Պարտադիր է աղոթելուց ծնկաչոք լինել ու նայել դեպի արելյան կողմը:Ես քնելուց առաջ գրեթե միշտ պարկած վիճակում եմ աղոթում, քանի որ չէի ուզի որ իմ սենյակի մյուս մարդիկ , նկատի ունեմ ընտանիքիս մյուս անդամները, տեսնեն ինձ աղոթելուց, եթե ճիշտ եմ հիշում, Հոբն էլ էր պառկած աղոթում, չնայած նա ի վիճակի չէր երեվի թե ծնկել հիվանդության պատճառով:
Եթե նկատի չունենանք եկեղեցում արտահայտվող ծիսական որոշ դրսևորումները, ապա ոչ, պարտադիր չէ ծնկաչոք աղոթել։
Նման դեպքերում մարդն ինքն է գտնում իրեն հարմար ձևը։