Լուսամուտ երկխոսության

Համեցեք գրաբարի դասերի:

Quote from: Masnaget on February 27, 2008, 05:50:59 PM
Համեցեք գրաբարի դասերի:

Եվ այսպես, իմ ուսանողներն են

1.
2.
/լրացրեք ցուցակը/

Այս մեկը ես հաստատ ուզում եմ ու եթե հնարավոր լինի անգամ ֆորումից դուրս, օրինակ e-mail-ով անել, շատ ավելի շնորհակալ կլինեմ: Ես, ինչպես արդեն իմացաք, Հասիկն եմ:

Սաթենիկը: :)

Եվ այսպես, իմ ուսանողներն են

1. Հասիկ
2. Սաթենիկ
/լրացրեք ցուցակը/

Quote from: Masnaget on February 28, 2008, 09:43:47 AM
Եվ այսպես, իմ ուսանողներն են

1. Հասիկ
2. Սաթենիկ
/լրացրեք ցուցակը/

Գրանցվելուն մնացել է   144 ժամ.  շտապե'ք:

Գրանցվելուն մնացել է    96 ժամ.  շտապե'ք:

Գրանցվելուն մնացել է     60 ժամ.  շտապե'ք:

Գրանցվելուն մնացել է   36 ժամ.  շտապե'ք:

Մարդուն էլ գրանցեք 13:)

Եվ այսպես, իմ ուսանողներն են

1. Հասիկ
2. Սաթենիկ
3. Մարդ
/լրացրեք ցուցակը/



Գրանցվելուն մնացել է   10 ժամ.  շտապե'ք:

Եկեք առաջին դասի ընթացքում տեսնենք, թե գրաբարում քանի' նախդիրներ կան:

Եվ այսպես, գրաբարի նախդիրներն են.
1. ի
2. ց
3. զ
4. առ
5. ըստ
6. ընդ

Հարց. կարո"ղ եք  յուրաքանչյուրդ 10-ական բառեր հիշել այժմյան աշխարհաբարից, որոնք  վերը նշված նախդիրներից ունեն: Օրինակ` ընդհանուր, առտնին ևն: Խնդրում եմ, ներկայացրեք այդ բառերը ստորև:

Սիրելի' Հասիկ, Սաթենիկ և Մարդ, յուրաքանչյուրդ փորձեք հետևյալ տեքստի մի հատվածի ուղղագրությունը վերածել գրաբարի.

Հասիկ-Այս հակաճառական աշխատություններին հարկ է ավելացնել աստվածային դոգմաների համառոտումը, որն իրենից ներկայացնում է Հելլենական ախտերի բժշկման  գիրքը: Դա քրիստոնեական դավանաբանության հակիրճ և ամբողջական բնութագրություն է:
Սաթենիկ-Վաղ տարիների Թեոդորիտոսը շատ անընդհատ քարոզում էր: ՙԱնդադար ուսուցանում էի՚, -  իր զրույցների  մասին նա մեկ անգամ չէ, որ հիշատակում է:
Մարդ-Պատահում էր, որ զրույցի ավարտին գրկում էին ինձ, համբուրում գլուխս, կուրծքն ու ձեռքերս: Ոմանք անգամ դիպչում էին իմ ծնկներին` կոչելով ուսմունքս առաքելական՚, - հիշում էր նա:

Այդպիսի բառերից են՝  առերեվույթ, առընթեր, ցտեսություն, ցմահ, ցայսօր, ըստ այդմ (հուսամ ճիշտ եմ գրել) ...

Զիս  հակաճառական աշխատություններին հարկ է ավելացնել աստվածային դոգմաների համառոտումը, որն իրենից ներկայացնում է Հելլենական ախտերի բժշկման  գիրքը: Դա քրիստոնեական դավանաբանության հակիրճ և ամբողջական բնութագրություն է:

Կարծում եմ, որ սա այդքան էլ լավ փորձ չէ, քանի որ ինձ մոտ չիմացության պատճառով գրեթե բան չստացվեց: 32:)

Quote from: Masnaget on March 07, 2008, 07:07:26 PM

Հարց. կարո"ղ եք  յուրաքանչյուրդ 10-ական բառեր հիշել այժմյան աշխարհաբարից, որոնք  վերը նշված նախդիրներից ունեն: Օրինակ` ընդհանուր, առտնին ևն: Խնդրում եմ, ներկայացրեք այդ բառերը ստորև:

ես ինչքան գիտեմ ցերեկն էլ է ադպիսի բառ ց`մինչև + երեկո=ցերեկ?, ի լուր, ի դեպ , առընտիր, առկախ, ընդհուպ, ընդսմին, ընդգրկուն, ընդմիջել, ըստ որի

Quote from: Masnaget on March 07, 2008, 07:07:26 PM
Մարդ-Պատահում էր, որ զրույցի ավարտին գրկում էին ինձ, համբուրում գլուխս, կուրծքն ու ձեռքերս: Ոմանք անգամ դիպչում էին իմ ծնկներին` կոչելով ուսմունքս առաքելական՚, - հիշում էր նա:

Մարդ-Պատահեր, որ  յավարտե զրույցի գրկեին զիս, համբուրեին զգլուխ իմ, զկուրծք ու զձեռս իմ: Ոմանք անգամ դիպչեին զծունկս իմ` ի կոչել զուսմունս առաքելական՚, - հիշեր զնա:
Ես ժամանակին սովորում էի գրաբար, բայց, ինչպես հասկացա շատ քիչ բան եմ հիշում

Quote from: Hasik on March 08, 2008, 01:12:16 AM

Այդպիսի բառերից են՝  առերեվույթ, առընթեր, ցտեսություն, ցմահ, ցայսօր, ըստ այդմ (հուսամ ճիշտ եմ գրել) ...

Զիս  հակաճառական աշխատություններին հարկ է ավելացնել աստվածային դոգմաների համառոտումը, որն իրենից ներկայացնում է Հելլենական ախտերի բժշկման  գիրքը: Դա քրիստոնեական դավանաբանության հակիրճ և ամբողջական բնութագրություն է:

Կարծում եմ, որ սա այդքան էլ լավ փորձ չէ, քանի որ ինձ մոտ չիմացության պատճառով գրեթե բան չստացվեց: 32:)

Այո, ապրես, առաջինը շատ լավ է:
Իսկ երկրորդի հետ համաձայն չեմ. խոսքը ոչ թե տեքստը թարգմանելու, այլ նրա որոշ բառերի ուղղագրությունը փոխելու մասին է. <<ուղղագրությունը վերածել գրաբարի>>.  <<red]Զիս[/i]  [/color]>>-ը սխալ է. այդ չէր առաջադրանքը.
Օրինակ` աշխատություններին-աշխատութիւններին  և այլն
Փորձիր նորից:

Quote from: Mard on March 08, 2008, 10:59:22 AM

Quote from: Masnaget on March 07, 2008, 07:07:26 PM

Հարց. կարո"ղ եք  յուրաքանչյուրդ 10-ական բառեր հիշել այժմյան աշխարհաբարից, որոնք  վերը նշված նախդիրներից ունեն: Օրինակ` ընդհանուր, առտնին ևն: Խնդրում եմ, ներկայացրեք այդ բառերը ստորև:

ես ինչքան գիտեմ ցերեկն էլ է ադպիսի բառ ց`մինչև + երեկո=ցերեկ?, ի լուր, ի դեպ , առընտիր, առկախ, ընդհուպ, ընդսմին, ընդգրկուն, ընդմիջել, ըստ որի

Quote from: Masnaget on March 07, 2008, 07:07:26 PM
Մարդ-Պատահում էր, որ զրույցի ավարտին գրկում էին ինձ, համբուրում գլուխս, կուրծքն ու ձեռքերս: Ոմանք անգամ դիպչում էին իմ ծնկներին` կոչելով ուսմունքս առաքելական՚, - հիշում էր նա:

Մարդ-Պատահեր, որ  յավարտե զրույցի գրկեին զիս, համբուրեին զգլուխ իմ, զկուրծք ու զձեռս իմ: Ոմանք անգամ դիպչեին զծունկս իմ` ի կոչել զուսմունս առաքելական՚, - հիշեր զնա:
Ես ժամանակին սովորում էի գրաբար, բայց, ինչպես հասկացա շատ քիչ բան եմ հիշում

Առաջինը դու էլ ես լավ  կատարել. իսկ ահա երկրորդը ոչ թե պետք էր թարգմանել, այլ նրա որոշ բառերի ուղղագրությունը փոխել. քո տեսքստում, օրինակ, <<զրույց>> բառի ուղղագրությունը պետք է փոխել. նորից փորձիր:

Այս հակաճառական աշխատութիւններին հարկ է ավելացնել աստվածային դոգմաների համառոտումը, որն իրենից ներկայացնում է Հելլենական ախտերի բժշկման  գիրքը: Դա քրիստոնեական դավանաբանութիան հակիրճ և ամբողջական բնութագրութիւն է:

Նախ շնորհակալություն, Մասնագետ, որ այսպիսի ծանր խնդիր եք ստանձնել: 21:) Չգիտեմ ինչ դուրս կգա սրանից, բայց փորձել կարելի է, գոնե մեկ անգամ կյանքում: 30:)

1. ի - ի բարորություն, ի շահ, ի զեն
2. ց - ցպահանջ
3. զ - զարթոնք
4. առ - առձեռն, առհավետ
5. ըստ - ըստ որում, ըստ պահանջի
6. ընդ - ընդ որում

Վաղ տարիների Թեոդորիտոսը շատ անընդհատ քարոզում էր: ՙԱնդադար ուսուցանում էի՚, -  իր զրույցների  մասին նա մեկ անգամ չէ, որ հիշատակում է:

Վաղ տարիներու Թեոդորիտոսը շատ անընդհատ քարոզում էր: ՙԱնդադար ուսուցանում էի՚, -  իւր զրույցների  մասին նա մեկ անգամ չէ, որ յիշատակում է:

Quote from: Satenik on March 09, 2008, 12:02:18 AM
Նախ շնորհակալություն, Մասնագետ, որ այսպիսի ծանր խնդիր եք ստանձնել: 21:) Չգիտեմ ինչ դուրս կգա սրանից, բայց փորձել կարելի է, գոնե մեկ անգամ կյանքում: 30:)

1. ի - ի բարորություն, ի շահ, ի զեն
2. ց - ցպահանջ
3. զ - զարթոնք
4. առ - առձեռն, առհավետ
5. ըստ - ըստ որում, ըստ պահանջի
6. ընդ - ընդ որում

Վաղ տարիների Թեոդորիտոսը շատ անընդհատ քարոզում էր: ՙԱնդադար ուսուցանում էի՚, -  իր զրույցների  մասին նա մեկ անգամ չէ, որ հիշատակում է:

Վաղ տարիներու Թեոդորիտոսը շատ անընդհատ քարոզում էր: ՙԱնդադար ուսուցանում էի՚, -  իւր զրույցների  մասին նա մեկ անգամ չէ, որ յիշատակում է:

Քեզանից էլ առաջին վարժության համար գոհ եմ, իսկ երկրոդը պետք էր ավելի ուշադիր կատարել. խոսքը ոչ թե բառը թարգմանելու, այլ ուղղագրությունը փոխելու մասին է:
Տարիներու-համաձայն չեմ /վերը նշված բառը` տարիների կամ ավելի ճիշտ` տարիներին,  օրինակ, ոչինչ չունի փոփոխության ենթակա/, իսկ <<յիշատակում>> բառը լավ է ստացվել: Մտածիր <<զրույց>> բառի մասին:

ՈՒղղագրությունը փոխելը չի՞ նշանակում բառը թարգմանել: Ներեցեք ինձ, ես կարող եմ շատ հիմար հարցեր տալ Ձեզ, խնդրում եմ հաշվի առնեք, որ ես բարոյական ու մտավոր աշմանդամ եմ, այսինքն ունեմ ռուսական կրթություն: :)

զրույց - զրոյց
զրույցների մասին - զրոյցքի մասին

Quote from: Masnaget on March 07, 2008, 07:07:26 PM


Մարդ-Պատահում էր, որ զրույցի ավարտին գրկում էին ինձ, համբուրում գլուխս, կուրծքն ու ձեռքերս: Ոմանք անգամ դիպչում էին իմ ծնկներին` կոչելով ուսմունքս առաքելական՚, - հիշում էր նա:

Պատահում էր, որ զրոյցի ավարտին գրկում էին ինձ, համբուրում գլուխս, կուրծքն ու ձեռքերս: Ոմանք անգամ դիպչում էին իմ ծնկներին` կոչելով ուսմունքս առաքելական՚, - հիշում էր նա:

Ընդհանուր նկատառումներ` Մարդու, Սաթենիկի և Հասիկի համար

Մարդ-Պատահում էր, որ զրոյցի ավարտին գրկում էին ինձ, համբուրում գլուխս, կուրծքն ու ձեռքերս: Ոմանք անգամ դիպչում էին իմ ծնկներին` կոչելով ուսմունքս առաքելական՚, - հիշում էր նա:

Այո, լավ է: Շնորհակալ եմ:
Մի երկու հավելում.
Աշխարհաբար-զրույց
Գրաբար-զրոյց
Աշխարհաբար-ավարտին
Գրաբար-աւարտին
Ուշադրություն: Մենք այս փուլի համար խոսում ենք ոչ թե բառեր թարգմանելու, այլ  պարզապես ուղղագրությունը փոխելու մասին: Այնպես որ,  տարբերությունը նկատել տալու համար մեկ-երկու օրինակ եմ ուզում ներկայացնել ձեր ուշադրությանը:

Աշխարհաբար ուղղագրություն-խոսք
Գրաբարով ուղղագրություն-խօսք

Բայց`
Աշխարհաբար բառը-խոսք
Գրաբար թարգմանությունը-բան (գրաբարում <<բան>> նշանակում է <<խոսք>>)

Զգացի՞ք տարբերությունը:

Մեկ այլ օրինակ.
Աշխարհաբար ուղղագրություն-վրա
Գրաբարով ուղղագրություն-վրայ

Բայց`
Աշխարհաբար բառը-վրա
Գրաբար թարգմանություն- ի վերայ

Նաև`
Աշխարհաբար ուղղագրություն-թագավոր
Գրաբարով /կամ` Դասական/ ուղղագրություն-թագաւոր
Թագավոր բառի թարգմանությունը, օրինակ, գրաբարում նույնն է` <<թագաւոր>>:



Չե՞ք նեղանա, եթե ես ավելի պարզունակ բացատրեմ: Ո՞չ: Շնորհակալ եմ:

Տեսեք:
Բոլորիս էլ ծանոթ է Ինտերնետը, նրա միջոցով հաղորդակցությունը: Բայց միշտ չէ, որ Ինտերնետի միջոցով կարողանում ենք հայերեն տեքստեր գրել, ուղարկել կամ ստանալ: Դրա համար մեզ օգնության է գալիս լատինատառ գրությունը: Հետևյալ մի քանի օրինակները կօգնեն վերջնականապես հասկանալու, թե ինչ ասել է թարգմանություն, ինչ ասել է  ուղղագրության փոփոխում:

Ահա.

1. Հայերեն-Ես սիրում եմ
2. Անգլերեն տառերով /կամ ասում են` լատինատառ/-yes sirum em
3. Անգլերեն թարգմանություն-I love
1. Հայերեն-գիտեմ
2. Անգլերեն տառերով-gitem
3. Անգլերեն թարգմանություն- I know
1. Հայերեն-Մասնագետ
2. Անգլերեն տառերով-Masnaget
3. Անգլերեն թարգմանություն-Specialist 
1. Հայերեն-Ասա, որ ես իրեն կսպասեմ
2. Անգլերեն տառերով-Asa, vor yes iren kspasem
3. Անգլերեն թարգմանություն-Tell him I'll wait.

Կարող ենք պարզապես թարգմանել, եթե մենք կամ հաղորդագրություն ստացողը բավարար չափով գիտենք անգլերեն, հակառակ դեպքում ստիպված ենք մեր գրությունները լատինատառ ուղարկել:

Հետևություն
1. Աշխարհաբար-Խոսք
2. Գրաբար ուղղագրությամբ-Խօսք
3. Գրաբար թարգմանված-Բան

Եղա՞վ:
***

Հասիկ-Այս հակաճառական աշխատութիւններին հարկ է ավելացնել աստվածային դոգմաների համառոտումը, որն իրենից ներկայացնում է Հելլենական ախտերի բժշկման  գիրքը: Դա քրիստոնեական դավանաբանութիան հակիրճ և ամբողջական բնութագրութիւն է:

Այս մեկն էլ լավ է:

Մի երկու լրացում.
աստվածային-աստուածային
համառոտում-համառօտում
դավանաբանության-դաւանաբանութեան

***

Սաթենիկ-Ուղղագրությունը փոխելը չի՞ նշանակում բառը թարգմանել:

Ոչ, թարգմանելու համար պետք է գրաբար բառերի որոշակի պաշար ունենալ:

զրույց – զրոյց-ճիշտ է
զրույցների մասին - զրոյցքի մասին-ճիշտ չէ

Իսկ ուղղագրությունը փոխել նշանակում է տիրապետել մի քանի ուղղագրական կանոնների. սրանք շատ քիչ են:

Ահա (սովորեք անգիր)

1. Աշխարհաբար <յու> երկբարբառը գրաբարում ունի  <իւ> տեսքը: Օրինակ` գրություն-գրութիւն, մեկնություն-մեկնութիւն և այլն:

2. Աշխարհաբար <յա> երկբարբառը գրաբարում ունի <եա> տեսքը: Օրինակ` գրության-գրութեան, մեկնության-մեկնութեան և այլն:

3. Աշխարհաբար <ույ> երկբարբառը գրաբարում ունի <ոյ> տեսքը: Օրինակ` սիրույն-սիրոյն, գույն-գոյն և այլն:

4. Գրաբար բառերի վերջում <ո>  և <ա> տառից հետո անպայման դրվում է <յ> տառը: Օրինակ` ի վերայ  հաւատոյ,  հիւսիսոյ այլն:

5. Գրաբարում հաճախ է գործածվում <ւ> տառը` ի տարբերություն սովորական <վ>-ի /իհարկե, ոչ բոլոր դեպքերում/: Օրինակ` իրաւ, աւարտ և այլն:


Եկեք տեսնենք, թե հետևյալ գրաբար տեքստի գրությունը շա՞տ է  խորթ թվում ձեզ:
պարզապես կարդացեք այն: Մի՛ թարգմանեք այստեղ, այլ ձեզ համար:

Եւ որպէս Հայր յամենայնի ամենայնիւ կատարեալ է, նոյնպէս եւ Որդի եւ Հոգի յամենայնի հաւասար են նմա, ի լուսոյն լոյսք, ի բարոյն բարիք, ի կենացն կեանք, յարարչէն արարիչք, մի կամք եւ մի թագաւորութիւն եւ իշխանութիւն, մի մեծութիւն եւ պատիւ, մի ճոխութիւն եւ մի. Աստուածութիւն փառաւորեալ անլռելի երեքսրբեան ձայնիւ ի հոգեղէն հրեղինացն եւ ի մարմնեղէն հողեղինացս, այժմ եւ յանսպառ յաւիտեանս. ամէն:

Իսկ այս մե՞կը.

Արդ, ի թագաւորելն միւս Յուստիանոսի կամեցաւ բառնալ զհերձուածութիւն ի միջոյ, եւ չարք ոմանք ի նոյն հերձուած կացուցին զնա վկայեցին սուտ եւ ասեն, թէ. Երանելին Սիմէոն Սիւնակացին միաբանեալ է ընդ ժողովն Քաղկեդոնի:


Ընդմիջում: Գնացեք թեյ խմելու:

Մոռացա  մի հարց տալ:

Գնահատեցեք այս դասը 10 միավորի սահմաններում: Օգտակա՞ր էր: Քանի՞ միավոր կգնահատեիք այն: Խնդրեմ, նշեցեք:

Մարդ-
Հասիկ-
Սաթենիկ-

Quote from: Masnaget on March 09, 2008, 05:37:24 PM
Մոռացա  մի հարց տալ:

Գնահատեցեք այս դասը 10 միավորի սահմաններում: Օգտակա՞ր էր: Քանի՞ միավոր կգնահատեիք այն: Խնդրեմ, նշեցեք:

Մարդ-
Հասիկ-
Սաթենիկ-

Սիրելի մասնագետ
նախքան պատասխանելը, պետք ասեմ , որ անուշադրության և ճեպելու
պատճառով եմ սխալ հասկացել առաջադրանքը: 32:)
Ես այս դասը գնահատում եմ  9 միավարորով`
կարելի էր մի քանի կանոն ավել գրել 32:)

Կարծում եմ, լավ է սկզբում բացատրական մասը լինի, հետո` առաջադրանք, այսպես ավելի ճիշտ է, ինչպես, որ հայերենի բաժնում է: 21:)
Ձեզ Շնորհակալութիւն

Շնորհակալ եմ առաջին դասի համար, ես այն գնահատում եմ 10 միավոր, այն բավականին բան սովորեցրեց ինձ:

Իսկ երբ է ո-ն «օ» դառնում, ինչպես խոսքը դառնում խօսք:

Quote from: Hasik on March 10, 2008, 10:22:32 PM
Իսկ երբ է ո-ն «օ» դառնում, ինչպես խոսքը դառնում խօսք:

Որպես կանոն` ասում են, որ ոչ թե <ո>-ն է դառնում <օ>, այլ` երբեմն, զուգահեռաբար գործածվում է նաև <օ> տառը: Բայց ոչ երբեք` <ո>-ի փոխարեն: <Օ>-ի պատմությունն ուրիշ է:
Եկեք տեսնենք, թե Մեսրոպ Մաշտոցի ստեղծած այբուբենը քանի՛ տառեր ուներ, և որո՛նք էին դրանք:
Եվ այսպես`

ԱԲԳԴԵԶԷԸԹԺԻԼԽԾԿՀՁՂՃՄՅՆՇՈՉՊՋՌՍՎՏՐՑՒՓՔ
Այստեղ կան 36 տառեր, որոնք համապատասխանում են 36 հնչյունների:

Օ և Ֆ տառերն ավելացվել են ուշ` միջնադարում` հետևելով եվրոպական այբուբեններին:
Այն բառերը, որոնք հնում իրենց մեջ <օ> ՀՆՉՅՈՒՆՆ էին պարունակում, ունեին կա՛մ <ո>  տառը,  կա՛մ  <աւ> երկբարբառը:
Ուշադիր.
Մերոյ
Հիւսիսոյ
Աստուծոյ և այլն

Այլև`
Հաւր /հոր/
Մաւր /մոր/
Աւր  /օր/ և այլն:

Նաև`
Հօր /հոր/
Մօր /մոր/
Օր  /օր/ և այլն:

Չենք կարող ասել, թե ի՛նչ կանոնով պետք է <ո>-ի և <օ>-ի գրությունները զանազանել. երևի պետք է պարզապես դրանք տեսողական անգիր սովորել ժամանակի ընթացքում:
Կհարցնեք, թե ինչպե՛ս եղավ, որ <աւ>-ը դարձավ կամ արտասանվեց <օ>:
Ասեմ: Քանի որ հայերենը հնդևրոպական լեզվաընտանիքին պատկանող լեզու է, ուստի նրա տառերի և հնչյունների գրությունները ենթարկվում են  հնդևրոպական  ընդհանուր կանոնների:

Հայերենի մոռացված <ւ> տառը (մեծատառ` <Ւ>) կարդացվում է <հյուն> կամ` <վյուն>: Մի՛ շփոթեք  ի <Ի> տառի  (իլիկ) հետ: Սակայն նրա մոռացված արտասանությունը այնուամենայնիվ, ինչ-որ բան հուշում է: Շնորհիվ <աւ> երկբաբառի: Տեսեք: Անգլերենում (հնդևրոպական ծագմամբ լեզու) award,  awful, awkward    և նմանատիպ բառեր ակզբում ունեն <օ> արտասանությունը: Հայերենը լրիվ նույնն է` <աւ>-ն կարդացվում է <օ> (մեր <ւ> տառը լրիվ համընկնում է անգլերենի <w> տառին): Եվ այս արտասանական կանոնը հաշվի առնելով է, որ միջնադարյան գրականության մեջ  նախկին գրաբար <աւ> գրությունը փոխարինվեց <օ> գրությամբ: Ահա այսպես <օ> տառը մտավ շրջանառության մեջ` ավելացնելով հայերենի մեսրոպատառ այբուբենի  տառերի թիվը: Միաժամանակ, գրություններից չհեռացվեց <ո> տառը: Քանի որ այդ անհրաժեշտությունը չկար:  <Օ> տառով փոխարինվեց միայն <աւ> երկբարբառը:

Ուշադիր: Համեմատենք այս երկու  գրաբար տեքստերի գրությունները:

Գողացան աւտարք` չարին գումարք, զստացուածս սրտիս իմաստից,
Ըստ Գրոյն կանխաբանութեան,
Որով եկն եհաս իսկոյն աստանաւր իմաստութեան ինձ նուազանալ....
                                                                                                     Նարեկացի

Սա կարող է  ունենալ նաև հետևյալ ուղղագրությունը

Գողացան օտարք` չարին գումարք, զստացուածս սրտիս իմաստից,
Ըստ Գրոյն կանխաբանութեան,
Որով եկն եհաս իսկոյն աստանօր իմաստութեան ինձ նուազանալ....
                                                                                                    Նարեկացի

Այստեղից հետևություն, որ <խօսք> բառը շատ վաղուց ունեցել է  <խաւսք> տեսքը:

Սովորելու ու օգտակարության առումով 10 կգնահատեի: Բայց, խոստովանեմ, դժվար էր:

Առաջարկություն
Հետևեք նաև հայերենի բաժնին

Մեկ ծավալուն առաջադրանք:
Խնդրում եմ, միասնական ուժերով այս տեքստի ուղղագրությունը վերածեք ձեզ արդեն քիչ թե շատ ծանոթ դասականի: Մի՛ շտապեք:

Եկեղեցու հայրեր

Հայրեր են կոչվում այն եկեղեցականները, ովքեր ներգործական դեր են ունեցել Եկեղեցու կյանքի սկզբնական շրջանում: Հայրեր եղել են մինչև հինգերորդ դարի վերջը, իսկ այդ ժամանակից մինչև 12-րդ դարը հայրեր են կոչվել կաթողիկոսները և նրանց հովանավորության տակ գործողները: Առաքյալների ժամանակակից հայրերը կոչվել են առաքելական հայրեր: Հայրերը նաև բազմաթիվ հոգևոր գրքերի հեղինակներ են:
Հայրերը հավատարիմ են և իմաստուն, նրանք հողանյութ մարմնով հրեշտակներ են երկրի վրա: Նրանք դաստիարակել են կրոնավորներին, եղել են հայրեր միաբանների ու ճգնավորների, և բանական ծաղիկ ու ապաքինող դեղ հիվանդների համար: Նրանց աղաչանքներռով երկիրը անսասան է պահվում: Մարդաշատ տեղերից հեռանում էին դեպի անապատներ և Եղիայի ու Հովհաննես Մկրտչի նման բնակվում  անձուկ վայրերում ու շրջում խարանզանազգեստ: Նրանք գնում էին նեղ ու անձուկ ճանապարհներով, իրենց ուսերին կրելով իրենց խաչը և Քրիստոսին խաչակից լինելով, Նրա հետ ընթանում դեպի երկինք: Նրանք չարչարանակից լինելով Քրիստոսին, որպես գառներ հոժարությամբ մտան գայլերի մեջ: Նրանք արժանի եղան կոչվելու առաքյալների աշակերտները և աստվածային հրով փորձվելով եղան ընտիր ոսկի: Նրանք ուղիղ դավանությամբ քարոզեցին Քրիստոսին և անպարտելի մնացին հրապուրանքներից:
Նրանք կրթված են ուղիղ հավատով ու գիտությամբ և նրանց միտքը սրատես է: Հայրերը հոտին միաբան են դարձնում և իրենց հետևողներին հնազանդության բերում: Գնում են հոտի առջևից և նրանց առաջնորդում բոլոր գործերում ու ճգնություններում:
Հայրերը խրոխտ և ահարկու են միաբանների հանդեպ: Նրանք ծույլերին խրատում են, անհնազանդներին սաստում և անզեղջներին հանդիմանում: Նրանք մարդահաճո չեն, քանզի մարդիկ այդպես առանց խրատի կմնան: Հայրերը քննում են հոտի առանձին անդամների գործերը և նրանց հանձնարարություններ տալիս: Նրանց խրատում են, ուսուցանում և առաջնորդում: Նրանք ողջախոհ են ու համեստ իրենց խոսքերում ու գործերում, բոլոր զգայարաններով ու մարմնով:
Նրա միտքն ու վարքը բարձր է, որպեսզի ուրշները տեսնելով նրա բարի գործերը փառավորեն Աստծուն:
Նա զգաստությամբ ու արթնությամբ հսկում է հոտին: Նախ աղոթքով է հսկում և պահի նրանց հերձվածողներից, և տանի դեպի աստվածպաշտություն և Սուրբ Գրքի ընթերցանությունը: Հոգա նրանց կարիքները, որպեսզի հոտը միշտ անխափան մնա:

Պատասխանի նմուշ-օրինակ.
Հայրեր են կոչւում այն եկեղեցականները, ովքեր ներգործական դեր են ունեցել Եկեղեցու կեանքի սկզբնական շրջանում:

Հայրեր են կոչւում այն եկեղեցականները, ովքեր ներգործական դեր են ունեցել Եկեղեցու կեանքի սկզբնական շրջանում: Հայրեր եղել են մինչեւ հինգերորդ դարի վերջը, իսկ այդ ժամանակից մինչեւ 12-րդ դարը հայրեր են կոչւել կաթողիկոսները և նրանց հովանաւորութեան տակ գործողները: Առաքեալների ժամանակակից հայրերը կոչւել են առաքելական հայրեր: Հայրերը նաև բազմաթիւ հոգեւոր գրքերի հեղինակներ են:
Հայրերը հաւատարիմ են և իմաստուն, նրանք (հողանիւթ) մարմնով հրեշտակներ են յերկրի վրայ: Նրանք դաստիարակել են կրօնաւորներին, եղել են հայրեր միաբանների ու ճգնաւորների, և բանական ծաղիկ ու ապաքինող դեղ հիւանդների համար: Նրանց աղաչանքներով յերկիրը անսասան է պահւում: Մարդաշատ տեղերից հեռանում էին դեպի անապատներ եւ Եղիայի ու Յովհաննես Մկրտչի նման բնակւում  անձուկ վայրերում ու շրջում խարանզանազգեստ: Նրանք գնում էին նեղ ու անձուկ ճանապարհներով, իրենց ուսերին կրելով իրենց խաչը եւ Քրիստոսին խաչակից լինելով, Նրա հետ ընթանում դեպի յերկինք: Նրանք չարչարանակից լինելով Քրիստոսին, որպես գառներ հօժարութեամբ մտան գայլերի մէջ: Նրանք արժանի եղան կոչւելու առաքեալների աշակերտները եւ աստուածային հրով փորձուելով եղան ընտիր յոսկի: Նրանք ուղիղ դաւանութեամբ քարոզեցին Քրիստոսին և անպարտելի մնացին հրապուրանքներից:
Նրանք կրթուած են ուղիղ հաւատով ու գիտութեամբ եւ նրանց միտքը սրատես է: Հայրերը հօտին միաբան են դարձնում եւ իրենց հետեւողներին հնազանդութեան բերում: Գնում են հօտի առջեւից եւ նրանց առաջնորդում բոլոր գործերում ու ճգնութիւններում:
Հայրերը խրոխտ եւ ահարկու են միաբանների հանդեպ: Նրանք ծոյլերին խրատում են, անհնազանդներին սաստում եւ անզեղջներին յանդիմանում: Նրանք մարդահաճոյ չեն, քանզի մարդիկ այդպէս առանց խրատի կմնան: Հայրերը քննում են հօտի առանձին անդամների գործերը եւ նրանց յանձնարարութիւններ տալիս: Նրանց խրատում են, ուսուցանում եւ առաջնորդում: Նրանք ողջախոհ են ու համեստ իրենց խօսքերում ու գործերում, բոլոր զգայարաններով ու մարմնով:
Նրա միտքն ու վարքը բարձր է, որպէսզի ուրիշները տեսնելով նրա բարի գործերը փառաւորեն Աստծուն:
Նա զգաստութեամբ ու արթնութեամբ հսկում է հօտին: Նախ աղօթքով է հսկում եւ պահի նրանց հերձուածողներից, եւ տանի դեպի աստուածպաշտութիւն եւ Սուրբ Գրքի ընթերցանութիւնը: Հոգա նրանց կարիքները, որպէսզի հօտը միշտ անխափան մնայ:

Ես նույն կերպ էի գրել , բացի մեկ բառից` ոսկի, սա հենց այսպես էլ թողել եմ:
Քանի որ, գրեթե նույնն էի գրել, այլևս չտեղադրեցի գրածս:

Մեկ այդ "յոսկի"-ի վրա եմ կասկածում, մեկ էլ "կոչւել"-ի վրա: Գուցե պետք էր գրել "կոչուե՞լ": Մեկ էլ "Եղիայի" վրա վստահ չեմ, գուցե ա՞յլ կերպ է գրվում:  25:)

Շատ գոհ եմ երկուսիցդ էլ, սակայն մեկ-երկու նկատառումներ. /ուղղումները կանաչ գույնով են/
Հայրեր են կոչւում այն եկեղեցականները, ովքեր ներգործական դեր են ունեցել Եկեղեցու կեանքի սկզբնական շրջանում: Հայրեր եղել են մինչեւ հինգերորդ դարի վերջը, իսկ այդ ժամանակից մինչեւ 12-րդ դարը հայրեր են կոչւել կաթողիկոսները և նրանց հովանաւորութեան տակ գործողները: Առաքեալների ժամանակակից հայրերը կոչւել են առաքելական հայրեր: Հայրերը նաև բազմաթիւ հոգեւոր գրքերի հեղինակներ են:
Հայրերը հաւատարիմ են և իմաստուն, նրանք (հողանիւթ) մարմնով հրեշտակներ են երկրի վրայ: Նրանք դաստիարակել են կրօնաւորներին, եղել են հայրեր միաբանների ու ճգնաւորների, և բանական ծաղիկ ու ապաքինող դեղ հիւանդների համար: Նրանց աղաչանքներով երկիրը անսասան է պահւում: Մարդաշատ տեղերից հեռանում էին դեպի անապատներ եւ Եղիայի ու Յովհաննէս Մկրտչի նման բնակւում  անձուկ վայրերում ու շրջում խարանզանազգեստ: Նրանք գնում էին նեղ ու անձուկ ճանապարհներով, իրենց ուսերին կրելով իրենց խաչը եւ Քրիստոսին խաչակից լինելով, Նրա հետ ընթանում դեպի երկինք: Նրանք չարչարանակից լինելով Քրիստոսին, որպես գառներ յօժարութեամբ մտան գայլերի մէջ: Նրանք արժանի եղան կոչւելու առաքեալների աշակերտները եւ աստուածային հրով փորձուելով եղան ընտիր ոսկի: Նրանք ուղիղ դաւանութեամբ քարոզեցին Քրիստոսին և անպարտելի մնացին հրապուրանքներից:
Նրանք կրթուած են ուղիղ հաւատով ու գիտութեամբ եւ նրանց միտքը սրատես է: Հայրերը հօտին միաբան են դարձնում եւ իրենց հետեւողներին հնազանդութեան բերում: Գնում են հօտի առջեւից եւ նրանց առաջնորդում բոլոր գործերում ու ճգնութիւններում:
Հայրերը խրոխտ եւ ահարկու են միաբանների հանդեպ: Նրանք ծոյլերին խրատում են, անհնազանդներին սաստում եւ անզեղջներին յանդիմանում: Նրանք մարդահաճոյ չեն, քանզի մարդիկ այդպէս առանց խրատի կմնան: Հայրերը քննում են հօտի առանձին անդամների գործերը եւ նրանց յանձնարարութիւններ տալիս: Նրանց խրատում են, ուսուցանում եւ առաջնորդում: Նրանք ողջախոհ են ու համեստ իրենց խօսքերում ու գործերում, բոլոր զգայարաններով ու մարմնով:
Նրա միտքն ու վարքը բարձր է, որպէսզի ուրիշները տեսնելով նրա բարի գործերը փառաւորեն Աստծուն:
Նա զգաստութեամբ ու արթնութեամբ հսկում է հօտին: Նախ աղօթքով է հսկում եւ պահի նրանց հերձուածողներից, եւ տանի դեպի աստուածպաշտութիւն եւ Սուրբ Գրքի ընթերցանութիւնը: Հոգա նրանց կարիքները, որպէսզի հօտը միշտ անխափան մնայ:

Ուղղագրական մի քանի այլ կանոններ
6. Գրաբարում <յ> տառը ձայնավորից առաջ կարդացվում է  <հ>, օրինակ` յեղեղ-հեղեղ, յօժար-հոժար և այլն:
7. Գրաբարում <ու>  տառը ձայնավորից առաջ կարդացվում է <վ>, օրինակ` Նուարդ-Նվարդ, նուէր-նվեր, աստուածային-աստվածային և այլն:
8. Աշխարհաբարի բոլոր այն բառերը, որոնց մեջ եղած <ե> տառը բառաբարդման ժամանակ դառնում է <ի>, գրաբարում, առանց բացառության, ունեցել են <է> տառը: Օրինակ` աշխարհաբարի <գես> բառը բառաբարդման կամ ածանցման  ժամանակ ունենում է <գիս>  ձևը` <գիսավոր>, <գիսակ> և այլն: Ուրեմն` գրաբարում <գես> բառը գրվել է <գէս>  տեսքով: Աշխարհաբարի <Հովհաննես> բառը բառաբարդման կամ ածանցման  ժամանակ ունենում է <Հովհաննիս>  ձևը` <Հովհաննիսյան> և այլն: Ուրեմն` գրաբարում <Հովհաննես> բառը գրվել է <Յովհաննէս>  տեսքով: Սա անշարժ կանոն է, միանշանակ:
Մի քանի այլ օրինակներ`
Աշխարհաբար` որպես
Աշխարհաբար ածանցում` որպիսություն, հետևաբար`
Գրաբար` որպէս
Աշխարհաբար` դեմ
Աշխարհաբար ածանցում` դիմադրել, դիմազրկել, դիմախաղ, հետևաբար`
Գրաբար` դէմ

Quote from: Mard on April 02, 2008, 09:14:04 PM
Ես նույն կերպ էի գրել , բացի մեկ բառից` ոսկի, սա հենց այսպես էլ թողել եմ:
Քանի որ, գրեթե նույնն էի գրել, այլևս չտեղադրեցի գրածս:

Իսկ Հասի՛կը ինչ կասի ընդհանուրի վերաբերյալ:

Մասնագետ ջան այս դասին ես երեվի թե երկու կստանամ, չնայած հայցում եմ Ձեր ներողամտությունը, բայց կկարդամ ձեր գրածն ամեն դեպքում, ոնց էլ լինի մի բան կսովորեմ

Quote from: Masnaget on April 03, 2008, 01:54:39 PM
6. Գրաբարում <յ> տառը ձայնավորից առաջ կարդացվում է  <հ>, օրինակ` յեղեղ-հեղեղ, յօժար-հոժար և այլն:

Մասնագետ, բայց  ինչո՞ւ է "Պատարագամատույցի " մեջ գրված  "յերկինս եւ յերկրի":

Quote from: Satenik on April 05, 2008, 04:48:04 AM

Quote from: Masnaget on April 03, 2008, 01:54:39 PM
6. Գրաբարում <յ> տառը ձայնավորից առաջ կարդացվում է  <հ>, օրինակ` յեղեղ-հեղեղ, յօժար-հոժար և այլն:

Մասնագետ, բայց  ինչո՞ւ է "Պատարագամատույցի " մեջ գրված  "յերկինս եւ յերկրի":

Այս հարցին թույլ տվեք մի քանի դաս անց պատասխանել, ըստ ծրագրի:

Գրաբարի նախդիրներին արդեն ծանոթ եք. դրանց լավ ծանոթ եք նաև աշխարհաբարից, քանի որ դրանք գրեթե առանց իմաստային լուրջ փոփոխության` անցել են արդի աշխարհաբարին:
Մեր առաջին ծանոթությունը  գրաբարի <զ> նախդիրի հետ է: Միանգամից ասեմ, որ այն որպես կանոն կամ առավելաբար  դրվում է հայցական հոլովով բառի վրա:

Աշխարհաբար ասում  ենք` <Ճանաչել իմաստությունը և խրատը>, գրաբար` <Ճանաչել զիմաստութիւն եւ  զխրատ>: 
   
<Զ> նախդիրը հայցական հոլովին որոշյալ առման իմաստ է հաղորդում: Բառի վերջում կարող է դրվել <ն> հոդը:

Առաջադրանք 1.
Հետևյալ բառերը <թարգմանեցե՛ք> գրաբար` օգտվելով <զ> նախդրից և հարկ եղած դեպքերում ուղղագրությունը փոխելով.

այգի
առավելություն
սիրտ
հույս
բարի
բարիք
ողջույն
կույս
մարդ
գիրք
միրգ
անձ
հովիվ
հիվանդ
ընթացք
մատուռ
եկեղեցի
ժողովուրդ

Հուշում-օրինակներ.
<այգի>-<զայգի> (կամ` <զայգին>),
<առավելություն>-<զառաւելութիւն> (<զառաւելութիւնն>)
<սիրտ>-<զսիրտ> (<զսիրտն>)


Առաջադրանք 2.
Փորձե՛ք թարգմանել հետևյալ նախադասությունները.
<Մի՛ սպանաներ զիս>  /արգելական հրամայական է/
<Մատնես զսիրելիս եւ զազգականս>  /ներկա ժամանակաձևով է/
<Ժողովեցից զցորեան> /ապառնի ժամանակաձևով  է/

Ուշադրություն.
Ընդունելություն գրաբարի դասաժամերի համար:
Մասնագետը հայտարարում է ընդունելություն գրաբարի դասընթացի նոր մասնակիցների համար: Շտապեք գրանցվել:

Quote from: Masnaget on April 19, 2008, 02:25:22 AM
Ուշադրություն.
Ընդունելություն գրաբարի դասաժամերի համար:
Մասնագետը հայտարարում է ընդունելություն գրաբարի դասընթացի նոր մասնակիցների համար: Շտապեք գրանցվել:

Առաջադրանք 1.
Հետևյալ բառերը <թարգմանեցե՛ք> գրաբար` օգտվելով <զ> նախդրից և հարկ եղած դեպքերում ուղղագրությունը փոխելով.

զայգին
զառաւելութիւնն
զսիրտն
զհոյսն
զբարին
զբարիքն
զողջոյն
զկոյսն
զմարդն
զգիրքն
զմիրգն
զանձն
զհովիվն
զհիվանդն
զընթացք
զմատուռն
զեկեղեցին
զժողովուրդն

Հուշում-օրինակներ.
<այգի>-<զայգի> (կամ` <զայգին>),
<առավելություն>-<զառաւելութիւն> (<զառաւելութիւնն>)
<սիրտ>-<զսիրտ> (<զսիրտն>)


Առաջադրանք 2.
Փորձե՛ք թարգմանել հետևյալ նախադասությունները.
<Մի՛ սպանաներ զիս>  /արգելական հրամայական է/
<Մատնես զսիրելիս եւ զազգականս>  /ներկա ժամանակաձևով է/
<Ժողովեցից զցորեան> /ապառնի ժամանակաձևով  է/
Մի սպանիր ինձ
Մատնում ես սիրելիներին և ազգականներին
Կժողովեմ ցորենը

Quote from: Mard on April 19, 2008, 10:14:01 PM
Առաջադրանք 1.
Հետևյալ բառերը <թարգմանեցե՛ք> գրաբար` օգտվելով <զ> նախդրից և հարկ եղած դեպքերում ուղղագրությունը փոխելով.

զայգին
զառաւելութիւնն
զսիրտն
զհոյսն
զբարին
զբարիքն
զողջոյն
զկոյսն
զմարդն
զգիրքն
զմիրգն
զանձն
զհովիվն
զհիվանդն
զընթացք
զմատուռն
զեկեղեցին
զժողովուրդն

Հուշում-օրինակներ.
<այգի>-<զայգի> (կամ` <զայգին>),
<առավելություն>-<զառաւելութիւն> (<զառաւելութիւնն>)
<սիրտ>-<զսիրտ> (<զսիրտն>)


Առաջադրանք 2.
Փորձե՛ք թարգմանել հետևյալ նախադասությունները.
<Մի՛ սպանաներ զիս>  /արգելական հրամայական է/
<Մատնես զսիրելիս եւ զազգականս>  /ներկա ժամանակաձևով է/
<Ժողովեցից զցորեան> /ապառնի ժամանակաձևով  է/
Մի սպանիր ինձ
Մատնում ես սիրելիներին և ազգականներին
Կժողովեմ ցորենը

Ուրիշ տարբերակնե՞ր...

Quote from: Mard on April 19, 2008, 10:14:01 PM
Առաջադրանք 1.
Հետևյալ բառերը <թարգմանեցե՛ք> գրաբար` օգտվելով <զ> նախդրից և հարկ եղած դեպքերում ուղղագրությունը փոխելով.

զայգին
զառաւելութիւնն
զսիրտն
զհոյսն
զբարին
զբարիքն
զողջոյն
զկոյսն
զմարդն
զգիրքն
զմիրգն
զանձն
զհովիվն
զհիվանդն
զընթացք
զմատուռն
զեկեղեցին
զժողովուրդն

Հուշում-օրինակներ.
<այգի>-<զայգի> (կամ` <զայգին>),
<առավելություն>-<զառաւելութիւն> (<զառաւելութիւնն>)
<սիրտ>-<զսիրտ> (<զսիրտն>)


Առաջադրանք 2.
Փորձե՛ք թարգմանել հետևյալ նախադասությունները.
<Մի՛ սպանաներ զիս>  /արգելական հրամայական է/
<Մատնես զսիրելիս եւ զազգականս>  /ներկա ժամանակաձևով է/
<Ժողովեցից զցորեան> /ապառնի ժամանակաձևով  է/
Մի սպանիր ինձ
Մատնում ես սիրելիներին և ազգականներին
Կժողովեմ ցորենը

Պատասխաններ

զայգի(ն)
զառաւելութիւն(ն)
զսիրտ(ն)
զյոյս(ն)
զբարի(ն)
զկոյս(ն)
զմարդ(ն)
զմիրգ(ն)
զանձ(ն)
զհովիւ(ն)
զհիւանդ(ն)
զմատուռ(ն)
զեկեղեցի(ն)
զժողովուրդ(ն)

Մի կարևոր կանոն սովորենք այս գրավորից. գրաբարում <ք> հոգնակիակերտ ածանցն ունեցող բառերը հայցականում  դրա փոխարեն <ս> են ստանում.
զբարիս
զընթացս
զգիրս//զսիրելիս եւ զազգականս-ի ուղղականը եղել է <սիրելիք եւ ազգականք>//


ողջույն բառը սխալմամբ է հայտնվել ցուցակում. Պետք է լիներ ողջ /որի  հայցականը կլիներ` <զողջ(ն)>/  

Նախադասությունների թարգմանությունը շատ ճիշտ է:

Հիշենք հին կանոնները և հավելենք նորերը /որոշ բացատրություններ տրվել  են պրոֆ. Պ. Բեդիրյանի <Նեզու նախնեաց> գրքից կատարված քաղվածքների միջոցով/

1. Աշխարհաբար <յու> երկբարբառը գրաբարում ունի  <իւ> տեսքը: Օրինակ` գրություն-գրութիւն, մեկնություն-մեկնութիւն և այլն:
2. Աշխարհաբար <յա> երկբարբառը գրաբարում ունի <եա> տեսքը: Օրինակ` գրության-գրութեան, մեկնության-մեկնութեան և այլն:
3. Աշխարհաբար <ույ> երկբարբառը գրաբարում ունի <ոյ> տեսքը: Օրինակ` սիրույն-սիրոյն, գույն-գոյն և այլն:
4. Գրաբար բառերի վերջում <ո>  և <ա> տառից հետո անպայման դրվում է <յ> տառը: Օրինակ` ի վերայ  հաւատոյ,  հիւսիսոյ այլն:
5. Գրաբարում հաճախ է գործածվում <ւ> տառը` ի տարբերություն սովորական <վ>-ի /իհարկե, ոչ բոլոր դեպքերում/: Օրինակ` իրաւ, աւարտ և այլն:
6. Գրաբարում <յ> տառը ձայնավորից առաջ կարդացվում է  <հ>, օրինակ` յեղեղ-հեղեղ, յօժար-հոժար և այլն:
7. Գրաբարում <ու>  տառը ձայնավորից առաջ կարդացվում է <վ>, օրինակ` Նուարդ-Նվարդ, նուէր-նվեր, աստուածային-աստվածային և այլն:
8. Աշխարհաբարի բոլոր այն բառերը, որոնց մեջ եղած <ե> տառը բառաբարդման ժամանակ դառնում է <ի>, գրաբարում, առանց բացառության, ունեցել են <է> տառը: Օրինակ` աշխարհաբարի <գես> բառը բառաբարդման կամ ածանցման  ժամանակ ունենում է <գիս>  ձևը` <գիսավոր>, <գիսակ> և այլն: Ուրեմն` գրաբարում <գես> բառը գրվել է <գէս>  տեսքով: Աշխարհաբարի <Հովհաննես> բառը բառաբարդման կամ ածանցման  ժամանակ ունենում է <Հովհաննիս>  ձևը` <Հովհաննիսյան> և այլն: Ուրեմն` գրաբարում <Հովհաննես> բառը գրվել է <Յովհաննէս>  տեսքով: Սա անշարժ կանոն է, միանշանակ: Մի քանի այլ օրինակներ`
Աշխարհաբար` որպես
Աշխարհաբար ածանցում` որպիսություն, հետևաբար`
Գրաբար` որպէս
Աշխարհաբար` դեմ
Աշխարհաբար ածանցում` դիմադրել, դիմազրկել, դիմախաղ, հետևաբար`
Գրաբար` դէմ
9. Յ-ն /յ/ բառասկզբում, ձայնավորից առաջ « <հ> է կարդացվում, ինչպես` յառաջ /հառաջ/,  յանուն /հանուն/« յերկինս /հերկինըս/« յընթացս /հընթացըս/, յիշել /հիշել/, յորդի (հորդի), յուսման /հուսման/«  յօգուտ /հօգուտ/ և այլն:
10. Յ-ով գրվող արմատներից կագմված բառերում Յ-ի <հ> արտասանությունը պահպանվում է: Օր.` յիշել-անյիշելի
յօն //հոն« հոնք//–մրայօն 
յարգ //հարգ//-մեծայարգ //մեծահարգ« մեծ հարգանքի արժանի//:


11. Ւ (ւ) տառը Ա, Ե եւ Ի ձայնավորներից, ինչպես նաև բաղաձայնից հետո <վ> է կարդացվում: Օր.` աւետել (ավետել),
հաւ (հավ),
արեւ (արեվ),
հաշիւ (հաշիվ),
հովիւ (հովիվ),
հիւանդ (հիվանդ),
հոգւոյ (հոգվո),
Քանանացւոց (քանանացվոց):


12. ԻՒ (իւ)–ը բառերի վերջում կամ ձայնավորից առաջ« <իվ> է կարդացվում (հովիւ, հիւանդ), սակայն բաղաձայնից առաջ այն պետք է <յու> արտասանել: Օր.` ձիւն (ձյուն),
արիւ (արյուն), 
ճառագայթիւք (ճառագայթյուք):

Ծ ա ն .- Ս, Դ, Ն հոգնակի ուղղականի Ք  հոգնակի  հայցականի Ս մասնիկներից առաջ ԻՒ-ը դարձյալ« <իվ> է կարդացվում. Օր.`
հովիւս  //հովիվըս//,   
հովիւդ  //հովիվըդ//,   
հովիւն   //հովիվըն//,   
հովիւք //հովիվք//,
զհովիւս //ըզհովիվըս//:



13. ՈՅ-ը բառավերջում «<օ> է կարդացվում: Սակայն բաղաձայնից առաջ այն պետք է <ույ> արտասանել: Օր.` գոյն //գույն//,  ոյք //ույք//, ոյր //ույր//  ի գետոյն //ի գետույն//, Յոյնք //հույնք//:
Ծ ա ն.– Եզակի դեպքերում ՈՅ-ը  <օյ> էլ կարդացվում է, ինչպես`   գոյն //գոյըն//  (գոյը,   գոյություն   ունեցողը,   առարկան),   զխոյն   //ըզխոյըն//
(խոյը),  Նոյն //նոյըն// (Նոյը, Նոյ նահապետը):


14. ԵԱՅ-ը բառավերջում <յա> է կարդացվում, իսկ բաղաձայնից առաջ՝ <յայ>, ինչպես`   պաշտօնեայ  //պաշտոնյա//, բայց` պաշտօնեայք //պաշտոնյայք//:

15. ՒՈՅ (ւոյ)–ը բառավերջում <վո> է կարդացվում, իսկ բաղաձայնից առաջ` <վույ>, ինչպես՝ հոգւոյ //հոգվո//, բայց`  ի հոգւոյն //ի հոգվույն//:

16. Զ նախդիրն իրեն հաջորդող բաղաձայնից առաջ  //ըզ//  է կարդացվում, իսկ ձայնավորի հետ` միաձույլ: Օր.` զդուռն-ըզդուռըն
զմեղս-ըզմեղըս
զմիաբանութիւնն-ըզմիաբանությունըն
զԱստուած-զաստված
զընկերէ-զընկերե
զերամ-զերամ
զօրենս-զօրենըս

*Ծանոթություն. զօրենս, ըզգարունըն, գիրըս, քաղաքըն և սրանց նման բոլոր բառերի վերջում լսվող <ը>-ն չպետք է  շատ շեշտված արտասանել, այլ միայն թույլ շեշտով: Տառադարձելու ժամանակ երբեմն այն գրում են, երբեմն` ոչ:
Սակայն երբ   այս   վերջավորություններն   ունեցող   բառերին ձայնավորով սկսվող բառ է հաջորդում, այլևս //ը// չի արտասանվում, այլ այդ երկու բառերը միաձույլ են կարդացվում, ինչպես` զքաղաքն //ըզքաղաքըն//, բայց` զքաղաքն  այն //ըզքաղաքնայնյ, զապարանս //զապարանըս//, բայց`  զապարանս արքունի //զապարանսարքանի//, արքայն //արքայըն//,  բայց` արքայն Արտաշէս (արքայնարտաշես//:


**Ծանոթություն. Գրաբարի ընթերցանության բարեհնչյունությունն առհասարակ պահանջում է, որ բառի վերջին բաղաձայնը և հաջորդող բառի սկզբի ձայնավորն արտասանությամբ չկտրվեն, ինչպես`
այս է մարմին իմ //այսեմարմինիմ// -մեկ շնչով 
եւ  ասէ (յեվասե//-մեկ շնչով 
տեսանէր զդուստրն //տեսանէրըգդուստրըն//-մեկ շնչով
ի սկբանէ  //իսկըզբանե//-մեկ շնչով

Quote from: Satenik on April 05, 2008, 04:48:04 AM

Quote from: Masnaget on April 03, 2008, 01:54:39 PM
6. Գրաբարում <յ> տառը ձայնավորից առաջ կարդացվում է  <հ>, օրինակ` յեղեղ-հեղեղ, յօժար-հոժար և այլն:

Մասնագետ, բայց  ինչո՞ւ է "Պատարագամատույցի " մեջ գրված  "յերկինս եւ յերկրի":

Որովհետև այն հոլովված է


Ուղղական` երկինք
Ներգոյական /կամ ավելի ճիշտ` ներգոյականի իմաստով/` յերկինս

Դարձյալ`

Ուղղական` երկիր
Ներգոյական /կամ ավելի ճիշտ` ներգոյականի իմաստով/` յերկրի

Ուշադրություն. Լուսամուտի հյուրերը, որոնք ֆորումի անդամ չեն, գրաբարի և առհասարակ Մասնագետի վարած բաժինների վերաբերյալ իրենց խոսքը, դիտողությունները,  անհատական հնարավոր պարապմունքների կազմակերպմանն առնչվող  հարցերը կարող են ուղղել անձամբ Մասնագետին masnaget@inbox.ru հասցեով: Սիրով  կպատասխանեմ:

Ուշադրություն. Լուսամուտի հյուրերը, որոնք ֆորումի անդամ չեն, գրաբարի և առհասարակ Մասնագետի վարած բաժինների վերաբերյալ իրենց խոսքը, դիտողությունները,  անհատական հնարավոր պարապմունքների կազմակերպմանն առնչվող  հարցերը կարող են ուղղել անձամբ Մասնագետին masnaget@inbox.ru հասցեով: Սիրով  կպատասխանեմ:

Ուշադրություն. Լուսամուտի հյուրերը, որոնք ֆորումի անդամ չեն, գրաբարի և առհասարակ Մասնագետի վարած բաժինների վերաբերյալ իրենց խոսքը, դիտողությունները,  անհատական հնարավոր պարապմունքների կազմակերպմանն առնչվող  հարցերը կարող են ուղղել անձամբ Մասնագետին masnaget@inbox.ru հասցեով: Սիրով  կպատասխանեմ:

Ներողություն եմ խնդրում բոլորից, մոտակա օրերին ժամանակիս սղության պատճառով չեմ կարողանա մասնակցել դասերին: Բայց հետո նորից կմիանամ:  21:)

Հարց բոլորին.
Ո"վ կասի, թե ինչպես պետք է կարդալ հետևյալ գրաբար բառերը`
/պատասխանը գրել  հնչյուն առ հնչյուն/


զստացուածս
զսկիզբն
զզարդս
զընկերս
զսպասաւորս

Շնորհակալություն բոլոր հյուրերին, որոնք իրենց թանկագին ժամանակից  մի քանի րոպե տրամադրում են  գրաբարի դասընթացներին հետևելու համար: Անչափ շնորհակալություն:

Հարց բոլորին.
Ո"վ կասի, թե ինչպես պետք է կարդալ հետևյալ գրաբար բառերը`
/պատասխանը գրել  հնչյուն առ հնչյուն/


զստացուածս    ըզտացվածըս
զսկիզբն            ըզսկիզբըն
զզարդս            ըզզարդըս
զընկերս             զընկերըս
զսպասաւորս    ըզսպասավորըս


Հ.գ. ...տեսնում եմ մարդ չկա... ես էլ չեմ գրում 12:)
ներողություն  անուշադրության համար 32:)

Quote from: Mard on May 17, 2008, 12:14:05 PM
Հարց բոլորին.
Ո"վ կասի, թե ինչպես պետք է կարդալ հետևյալ գրաբար բառերը`
/պատասխանը գրել  հնչյուն առ հնչյուն/


զստացուածս    ըզտացվածըս
զսկիզբն            ըզսկիզբըն
զզարդս            ըզզարդըս
զընկերս             զընկերըս
զսպասաւորս    ըզսպասավորըս


Հ.գ. ...տեսնում եմ մարդ չկա... ես էլ չեմ գրում 12:)
ներողություն  անուշադրության համար 32:)

Ուշադրություն:

Զ նախդիրով  բառերը  արտասանության յուրահատուկ ձև ունեն: Եթե  բառն սկսվում է  <ը> հնչյունով, ապա <զ> նախդիրն  արտասանվում է  <զը>, իսկ եթե բառն սկսվում է բաղաձայն հնչյունով, ապա <զ> նախդիրն արտասանվում է <ըզ>
Օրինակ`
Սկիզբ բառն արտասանվում է <ըսկիզբ> /այս կանոնը միանշանակ է. անփոփոխ է մնացել/, հետևաբար <զ> նախդիրն ավելացնելով այն  կարդում ենք զըսկիզբ

Սպասաւոր  բառն արտասանվում է <ըսպասավոր>, հետևաբար զսպասաւոր բառը կկարդացվի <զըսպասավոր>:
Պա՞րզ է:
Միշտ ուշադիր եղեք, թե տվյալ բառը առանց <զ> նախդրի ինչպես կկարդացվի` <ը> ձայնավորո՞վ, թե՞ առանց դրա, ըստ այդմ էլ կարող եք կողմնորոշվել, թե ինչպե'ս  արտաբերել  տվյալ բառի հայցական հոլովաձևը:

Ուրեմն`
Զստացուածս /<ստացուածս>  բառը կարդացվում է <ըստացվածըս>, հետևաբար հայցականն սկսվում է  <զը>-ով/-զըստացվածըս:
Զսկիզբն-զըսկիզբըն
զզարդս -ըզզարդս
զընկերս -զընկերս
զսպասաւորս –զըսպասավորըս

Այսքանից հետո, կարծում եմ, հեշտ կլինի հետևյալ բառերի հայցականը արտաբերել: Խնդրեմ շարունակե'ք  <զ> նախդիրը դնել ու կողքը գրել, թե ինչպես պետք է արտասանել դրանք:

Զեռուն-զզեռուն-կարդում ենք` <ըզզեռուն>
Լոյս-զլոյս-կարդում ենք` <ըզլույս>
Ծառն-զծառն-կարդում ենք` <ըզծառն>
Պաշտօնեայ-զպաշտօնեայ-կարդում ենք` <ըզպաշտօնյա>
Եղբայր-զեղբայր-կարդում ենք` <զեղբայր>
Թշնամիս-զթշնամիս-կարդում ենք` <ըզթշնամիս>
երամ-
ջուր-
սպասս /սպասք բառի հայցականն է` առանց, բնականաբար, զ-ի/
սպանութիւն-
միրգ-
տիւ-
մահ-
զoրաւար-
պէտս-
սպարապետ-

Ողջույն սիրելի ֆորումցիներ և շատ հարգելի Մասնագետ, ցավոք, գրաբարի դասերը անուշադրության մատնողներից մեկն էլ ես եմ, բայց հիմա ես վերադառնում եմ ու կփորձեմ ավելի ակտիվ լինել և ոչ միայն այս բաժնում, այլ նաև մյուս բոլոր բաժիններում, այժմ փորփեմ կատարել դասս, այսպես՝
Զեռուն-զզեռուն-կարդում ենք` <ըզզեռուն>
Լոյս-զլոյս-կարդում ենք` <ըզլույս>
Ծառն-զծառն-կարդում ենք` <ըզծառն>
Պաշտօնեայ-զպաշտօնեայ-կարդում ենք` <ըզպաշտօնյա>
Եղբայր-զեղբայր-կարդում ենք` <զեղբայր>
Թշնամիս-զթշնամիս-կարդում ենք` <ըզթշնամիս>
երամ-զերամ–ըզերամ
ջուր-զջուր–ըզջուր
սպասս /սպասք բառի հայցականն է` առանց, բնականաբար, զ-ի/–զսպասս, զըսպասս
սպանութիւն-զսպանութիւն–զըսպանություն
միրգ-զմիրգ–ըզմիրգ
տիւ-զտիվ–ըզտիւ
մահ-զմահ–ըզմահ
զoրաւար-զզօրաւար–ըզզօրաւար
պէտս-զպէտս–ըզպէտս
սպարապետ–զսպարապետ–զըսպարապետ

Quote from: Hasik on May 24, 2008, 10:01:41 AM
Ողջույն սիրելի ֆորումցիներ և շատ հարգելի Մասնագետ, ցավոք, գրաբարի դասերը անուշադրության մատնողներից մեկն էլ ես եմ, բայց հիմա ես վերադառնում եմ ու կփորձեմ ավելի ակտիվ լինել և ոչ միայն այս բաժնում, այլ նաև մյուս բոլոր բաժիններում, այժմ փորփեմ կատարել դասս, այսպես՝
Զեռուն-զզեռուն-կարդում ենք` <ըզզեռուն>
Լոյս-զլոյս-կարդում ենք` <ըզլույս>
Ծառն-զծառն-կարդում ենք` <ըզծառն>
Պաշտօնեայ-զպաշտօնեայ-կարդում ենք` <ըզպաշտօնյա>
Եղբայր-զեղբայր-կարդում ենք` <զեղբայր>
Թշնամիս-զթշնամիս-կարդում ենք` <ըզթշնամիս>
երամ-զերամ–ըզերամ
ջուր-զջուր–ըզջուր
սպասս /սպասք բառի հայցականն է` առանց, բնականաբար, զ-ի/–զսպասս, զըսպասս
սպանութիւն-զսպանութիւն–զըսպանություն
միրգ-զմիրգ–ըզմիրգ
տիւ-զտիվ–ըզտիւ
մահ-զմահ–ըզմահ
զoրաւար-զզօրաւար–ըզզօրաւար
պէտս-զպէտս–ըզպէտս
սպարապետ–զսպարապետ–զըսպարապետ

Շատ լավ  է, Հասիկ ջան, գոհ եմ:
Միայն մեկ բացառություն.
երամ-զերամ–ըզերամ
Այստեղ պետք է կարդալ զերամ և նմանատիպ բոլոր դեպքերում`
երազ-զերազ-զերազ
եղբայր-զեղբայր-զեղբայր
երամ-զերամ-զերամ
որ-զոր-զոր
ողկոյզ-զողկոյզ-զողկույզ
որմն-զորմն-զորմըն
և այլն

նկատելի է, որ  ե և ո տառերով սկսվող բառերը հայցականում ունեն ոչ թե  <<յե>>,  և <<վո>> արտասանությունը, այլ` <<է>> և <<օ>>

աշխարհաբարում էլ է այդպես.

որոշել-կարդում ենք վորոշել, բայց` անորոշ` անօրոշ
ոջիլ-կարդում ենք վօջիլ, բայց` փայտոջիլ` փայտօջիլ
եղբայր-կարդում ենք  յեղբայր, բայց` հորեղբայր` հօրէղբայր 
երես-կարդում ենք յերես, բայց` աներես` անէրես

և այլն
 

Թարգմանեցեք, խնդրեմ, հետևյալ տեքստը.

Աբրահամ ծնաւ զԻսահակ, Իսահակ ծնաւ զՅակովբ, Յակովբ ծնաւ զՅուդա եւ զեղբարս նորա,  Յուդա ծնաւ զՓարէս եւ զԶարա ի Թամարայ, Փարէս ծնաւ զԵզրովն, Եզրովն ծնաւ զԱրամ, Արամ ծնաւ զԱմինադաբ, Ամինադաբ ծնաւ զՆաասովն, Նաասովն ծնաւ զՍաղմովն,  Սաղմովն ծնաւ զԲոոս ի Հռեքաբայ, Բոոս ծնաւ զՈվբէդ ի Հռութայ, Ովբէդ ծնաւ զՅեսսէ, Յեսսէ ծնաւ զԴաւիթ արքայ, Դաւիթ ծնաւ զՍողովմոն ի կնոջէն Ուրիայ:

Շնորհակալություն: Եղե'ք ավելի ակտիվ:

Մասնագետ ջան մենք ենք շնորհակալ, որ Ձեր թանկ ժամանակից միշտ տրամադրում եք մեզ ու փորձում ոչ միայն գրաբար սովորեցնել, այլև ակտիվ պահել ֆորումը, բայց ամեն ինչ փոխադարձ է, այդ իսկ պատճառով ես էլ փորձեմ վերականգնել իմ նախկին ակտիվությունը, քանի որ վաղուց ձմեռն անցել է ու արդեն ամառ է, եկեք ջերմացնենք միմյանց թեկուզ հենց այս ֆորումի շրջանակներում գոնե մեր ակտիվությամբ։ Լավ, անցեմ մեր դասին ու փորձեմ թարգմանել՝

Աբրահամը ծնեց Իսահակին, Իսահակը ծնեց Հակոբին, Հակոբը ծնեց Հուդային և նրա եղբորը, Հուդան Թամարայից ծնեց Փարեսին և Զարային, Փարեսը ծնեց Եզրովին, Եզրովը ծնեց Արամին, Արամը ծնեց Ամինադաբին, Ամինադաբը ծնեց Նաասովին, Նաասովը ծնեց Սաղմովին, Սաղմովը Հռեքաբայից ծնեց Բոոսին, Բոոսը Հռութից ծնեց Ովբեդին, Ովբեդը ծնեց Յեսսեին, Յեսսեն ծնեց Դավիթ Արքային, Դավիթը Ուրիա կնոջից ծնեց Սողոմոնին։

Կարծում եմ ծնել բառի փոխարեն կարելի է գրել նաև ունեցավ, թե դա այդպես չի կարող թարգմանվել։ Սպասում եմ իմ բազում սխալների ուղղված տարբերակին։

Շնորհակալություն  ??? ??? ???   

Quote from: Hasik on June 06, 2008, 08:53:56 AM
Մասնագետ ջան մենք ենք շնորհակալ, որ Ձեր թանկ ժամանակից միշտ տրամադրում եք մեզ ու փորձում ոչ միայն գրաբար սովորեցնել, այլև ակտիվ պահել ֆորումը, բայց ամեն ինչ փոխադարձ է, այդ իսկ պատճառով ես էլ փորձեմ վերականգնել իմ նախկին ակտիվությունը, քանի որ վաղուց ձմեռն անցել է ու արդեն ամառ է, եկեք ջերմացնենք միմյանց թեկուզ հենց այս ֆորումի շրջանակներում գոնե մեր ակտիվությամբ։ Լավ, անցեմ մեր դասին ու փորձեմ թարգմանել՝

Աբրահամը ծնեց Իսահակին, Իսահակը ծնեց Հակոբին, Հակոբը ծնեց Հուդային և նրա եղբորը, Հուդան Թամարայից ծնեց Փարեսին և Զարային, Փարեսը ծնեց Եզրովին, Եզրովը ծնեց Արամին, Արամը ծնեց Ամինադաբին, Ամինադաբը ծնեց Նաասովին, Նաասովը ծնեց Սաղմովին, Սաղմովը Հռեքաբայից ծնեց Բոոսին, Բոոսը Հռութից ծնեց Ովբեդին, Ովբեդը ծնեց Յեսսեին, Յեսսեն ծնեց Դավիթ Արքային, Դավիթը Ուրիա կնոջից ծնեց Սողոմոնին։

Կարծում եմ ծնել բառի փոխարեն կարելի է գրել նաև ունեցավ, թե դա այդպես չի կարող թարգմանվել։ Սպասում եմ իմ բազում սխալների ուղղված տարբերակին։

Շնորհակալություն  ??? ??? ???   

Ընդհանուր առմամբ շատ գոհ եմ. չեմ կարծում, թե  կարելի է, բայց  եթե  այդպես  թարգմանվի <<ծնաւ>> բառը,  այն կարելի է  ազատ թարգմանություն համարել:

Եկեք մի քանի նախադասություն էլ  գրաբարի վերածենք: Կարծում եմ, պետք չէ  <զ> նախդիրը շռայլել.  դրեք միայն  որոշյալ առման դեպքում:Չմոռանաք կողքը  գրել  տվյալ նախադասության ընդհանուր  արտասանությունը` բոլոր  հնչյունները ներառելով:

1.  Տեսա նրա այգին: /Տեսայ.../
2.  Առավելություն չուներ: /Ոչ ունէր.../
3. Բարիք էր գործում: /Արարէր.../
4. Ողջույն չտվեց: /Ոչ ետ.../
5. Փնտրում եմ իմաստուն մարդու /<մարդ>  իմաստով հարմար է  <այր>  բառը գործածեք /: /Խնդրեմ.../
6. Գիրք եմ  գրում:
7. Գրում  եմ իմ գիրքը:
8. Տեսավ հովվին: /Ետես.../
9. Բժշկեց հիվանդին: /Բժշկեաց.../
10. Տե՜ր, օրհնիր մեր ընթացքը:
11. Չունեմ  ուրախություն:
12. Ի սկզբանե Աստված ստեղծեց երկինքն ու երկիրը:

Պատասխանի օրինակ`

Տեսավ  հովվին-ետես զհովիւն  /արտասանվում է` <<յէտէսըզհօվի՛վըն>>`  միաձույլ,  իրար հետ, մեկ շեշտով/

Կրկնենք սրանք.
*Ծանոթություն. զօրենս, ըզգարունըն, գիրըս, քաղաքըն և սրանց նման բոլոր բառերի վերջում լսվող <ը>-ն չպետք է  շատ շեշտված արտասանել, այլ միայն թույլ շեշտով: Տառադարձելու ժամանակ երբեմն այն գրում են, երբեմն` ոչ:
Սակայն երբ   այս   վերջավորություններն   ունեցող   բառերին ձայնավորով սկսվող բառ է հաջորդում, այլևս //ը// չի արտասանվում, այլ այդ երկու բառերը միաձույլ են կարդացվում, ինչպես` զքաղաքն //ըզքաղաքըն//, բայց` զքաղաքն  այն //ըզքաղաքնայնյ, զապարանս //զապարանըս//, բայց`  զապարանս արքունի //զապարանսարքանի//, արքայն //արքայըն//,  բայց` արքայն Արտաշէս (արքայնարտաշես//:


**Ծանոթություն. Գրաբարի ընթերցանության բարեհնչյունությունն առհասարակ պահանջում է, որ բառի վերջին բաղաձայնը և հաջորդող բառի սկզբի ձայնավորն արտասանությամբ չկտրվեն, ինչպես`
այս է մարմին իմ //այսեմարմինիմ// -մեկ շնչով 
եւ  ասէ (յեվասե//-մեկ շնչով 
տեսանէր զդուստրն //տեսանէրըգդուստրըն//-մեկ շնչով
ի սկբանէ  //իսկըզբանե//-մեկ շնչով

Սովորենք, որ <<փնտրել>> իմաստով  գրաբարում գործածվում է  <<խնդրեմ>> բայը:

Quote from: Masnaget on June 30, 2008, 03:00:04 AM
Եկեք մի քանի նախադասություն էլ  գրաբարի վերածենք: Կարծում եմ, պետք չէ  <զ> նախդիրը շռայլել.  դրեք միայն  որոշյալ առման դեպքում:Չմոռանաք կողքը  գրել  տվյալ նախադասության ընդհանուր  արտասանությունը` բոլոր  հնչյունները ներառելով:

1.  Տեսա նրա այգին: /Տեսայ.../
2.  Առավելություն չուներ: /Ոչ ունէր.../
3. Բարիք էր գործում: /Արարէր.../
4. Ողջույն չտվեց: /Ոչ ետ.../
5. Փնտրում եմ իմաստուն մարդու /<մարդ>  իմաստով հարմար է  <այր>  բառը գործածեք /: /Խնդրեմ.../
6. Գիրք եմ  գրում:
7. Գրում  եմ իմ գիրքը:
8. Տեսավ հովվին: /Ետես.../
9. Բժշկեց հիվանդին: /Բժշկեաց.../
10. Տե՜ր, օրհնիր մեր ընթացքը:
11. Չունեմ  ուրախություն:
12. Ի սկզբանե Աստված ստեղծեց երկինքն ու երկիրը:

Պատասխանի օրինակ`

Տեսավ  հովվին-ետես զհովիւն  /արտասանվում է` <<յէտէսըզհօվի՛վըն>>`  միաձույլ,  իրար հետ, մեկ շեշտով/

Կրկնենք սրանք.
*Ծանոթություն. զօրենս, ըզգարունըն, գիրըս, քաղաքըն և սրանց նման բոլոր բառերի վերջում լսվող <ը>-ն չպետք է  շատ շեշտված արտասանել, այլ միայն թույլ շեշտով: Տառադարձելու ժամանակ երբեմն այն գրում են, երբեմն` ոչ:
Սակայն երբ   այս   վերջավորություններն   ունեցող   բառերին ձայնավորով սկսվող բառ է հաջորդում, այլևս //ը// չի արտասանվում, այլ այդ երկու բառերը միաձույլ են կարդացվում, ինչպես` զքաղաքն //ըզքաղաքըն//, բայց` զքաղաքն  այն //ըզքաղաքնայնյ, զապարանս //զապարանըս//, բայց`  զապարանս արքունի //զապարանսարքանի//, արքայն //արքայըն//,  բայց` արքայն Արտաշէս (արքայնարտաշես//:


**Ծանոթություն. Գրաբարի ընթերցանության բարեհնչյունությունն առհասարակ պահանջում է, որ բառի վերջին բաղաձայնը և հաջորդող բառի սկզբի ձայնավորն արտասանությամբ չկտրվեն, ինչպես`
այս է մարմին իմ //այսեմարմինիմ// -մեկ շնչով 
եւ  ասէ (յեվասե//-մեկ շնչով 
տեսանէր զդուստրն //տեսանէրըգդուստրըն//-մեկ շնչով
ի սկբանէ  //իսկըզբանե//-մեկ շնչով

Սովորենք, որ <<փնտրել>> իմաստով  գրաբարում գործածվում է  <<խնդրեմ>> բայը:

Գրում եմ պատասխանները. տեսնում եմ` դժվարանում եք: Բայց արտասանությունը կողքը գրելը թողնում եմ իմ ուսանողներին: կարծում եմ` չեն դժվարանա:
1.  Տեսա նրա այգին: Տեսայ  զայգի նորա /կամ` տեսայ այգի նորա/ 
2.  Առավելություն չուներ: Ոչ ունէր զառաւելութիւն /կամ` դարձյալ` առանց <զ>-ի/
3. Բարիք էր գործում: Արարէր զբարիս
4. Ողջույն չտվեց: Ոչ ետ զողջոյն
5. Փնտրում եմ իմաստուն մարդու Խնդրեմ այր իմաստուն
6. Գիրք եմ  գրում: Գրեմ զգիրս
7. Գրում  եմ իմ գիրքը: Գրեմ զգիրս իմ
8. Տեսավ հովվին: Ետես զհովիվն
9. Բժշկեց հիվանդին: Բժշկեաց զհիվանդն
10. Տե՜ր, օրհնիր մեր ընթացքը: Տէր, օրհնեա' զընթացս մեր
11. Չունեմ  ուրախություն: Ոչ ունեմ /կամ` ոչինչ ունեմ/ ուրախութիւն
12. Ի սկզբանե Աստված ստեղծեց երկինքն ու երկիրը: Ի սկզբանէ արար Աստուած զերկինս եւ զերկիր

Նաև կխնդրեմ, որ աշխարհաբարի վերածեն այս պարբերությունները.

Եւ ետես Աստուած զամենայն զոր արար  եւ ահա բարի են յոյժ. եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ:

Եւ արար Աստուած զմարդն ի պատկեր իւր ըստ պատկերի Աստուծոյ արար զնա, արու եւ էգ արար զնոսա:

Ես էլ եմ ուզում գրաբարի դասերին  39:) 39:)մասնակցել  39:), կարող եմ? 5:)
Մի քիչ գրաբար գիտեմ, ինչից  սկսեմ?

Թեյարանում աշխատանքային օրը վերջանալուց  հետո իհարկե 40:) 41:)

Quote from: Barmen on August 16, 2008, 06:03:01 PM
Ես էլ եմ ուզում գրաբարի դասերին  39:) 39:)մասնակցել  39:), կարող եմ? 5:)
Մի քիչ գրաբար գիտեմ, ինչից  սկսեմ?

Թեյարանում աշխատանքային օրը վերջանալուց  հետո իհարկե 40:) 41:)

Սկսե՛ք կարդալ դասընթացը` այն, ինչ կա, մնացածը` հընթացս:

QuoteԵս էլ եմ ուզում գրաբարի դասերին մասնակցել, կարող եմ?
Մի քիչ գրաբար գիտեմ, ինչից  սկսեմ?

Կարո՞ղ ես աշխարհաբարի վերածել հետևյալ նախադասությունները.


Եւ ետես Աստուած զամենայն զոր արար  եւ ահա բարի են յոյժ. եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ:

Եւ արար Աստուած զմարդն ի պատկեր իւր ըստ պատկերի Աստուծոյ արար զնա, արու եւ էգ արար զնոսա:

Quote from: Masnaget on August 29, 2008, 12:24:45 AM

QuoteԵս էլ եմ ուզում գրաբարի դասերին մասնակցել, կարող եմ?
Մի քիչ գրաբար գիտեմ, ինչից  սկսեմ?

Կարո՞ղ ես աշխարհաբարի վերածել հետևյալ նախադասությունները.


Եւ ետես Աստուած զամենայն զոր արար  եւ ահա բարի են յոյժ. եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ:

Եւ արար Աստուած զմարդն ի պատկեր իւր ըստ պատկերի Աստուծոյ արար զնա, արու եւ էգ արար զնոսա:

ինչ է նշանակում ետես,  արար, եղեւ բառերը?

Quoteինչ է նշանակում ետես,  արար, եղեւ բառերը?

<ետես> նշանակում է <տեսավ>
<արար> նշանակում է <ստեղծեց>
<եղեւ> նշանակում է <եղավ>

Եւ ետես Աստուած զամենայն զոր արար  եւ ահա բարի են յոյժ. եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ:

Եւ արար Աստուած զմարդն ի պատկեր իւր ըստ պատկերի Աստուծոյ արար զնա, արու եւ էգ արար զնոսա: [/b]

Եվ Աստված տեսավ, որ ամեն ինչ, որ ստեղծեց, բարի է շատ, և եղավ առավոտ, և եղավ երեկո` վեցերորդ օր

Եվ ստեղծեց Աստված մարդուն , /         մնացածը չեմ կարողանում/ արու և էգ ստեղծեց նրանց:

Quote from: Masnaget on August 24, 2008, 10:28:44 PM

Quote from: Barmen on August 16, 2008, 06:03:01 PM
Ես էլ եմ ուզում գրաբարի դասերին  39:) 39:)մասնակցել  39:), կարող եմ? 5:)
Մի քիչ գրաբար գիտեմ, ինչից  սկսեմ?

Թեյարանում աշխատանքային օրը վերջանալուց  հետո իհարկե 40:) 41:)

Սկսե՛ք կարդալ դասընթացը` այն, ինչ կա, մնացածը` հընթացս:

Բարև Մասնագետ:Հիմա կարող եմ մասնակցել քո դասընթացներին և եթե կարելի է կմասնակցեմ մյուս դասից:ԳԱՅԼ:

Quote from: VAHAG on September 06, 2008, 08:47:18 PM

Quote from: Masnaget on August 24, 2008, 10:28:44 PM

Quote from: Barmen on August 16, 2008, 06:03:01 PM
Ես էլ եմ ուզում գրաբարի դասերին  39:) 39:)մասնակցել  39:), կարող եմ? 5:)
Մի քիչ գրաբար գիտեմ, ինչից  սկսեմ?

Թեյարանում աշխատանքային օրը վերջանալուց  հետո իհարկե 40:) 41:)

Սկսե՛ք կարդալ դասընթացը` այն, ինչ կա, մնացածը` հընթացս:

Բարև Մասնագետ:Հիմա կարող եմ մասնակցել քո դասընթացներին և եթե կարելի է կմասնակցեմ մյուս դասից:

Այո, ինչպես կուզեք: Միայն ուրախ կլինեմ:

Սիրելի Վահագ.
Բարմենը դժվարացել է այս տողերի մի մասը թարգմանել: Կօգնե՞ք նրան` լրացնելով և ճշգրտումներ անելով:



Եւ ետես Աստուած զամենայն զոր արար  եւ ահա բարի են յոյժ. եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ:

Եւ արար Աստուած զմարդն ի պատկեր իւր ըստ պատկերի Աստուծոյ արար զնա, արու եւ էգ արար զնոսա:

Եվ Աստված տեսավ, որ ամեն ինչ, որ ստեղծեց, բարի է շատ, և եղավ առավոտ, և եղավ երեկո` վեցերորդ օր

Եվ ստեղծեց Աստված մարդուն , /         մնացածը չեմ կարողանում/ արու և էգ ստեղծեց նրանց:

Quote from: Masnaget on September 06, 2008, 11:41:28 PM
Սիրելի Վահագ.
Բարմենը դժվարացել է այս տողերի մի մասը թարգմանել: Կօգնե՞ք նրան` լրացնելով և ճշգրտումներ անելով:

Թարգմանելու ենթակա տողերը սրանք են` այս կարմիրները.

Եւ ետես Աստուած զամենայն զոր արար  եւ ահա բարի են յոյժ. եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ:

Եւ արար Աստուած զմարդն ի պատկեր իւր ըստ պատկերի Աստուծոյ արար զնա, արու եւ էգ արար զնոսա:

Նա այսպես է թարգմանել.

Եվ Աստված տեսավ, որ ամեն ինչ, որ ստեղծեց, բարի է շատ, և եղավ առավոտ, և եղավ երեկո` վեցերորդ օր

Եվ ստեղծեց Աստված մարդուն , /         մնացածը չեմ կարողանում/ արու և էգ ստեղծեց նրանց:

Եվ Աստված տեսավ այն ինչ արարել է և ահա շատ բարի է և եղավ երեկո և եղավ առավոտ,օր վեցերորդ:
Եվ Աստված արարեց մարդուն իր պատկերով Աստված իր պատկերով արարեց նրան  արու և էգ արարեց նրանց

Quote from: Masnaget on March 11, 2008, 12:43:29 AM

Quote from: Hasik on March 10, 2008, 10:22:32 PM
Իսկ երբ է ո-ն «օ» դառնում, ինչպես խոսքը դառնում խօսք:

Որպես կանոն` ասում են, որ ոչ թե <ո>-ն է դառնում <օ>, այլ` երբեմն, զուգահեռաբար գործածվում է նաև <օ> տառը: Բայց ոչ երբեք` <ո>-ի փոխարեն: <Օ>-ի պատմությունն ուրիշ է:
Եկեք տեսնենք, թե Մեսրոպ Մաշտոցի ստեղծած այբուբենը քանի՛ տառեր ուներ, և որո՛նք էին դրանք:
Եվ այսպես`

ԱԲԳԴԵԶԷԸԹԺԻԼԽԾԿՀՁՂՃՄՅՆՇՈՉՊՋՌՍՎՏՐՑՒՓՔ
Այստեղ կան 36 տառեր, որոնք համապատասխանում են 36 հնչյունների:

Օ և Ֆ տառերն ավելացվել են ուշ` միջնադարում` հետևելով եվրոպական այբուբեններին:
Այն բառերը, որոնք հնում իրենց մեջ <օ> ՀՆՉՅՈՒՆՆ էին պարունակում, ունեին կա՛մ <ո>  տառը,  կա՛մ  <աւ> երկբարբառը:

Մասնագետ ես համաձայն չեմ որ «օ» տառը ավելացվել է միջնադարում,հետևելով Եվրոպական այբուբեններին:Ինչ՞ու:Նախ ասեմ համաձայն չեմ «ստեղծել» բառի հետ  «Մեսրոպ Մաշտոցի ստեղծած այբուբենը» իմ կարծիքով ավելի ճիշտ է օգտագործել «վերականգնել» բառը՝ «Մեսրոպ Մաշտոցի վերականգնեց այբուբենը»:Դ=վար թե լինելով ամենահին քաղաքակրթություն ունեցող երկիրը չունենայինք տառերը,ունենալով Քարահունջը չիմանայինք թվերը և դա այն դեպքում երբ Քարահունջը աշխարհի ամենահին աստղադիտարանն է եղել,այսինքն այն կարծիքին եմ որ ունեցել ենք տառեր դեռևս շատ հնուց,իմացել ենք մաթեմատիկա,տիրապետել ենք աստղագիտությանը և ինչու եմ ասում «թվեր» որովհետև «օ» ն զերո է նշանակում ինչպես ցանակցած տառ ունի իր բացատրությունը:Մենք ունեցել ենք «օ» տառը բայց Մաշտոցը ինչ ինչ պատճառներով հանել է այդ տառը այբուբենից,որը երկար թեմա է:Խիստ կասկածում եմ լինել մի =ողովուրդ ով հազարամյակներ առաջ իմացել է որ երկրագունդը կլոր է,կարողացել է հաշվել երկրագնդի շառավիղը թույլ տալով ընդամենը 6 կիլոմետրի սխալ չունենար տառեր և չիմանար մաթեմաթիկա:

Շուտով գրաբարից էլ կգրենք ստուգողական

Quote from: Masnaget on September 09, 2008, 10:54:27 AM

Quote from: VAHAG on September 09, 2008, 05:23:46 AM

Quote from: Masnaget on March 11, 2008, 12:43:29 AM

Quote from: Hasik on March 10, 2008, 10:22:32 PM
Իսկ երբ է ո-ն «օ» դառնում, ինչպես խոսքը դառնում խօսք:

Որպես կանոն` ասում են, որ ոչ թե <ո>-ն է դառնում <օ>, այլ` երբեմն, զուգահեռաբար գործածվում է նաև <օ> տառը: Բայց ոչ երբեք` <ո>-ի փոխարեն: <Օ>-ի պատմությունն ուրիշ է:
Եկեք տեսնենք, թե Մեսրոպ Մաշտոցի ստեղծած այբուբենը քանի՛ տառեր ուներ, և որո՛նք էին դրանք:
Եվ այսպես`

ԱԲԳԴԵԶԷԸԹԺԻԼԽԾԿՀՁՂՃՄՅՆՇՈՉՊՋՌՍՎՏՐՑՒՓՔ
Այստեղ կան 36 տառեր, որոնք համապատասխանում են 36 հնչյունների:

Օ և Ֆ տառերն ավելացվել են ուշ` միջնադարում` հետևելով եվրոպական այբուբեններին:
Այն բառերը, որոնք հնում իրենց մեջ <օ> ՀՆՉՅՈՒՆՆ էին պարունակում, ունեին կա՛մ <ո>  տառը,  կա՛մ  <աւ> երկբարբառը:

Մասնագետ ես համաձայն չեմ որ «օ» տառը ավելացվել է միջնադարում,հետևելով Եվրոպական այբուբեններին:Ինչ՞ու:Նախ ասեմ համաձայն չեմ «ստեղծել» բառի հետ  «Մեսրոպ Մաշտոցի ստեղծած այբուբենը» իմ կարծիքով ավելի ճիշտ է օգտագործել «վերականգնել» բառը՝ «Մեսրոպ Մաշտոցի վերականգնեց այբուբենը»:Դ=վար թե լինելով ամենահին քաղաքակրթություն ունեցող երկիրը չունենայինք տառերը,ունենալով Քարահունջը չիմանայինք թվերը և դա այն դեպքում երբ Քարահունջը աշխարհի ամենահին աստղադիտարանն է եղել,այսինքն այն կարծիքին եմ որ ունեցել ենք տառեր դեռևս շատ հնուց,իմացել ենք մաթեմատիկա,տիրապետել ենք աստղագիտությանը և ինչու եմ ասում «թվեր» որովհետև «օ» ն զերո է նշանակում ինչպես ցանակցած տառ ունի իր բացատրությունը:Մենք ունեցել ենք «օ» տառը բայց Մաշտոցը ինչ ինչ պատճառներով հանել է այդ տառը այբուբենից,որը երկար թեմա է:Խիստ կասկածում եմ լինել մի =ողովուրդ ով հազարամյակներ առաջ իմացել է որ երկրագունդը կլոր է,կարողացել է հաշվել երկրագնդի շառավիղը թույլ տալով ընդամենը 6 կիլոմետրի սխալ չունենար տառեր և չիմանար մաթեմաթիկա:

Այո. բոլորն իրավունք ունեն  կարծիք հայտնելու. Մի քանի նկատառում կամ հարց.

1.
«Մեսրոպ Մաշտոցի վերականգնեց այբուբենը»:
Ո՞ր աղբյուրն է վկայում այդ մասին:  Մեջբերեք վկայությունն ամբողջությամբ:

2.
Մենք ունեցել ենք «օ» տառը:
Ո՞ր աղբյուրն է վկայում այս մասին: Մեջբերեք վկայությունն ամբողջությամբ:

3.
Մաշտոցը հանել է այդ տառը /օ-ն/ այբուբենից:
Ո՞ր աղբյուրն է վկայում այս մասին: Մեջբերեք վկայությունն ամբողջությամբ:

4.
ցանկացած տառ ունի իր բացատրությունը
Տվեք, խնդրեմ, համառոտ բացատրություն յուրաքանչյուր տառի համար` նշելով  աղբյուրը:

5.
Տրամաբանական  մտահանգում. Շարունակո՞ւմ եք պնդել կամ հաստատո՞ւմ եք, որ...
Կողքը պարզապես  գրեք  Այո կամ Ոչ
...Քանի որ  հայերն ամենահին քաղաքակրթություն ունեցող ազգն են   հետևաբար  պետք է ունենային այբուբեն:...
Քանի որ  իմացել ենք մաթեմատիկա, տիրապետել ենք աստղագիտությանը, հետևաբար պետք է ունենայինք այբուբեն:...
Քանի որ հայն իմացել է, որ երկրագունդը կլոր է,  կարողացել է հաշվել երկրագնդի շառավիղը, հետևաբար պետք է որ ունենար այբուբեն:

Մասնագետի պատճառաբանությունները կտեղադրվեն վերը բերված հարցերի պատասխաններից հետո:

Մասնագետ ես համաձայն չեմ որ «օ» տառը ավելացվել է միջնադարում,հետևելով Եվրոպական այբուբեններին:Ինչ՞ու:Նախ ասեմ համաձայն չեմ «ստեղծել» բառի հետ  «Մեսրոպ Մաշտոցի ստեղծած այբուբենը» իմ կարծիքով ավելի ճիշտ է օգտագործել «վերականգնել» բառը՝ «Մեսրոպ Մաշտոցի վերականգնեց այբուբենը»:Դ=վար թե լինելով ամենահին քաղաքակրթություն ունեցող երկիրը չունենայինք տառերը,ունենալով Քարահունջը չիմանայինք թվերը և դա այն դեպքում երբ Քարահունջը աշխարհի ամենահին աստղադիտարանն է եղել,այսինքն այն կարծիքին եմ որ ունեցել ենք տառեր դեռևս շատ հնուց,իմացել ենք մաթեմատիկա,տիրապետել ենք աստղագիտությանը և ինչու եմ ասում «թվեր» որովհետև «օ» ն զերո է նշանակում ինչպես ցանակցած տառ ունի իր բացատրությունը:Մենք ունեցել ենք «օ» տառը բայց Մաշտոցը ինչ ինչ պատճառներով հանել է այդ տառը այբուբենից,որը երկար թեմա է:Խիստ կասկածում եմ լինել մի =ողովուրդ ով հազարամյակներ առաջ իմացել է որ երկրագունդը կլոր է,կարողացել է հաշվել երկրագնդի շառավիղը թույլ տալով ընդամենը 6 կիլոմետրի սխալ չունենար տառեր և չիմանար մաթեմաթիկա:
[/quote]

Այո. բոլորն իրավունք ունեն  կարծիք հայտնելու. Մի քանի նկատառում կամ հարց.

1.
«Մեսրոպ Մաշտոցի վերականգնեց այբուբենը»:
Ո՞ր աղբյուրն է վկայում այդ մասին:  Մեջբերեք վկայությունն ամբողջությամբ:

2.
Մենք ունեցել ենք «օ» տառը:
Ո՞ր աղբյուրն է վկայում այս մասին: Մեջբերեք վկայությունն ամբողջությամբ:

3.
Մաշտոցը հանել է այդ տառը /օ-ն/ այբուբենից:
Ո՞ր աղբյուրն է վկայում այս մասին: Մեջբերեք վկայությունն ամբողջությամբ:

4.
ցանկացած տառ ունի իր բացատրությունը
Տվեք, խնդրեմ, համառոտ բացատրություն յուրաքանչյուր տառի համար` նշելով  աղբյուրը:

5.
Տրամաբանական  մտահանգում. Շարունակո՞ւմ եք պնդել կամ հաստատո՞ւմ եք, որ...
Կողքը պարզապես  գրեք  Այո կամ Ոչ
...Քանի որ  հայերն ամենահին քաղաքակրթություն ունեցող ազգն են   հետևաբար  պետք է ունենային այբուբեն:...
Քանի որ  իմացել ենք մաթեմատիկա, տիրապետել ենք աստղագիտությանը, հետևաբար պետք է ունենայինք այբուբեն:...
Քանի որ հայն իմացել է, որ երկրագունդը կլոր է,  կարողացել է հաշվել երկրագնդի շառավիղը, հետևաբար պետք է որ ունենար այբուբեն:

Մասնագետի պատճառաբանությունները կտեղադրվեն վերը բերված հարցերի պատասխաններից հետո:


[/quote]
Շատ լավ Մասնագետ քանի որ այս թեմայի շուրջ հարց ու պատասխան սկսվեց և համոզված եմ որ քո պատասխանից հետո իմ մոտ էլ շատ հարցեր կառաջանան ես հիմա կպատասխանեմ բայց երբ դու պատասխանդ գրի համապատասխան տեղում,դե ինձ կասես որտեղ ես գրել,թե չէ այստեղ գրաբարի փոխարեն մի ամբողջ քննարկություն կլինի Մաշտոցի այբուբենի մասին:
Ես քո հարցերին քո առաջարկած հերթականությամբ չեմ պատասխանի որովհետև մի քիչ սխալ է ընտրված հերթականությունը:
Սկսեմ վերջին հարցից պատասխանելով ԱՅՈ:Ինչ՞ու:Մենք ունենք Քարահունջ անունով աստղադիտարան որը գտնվում է Սիսիան քաղաքի մոտ:
ԱՊԱՑՈՒՑՎԱԾ ՓԱՍՏԵՐ:
1.Ակտիվ գործել է ավելի քան 7500 տարի առաջ:
2.Շարունակաբար գործել է ավելի քան 5500 տարի:
3.Քարահունջը աշխարհի ամենահին և ամենամեծ աստղադիտարանն է աշխարհի հայտնի բոլոր հին աստղադիտարանների միջև:
4.Քարահունջը Ստոունհենջից հին է ավելի քան 3500 տարով (Ստոունհենջը համարվում էր ամենահին աստղադիտարանը բայց այս վերջին տարիների Քարահունջի հետազոտությունը հոդս ցնդեցրեծ այդ վարկածը):
Սրանք փաստեր են որոնք ապացուցվում են գիտականորեն Պարիս Հերունու և իր մի քանի ընկերների կողմից,ես չեմ կարող այդ բանաձևերը և հաշվելու տեխնիկան ներկայացնել այն շատ ծավալուն է դե ես կարող եմ ձեզ տալ այդ գիրքը և կհամոզվեք:
Այսպիսով ապացուցվում է որ հայերը ունեցել են աշխարհի ամենահին քաղաքակրթությունը:Այսքանը մտապահեք որովհետև այս փաստերի շնորհիվ տալու եմ մնացյալ հարցերի պատասխանը:
Դե ուրեմն սկսեմ առաջին հարցից.
Չկա և ոչ մի աղբյուր որ այն մասին որ Մաշտոցը վերականգնել է հայոց այբուբենը,դրա մասին ոչ Կորյունն է գրել և ոչ էլ ինչ որ մի անձ,դա չէր էլ կարող լիներ որովհետև Տրդհատ թագավորը և Գրիգոր Լուսավորիչ մոտ 100 տարի առաջ այրել էին մեր ամբողջ մշակույթը և հեթանոսության հետ կապված ամեն ինչ ուստի դ=վար թե Մաշտոցը լինելով Քրիստոնյա բարձաձայներ որ վերականգնում է հեթանոսական այբուբենը:Հիմա քեզ մի հարց որից հետո առաջ կանցնեմ.ինչու Մաշտոցը մեկնեց արտասահման որ հորիներ այբուբենը,հիմա կասես որպեսզի ուսումնասիրի հունական,ասորական և այլն այբուբենները վերձնելով ամենալավը,ես քեզ ուրիշ հարց կտամ մի ամբողջ 100 տարի Հայաստանում սովորեցնում էին այդ լեզուները և ինքը Մաշտոցը գերզազանց իմացել է հունարենը,ապա ինչու Մաշտոցը այն էլ աշակերտներով մեկնեց արտասահման եթե կարող էր տունը  նստած հորիներ այբուբենը:
Դու գիտես Եպիսկոպոս Դանիելի մոտ գոյություն է ունեցել հայկական այբուբենը որ ցավոք սրտի չի պահպանվել:«Դանիելյան» այբուբենի մասին չի հերքվում,ինչքան որ տեղեկացված եմ:
Իսկ հիմա ամենակարևորը,ունենալով ամենահին քաղաքակրթությունը չունենք այբուբեն:Դա աբսուրդ է:
«օ» տառի մասին ասեմ քանի որ մենք չենք պահպանել հին այբուբենը ուրեմն և չենք կարող ունենալ աղբյուր այն մասին որ «օ» տառ եղել է:
Հիմա քեզ հարց տուր ունենք աստղադիտարան,հետևաբար 7500 տարի առաջ ունենալով զարգացած մաթեմատիկա չունենանք զերո թիվը,չէ որ հայերը այնպիսի բաներ են իմացել որ եթե կարդաս գլուխդ կպտտվի,ես վերջում մի երկու հետաքրքիր տեղեկություն կտամ:Ինքը «օ» ինքնին զրո է նշանակում,իսկ եթե «զրո» բառը վերծանենք ստացվում է «ոգի» մի քիչ ուշ կասեմ ինչպես են վերծանվում բառերը և շատ հնարավոր է Մաշտոցը չի ուզեցել պահպանվի «օ» տառը այն կապելով հեթանոսական «ոգի» իմաստի հետ և այն փոխարինել է «ո» տառով:«Ո» տառը նույն իմաստը ունի:
Իսկ հիմա ամենակարևորի մասին:Ամեն տառ ունի իր նշանակություն:Մասնագետ ջան ես ունեմ այդ աղյուսակը թե որ տառը ինչ է նշանակում,միայն մեկ տառի վրա է օրինակը բերված թե ինչն է հիմք հանդիսացել տվյալ տառին տալ տվյալ բացատրությունը,այդ աղյուսակը հավքելը մի քիչ ջանջալ գործ է բայց ես քեզ ամենաուշը 3 կներկայացնեմ,դե մի քիչ =ամանակ է պետք այն հավաքելու համար:Հիմա կասես բայց հնարավորա որ սխալ բացատրություն է տված,ես քեզ կասեմ շատ հնարավորա,բայց ավելի լավ կլիներ հետևեիր փաստերին.կան շատ բառեր որոնց բացատրությունը տրվել է  այդ աղյուսակի շնորհիվ,ես քեզ հիմա մի երկու բառ կներկայացնեմ,իսկ հետո աղյուսակի հետ ավելի շատ բառեր կներկայացնեմ,ասեմ որ այդ բառերը վերծանելուց իմ մոտ էլ է հարցեր առաջանում,այս բառը ոնց եղավ այն բառը ոնց եղավ,բայց դա ուղղակի տեխնիկային չտիրապետելու արդյունքն է,դա շատ բարդ գործնթաց է ես համոզված եմ որ ինքը հեղինակը քեզ կբացատրի:
Երկիր=ե.ր.կիր=մեզ կրող
քար=ք.ա.ր=ամուր կյանք ունեցող
զամբիկ=զ.ամ.բ.իգ=առաջին ճուտ բերող էգ:
Եվ այլն այսպիսի բառեր հարյուրներով ունեմ:
Հիմա մտքումդ ասում ես չկա և ոչ մի աղբյուր,բայց Մասնագետ միթե պետք է ինչ որ աղբյուր լինի որ ինչ որ բան պարզենք,չէ որ շատ բաներ արգելվել են գրվել և մի մոռացիր որ Գրիգոր Լուսավորիչ այրեց մեր մշակույթը ջնջելով մեր անցյալը,դրա համար էլ հրեա պատմաբանները խեղաթյուրում են մեր պատմությունը և ոչ միայն հրեաները:
Հիմա մի շատ ավելի հետաքրքիր բան կգրեմ:Ինքդ պատկերացրու որ հնում ունեցել ենք այբուբեն,քեզ հարց կտաս բաց որոնք են այդ տառերը,դե այդ տառերը պետք է նման Մաշտոցյան տառերին,ի դեպ նկատի ունեմ մեզանից 17 հազար տարի առաջվա այբուբենը,ես այստեղ այդքան երկար չեմ կարող գրի թե ինչու ընտրվեց 19 տառ և ինչ դասավորությամբ դա դու ինքդ պետք է կարդաս,շատ ծավալուն կստացվի:Այսպես ընտրվեց 19 տառ շարվեց հետևյալ հերթականությամբ
ա ր յ հ ե ն տ մ կ օ
պ ի ծ ս վ ը խ շ ջ
Այսպես 19 տառ  և ասեմ որ լիովին բացատրվում է ինչու 19 տառ և ինչու այսպիսի հերթականությամբ:Մասնագետ եթե ամեն տառի տակ դնես իր նշանակությունը կստացվի երկու նախադասություն:
1.Կյանք տվողին ես պաշտեմ,Էությունը Նրա հիմքն է,իմ զույգ հոգևոր:
2.Բոլոր մարդկա ծիլերը սիրո՝ դեպի միացման նշանը շատ հաճելի:
ՀՐԱՇՔ Է:Այս նախադասությունները ապացուցում են որ  ճիշտ է ընտրված տառերի նշանակությունները և թե ճիշտ է ընտրված տառերը և հերթականությունը:
Սա մի փոքր բան էր ամբողջ գիտական աշխատանքի դու այդ տեսությունը կարդալով ավելի շատ փաստերի կհանդիպես քան իմ ներկայացրածն է,ես շատ համառոտ եմ գրել:
ԱՌԱՆՑ ԳԻՐ ՈՒՆԵՆԱԼՈՒ ՀՆԱՐԱՎՈՐ ՉԷՐ ԼԻՆԻ ՖԻՔՍԵԼ ԱՇԽԱՏԱՆՔՆԵՐԻ ԱՐԴՅՈՒՆՔՆԵՐԸ,ԿՈՒՏԱԿԵԼ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐԸ ԵՎ ԳԻՏՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ՀԱՍՆԵԼ ԲԱՐՁՐ ՄԱԿԱՐԴԱԿԻ:Երևի հասկացար որ խոսքս կրկին Քարահունջի մասին է:
------------------------------------------------------------------------
Վերևում ասացի որ մի քանի հետաքրքիր տեղեկություններ կտրամադրեմ թե ինչ գիտելիքների են տիրապետել 7500 տարի առաջ:
1.Երկիրը գնդաձև է ու նրա շառավիղը մոտավորապես 6300կմ է:
2.Երկիրը պտտվում է իր առանցքի շուրջը մի օրվա պարբերությամբ և արեգակի շուրջը՝ մոտավորապես 365.25 պարբերությամբ:
3.Երկրի առանցքը էկլիպտիկայի մակերեսի նկատմամբ ուղղահայացից թեքված է մոտ 24 աստիճան և այդ անկյունը շատ դանդաղորեն փոփոխվում է փոքր սահմաններում:
4.Իմացել են Արեգակի շուրջը պտտվող 5 մոլորակների ու նրանց շար=ման պարբերության մասին:

Փորձեք թարգմանել հետևյալ նախադասությունն աշխարհաբար.

Հատուած գնացեալ Վարդգէս մանուկն ի Տուհաց գաւառէն, զՔասաղ գետով, եկեալ նստեալ զՇրէշ բլրով, զԱրտամէդ քաղաքաւ,
զՔասաղ գետով, կռել կոփել զդուռնն Երուանդայ արքայի:

Մանուկ Վարդգեսը Քասախ գետով Տուհաց գավառից գնաց մի հատված, եկավ նստեց Արտեմեդ քաղաքի Շրեշ բլրի վրա, կռեց կոփեց Երվանդ արքայի դուռը։


Մասնագետ ջան գիտեմ, որ լիքը սխալներ եմ արել, ուղղակի խնդրում եմ համբերատար եղիր քո ուսանողների հանդեպ։ Շնորհակալություն։

Quote from: Hasik on September 16, 2008, 10:20:30 PM
Մանուկ Վարդգեսը Քասախ գետով Տուհաց գավառից գնաց մի հատված, եկավ նստեց Արտեմեդ քաղաքի Շրեշ բլրի վրա, կռեց կոփեց Երվանդ արքայի դուռը։


Մասնագետ ջան գիտեմ, որ լիքը սխալներ եմ արել, ուղղակի խնդրում եմ համբերատար եղիր քո ուսանողների հանդեպ։ Շնորհակալություն։

Այլ տարբերակնե՞ր...

Quote from: Masnaget on September 10, 2008, 11:35:14 PM
Փորձեք թարգմանել հետևյալ նախադասությունն աշխարհաբար.

Հատուած գնացեալ Վարդգէս մանուկն ի Տուհաց գաւառէն, զՔասաղ գետով, եկեալ նստեալ զՇրէշ բլրով, զԱրտամէդ քաղաքաւ,
զՔասաղ գետով, կռել կոփել զդուռնն Երուանդայ արքայի:

Մանուկ Վարդգեսը Տուհաց գավառ հատվածից գնաց,Քասախ գետով,եկավ նստեց Շրեշ բլրին,Արտամեդ քաղաքում Քասախ գետով,կռեց կոփեց Երվանդ արքայի դուռը:

Մասնագետ «այբուբեն» թեմայում խոստացածս նյութը փորձեցի տեղադրել,բայց տառերը վերածվեցին անկապ գծերի 14:),եթե հնարավորա մեյլով կուղղարկեմ դու տեղադրի:

Quote from: VAHAG on September 19, 2008, 06:13:21 PM

Quote from: Masnaget on September 10, 2008, 11:35:14 PM
Փորձեք թարգմանել հետևյալ նախադասությունն աշխարհաբար.

Հատուած գնացեալ Վարդգէս մանուկն ի Տուհաց գաւառէն, զՔասաղ գետով, եկեալ նստեալ զՇրէշ բլրով, զԱրտամէդ քաղաքաւ,
զՔասաղ գետով, կռել կոփել զդուռնն Երուանդայ արքայի:

Մանուկ Վարդգեսը Տուհաց գավառ հատվածից գնաց,Քասախ գետով,եկավ նստեց Շրեշ բլրին,Արտամեդ քաղաքում Քասախ գետով,կռեց կոփեց Երվանդ արքայի դուռը:

Թարգմանությունը սա է.

Գաղթեց երիտասարդ Վարդգեսը Տուհաց գավառից, Քասախ գետի մոտ, եկավ նստեց Շրեշ բլրի, Արտամեդ քաղաքի, Քասախ գետի շուրջ` Երվանդ արքայից աղջիկ ուզելու:

Գիտեմ` հարցեր կլինեն: Տվեք:

Quote from: Masnaget on September 21, 2008, 04:58:04 PM

Quote from: VAHAG on September 19, 2008, 06:13:21 PM

Quote from: Masnaget on September 10, 2008, 11:35:14 PM
Փորձեք թարգմանել հետևյալ նախադասությունն աշխարհաբար.

Հատուած գնացեալ Վարդգէս մանուկն ի Տուհաց գաւառէն, զՔասաղ գետով, եկեալ նստեալ զՇրէշ բլրով, զԱրտամէդ քաղաքաւ,
զՔասաղ գետով, կռել կոփել զդուռնն Երուանդայ արքայի:

Մանուկ Վարդգեսը Տուհաց գավառ հատվածից գնաց,Քասախ գետով,եկավ նստեց Շրեշ բլրին,Արտամեդ քաղաքում Քասախ գետով,կռեց կոփեց Երվանդ արքայի դուռը:

Թարգմանությունը սա է.

Գաղթեց երիտասարդ Վարդգեսը Տուհաց գավառից, Քասախ գետի մոտ, եկավ նստեց Շրեշ բլրի, Արտամեդ քաղաքի, Քասախ գետի շուրջ` Երվանդ արքայից աղջիկ ուզելու:

Գիտեմ` հարցեր կլինեն: Տվեք:

Շատ զարմացած եմ,չգիտեմ ինչ հարցնեմ:
Դուռը կռել կոփել նշանակում է աղջիկ ուզե՞լ:

QuoteՇատ զարմացած եմ,չգիտեմ ինչ հարցնեմ:
Դուռը կռել կոփել նշանակում է աղջիկ ուզե՞լ:

Այո՛

Quote from: Masnaget on September 21, 2008, 10:13:23 PM

QuoteՇատ զարմացած եմ,չգիտեմ ինչ հարցնեմ:
Դուռը կռել կոփել նշանակում է աղջիկ ուզե՞լ:

Այո՛

Ոնց որ հասկացա,ինձ թվում է որ արդեն սկսելու ենք սովորել այսպիսի նախադասությունների իրական իմաստները:

Այո, գրաբարը դարձվածքների հարուստ պաշար ունի:

Թարգմանեցեք այս մի քանի նախադասությունները. սրանք համեմատաբար հեշտ են:

Պաղատանք առ Ս. Խաչ

Աստուած ամենակարող, որ վասն իմոյ մեղացս, մեռար ի վերայ խաչափայտին, լեր ընդ իս հանապազ աղաչեմ զՔեզ:
********************************************************************************

Մեղայ հոգւովս եւ զօրութեամբ սորա, մտօքս եւ շարժմամբ սորա, մարմնովս եւ զգայութեամբ սորա: Մեղա զօրութեամբ հոգւոյս` խորամանկութեամբ, անզգամութեամբ, յանդգնութեամբ եւ երկչոտութեամբ, շռայլութեամբ եւ ժլատութեամբ, զեղխութեամբ եւ անիրաւութեամբ, չարահաւանութեամբ, յուսահատութամբ եւ թերամտութեամբ, մեղայ Աստուծոյ:
******************************************************************

Արտասուալից աչօք ի ծունր իջեալ աղերսեմ:
******************************
Այլ եւ մեղայ ամենայն պատուիրանացն Աստուծոյ` յանձնառելեացն եւ հրաժարելեացն, զի ոչ զյանձնառականսն կատարեցի եւ ոչ ի հրաժարելեացն հեռացայ: Զօրէնս առի եւ յօրինացն հեղգացայ, ի կարգս քրիստոնէութեան հրաւիրեցայ եւ գործովս անարժան գտայ, գիտելով զչարն` կամաւ կորացայ եւ ի բարեաց գործոց ես ինձէն հեռացայ. վայ ինձ, վայ ինձ, վայ ինձ: Զորն ասեմ կամ զորն խոստովանիմ, զի անթիւ են յանցանք իմ, անասելի են անօրէնութիւնք իմ, աններելի են ցաւք իմ եւ անբժշկելի են վէրք իմ, մեղայ Աստուծոյ:
********************

Ուզում եմ ժամանակավորապես փակել գրաբարի և աշխարհաբարի դասասենյակների դռները` հաշվի առնելով պահանջարկի նվազ լինելը: Մի քիչ էլ հանգստի կարիք ունեմ, դրա համար: Որոշ ժամանակ անց կրկին կբացեմ: Կարող են մասնակիցներ էլ գրանցվել: Համեցեք:

Quote from: vahan on January 14, 2009, 10:37:33 PM
Նանե ջան .դու էլ. գուցե մատչելի լեզվով գրեի՞ր։ես ոչինչ չեմ հասկանում։

Վահան ջան, այդ անմատչելի լեզուն մեր թանկագին գրաբարն է, որով գրված Աստվածաշունչը մասնագետների կողմից որակվել է որպես «Թարգմանությունների թագուհի»։
Կառաջարկեի մասնակցեիք 31:)  Մասնագետի դասընթացներին, և ինչո՞ւ չէ՝ սկսելով հենց Նանեյի մեջբերած տողերից։

Հ.գ.
Ես Ձեզ մի տեղ չեմ պատասխանել, բայց չեմ մոռացել 13:)

Հիանալի տողեր են. ո՞վ կփորձի թարգմանել:


<Եւ յետ այնորիկ յեօթներորդէ աւուրն սկսանի արիւնածուծ լինիլ յագանդէ մօրն ընդ պորտն` որպէս դդում և ձմերուկ ընդ կոթն: Ապա կազմէ զձև զգայականին մինչև ի Ի (20) օրն: ...Եւ ի ԻԱ (21) աւուրցն ի վեր երևեալ շնչոյն ձևակերպէ զկերպ մարդոյ մինչ ի Խ (40) օր արու մանկան, և իսկույն հեղի ի նա հոգի բանական և շնորհացն Աստուծոյ ծագեալ ի նա: Եւ էգն հոգեւորի  յետ Ձ (80) աւուր` որպէս ասացաք զպատճառն վասն տեղւոյն ցրտութեան, որ է ձախ կողմն արգանդին, որ ցուրտ գոլով վասն փայծաղանն, հապաղէ զկազմուած նիւթոյն ի կրկնապատիկ ժամանակս Ձ (80) աւուրց>:

Իմիջիայլոց, հարկ եմ համարում վերսկսել գրաբարի և աշխարհաբարի դասընթացները: Լավ կլիներ, որ գոնե գրաբարի լսարանում ուսանողներ լինեին. աշխարհաբարինը հեշտ է. գերազանցապես դասախոսություններ են լինելու: Հերթագրվորները կարող են կարդալ մինչև հիմա գրված դասերը գրաբարի լսարանում, իսկ առաջ գնալու համար գոնե մեկի համաձայնությունն է հարկավոր:

Իմ առաքելությունը Լուսամուտում գլխավորապես իմ իմացածն ուսուցանելու նպատակ է հետապնդում: Այլապես անիմաստ եմ համարում ներկայությունս:

Quote from: Masnaget on January 15, 2009, 12:52:56 AM

Իմ առաքելությունը Լուսամուտում գլխավորապես իմ իմացածն ուսուցանելու նպատակ է հետապնդում: Այլապես անիմաստ եմ համարում ներկայությունս:

Մասնագետ՜ խորապես հարգում եմ գո գիտելիքների պաշարը։բայց կարծում եմ.  չի կարելի անընդհատ տալ։ մեկ մեկ էլ պետք է ընդհունել։ 12:)
ամեն դեպքում. ես գոռոզ չլինեմ. ու այս բնագավառում. փորձեմ աշակերտել քեզ։հիմա կաշխատեմ  մոտավոր թարգմանել։

և յոթներորդ օրից հետո սաղմը պորտալարով ամրանում է մոր արգանդին՝ ինչպես որ  դդումն ու ձմերուկը  իր  կոթին։ ապա մինչև 20 օրեկանը՝ կազմավորվում էն զգայարանները։հապա մինչև 40 օրականը կազմավորվում են շնչառական օրգանները։ այնուհետև Աստծո շնորքով  արու պտուղը ստանում է բանական հոգի։իսկ էգ պտուղը. հոգին առնում է 80 րդ օրը.այն պատճառով. որ էգ պտուղը արգանդի ձախ կողմում է  և  ջերմության նվազ լինելու  պատճառով  պտղի ձևավորումը կրկնակի օրով ավելանում է։

 5:) 5:) 5:)
40:) 40:)
41:)

Ընկեր Մասնագետ. սիրով սպասում եմ սխալներիս շտկմանը։ 13:)
միայն խնդրում եմ.  սովորությանդ համաձայն  չանտեսես հարցս 15:)

Quote from: vahan on January 15, 2009, 10:01:25 PM
Ընկեր Մասնագետ. սիրով սպասում եմ սխալներիս շտկմանը։ 13:)
միայն խնդրում եմ.  սովորությանդ համաձայն  չանտեսես հարցս 15:)

Վերջապես գրեցի, բայց այս էլ արդեն երկու անգամ է, ինչ չեմ կարողանում պատասխանս տեղադրել. նման է այն բանին, որ ես ուզում եմ խոսել, դու քո խոսքով ինձ ընդհատում ես: Փորձում եմ տեղադրել պատասխանը, մեկ էլ տեսնում եմ Lusamut.net-ը զգուշացնում է, որ <մինչ ես պատասխան էի գրում, նոր պատասխան է արդեն տեղադրվել>. ու ես արդեն երկու անգամ փոխեցի գրելիքս: Թող խոսեմ, լա՞վ...

Quote from: vahan on Today at 01:34:05 AM

Quoteև յոթներորդ օրից հետո սաղմը պորտալարով ամրանում է մոր արգանդին՝ ինչպես որ  դդումն ու ձմերուկը  իր  կոթին։ ապա մինչև 20 օրեկանը՝ կազմավորվում էն զգայարանները։հապա մինչև 40 օրականը կազմավորվում են շնչառական օրգանները։ այնուհետև Աստծո շնորքով  արու պտուղը ստանում է բանական հոգի։իսկ էգ պտուղը. հոգին առնում է 80 րդ օրը.այն պատճառով. որ էգ պտուղը արգանդի ձախ կողմում է  և  ջերմության նվազ լինելու  պատճառով  պտղի ձևավորումը կրկնակի օրով ավելանում է։

Ընդհանուր առմամբ բավարար է, սակայն կուզենայի, որ <ընդ>-ով ձևերին հատուկ ուշադրություն դարձնես, լա՞վ:
Մեկ էլ փորձիր և ուշադիր եղիր այս կառույցները թարգմանելիս.
յեօթներորդէ աւուրն
սկսանի արիւնածուծ լինիլ յագանդէ
ընդ պորտն*
ընդ կոթն*
կազմէ զձև զգայականին
ձևակերպէ զկերպ մարդոյ
հեղի ի նա հոգի բանական
վասն տեղւոյն ցրտութեան
ի կրկնապատիկ ժամանակս
<ընդ>-ով ձևերը ճիշտ թարգմանելու համար կարդա սա.
http://www.armtown.com/forum/index.php?showtopic=314&st=60

ցուրտ գոլով վասն փայծաղանն-փայծաղի պատճառով ցուրտ լինելով

Շատ լավ. կուզենայի ամփոփել մեր անցած մի նյութ ու անցնել առաջ.

Մենք մինչև հիմա ուսումնասիրել ենք զ նախդիրը, որը հայցականի ցուցիչ է: Այսպիսով կարող ենք ասել, որ այս մեկ նախդիրը բավականաչափ ուսումնասիրել ենք: Սակայն մեկ հավելում ունեմ: Երբ որևէ առարկա կամ երևույթ համեմատվում է մեկ ուրիշի հետ, օգտագործվոմ է դարձյալ զ նախդիրը: Օրինակ`բարձր քան զերկինս. (=երկնքից բարձր) և այլն:
Ամփոփեմ նաև զ նախդրի մեր անցածը ու ձևակերպեմ կանոնները.
1.Հայցական հոլովը երբ ներգործական բայերի կրող խնդիր է (ներգոյական սեռի խնդիր) և որոշյալ է, վերցնում է զ նախդիրը: Օրինակ՝
օրհնեցԷք զՏԷր-օրհնեցեք Տիրոջը
օրհնեցԷք զանուն Տեառն-օրհնեցեք Տիրոջ անունը
2.   Բաղդատական քան նախադրությունից հետոյ դրվում է միշտ զ նախդրով հայցական: Օրինակ`
մեծ քան զնա (= նրանից մեծ):

Գրաբարի դասերը Էլ չեն շարունակվելու 6:)

Quote from: ani on July 05, 2010, 05:16:38 PM
Գրաբարի դասերը Էլ չեն շարունակվելու 6:)

Կլինեն, Անի ջան, պարզապես ժամանակի խնդիր ունեմ:
Երևի խնդրեմ հոգևորականների խմբից մեկին, որ ինձ օգնեն: