Հարց

[armush34]

     Վողջույն, ես երկու հարց ունեմ
Կարո՞ղ է չմկրտված  մարդը աղոթէլ, եկեղեցի գնալ կամ պատարագի ներկա գտնվել
Մկրտվողի համար կնքահայր կարո՞ղ է դառնալ հարազատ եղբայրը
Պատարաքին մինչեվ վէրջ ներկա չգտնվէլը մէ՞ղք է համարվում

    Շնորհակալություն

[Hasik]

Արմուշ ջան պատարագին յուրաքանչյուր մարդ էլ կարող է մասնակցել,եվ եթե դու մասնակցում ես, դա ողջունելի քայլ է, ուղղակի դու չես կարող, իրավունք չունես հաղորդություն ստանալ, այլ կարող ես միայն մաս վերցնել: Ասեմ, որ պատարագը բաղկացած է մի քանի բաժիններից, ու երբ ավարտվում է երախայից պատարագի մասը, ապա չմկրտվածները պետք է դուրս գան խորանից, բայց դա նախկինում էր, հիմա այդ հարցում մեր եկեղեցին ավելի մեղմ է վերաբերում, իսկ ինչ վերաբերում է պատարագին մինչեվ վերջ ներկա չլինելուն, դա համեմատվում է նրա հետ, որ վերջին ընթրիքի ժամանակ էլ Հուդան հացը վերցրեց կերավ, բայց մինչեվ վերջ Քրիստոսի հետ չմնաց:

[Abegha]

Մկրտվողի համար կնքահայր կարո՞ղ է դառնալ հարազատ եղբայրը

Կնքահայրը դառնում է մկրտվողի հոգևոր հայրը, այս սկզբունքով ընտրեք ձեր կնքահորը։

[armush34]

Մի հարցս անպատասխան էր մնացել....իմ աղոթքները Աստծուն ընդունելի են՞, քանի դեռ ես կնքված չեմ:
Շնորհակալություն

[Abegha]

Աստված բոլորի աղոթքներն է լսում, նույնիսկ ծնողների ցանկությունը իրենց չմկրտված զավակի համար։
Բայց սա հիմք չէ մկրտությունը հետաձգելու։

[Hasik]

Կարող եմ կնքահորիցս բացի ունենալ հոգեվոր հայր, ով իրոք կոգնի ինձ հոգեվոր հարցերում: Հոգեվոր հոր ? խոստովանահոր միջեվ կա տարբերություն, եթե այո, որո՞նք են դրանք:

[Abegha]

Եթե այլ տերմիններով ասենք, ապա կնքահայրը հոգևոր դաստիարակի դեր է կատարում։ Նա սովորաբար երեխային կամ պատանուն առաջնորդում է դեպի չափահասություն։
Հայ Եկեղեցում որոշակի ընդգծված սահմանումներ չկան հոգևոր հոր և խոստովանահոր տարբերությունների մասին, թեև այլ եկեղեցիներում տեսնում ենք, որ նույնիսկ վանականը կարող է հոգևոր հայր լինել։
Այս տարբերակումը չունենալու պատճառով սովորաբար այդ երկու պարտականություններն էլ կատարում է խոստովանահայրը։
Ըստ էության ես միմյանցից չէի զատի այդ երկուսը, որովհետև եթե մեկին վստահում ես մեղքերդ խոստովանել, ինչո՞ւ չի կարող հոգևոր հայր լինել։

[Hasik]

Որքան գիտեմ մեր եկեղեցու ոչ բոլոր հոգեվորականները կարող են խոստովանահայր լինել, այդպես է չէ՞, նրանք պետք է ունենան իրենց առաջնորդի թույլտվությունը, ինչո՞վ է դա պայմանավորված:

[Abegha]

Նման կանոնական մոտեցում կա Բյուզանդական Ուղղափառ Եկեղեցիներում։ Հայ Եկեղեցում նման բանի չեմ հանդիպել, թեև ըստ էության եպիսկոպոսն իր թեմում կարող է այստեսակ հրահանգ տալ։
Ինչքան որ տեղյակ եմ, առ այսօր որևէ թեմակալ եպիսկոպոս նմանատիպ հատուկ հրահանգ չի կատարել, հետևաբար քահանաները այս արգելքը չունեն։