Արդյոք Հայաստանից հեռանալը մե՞ղք է

Started by liloshkin, February 29, 2008, 01:28:57 AM

Previous topic - Next topic

liloshkin

Amusins artasahmanum krogh e unenal paylun ashxatnqayin kariera ev uni hraver, minchder aystegh bolors el gitnq vor finansavorman sakavutyan patcharov irakan shanser chkan gitakan ashxatanqov LURJ zbaghvelu hamar. Es misht het em pahel ev sharunakum em hamozel vor estegh el kareli e aprel ev ashxatel, bayc gitakcum em te amusins inch hnaravorutyun kkorcni vorpes gitnakan ete sharunakenq aprel Hayastanum. Myus koghmic el mterimneric, harazatneri ev barekamneri mijavayric , mer Ekeghecuc  heru gtnvel@ ev otarutyan mej mer erexanerin metsaneln el idz hamar an@nduneli en. Hnaravor chi, ete hatkapes chka haykakan hamaynq, mnal hay otarutyan mech ev mievnuyn jamank integrvel otar hasarakutyan mech. Ays harcn arden vaghucvanic indz tanjum e, erku depqum el meghqi zgacum@ arka e, bayc te vortegh e irakan meghq@ chgitem:( Shat shnorhakal klinem ete indz ogneiq koghmnoroshvel:)
Shnorhakalutyun!

Abegha

#1
Ներկայումս տեղի ունեցող իրադարձություններից հետո դժվար կլինի որևէ բան գրել, բայց պետք է գիտակցենք, որ կան արժեքներ, որոնք ժամանակի ինչ որ իրադարձությամբ չեն բնորոշվում, կան արժեքներ, որոնք մեկ օրվա համար չեն։

Օտարությունը միշտ կմնա օտարություն և օտարության մեջ կարոտախտի հիվանդությունը կարող է նույնիսկ մարդ սպանել։ Ծառն իր բնավորված հողից հանելը միշտ էլ վնասակար է։

Հայրենիքը մեր հայրերի, ծնողների երկիրն էիր։ Այն լքելը իր մեջ բազում բաղադրիչներ ունի, որ որոշակիորեն կարող է ընկալվել մոռանալ կամ լքել մեր հարերին–ծնողներին, մեր անցյալը, պատմությունը։ Կարծում եմ մեղքի զգացողությունը հիմնականում այստեղից է գալիս։
Այնուամենայնիվ որոշակի իրավիճակներում մարդը ստիպված է լինում պանդխտելու, բայց միշտ վերադարձի հույսով։
liloshkin ջան, ես օտարության մեջ եղել եմ և կարող եմ ասել, որ եթե օտարության մեջ չկա հայկական միջավայր, հատկապես հոգևոր իմաստով շաղկապող հայկական միջավայր, ապա ձեր զավակները դժվար թե հայ մեծանան։
Գնա՞լ, թե մնալ, այս է խնդիրը։ Կառաջարկեի ընտրել միջին մի տարբերակ։ Ես շատ խիստ չէի լինի, եթե մեկը իր նյութական դժվարությունից ելնելով մի քանի տարի պանդխտի, բայց վերադարձի հաստատակամությամբ։