կարելի՞է հարցեր ՝ԱԴՄԻՆ ին

[vahan]

մեկ. մեկ.  մեկ երկու երեք։
Ադմին ջան.լսվու՞մ է։

[Ղուկաս Վահան]

Անշուշտ լսվում է։

[vahan]

Ադմին մի այսպիսի հարց.
արդյոք ի՞նչ որ բանով. ադմինիստրատոր ՙԱդմինը՚. չի՞ խանգարում  մասնակից ՙԱդմինին՚

[Ղուկաս Վահան]

Այո, բայց Լուսամուտի սկզբունքները պահպանելու համար ստիպված եմ լինում երկուսով էլ հանդես գալ։ Օրինակ՝ չեմ սիրում մեջ ընկնել ու նկատողություն տալ, բայց հաճախ կրկնվող շեղումների համար ստիպված եմ լինում այդ անել

[vahan]

Ադմին. որևե ստեղծագործություն ունկնդրելիս՝ կարևորություն տալիս՞  եք   ստեղծագործության հեղինակի(երգիչ կամ դերասան)   վարքագծին։

[Ղուկաս Վահան]

Ես մի քիչ մտածեցի այս հարցի շուրջ, այդ պատճառով ուշ եմ արձագանքում։

Ընդհանրապես ինձ չեմ կարող իրավունք վերապահել որևէ մեկի վարքագիծը կամ պահվածքը մեկնաբանել։ Մարդու մասին կարող է հասարակական կարծիք ձևավորվել, սակայն այդ մարդը չհամապատասխանի հասարակության մոտ ձևավորված բնորոշումներին։ Ինչպես Նարեկացին է ասում՝ ո՞վ է մարդը, որ հասկանա Քո ընտրությունը, չէ որ Դու ես մարդկանց սրտերը քննողը, և մարդը չի կարող այդ անել։ Մինչ ոմանք մարդկանց առաջ վրնջացող ձիեր են, Քո առջև՝ խոնարհ գառներ։

Այս տրամաբանությունից ելնելով ես ինձ իրավունք չեմ վերապահում քննելու մարդկանց վարքագիծը։

[vahan]

Հարգելի Ադմին.չլինի թէ հարցերս նմանվեն թեստի(չեմ սիրում ոչ մի տեսակի թեստ) ուղղակի հետաքրքիր է ձեր դիրքորոշումը. որպես կշռադատված և զուսպ անձնավորության(որքանով որ զգացել եմ )։
Այ. երբ հանկարծ պարզվում է. որ ձեզ բավական մոտ կանգնած մի մարդ.  սիրում է մի ոճ.  ասենք երաժշտական. կամ մի երգչի. որին դուք ընղհանրապես չեք ընդունում ։ստացվե՞լ է  այնպես. որ փորձեք նրան հակառակը ապացուցել։
(ուրախ կլինեի. որ հարգարժան լուսամուտցիները՝ իրենց ուղղված հարցերի բաժնում. նույնպես պատասխանեին այս հարցին)։

[Ղուկաս Վահան]

Այո, եղել է, որ փորձել եմ ապացուցել, բայց ճիշտ չեմ գտնում մարդուն պարտադրել իմ տեսակետը։ Ընդհակառակը, նախընտրում եմ փորձել հասկանալ իրեն։

[Samvel]

Quote from: Admin on January 04, 2009, 09:53:49 AM
Եթե մեկի տուն եք գնում, այդ տան նիստ ու կացը Ձեզ հետաքրքրո՞ւմ է, թե ոչ, թե՞ Ձեր ասելիքն ասում եք ու դուրս գալիս։


Անշուշտ, հետաքրքրում է: Առավել ևս, երբ ես այդ տունը իմն էլ եմ համարում: ՈՒ երբ որ ես մտնում եմ իմ այդ տունը և  տեսնում եմ, որ իմ  հարազատները նստած են մոմի լույսի տակ, ու եթե իմ ասածը պիտի լինի. "Հե՜յ, հարազատներս, ի՞նչ եք նստել մոմի լույսի տակ. աշխարհում էլեկտրականություն գոյություն ունի", - ես դա անպայման  կասեմ: Եվ դա բոլորովին էլ չի նշանակի, որ մոմը մի ինչ-որ բացասական բան է հանդիսանում ինձ համար: ՈՒղղակի այն ակնթարթին, երբ ի հայտ եկավ էլեկտրականությունը, կորավ մոմն օգտագործելու անհրաժեշտությունը որպես լույսի աղբյուրի:

Իսկ ի՞նչ է - չասե՞մ...