Եկեղեցիներում և վանքերում

[Տ. Տաթև քհն.]

իսկ ինչ վերաբերում է Մայր Աթոռում գտնվող խաչքարին /ներողություն եմ խնդրում Աբեղայից որ մի քիչ պիտի անլրջանամ/, ապա մեծ հաճույքով այդ խաչքարի հետևիարձանագրության բոլոր տառերը կփոխարինեի Ճ_ով, իսկ եթե ավելի լուրջ, ապա կասեմ, որ դրանում մեղավոր ենք նաև մենք` Մայր Աթոռի հոգևորականներս...

Հասիկ ջան, գրեթե անվերահսկելի է։ Մնում է 24 ժամ այնտեղ կանգնելը։

Համամիտ եմ, որ օրինակ Գեղարդավանքում կամ Հառիճավանքում անվերահսկելի է, ինչ_որ տեղ, բայց ոչ` Մայր Աթոռում: Օրական բազում հեգևորականներ են անցնում /որոնց թվում և ես/ այդ խաչքարն իրենց սուր մատների ծայրերով անխնա փորող աղջիկների կողքից և գրեթե համոզված եմ, ավելի ճիշտ չեմ տեսել, որ մեկը մոտենա և զգուշացնի նրանց /որոնց թվում և ես/:Միայն մեկ հոգու եմ ճանաչում այդ հարցում նախանձախնդիր` Հայր Միքայելին, որ այժմ Տաթևի վանքի հոգևոր հովիվն է, թող ինձ ներեն մյուս հոգևորականները, եթե կան այդպիսիք, որոնց բացառեցի չիմանալով:Անձամբ ես ընդամենը մեկ անգամ եմ զգուշացում արել` իհակադրություն բազում անգամներ անտարբերությամբ նրանց կողքով անցնելուս

[Dhani]

Արսեն ջան -  Համամիտ եմ միանշանակ Ձեզ հետ:

Սակայն իմ կողմից ցանկանում եմ ավելացնել, որ այդ խնդիրները չեն պակասի, մինչ ժողովուրդը մի քիչ հոգևոր գրագետ չդառնան: Դա իրեն գիտության պակասից է, որ ընկնում են անիմիզմի հետևից:

[Տ. Տաթև քհն.]

Ողջույն Մարո ջան , անշուշտ, այդ խնդիրները կլուծեն միայն երկկողմանի փոխհարաբերության արդյունքում, քանզի ես նշելով մեր մեղավորության չափաբաժինն այդ հարցում, ուղղակի չուզեցա անդրադառնալ ժողովրդի պարագային

[MONK]

Արսեն, բա դու ինչի չես նախազգուշացրել?

[Dhani]

Մի հարց է այստեղ առաջանում: Ինչը կարող է սարքել մարդկան հոգևոր գրագետ?

[Տ. Տաթև քհն.]

Կներես Մարո ջան, բայց կարծում եմ որ արդեն շեղվում ենք թեմայից...

[Hasik]

Ուզում եմ ցավով խոստովանել ու ասել, որ ես էլ եմ այն աղջիկների շարքում եղել ու փորձել եմ խաչքարի, այդ սրբության միջոցով գուշակել իմ ապագա կողակցի անունը: ես դա լրիվ անգիտակցաբար եմ արել ու հիմա երբ, գիտեմ, փորձում եմ իմ շրջապատու ասել, որ դա սնահավատություն է:

[Hasik]

կուզեի սնոտիապաշտության մի դեպք էլ հիշել, որ մարդիկ խուսափում են մայիս ամսին ամուսնանալով, առաջնորդվելով մայիս-վայիս սկզբունքով, մինչդեռ չեն մտածում, որ պահքի շրջանում չի կարելի ամուսնանալ, բայց ամուսնանում են:

[Nane]

այդ խնդիրները չեն պակասի, մինչ ժողովուրդը մի քիչ հոգևոր գրագետ չդառնան: Դա իրեն գիտության պակասից է, որ ընկնում են անիմիզմի հետևից:

Համամիտ եմ, բայց այնուամենայնիվ նման երևույթները կարծում եմ անպակաս կլինեն, իհարկե փոխելով իրենց արտահայտության ձևերը: Օրինակ իմ կարծիքով աղի բլիթ ուտելը «գրագետ սնոտիապաշտություն է»: Մարդիկ ամեն ինչ առարկայացնելու, հոգևորը նյութականացնելու, իրենց ցանկություններին համադրելու, միգուցե նման ձևով բարձր արժեքները ավելի ընկալելի դարձնելու  «ներքին միտում ունեն»: Երևի սխալ կհնչի ասածս, բայց միգուցե այս ամենը հավատքի արտահայտման տարբեր «ձևեր են»:

[Abegha]

Ամենից «Գրագետ ձևերից» մեկը, որ հանդիպել եմ Գեղարդավանքում և Էջմիածնում.
Կոպեկները գցում են ավազանի մեջ, որ հետո ետ վերադառնան նույն տեղը։
Երբեմն էլ գցում են, որովհետև պարզապես արդեն կոպեկներ կան գցված։