք կատարյալ լինել, սկսենք հարյերրորդով, տասանորդով, ու հետո՝ արդեն շփացած աստվածային շատ մը շնորհներով, հանդգնենք...  Նրան սիրել ամբողջ հոգո'վ ու ունեցածը ամբողջ նյութականո'վ:...
Նյութականը, նյութականից մի բաժինը զոհել Աստծուն ՝ կոնկրետ ձևով, հաշվարկով, առաջին կատարելիք քայլն է դեպի հասուն քրիստոնեություն:
Երբ երիտասարդ հավատացյալը հասունացել է հավատի մեջ, նա անպայման այս ցանկությունը կունենա՝ Աստծու արքայության համար անել այն ամենը, զոր նա կարողանում է: Այսինքն՝ ոչ միայն փնտռել հոգևոր առաքինությունները, ու աշխատել ինքն իր վրա, այլ հոգևոր մի քանի առաքինություններով արդեն օժտված՝ նետվել հավատի համար պայքարի ասպարեզում, ու... վստահ լինել, թե Աստված նրան կօժտի իրենից պակասեցնող առաքինություններով:
Գիտե՞ք, փորձե՞լ եք մի չնչին նյութական բան «զոհել» Աստծու համար: Անմիջապես ստանում ենք հոգևոր այնպիսի՛ ուրախություն և ուժ... որի պատճառով ցանկանում ենք միայն ԱՎԵԼԻ տալ ու անհագորեն ԱՎԵԼԻ ստանալ այս բացառիկ օրհնությունից:
Աստված այսպես է վերաբերում մեզ հետ՝ չի արհամարհում նյութական տասանորդը, ընդհակառակը: Նյութականի փոխարեն մեզ տալիս է հոգևոր շնորհներ, որոնք դրսեվորվում են զանազան ուղղությամբ: Նույնիսկ՝ Աստվածաշնչի մեզ համար մինչ այդ անհասկանալի հատված մը մեկ անգամից ստանում է իր իմաստը, ու լուսավորվում է: Աստծու Խոսքն էլ է բացահայտվում մի կոնկրետ նյութական «զոհողության» դիմաց...Նույնպես՝ աղոթքի մեջ առաջադիմության պատճառ է հանդիսանում:
Նա աւելացնում է մեր հոգևոր գանձերը - որի մասին Ավետարանում ասում է՝ նյութականով ձեզ համար արեք գանձեր երկնքում...

[Hasik]

Վողյույն, ուզում եմ բոլորին իրենց հնարավորության սահմաններում անպայման տալ տասանորդ, համոզված եղեք, որ այն ձեզ հարյուրապատիկ կվերադարձվի, միայն թե այդ ամենը պետք է անել անկեղծորեն, ես նոր եմ սկսել տալ տասանորդ, չնայած վաղուցվանից ունեի եկամուտ, ու ուզում եմ ասել , որ Աստծո օրհնությունը էլ ավելի է շատացել իմ ու իմ գործերի վրա, ես այն գցում եմ եկեղեցու գանձանակի մեջ, կարծում եմ, որ դա ավելի ճիշտ է, չեք կարծում, որ պետք է այդ ուղղությամբ հորդորել մարդկանց, որ բոլորն էլ իրենց տասանորդԹ բերեն եկեղեցուն: