Լուսամուտ երկխոսության

Իսկ արդյոք դուք կարդացե՞լ եք սա. http://www.hzh.am/Arkhiv/2005/May/13.05/13.05.05.html
Առաջին հոդվածը։
Եվ արդյոք համամի՞տ եք։

Knerek, es stipvats em aispes grel.
Kartsum em, vor chish klini, vor srbaptkera hanen, ankax amen inchits, vor hankarts mer exbairnery ev kuirery hamar gaitakxutun chlini.

Բայց եթե այդպես վարվեն, նշանակում է բոլոր գրքերից 666–րդ էջերը պետք է հանեն, նույն թիվը կրող տարին պետք է ջնջենք պատմության միջից, այն դժբախտները, որոնց անձնագրերում համարանիշը նույն հաջորդականությունը կա չգիտեմ ի՞նչ պետք է անեն, կամ նման համարանիշ ունեցող մեքենաները կամ հեռախոսահամարները, կամ հենց Աստվածաշնչի էդ նույն էջն ի՞նչ պետք է արվի։ Բայց ներողություն, եթե Եկեղեցին ամեն մի սնապաշտի ասելով եկեղեցում փոփոխություն կատարի, ո՞ւր կհասնենք։Կամ իրենց ո՞վ թույլ տվեց նման եզրակացության անել Հովնաթանյանի սրբապատկերի մասին։Ինչ է Խաչիկ Ստամբուլցյանը Հովնաթանյանի գործերի մասնագե՞տ է։Շատ ներողություն, բայց համաձայն չեմ։Ինձ թվում է այդ մարդիկ կույր են, շատ ներողություն։Այ քեզ սնահավատություն։ Իսկ ես կարծում եմ այդ կույրերի աչքերը պետք է բացել կամ թույլ չտալ, որ մյուսները կուրանան։ Տե՜ր Աստված ??? կարծես միջնադարում գտնվենք։

Հիմա էս էջն էլ պետք է ջնջել, որովհետև էդ նույն թիվը կա մեջը, կամ էդ թերթը, որ տպել են։
Ա՜յ քեզ ցնդաբանություն։
Ադմինին պետք է ասել էդ սմայլիկները ավելացնի, ինձ չեն հերիքում։

Ես կարծում եմ, որ մի բան է " 666–րդ էջերը  գրքերի մեջ , նույն թիվը կրող տարին պատմության մեջ, անձնագրերի, մեքենաների կամ հեռախոսահամարների համարանիշները, մի այլ բան է Եկեղեցու Սրբապատկերը: Ես կարծում եմ, որ դա գալիս է նրանից, որ  այդպիսի մարդիկ, գիտություն չունեն Աստծո Խոսքի, եւ դրա պատասխանատվությունը Եկեղեցու վրա է. պետք է մարդկանց հավատքը հորդորել Աստծո Խոսքով: Եւ մինչ այդ ամեն կերպ աշխատել չգայթակղել իրենց, որպեսզի իրենց չկորցնենք:

P.S. Es mi kich dgvaranum em hayeren grel, vorovhetev, es russeren em mtatsum.

Ի՞նչ է նշանակում՝ մեկ այլ բան է եկեղեցու սրբապատկերը։Խեղճ Հովնաթանյան։
Եթե մարդը, թեկուզ ենթագիտակցական մղումով ցանկանա գայթակղվել, Ձեր ամենից բարի արարքը կգայթակղեցնի իրեն։

Quote from: maro on May 17, 2005, 04:02:57 PM
Ես կարծում եմ, որ դա գալիս է նրանից, որ  այդպիսի մարդիկ, գիտություն չունեն Աստծո Խոսքի, եւ դրա պատասխանատվությունը Եկեղեցու վրա է. պետք է մարդկանց հավատքը հորդորել Աստծո Խոսքով:

Իսկ ո՞վ է Եկեղեցին, միայն հոգևորականնե՞րը։

Quote from: Armen on May 17, 2005, 08:05:16 PM
Ի՞նչ է նշանակում՝ մեկ այլ բան է եկեղեցու սրբապատկերը։Խեղճ Հովնաթանյան։
Եթե մարդը, թեկուզ ենթագիտակցական մղումով ցանկանա գայթակղվել, Ձեր ամենից բարի արարքը կգայթակղեցնի իրեն։

Åñëè ìîæíî, ÿ âûñêàæóñü íà ðóññêîì, â íàäåæäå, ÷òî ìåíÿ ïîéìóò.  Ïðîñòî ìíå íàìíîãî ëåã÷å.. Âî - ïåðâûõ äàâàéòå äîãîâîðèìñÿ, ÷òî êàæäûé èç íàñ íå áóäåò ñêðûâàòü òî, ÷òî ïîä ñåðäöåì è âûñêàæåòñÿ. Ìíå Âàøå ìíåíèå òîæå èíòåðåñíî.  Âû ïðàâû, ëþáîå äîáðîå äåëî ìîæåò áûòü èñêóøåíèåì äëÿ äðóãîãî. Íî, òóò âîïðîñ íå â æåëàíèè ÷åëîâåêà èñêóøàòüñÿ. Ïðîñòî, ÷åëîâåê èùåò äóõîâíîå â òåëåñíîì, âîò â ÷åì ïðîáëåìà. Èíà÷å òàêèõ ðàçãîâîðîâ íå áûëî áû. Èñêóøåíèå íà÷èíàåòñÿ èìåííî ñ ýòîãî. Íî, êàê ó÷èò Àïîñòîë Ïàâåë, ÿ äåëàþ ÷òî-òî, ÷òî çíàþ çàâåäîìî, ìîæåò ñòàòü èñêóøåíèåì äëÿ ìîåãî áðàòà èëè ñåñòðó, êîòîðûé (àÿ) íåìîùíû â âåðå, ëó÷øå íå äåëàòü ((ñ) Àï. Ïàâåë). ß íå óâåðåíà, ÷òî ýòî ïîäõîäèò äàííîé ñèòóàöèè, è âñå æå. ß íå ìîãó âèíèòü ýòèõ ëþäåé â òîì, ÷òî äëÿ íèõ ýòîò çëîïîëó÷íûé "666" íà èêîíîãðàôèè, ÷òî-òî çíà÷èò. Âîïðîñ äëÿ ìåíÿ ïåðâîî÷åðåäíûé: ïî÷åìó òàê? Êàê ìåíÿòü ñèòóàöèþ?

Quote from: Abegha on May 17, 2005, 08:31:58 PM
Իսկ ո՞վ է Եկեղեցին, միայն հոգևորականնե՞րը։

Իհարկ ոչ, Եկեղեցին բոլոր հավատացյալներն են, որի գլուխը Հիսուս Քրիստոսն է:

Փորձությունը կամ գայթակղությունն ընդհանրապես, ըստ իս երկու հիմնական արմատ ունի. 1) երբ մարդ համառում է իր ենթադրյալ իմացած ճշմարտությունը՝ թերադասելով մյուսների կարծիքը (սրա մեջ մեծամտություն և ինքնահավանություն եմ տեսնում), 2) երբ մարդ արագ, առանց ծանր ու թեթև անելու, որոշում է կայացնում։
Եթե մարդը պարզապես տառակերորեն գայթակղվում է 666 թվից, նշանակում է այդ մարդը լսել չգիտի։Ինչո՞ւ։Որովհետև այսօրվա Եկեղեցին իսկ, Եկեղեցու բարձրաստիճան հոգևորականությունը, եպիսկոպոսները, լինի հայ կամ ռուս կամ այլ եկեղեցու, բազմիցս անդրադարձել են այս հարցին և բազմիցս մերժել են տառակերությունն այս հարցում։Ով ականջ ունի լսելու, թող լսի, բայց եթե մարդը փակում է իր ականջները և չի ցանկանում եպիսկոպոսների ձայնը լսել, նշանակում է եպիսկոպոսները կամ եկեղեցին պետք է հարմարվեն նման մարդկանց կարծիքի՞ն։Արդյո՞ք մենք է, որ պետք է հարմարվենք Աստուծո օրենքներին, թե՞ Աստծուն պետք է հարմարեցնենք մեզ։
Այդ մարդիկ, որ այսպես ասած ցանկացան կամովին անգիտանալ և չցանկացան այլ տեսակետ լսել, գերվել են 666–ից և սոցիալական քարտերի կոդերից և արդեն սկսել են ամեն տեղ թվեր և կոդեր քննել ու փնտրել։ Նույնիսկ հեռուստատեսությամբ Պարգև սրբազանը խոսեց այդ սոցիալական քարտերից, բայց նմանատիպ մարդիկ չէին կարող հասկանալ, որովհետև լսելով լսում են, բայց չեն հասկանում, նայելով նայում են, բայց չեն տեսնում։ իսկ ինչ վերաբերում է գայթակղությանը, ապա կան գայթակղություն, որից հնարավոր չէ խուսափել, ինչպես Քրիստոս, որ եղավ «քար գայթակղության և պատճառ շատերի գլորման» (Պողոս, Առ Հռոմ., գլ. 10, հմր. 33)։ Ուստի հուսամ նմանատիպ մարդկանց գայթակղությունը անդարձ չլինի և կարողանան լսել իրենց եղբայր եպիսկոպոսների և մնացյալ հոգևորականների ձայնը։
Իսկ ինչ վերաբերում է՝ ինչո՞ւ է այդպես, ապա, ինչպես Նոր Կտակարանում է ասվում՝ գայթակղություններ լինելու են ...
Մնում է, որ մեր եկեղեցու զավակները, հոգևորականների հետ ձեռք ձեռքի տված քարոզեն Աստծու խոսքը և պարզաբանեն ճշմարտությունը։

Բարև բոլորին,
Միանշանակորեն համամիտ եմ Արմենի հետ:
Ավելացնեմ միայն, որ, ցավոք սրտի, մեր հասարակության մեջ արմատանում են մեր ժաղովրդիմտայնությանն անհարիր բաներ, ինչպես օրինակ <եթե դիմացինին ցեխոտենք, ապա ավելի մաքուր կերևանք>, կամ քաղաքական բեմից կամ հասարակության ուշադրության կենտրոնից միամգամայնորեն չանհետանալու համար պետք է մի բան ասել, կարևոր չէ թե ինչ, կարևորն է որ մի բան լինի և շատերի ուշադրությունը գրավի:
<Հայկական Ժամանակ>ն էլ հիմք ընդունելով Պրն Ստամբոլցյանի պատկերագրության <իմացությունն>, նրա ջրաղացին ջուր է լցնում:

Չեմ միջամտել  սատանայի դրոշմի վերաբերող ձեր ունեցած խոսակցության, որովհետև նոր եմ եկել ապրելու հայրենիք բայց այստեղ հաստատվելիս անմիջապես զգացել եմ որ մի լուրջ քարոզչությունն էր կատարվում մեր եկեղեցում: Մի քահանայի կողմից բաշխվել էին այնպիսի անստորագիր հրատարակություններ սատանայի դրոշմի ու սոցիալական քարտի վերաբերյալ, որոնք իրարանցում ստեղծեցին անուս մարդկանց քով :
Ինձ էլ տրվեց այս գրություններից մեկն բայց անկեղծ զարմանքս  արտահայտեցի վերոնշյալ քահանային ու ուրիշ անգամ ինձ չփաշխվեց այնպիսի գրություններ: Ուրիշ քահանայի հետ խոսելիս, ուզեցի իր լուսաբանությունն ունենալ նույն խնդիրների վերաբերյալ ու ինձ ասվեց թե ( հիշողությամբ) «կաթողիկոսի դիրքն է ու մենք չենք կարող նրա դեմ խոսել ու շարժվել» Պատասխանեցի թե, սփյուռքից եկած լինելուս պատճառով, անտեղյակ էի խնդրին բուն էությանն ու կարող էի միմիայն մաղթել թե Հայ Եկեղեցին հաջողի իր նպատակների մեջ, ամբողջ աշխարհի դեմ: Լսել եմ սրբազան Պարգև Եպիսկոպոսին խոսքերն աշխարհի «մնացորդացի» մասին ու կարծում էի թե եկեղեցու պաշտոնական դիրքն դեմ էր սոցիալական քարտի ու համառալրման:
Ու շվարում եմ ու զարմանում ձեր փոխանցած խոսակցությունն կարդալիս:
Ի՞նչ է Հայ Եկեղեցու դիրքն այս խնդիրների մասին: Տարբեր «հոսանքներ» գոյությո՞ւն ունեն հոգևորական դասի մեջ:

Սոցիալական քարտերի վերաբերյալ Հայ Եկեղեցին արտահայտվել է Գերագույն Հոգևոր Խորհրդի հայտարարությամբ, ինչպես նաև Պարգև սրբազանն ինքը հեռուստացույցով խոսել է, որ այդ քարտերը որևէ վտանգ չեն ներկայացնում։Գերագույն Հոգևոր Խորհրդում միայն Կաթողիկոսը չէ, ուստի և չի կարելի «կաթողիկոսի դիրքորոշում» համարել։
Գերագույն Հոգևոր Խորհրդի կամ Եպիսկոպոսաց Ժողովի որոշումները տարածվում են ողջ Եկեղեցու վրա և Եկեղեցու որևէ անդամ իրավունք չունի հակառակ քարոզչություն կատարել։
Իսկ ինչ վերաբերում է այն հարցին, որ որոշ քահանաներ Մայր Աթոռին հակառակ քարոզչություն են կատարում, ապա յուրաքանչյուր հավատացյալ պարտավոր է նախ զրուցել տվյալ քահանայի հետ՝ պարզելու համար հարցի իսկությունը (գուցե սխալ եք ընկալել տվյալ հոգևորականին)։Եթե Ձեր զրույցից հետո Ձեր կասկածները հաստատվում են և գտնում եք, որ տվյալ հոգևորականի համոզումները և քարոզչությունը հակասում է Եկեղեցու արտահայտած դիրքորոշմանը, ապա որպես Եկեղեցու անդամ պարտավոր եք դիմել տեղի թեմակալ եպիսկոպոսին։Եթե որոշ ժամանակ անց թեմակալ եպիսկոպոսից պատասխան չեք ստանում, ապա կարող եք գրավոր նամակով դիմել Մայր Աթոռ։
Պարզ հավատացյալը երբեք չպետք է իրեն դիտորդի դերում զգա եկեղեցում։Ահա սա նման մի պարզ օրինակ է, և ամեն մի հավատացյալ իր հոգևորականի կողքին պետք է ծառայի Եկեղեցուն աղոթքով, ինչու չէ նաև աջակցելով հոգևորականին իր քարոզչական գործունեության մեջ։

Հայր Սուրբ,
Շնորհակալություն ձեր բերած տեղեկությունների ու լուսաբանությունների համար: Սակայն նախընտրում եմ հիմա խորանալ այս մարդկանց դրդապատճառների վրա, և ցանկանում եմ նրանց աշխարհայացքով կարողանամ դիտել եղելություններն ու իրենց եզրակացությունները հասկանալ:Հյուր եմ նրանց երկրում ու այս եկեղեցին իր յուրահատուկ պատմությունն ունի:Այդ չի նշանակում որ իմ կարելիս չպիտի անեմ որպեսզի համայն Եկեղեցու որոշումներն ի զորու չլինեն նաև այստեղ: Բոլորին հարգելով, ու իմ տեղս էլ գտնելով եկեղեցում կարծեմ ավելի օգտակար կլինեմ ամենուն:
Աստված օգնական:

Ժողովուրդ ջան, այսօր պատահաբար http://www.panarmenian.net/cover/arm/  էջը նայեցի, և գիտեք ի՞նչ, Հայաստանում մթնոլորտային ճնշումը 666 mm Է: Հետաքրքիր է ի՞նչ է դրա մասին մտածում պրն. Ստամբոլցյանն` ինչի՞ նշան կլինի:

Եթե ավելի խորը ուսումնասիրենք Սուրբ Գիրքը եւ հայրերի թողած ավանդությունը եւ աշխարհի այսօրվա քաղաքական եւ հոգեւոր վիճակը, ապա կտեսնենք, որ ուղիղ գծով դարերի խորքից ասված խոսքերը մեր աչքերի առջեւ օրեցօր իրականանում են: Սուրբ Գիրքը մեզ հստակ ասում է, որ վերջին օրերը պիտի լինեն չար ժամանակներ եւ այդ չար ժամանակներին պիտի նախորդի հակաքրիստոսի՝ նեռի գալուստը: Դեռ Առաքյալն էր ասում, որ նույնիսկ իր ժամանակ արդեն բազում նեռեր են երեւան եկել եւ բնական է, որ այս վերջին օրերում այդ բազումները որքանով պիտի կրկնապատկված լինեն եւ այդ նեռերի մեծ բանակը որպես չարի կարապետներ, պատրաստում են բուն նեռի գալուստը: Այո, իսկապես որ շատ տեղերում կարող ենք հանդիպել 666 թվին: Այլազգի տարբեր գիտնականներ եւ հոգեւոր գործիչներ, որոնք ոչ թե աչքի տակով նայելով այս ամենին, կարծիք են հայտնել, այլ ունեն բազում գիտական աշխատություններ, եկել են այն եզրահանգման, որ այդ 666-ը մեծամասամբ միտումնավոր են արված, որպեսզի այդ թիվը մարդկանց աչքին հասարականա եւ ոչ մի ազդեցություն չգործի, որպեսզի ժամանակին, երբ նեռը գա, այն հեշտությամբ ընդունեն եւ բոլոր նրանք, ովքեր ծաղրանքով են վերաբերվում քարտերի դեմ պայքարողների հանդեպ, ջուր են լցնում նրանց ջրաղացին: Իհարկե, մենք այդ թիվը կարող ենք հանդիպել այլեւայլ տեղերում, ինչը որեւէ կապ չունի այդ թվի միտումնավոր տարածման հետ: Դա կարող է լինել գրքի էջ, որեւէ շենքի համար եւ նույնիսկ եկեղեցու կառուցումը ավարտելու տարեթիվ, ինչպես որ Առուճավանքինն է: Իհարկե, ծայրահեղություն կլիներ, եթե մենք այս թվերը տեսնելով սարսափեինք, սակայն կարծում ենք, որ միտումնավոր տարածողների գործունեության հանդեպ անհոգությունը եւ անտարբերությունը աններելի է: Ասենք, որ պայքարելով այդ քարտերի դեմ, պայքարողներից ոմանք կարող էին ընկնել որոշ ծայրահեղությունների մեջ, քանի որ նրանք պայքարում էին ոչ միայն այդ միտումնավոր տարածող դրսի չար ուժերի դեմ, այլեւ ներսում եղող նրանց դեմ, ովքեր ոչ միայն չէին պայքարում, այլ նաեւ ծաղրում էին նրանց, ովքեր գիշեր ու զօր պայքարում էին այդ չարիքի դեմ: Սակայն չտեսնել այդ պայքարի արդյունքները եւ պտուղները, այլ ընդհամենը որոշ վրիպումներ եւ դրանք դարձնել ծաղրի առարկա, դա ուղղակի ձախողված ինքնաարդարացման միջոց է: Ռուս Ուղղափառ Եկեղեցուց եկած հյուրերը զարմացել էին եւ նախանձով լցվել, որ մեզ մոտ քարտերի դեմ եղած պայքարը հասավ այն բանին, որ գոնե պայքարողների քարտերի վրայից պետությունը վերացրեց այն շտրիխ-կոդերը, որոնց մեջ, ըստ համակարգչային մասնագետների, ներդրված էր այդ չարաբաստիկ 666-ը: Այո, մենք չենք համարում, թե ովքեր հանգիստ խղճով, անհոգությամբ եւ առանց պայքարի վերցրեցին այդ շտրիխ-կոդով քարտերը, իրենց հոգիները կորստի մատնեցին, իսկ այն մասը, ովքեր, որպես պայքարի արդյունք հասան այն բանի, որ առանց շտրիխ-կոդի քարտեր ստացան, այդ առումով նրանց խղճմտանքը հանգիստ է: Իհարկե, ոմանք էլ կասեն, թե իրենք չեն պայքարել, վերցրել են շտրիխ-կոդով եւ իրենց խիղճն էլ է հանգիստ, սակայն կարծում ենք, որ դա նրանից է, որ անհաղորդ են մնացել այդ չարիքի դեմ պայքարող բազում հեղինակավոր մարդկանց աշխատություններից: Այդ քարտերի 666-ի, մի խոսքով նեռի գալստյան այս պատրաստությունների դեմ կարող է միայն պայքարել քրիստոնյա եկեղեցին, որովհետեւ միայն նա գիտի Սուրբ Գրքի խորհուրդները: Սակայն այդ պայքարը շատ չնչին մակարդակի վրա է, որովհետեւ ամբողջ աշխարհով մեկ, ըստ առաքելական եւ սուրբ հայրերի մարհարեությունների, վերջին շրջանում քրիստոնեությունը մեծ հոգեւոր անկում պիտի ապրի, ինչը, ցավոք, մեղմ ասած, իրականացված ենք տեսնում: Անգլիկան եկեղեցին ձեռնադրում է միասեռական հոգեւորականների, դրանց վրա պսակի կարգ կատարում, Դանիայում եկեղեցիները դատարկ լինելու պատճառով, տաճարները տալիս են մահմեդականների՝ որպես մզկիթ, մի մասն էլ տալիս են երիտասարդների, որպեսզի այն վերածեն դիսկոտեկների, էլ չենք ուզում մանրամասնել, թե ինչ վիճակի մեջ է մյուս եվրոպական երկրներում քրիստոնեական եկեղեցիների հոգեւոր վիճակը, այնտեղ քրիստոնեությանը վաղուց արդեն փոխարինել է նոր կրոնը՝ դեմոկրատիան, դրա համար էլ Սուրբ Գրքի խորհուրդների եւ մարգարեությունների վրա միայն ծիծաղում են՝ համարելով այն ժամանակավրեպ եւ դրա համար էլ անարգել ընդունում են թե՛ քարտերը, թե՛ չիպերը իրենց մարմնի մեջ եւ առանց որեւէ նախապաշարման նայում 666 թվին, ինչը, ըստ Գրիգոր Տաթեւացու վերծանվում է այսպես. «Կամավորապես ուրանում եմ Աստծուն»: Եվ ահա, կամավորապես Աստծուն ուրացած արեւմտյան արժեքները այսօր փաթաթում են մեր վզին եւ մենք այդ չենք տեսնում, կամ չենք ուզում տեսնել, որովհետեւ, եթե տեսնենք, պիտի պայքարենք, իսկ եթե չտեսնենք՝ մեզ համար անհոգ կապրենք, մինչեւ որ կտրվի դոմոկլեան սրի թելը: Այնժամ էլ արդեն շատ ուշ կլինի եւ մենք էլ ամբողջությամբ կտարրալուծվենք այդ նոր հեթանոսական կրոնի մեջ եւ մեզ հետ էլ կկատարվի, ինչի մասին գրված է. «Շատ առաջիններ կլիներն վերջիններ» (Մատթ. 19:30): Ուստի, ինչպես Առաքյալն է ասում. «Ամեն բան քննենք, բարին ամուր բռնենք» (Ա Թես. 5:21):

Վախճանաբանական նշաններ առկա են եղել գրեթե բոլոր ժամանակներում էլ` սկսած Նախնի Եկեղեցու հենց առաջին օրերից: Կարծում եմ առաջին հերթին կարևոր է նկատի ունենալ մի հանգամանք. մենք` քրիստոնյաներս, սպասում ենք ոչ թե նեռի գալստյանը, այլ` Քրիստոսի: Եվ առաջին հերթին անհրաժեշտ է ոչ թե փորձել ինչ-ինչ նշանների միջոցով գուշակել, թե երբ կլինի վախճանը, այլ միշտ լավագույնս պատրաստ լինել դրան: Կարծում եմ աշխարհի վերջից առավել հավանական է մեր վախճանը, որը երբեք չենք կարող ասել, թե երբ կլինի: Ուստի անհրաժեշտ է, ինչպես Առաքյալն է ասում, <գնել ժամանակը> և արժանի կերպով դիմավորել այն պահը, երբ կդադարի մեր երկրային գոյությունը` ինչ եղանակով էլ որ դա լինի:

Ես համաձայն եմ Մոնքի հետ.այդ նշանները միշտ էլ եղել են: Ավետարանում Քրիստոսն ասում է. <Երբ գա ժամանակը, իսկ այն արդեն եկել է...> : Կարծում եմ Քրիստոսի գալուստով դրվեց վերջի սկիզբը: Սակայն Վերջի ՎԵՐՋԸ միայն Հայրը գիտի: Իսկ մենք պետք է փորձենք ապրել Աստծո պատվիրանների համաձայն` այդպիսով միշտ պատրաստ լինելով վերջին և չվախենալով նրանից:

   Այն, որ վախճանաբանական նշաններ եղել են դեռ առաքելական շրջանում, դա առավել մեզ պետք է զգոնության մղի, քանզի հենց նույն առաքյալները իրենց ուղերձներում շեշտում էին, որ վերջին օրերը չար ժամանակներ պիտի լինեն եւ բնական է, որ այդ նշաններն այսօր շատ ավելի առատ են, քան այն ժամանակ: Սուրբ Գիրքը մեզ ասում է, որ նախ պետք է գա նեռը, հետո Քրիստոս, որպեսզի քրիստոնյաները այդ հարցում անհոգության չմատնվեն. «Թող ոչ ոք ձեզ չխաբի եւ ոչ մի ձեւով, որովհետեւ այն օրը չի գալու, եթե նախ ապստամբությունը չգա եւ չհայտնվի անօրենուության մարդը՝ կորստյան որդին՝ հակառակորդը, որ գոռոզանում է այն ամենի վրա, որ կոչվում է աստված, կամ պաշտամունքի առարկա, մինչեւ այն աստիճան, որ նա նստի Աստծո տաճարում եւ ինքը իրեն ցույց տա, թե աստված է» (Բ Թեսաղ. 2:1-4): Հիշենք նաեւ, որ նեռը պիտի ջանա խաբել նույնիսկ ընտրյալներին: Դեռ հնում առաքյալները խոսում էին բազում նեռերի մասին, ինչպես անցյալ անգամ նշվեց, եւ հիմնականում այդ նեռերն էին համարվում Հռոմի կայսրերը՝ Ներոնը, Դիոկղետիանոսը, Հուլիանոս Ուրացողը եւ այլն: Հուլիանոսի ժամանակ Հայաստանում հայրապետ էր սուրբ Հուսիկը եւ իր կյանքով եւ վարքով օրինակ էր ծառայում մյուսներին, որպեսզի նրանք էլ առաքինություններին հետամուտ լինելով Աստվածահաճ կյանքով ապրեն եւ բարի վախճանով կնքելով իրենց մահկանացուն, արժանանան հավիտենական կյանքին, բայց երբ Տիրանը Հուլիանոսի պատկերը բերեց եւ ուզում էր տեղադրել եկեղեցու արեւելյան կողմը, Հուսիկը չասաց, թե մենք ապրում ենք բարեպաշտ կյանքով եւ դա մեզ բավ է եւ իմաստ չունի ինչ – որ նկարի համար խռովություն առաջանա, այլ  Տիրանի ձեռքից վերցնելով այդ պատկերը, գցեց ոտքերի տակ եւ կոտռտեց՝ թույլ չտալով պղծել Աստծո տաճարը, ինչի համար էլ մոլեգնած Տիրանը նրան տանջամահ արեց: Այսօր էլ, եթե ոմանք պայքարել են այդ քարտերի դեմ, դա չի նշանակում, որ իրենք բարեպաշտական կյանքից ինչ - որ մի բան են զոհել հանուն դրա, ո՛չ աղոթքներն են դադարեցրել կամ կրճատել, ո՛չ եկեղեցի գնալն են անտեսել, ո՛չ էլ այլ փրկությանը նպաստող որեւէ առաքինի գործ են զոհել հանուն այդ պայքարի, եթե չասենք, որ էլ ավելի ջերմեռանդության են մղվել: Վերջ ի վերջո Տերն էլ ասաց. «Այս պիտի անեիք եւ այն չթողեիք»: Այս պայքարի շնորհիվ Սուրբ Գրքին անտեղյակ շատ շատերն էլ կարծես զգոնության եկան եւ այսօր էլ, եթե ցանկանան նմանատիպ մի նոր բան ասպարեզ հանել, ապա այդ ուժերը պիտի երկյուղ կրեն, որովհետեւ գիտեն, որ ժողովուրդը ինչ – որ չափով հասունացած է նրանց ընդդիմակայելու համար: Այսօր հայտնի է, որ աշխարհում հազարավոր մարդիկ իրենց մեջ կրում են միկրոչիպեր եւ վաղ թե ուշ, այս «քաղաքակիրթ» աշխարհը դա էլ քարտերի պես պիտի պարտադրի ամբողջ աշխարհին եւ այսօրվա քարտերի հանդեպ մեր անհոգությունը պարարտ հող է չիպավորման եւ նմանատիպ այլ երեւույթների համար: Հուսիկը թույլ չտվեց այդ պատկերը դնել Աստծո տաճարում, իսկ Առաքյալն ասում է, որ քրիստոնյաներն էլ հանդիսանում են որպես Աստծո տաճարներ եւ եթե մեկը պղծի այդ տաճարը, Աստված էլ նրան պիտի պատժի եւ եթե հիշում եք, առաջին քարտերը, որ բաժանում էին, նրա վրա նկարված էր Նեմրութ լեռը, որի գագաթին, ըստ պատմաբանների, թաղված է առաջին նեռ՝ Նեմրութ – Բելը՝ բարեպաշտության եւ Հայոց առաջին մեծ թշնամին եւ պատկերված էին բոլոր այն կուռքերի գլուխները, որոնք կային Նեմրութի գագաթին՝ Բելի գերեզմանի վրա: Եվ ամեն մի քրիտոնյա, որ Աստծո տաճար է, այդ դիվական պատկերներով քարտը պիտի կրեր որպես իր անձնական համարանիշ, սակայն մեծ ջանքերից եւ պայքարից հետո միայն այդ քարտերը ետ վերցրեցին եւ տեղը տվեցին ուրիշը, որն էլ հայտնապես չէր ցուցադրում իր պոչն ու պոզերը եւ միայն շտրիխ կոդերի մեջ բոլորի համար միանշանակ կային միտումնավոր տեղադրած երկու 666 թվեր:
   Մի խոսքով, եթե մեր հայրերը այն ժամանակ պայքարել են այդ նեռերի դեմ, կարծում ենք, որ մենք էլ պիտի խանդավառվենք նրանց օրինակով եւ ոչ թե անտարբեր գտնվենք այդ ամենի հանդեպ: Ասում եք, թե արժանի կերպով է պետք դիմավորել այն պահը, երբ կդադարի մեր երկրային գոյությունը: Մի՞թե Հուսիկը բարեպաշտության կյանքով չէր ապրում եւ եթե Տիրոջ գալստյան ժամանակ նա հանդիսանար իր բոլոր առաքինի գործերով, սակայն տաճարում թողած լիներ այդ պատկերը, մի՞թե թերի չէր համարվի իր ամբողջ հոգեւոր գործունեությունը: Եւ, վերջ ի վերջո, եթե վախճանաբանական հարցերը այսօր չթակեին մեր դռները, մենք բնավ էլ չէինք անդրադառնա դրան: Եւ այսպիսով, կուզեինք խոսքն ավարտել, նորից մեջբերելով Տերունական խոսքը, թե՝ «Այս պիտի անեիք եւ այն պիտի չթողեիք»:

Quote from: mane on November 12, 2007, 09:14:09 AM
Այո, իսկապես որ շատ տեղերում կարող ենք հանդիպել 666 թվին: Այլազգի տարբեր գիտնականներ եւ հոգեւոր գործիչներ, որոնք ոչ թե աչքի տակով նայելով այս ամենին, կարծիք են հայտնել, այլ ունեն բազում գիտական աշխատություններ, եկել են այն եզրահանգման, որ այդ 666-ը մեծամասամբ միտումնավոր են արված, որպեսզի այդ թիվը մարդկանց աչքին հասարականա եւ ոչ մի ազդեցություն չգործի,

Ներողություն եմ խնդրում Մանե ջան, սակայն 666 պարզ թվին ազդեցության ուժ վերագրելը պարզապես սնոտիապաշտություն է։ Եկեղեցու հայրերը միշտ էլ փոխաբերաբար են մեկնել Հովհաննու Հայտնության այդ հատվածը։

Երանի թե այդ մարդիկ, որ այդպես բուռն կերպով պայքարում էին այդ թվի դեմ, նույն ձևով դուրս գային փողոց և պայքարեին մեր հասարակության մեջ տարածված ախտերի դեմ, ինչպես օրինակ փողոցներում տեղի ունեցող մարմնավաճառության, և ոչ թե սկսեին նույնիսկ Հովնաթանյանի գործերի մեջ նեռի նշաններ տեսնել։

Անընկալելի եմ համարում նաև, որ բոլոր այն մարդիկ, ովքեր ստացան այդ քարտերը, կամովին ուրացան Աստծուն։

Ի սեր Աստծո, հայր սուրբ, ներողություն խնդրելու որեւէ կարիք չկա, քանզի մենք լիովին համաձայն ենք, որ 666 պարզ թիվը ինքը իրենով ոչինչ է, այլ մյուս թվերի պես հասարակ թիվ է եւ այդ մասին մենք արդեն շեշտել ենք: Ասենք, որ այս թեմաների շուրջ իրենց վերաբերմունքն են ցուցաբերել բազում քրիստոնյա երկրներ, որոնցից ամենաակնառուն է Հունաստանը: Երբ այս հարցերը նրանց մոտ ծագեց, Աթոս լեռան ամբողջ վանականությունը ոտքի կանգնեցին եւ ժողովրդին էլ իրենց հետ ոտքի հանեցին պայքարի եւ արդյունքը այն եղավ, որ այդ գլոբալիստական ուժերի գործունեությունը Հունաստանում ձախողվեց, այսինքն՝ ուզում ենք ասել, որ երբ մեզ մոտ նույնպես ոտքի ելան պայքարելու, այդ մարդիկ այնքանով կարող էին սնոտիապաշտ եւ ծայրահեղական լինել, որքանով որ այդպիսին էր Հույն եկեղեցին իր ամբողջ վանականությամբ հանդերձ: Այնպես որ, մենք այդ թվի տեսքից սարսափահար չենք լինում, ուղղակի գիտենք, որ այն զինանշան են դարձրել այն ուժերը, որոնք աշխարհը գրավելու իրենց մոլագարության մեջ ամեն կերպ հակառակվում են քրիստոնեական արժեքներին:
   Դուք ասում եք, թե լավ էր որ այդ պայքարի փոխարեն դուրս գային եւ անառակությամբ զբաղվող մարդկանց դարձի բերեին, բայց համոզված ենք, որ Հայաստանում տիրող այս ցավալի վիճակը՝ թե՛ կաշառակերություն, թե՛ անառակություն, եւ թե՛ ամեն տեսակի չար դրսեւորումներ գլուխ են բարձրացրել հենց այս ուժերի ջերմեռանդ աշխատանքի հետեւանքով: Սրանք ըստ մասնագետների տարածում են թե՛ հեռուստացույցից, թե՛ այլեւայլ միջոցներով աշխատում են երիտասարդությանը եւ ընդհանրապես բոլորին ապականել, քանզի նման կերպով նրանց մեջ ոչնչացնում են թե՛ ամեն քրիստոնեական, թե՛ հայրենասիրական զգացում, քանզի նման ժողովրդին կառավարելը դրանց կողմից շատ դյուրին գործ կդառնա եւ կարծում ենք չար պտուղների դեմ պայքարելը արդյունավետ չէ, պետք է պայքարել արմատի դեմ: Ահա հենց այս մասին է ասում Հովհան Ոսկեբերանը. «Համաշխարհային ջրհեղեղից առաջ մարդկությունը հեղեղված էր իր մեղքի մեջ, այդպես էլ պատմության վերջում մարդիկ կլցվեն նեռի ոգով, իսկ հետո կընդունեն նրա կնիքը»: Չեմ կարծում , թե այս սուրբ հոր խոսքի մեջ որեւէ այլաբանություն կա, այլ հստակ խոսում է այդ կնիքի մասին, որը հենց այդ թիվն է: Ինչ վերաբերվում է Հովնաթանյանի գործերին, մենք արդեն ասացինք, որ պայքարի մեջ հնարավոր են որոշ ծայրահեղ դրսեւորումներ: Այսքան ժամանակ երբեք որեւէ մեկից չենք լսել, որ այդ քարտերը վերցնողներին համարեն կամավոր Քրիստոսին ուրացողներ եւ բնականաբար մենք էլ այդ կարծիքը չունենք:

Սնոտիապաշտությունը դա նույնպես անիմիզմ է: Անիմիզմը դա մի կրոն է, որը գոթյուն ունի բոլոր կրոնների մեջ:

QuoteԱհա հենց այս մասին է ասում Հովհան Ոսկեբերանը. «Համաշխարհային ջրհեղեղից առաջ մարդկությունը հեղեղված էր իր մեղքի մեջ, այդպես էլ պատմության վերջում մարդիկ կլցվեն նեռի ոգով, իսկ հետո կընդունեն նրա կնիքը»:

Սիրելի Մանե ջան, կնիք բառից ելնելով եք ասում, որ Ոսկեբերանը խոսում էր 666 թվի մասին?
Իսկ ես ձեր տված տողերից մեկ այլ բան հասկացա: Խնդրում եմ պարզաբանեք: Հետ ես կպարզաբանեմ իմ միտքը:  21:)13:)

Quote from: mane on November 16, 2007, 10:33:09 PM
   Դուք ասում եք, թե լավ էր որ այդ պայքարի փոխարեն դուրս գային եւ անառակությամբ զբաղվող մարդկանց դարձի բերեին, բայց համոզված ենք, որ Հայաստանում տիրող այս ցավալի վիճակը՝ թե՛ կաշառակերություն, թե՛ անառակություն, եւ թե՛ ամեն տեսակի չար դրսեւորումներ գլուխ են բարձրացրել հենց այս ուժերի ջերմեռանդ աշխատանքի հետեւանքով: Սրանք ըստ մասնագետների տարածում են թե՛ հեռուստացույցից, թե՛ այլեւայլ միջոցներով աշխատում են երիտասարդությանը եւ ընդհանրապես բոլորին ապականել, քանզի նման կերպով նրանց մեջ ոչնչացնում են թե՛ ամեն քրիստոնեական, թե՛ հայրենասիրական զգացում, քանզի նման ժողովրդին կառավարելը դրանց կողմից շատ դյուրին գործ կդառնա եւ կարծում ենք չար պտուղների դեմ պայքարելը արդյունավետ չէ, պետք է պայքարել արմատի դեմ:

Մանե ջան, իսկ որն է նշյալ երևույթների արմատը? Սոցիալական քարտերը?

Եվ, Մանե ջան, մի հարց ևս, եթե կարելի է. եթե համկարծ մի օր որոշվի անկացվել նաև այն չիպավորումը, որի մասին նշում եք, և այդ չիպերի վրա Նեմրութ լեռան փոխարեն պատկերված լինի, ասենք, Արարատը կամ Մայր Տաճարի նկարը, իսկ 666-ի փոխարեն մի ուրշ թիվ, ասենք` 777, Դուք համաձայն կլինեք այն կրել?

Մարո ջան , ես չէ, որ նկատի ունեմ, այլ հենց Հովհան Ոսկեբերանը, որ դա   Հայտնության գրքի մեջ գրված այն դիվական կնիքն է, որը հանդես  է գալիս 666 թվով: 13:)

Հարգելի Մոնք, այս թեմայի շուրջ երկու բառով խոսելը դժվար թե ամբողջական պատկեր ներկայացնի, քանի որ սա մի ամբողջ գիտություն է, ինչի մասին գրքեր են գրվել թե՛ ռուս ուղղափառ եկեղեցու բարձրաստիճան հոգեւորականների օրհնությամբ, թե՛ հույն հեղինակավոր վանականների ձեռամբ եւ նույնիսկ հավատքի հետ որեւէ սերտ կապ չունեցող գիտնականների կողմից: Այսօր ամբողջ աշխարհով մեկ մեծ թափով գնում  է այն գործընթացը, ինչի մասին գրել է Ոսկեբերան հայրապետը, թե մարդիկ պիտի լցվեն նեռի ոգով եւ հենց դա է, որ մենք համարում ենք արմատ, ինչի դեմ եւ պետք է պայքարել, եւ կարծում ենք, որ նման գրականության ընթերցումն է, որ մեր առջեւ կարող են այդ գործընթացը բացահայտել: Երբ ասվում է, որ պիտի նեռի ոգով լցվեն, դա նշանակում է նաեւ, որ մարդկանց համար խորշելի դարձնեն ամեն քրիստոնեականը եւ ազգայինը, դրանց մեջ եւ խաչի նշանը, Արարատ լեռան պատկերը եւ Հայտնության մեջ Աստծո  հոգիները խորհրդանշող 7 թիվը եւ այլն: Իսկ դրա փոխարեն բարձրացնում են բոլոր այն հակաքրիստոնեական խորհրդանիշների հեղինակությունը, որոնց մեջ նաեւ 666 թիվն է: Եթե կուզեք, կարող ենք բերել որոշ հստակ օրինակներ հենց այդ գիտական գրքերից, թե քանի – քանի հեղինակավոր կազմակերպություններ, ֆիրմաներ, բանկեր, որպես կոդ, կնիք կամ համար ընտրել են հենց այդ 666 թիվը:

եթե համկարծ մի օր որոշվի անկացվել նաև այն չիպավորումը, որի մասին նշում եք, և այդ չիպերի վրա Նեմրութ լեռան փոխարեն պատկերված լինի, ասենք, Արարատը կամ Մայր Տաճարի նկարը, իսկ 666-ի փոխարեն մի ուրշ թիվ, ասենք` 777, Դուք համաձայն կլինեք այն կրել?

Նախ նման քրիստոնեական խորհրդանիշներ նրանք երբեք չեն դնի քարտերի կամ չիպերի վրա, իսկ երկրորդ, մի փոքր նույնիսկ այս ամենի մեջ խորացողի համար լիովին պարզ է դառնում, թե ովքեր են կանգնած այդ գործընթացի ետեւում եւ բնական է, որ եթե նրանց մտքով անցներ որեւէ քրիստոնեական խորհրդանիշ դնել, միեւնույնն է, որ նորից պիտի պայքար մղվեր դրա դեմ:
   Այս թեման որքան էլ որ արդիական է, բայց այնպիսի ոլորտ է, որ կարող է տրտմություն եւ դժվարություններ առաջացնել սրա մեջ մտնողի համար, իսկ եթե արհամարհենք, ավելի ուրախ եւ հանգիստ կյանքով կապրենք՝ անտեսելով թշնամական բոլոր սպառնալիքներն ու գործունեությունը:

Quote from: mane on November 23, 2007, 09:08:12 AM
Մարո ջան , ես չէ, որ նկատի ունեմ, այլ հենց Հովհան Ոսկեբերանը, որ դա   Հայտնության գրքի մեջ գրված այն դիվական կնիքն է, որը հանդես  է գալիս 666 թվով: 13:)

Մանե ջան, ես Ձեր տված ցիտատից դա այդքան էլ չհասկացա: 21:)

Մարո ջան, եթե դժվար չէ, խնդրում եմ ձեր նախորդ հարցը ավելի պարզ արտահայտեք, միգուցե ես լավ չեմ հասկացել: ???

Գիտեք ամենից տարօրինակը, որ Ստամբոլցյանի դեռ լուրջ ընդունող մարդիկ կան???
Իսկ քննարկվող թվերի վերաբերյալ... Կիսում եմ Հարգելի կարծիքը, որ
"երանի թե այդ մարդիկ նույն ձևով դուրս գային փողոց և պայքարեին մեր հասարակության մեջ տարածված ախտերի դեմ"...

Ինչպես վերում ես նշեցի, ամբողջ քրիստոնեական աշխարհն է պայքարում քարտերի դեմ, դուրս է գալիս, որ այդքան հեղինակավոր գիտնականներ, նշանավոր վանքերի վանականներ անլուրջ մարդիկ ե՞ն: Իսկ ինչ վերաբերվում է կոնկրետ անձանց դատելուն, Սուրբ Գիրքը մեզ խստորեն հանդիմանում եւ զգուշացնում է. «Մի դատիր, որ չդատվես, մի դատապարտիր, որ չդատապարտվես»:

Մանե ջան, այդ նշածդ ամբողջ քրիստոնյա աշխարհը Քաղկեդոն ընդունեց, մենք չընդունեցինք, հետևաբար պետք չէ որպես հեղինակություն ներկայացնել, մանավանդ որ այդ հեղինակություններից շատերին եթե հարցնես, ապա քեզ հերետիկոս կհամարեն, ուրեմն դա էլ պետք է ընդունենք։ Երկրորդ՝ 2002-2005 թթ. ապրել եմ Եվրոպայում և պետք է ասեմ, որ այնտեղ այս խնդրի մասին ոչինչ չեմ լսել։ Այս հայկական թվային խուճապից նույնիսկ աշխարհը տեղյակ չէ, և քարտերի դեմ որևէ պայքարի մասին խոսք լինել չի կարող։ Եվրոպայի համար գոնե հաստատ կարող եմ ասել։

Աստվածային Սերը առաջնորդող ունեցեք, այլ ոչ թե թվերը։
Աստված նայում է մարդկանց սրտերին, այլ ոչ թե իրենց փաստաթղթերում տեղ գտած ինչ որ թվերի։

Quote from: mane on December 10, 2007, 09:46:45 AM
Ինչպես վերում ես նշեցի, ամբողջ քրիստոնեական աշխարհն է պայքարում քարտերի դեմ, դուրս է գալիս, որ այդքան հեղինակավոր գիտնականներ, նշանավոր վանքերի վանականներ անլուրջ մարդիկ ե՞ն: Իսկ ինչ վերաբերվում է կոնկրետ անձանց դատելուն, Սուրբ Գիրքը մեզ խստորեն հանդիմանում եւ զգուշացնում է. «Մի դատիր, որ չդատվես, մի դատապարտիր, որ չդատապարտվես»:

Ներեցեք, իսկ ինչ է ասում Սուրբ Գիրքը այս թեմայի շուրջ: Կարո՞ղ եք ասել: Եթե կարելի է կոնկրոտ օրինակներ բերեք Սբ. Գրքիս, որպեսզի կարողանամ կարդալ:

Հարգելի Dhani, ասենք, որ ամեն բան իսկապես հիմնավորված է Սուրբ Գրքով եւ կան կոնկրետ համարներ, բայց այդ ամենը կարող է միանգամից ընկալելի չլինել, եթե ծանոթ չլինենք սուրբ հայրերի եւ այսօրվա հոգեւոր-քաղաքական գործիչների աշխատություններին: Եթե ցանկանում եք, կարող ենք նշել գրքերի անուններ, որոնք կարող են Սուրբ Գրային այդ համարները մեկնաբանված ներկայացնել:

Quote from: mane on December 11, 2007, 10:28:41 PM
Հարգելի Dhani, ասենք, որ ամեն բան իսկապես հիմնավորված է Սուրբ Գրքով եւ կան կոնկրետ համարներ, բայց այդ ամենը կարող է միանգամից ընկալելի չլինել, եթե ծանոթ չլինենք սուրբ հայրերի եւ այսօրվա հոգեւոր-քաղաքական գործիչների աշխատություններին: Եթե ցանկանում եք, կարող ենք նշել գրքերի անուններ, որոնք կարող են Սուրբ Գրային այդ համարները մեկնաբանված ներկայացնել:

Ոչ, շնորհակալություն: Եթե կարող եք, Դուք նշեք ուղղակի համարները:

Սուրբ Գրային համարները հաջորդ անգամ կուղարկեմ: 

Սպասում եմ: 13:)

Դանիել 9:27, 11:31, 12:11
Մատթեոս 24:15-31
Հովհաննես 5:43
Բ Թեսաղ. 2:1-11
Ա Հովհաննես 2:18
Հայտնություն 9:4, 13:11-18, 14:9-12, 19:20, 20:4
Հիմնական այս համարներն են, որոնք հիմք են հանդիսացել մեկնիչների համար, իհարկե բացի սրանից ծանրաբեռնվելով այս թեմայի շուրջ սուրբ հայրերի աշխատությունների վրա:

Մանե ջան, հիմա քո կարծիքը ի՞նչ է այդ սոցիալական քարտի մասին (եթե կարելի է` համառոտ)։

Մանե, բացի Հայտնություն- ից մնացած համարները դրա մասին չեն խոսում:

Իսկ հիմա հետաքրքիր մի փաստ ասեմ: Շատ հին երկրներում թվերի փոխարեն օգտագործում էին այբուբենի տառերը (օրինակ` ա=1, բ=2, գ=3): Դա թույլ է տալիս նաև անունը արտահայտել թվերի միջոցով: 21:) Քանդված Պոմպեի պատի վրա պահպանվել է փորագրված մի նախադասություն. "ես սիրում եմ քեզ 545"): Անկասկած է, որ 545-ը գիտեր, որ իրեն են սեր խոստովանում: 12:) Չնայած նրա, որ 666 թիվը ունի շատ մեկնաբանություններ, բայց Հովհաննեսի ժամանակաշրջանի բոլոր եկեղեցիները և ոչ միայն, գիտեին թե ինչ անձ է այդ 666: Նեռոն Կեսարի անվան տռանսլիտը հուներեինց եբրայերեն տալիս է 666 թիվը, իսկ եբրայերենից լատիներեն` 616, այս թիվն էլ հենց նշվում է շատ  Հայտնության հին ձեռագրերի մեջ: Այդ թիվն էլ է մեզ հանդիպում շատ àïîêàëèïòè÷åñêèõ ïðîèçâåäåíèÿõ (ներողություն, բայց հայերեն առանց այդ էլ դժվար է գրել, իսկ այդ բառը չգիտեմ), որոնք գրված են եբրայերենով: Քրիստոնեական հասկացողությամբ 666 թիվը իրականում համապատասխանում է անտիքրիստոսնի, որը երևի ցույց է տալիս իր տկարությունը Աստվածային թվի կողքին`777, իսկ Քրիստոսին անունը հուներեն համապատասխանում է 888 թվին:

Հայր Սուրբ, իմ կարծիքն այն է, որ սա Առաքյալի շեշտած այն բազում նեռերի գործն է, որոնք որպես չարի նախակարապետ, ճանապարհ են հարթում նրա առջեւ եւ եթե նույնիսկ ներկայումս այն մեծ վտանգ չի ներկայացնում, միեւնույնն է, կարծում եմ, պետք է զգոնություն ցուցաբերել վաղվա օրվա համար եւ ասեմ, որ իմ կարծիքը ձեւավորվել է շատ խորը ուսումնասիրություններից հետո:

Սուրբ Հովհան Ոսկեբերանն ասում է, որ բոլոր աղանդներն առաջանում են Սուրբ Գրքի ոչ ճիշտ մեկնությունից: Այն, ինչ մենք սովորական մահկանացուներս չենք տեսնում Սուրբ Գրքի համարների մեջ, ժամանակին տեսել են սուրբ հայրերը եւ այսօրվա շատ բարեպաշտ անձինք մեկտեղել են այդ բոլոր համարները՝ ամբողջական պատկերով ներկայացնելով այն մեզ: Սա չափազանց լուրջ եւ արդիական թեմա է, որ առանց խորը ուսումնասիրության հպանցիկ կարծիքներ հայտնելը դրա կարեւորությունը կարծես արժեքազրկում է: Գրիգոր Տաթեւացու 666 թվի եւ մյուս բոլոր հայրերի մեկնությունը այս թվի մասին մեզ համար ծառայում է որպես  անհերքելի հիմնավորում:

Սիրելի Մանե ջան, հեշտ է միանգամից մարդկանց աղանդավորի պիտակ կպցնել: 21:)


Ես ցանկանում եմ հասկանալ: Առայժմ դժվարանում եմ: Օգնեք: 32:)

Կարող եք հիմա հայրերի մեկնաբանությունից բերել Սուրբ Գրքի Ձեր տված կոնկրետ համարների վերաբերյալ? Բայց ոչ միայն Տաթևացու: Գոնե մեկ հոգու հետ: Հակսնալու համար, ինձ համեմատություն է պետք:

Շնորհակալություն: 13:)

Մարգոտա ջան,  նախ ասեմ, որ Հովհանն Ոսկեբերանի խոսքը մեջբերելով ոչ թե որեւէ անհատի նկատի ունեմ, այլ ուղղակի ցանկացա շեշտել, որ զուտ սեփական կարծիքի վրա հիմնվելը հոգեւոր դաշտում հղի է մեծ վտանգներով:
Ինչ վերաբերվում է այս թեմայի շուրջ այլ սուրբ հայրերի գրվածներին, ասենք, որ դրանք բազմաթիվ են, որոնցից մի քանիսը կներկայացնենք ձեզ: Այս թեմայի շուրջ գրել են սբ Հովհանն  Ոսկեբերանը, Կյուրեղ Ալեքսանդրացին, Օգոստինոս Երանելին եւ այլ հայրեր եւ ծավալուն լինելու պատճառով դրանք չեմ կարող ներկայացնել: 

Ահա, թե ինչպես է մեկնում սուրբ Եբրեմ Ասորին. «Եվ այդ պիղծը պիտի դնի իր կնիքը միայն աջ ձեռքին եւ ճակատին, որպեսզի մարդը հնարավորություն չունենա աջ ձեռքով խաչակնքվել մեր Տիրոջ նշանով: Քանզի գիտի այս չարանենգը, որ Տիրոջ խաչը կկործանի իր զորությունը»:
«Նեռի կնիքը բաղկացած կլինի 666 թվից եւ այն կպարտադրվի փրկարար խաչի փոխարեն . . .  Բոլորը պիտի ջանան փախչել եւ թաքնվել, սակայն հնարավորություն չպիտի ունենա որեւէ տեղ թաքնվելու հակառակորդի կատաղությունից, քանի որ նրանք կրելու են նեռի նշանը, դրանից եւ նրանք հեշտությամբ պիտի հայտնաբերվեն եւ ճանաչվեն» (Հռոմի Պապ սբ. Հիպոլիտոս, 3-րդ դար):
«Եվ երբ նեռը իր կնիքը դնի մարդկանց վրա, մարդկանց սրտերը դրանից մեռածի պես կդառնան» (Սուրբ Նեղոս Աթոսացի):

Այս բացատրությունները ոչ մի կապ չեն արտահայտում սոցիալական քարտերի հետ։

Համամիտ եմ հայր սուրբի հետ: 21:)

Հ.Գ. Իսկ ինչ կարծիք ունեք իմ բերած մի հետսքրքրական փաստի մասին?

Թվերը շատ են շահարկվում, դարձել է մի տեսակ խաղ, բայց, փառք Աստուծո, Եկեղեցին չներքաշվեց այդ խաղի մեջ։ Ցավոք ոմանք տարվել են այդ բաներով և կուրացել։ Աղանդավորները ժամանակներն են հաշվում, ոմանք էլ Հովհաննու «Հայտնությունը» ավելի շատ են կարդում, քան Ավետարանը և խստակեցության մեջ կեղծ ներողամտությամբ մոռանում ենք եղբայրասիրությունը, որովհետև չենք հիշում, որ դիմացինից ոչ պակաս մեղավոր մարդիկ ենք նաև մենք։

Այո, մեկ անգամ ևս համամիտ եմ: Եւ հենց դրա համար բերեցի թվերի ընկալման այս օրինակը: Մենք ընկնելով երկրորդականի հետևից մոռանում ենք առաջնայինը` եղբայրասիրությունը: 21:)

Նախ ասենք մեջբերումների համար, որ սա այդ թեմայով եղած աշխատություններից հանած համարներ են, որոնք շատ լավ մեկնաբանված են հեղինակների կողմից եւ ամբողջ գիրքը, բնականաբար, մենք չէինք կարող ձեզ ներկայացնել: Եվ քանի որ լուսամուտի մեջ այս թեման կար, մենք էլ, ուղղակի, ներկայացրեցին մի այլ կարծիք, որի մասին կարող էինք ընդհանրապես չխոսել, քանի որ մեզ համար, փառք Աստծո, արդեն փակված թեմա էր եւ մենք չենք շնչում ոչ Հայտնության գրքով, ոչ էլ այս թեմաներով: Իսկ եթե հակառակ կարծիք արտահայտելը ընդունված չէ, կարող ենք կոնկրետ այս թեմայի շուրջ խոսակցությունը դադարեցնել:

Նորից նշում ենք, որ Սուրբ Գրքում թեմաներն ամենատարբեր են, որոնցից մեկն էլ սա է: Եթե կարծում եք, թե ինչ որ թեմաներ պիտի Սուրբ Գրքից ընդհանրապես հանել եւ վերացնել, դա ձեր անձնական գործն է, իսկ ինչ վերաբերվում է եղբայրսիրությանը եւ նման այլ բաներին, մեղա Աստծո, իսկապես որ մենք շատ թերի ենք եւ մեծ ձգտում ունենք հասնելու դրան եւ շատ ուրախ ենք, որ դուք հասել եք այդ բարձունքներին:

Իսկ ինչ վերաբերվում է կեղծ ներողամտությանը եւ խստակեցությանը, կներեք, բայց ուղղակի չենք կարողանում գլխի ընկնել, թե ինչի հիման վրա եք նման եզրակացության հանգել:

Շեշտենք նաեւ, որ քիչ չէին այն հոգեւորականները, որոնք նույնպես մասնակցում էին այդ պայքարին, եւ ոմանք էլ, որ լռում էին, շնորհավորեցին նրա համար, ինչին , որ Աստծո ողորմությամբ կարողացանք հասնել: Իսկ եթե համարում եք, որ այս ամենը ծայրահեղականների ու աղանդավորների գործ է, լավ կլիներ, որ այս բոլորը հերքող մի վարդապետական աշխատություն լիներ՝ հակառակ բազմաթիվ այս հարցը լուրջ ընդունող գրականության: Մենք էլ կարդալով՝ չէինք ընկնի ձեր ասած «ծայրահեղությունների» մեջ, քանզի այս թեմայի շուրջ արհամարհական հպանցիկ մի երկու խոսքերը, ցավոք, համոզիչ չեն:

Ձեզ բոլորիդ բարևում եմ: Հնարավո՞ր է հարցնեմ.
Հայր սուրբ, Եվրոպայում   քիչ չէ՝ «կայսեր» իշխանության  բարձրացման պատճառով մտահոգվողների թիվը: Ֆաշիզմի դառն փորձառությունը հեռավոր չէ: Իրենց քաղաքացիների կատարեալ համարակալմամբ բազմապատկվում է կառավարություններին՝  իրենց քաղաքացիների հակակշռելու հնարավորությունները: Մարդու հոգեվոր ազատության դեմ նաև սպառնալիք է: Եվ մարդու քաղաքական հակումներն ու գործունեությունը հսկելու համար ընձայված միջոցներից լավագույն է: Սոցիալական քարտը «թիվ»երի  խնդրից տարբեր խնդիր է, կարող ենք նրան դիտել և քննարկել Սատանայի դրոշմից տարբեր տեսանկյունից, և ըստ իս, լուրջ մտահոգություններ է նա առաջացնում:

Մանէ, կներեք ինձ. հակառակ որ փակ եք համարում այս թեման, անձամբ ցանկացա մդնել ֆորումում, որպեսզի ինձ բացատրեք Աստվածաշնչի ձեր կատարած ընթերցումը: Կարո՞ղ եմ իմ հարցերը ուղղել ձեզ:

Բարեւ Marie ջան,
Մեծ ուրախությամբ կաշխատեմ պատասխանել ձեր հարցերին

Quote from: mane on December 21, 2007, 12:13:59 AM
Իսկ եթե համարում եք, որ այս ամենը ծայրահեղականների ու աղանդավորների գործ է, լավ կլիներ, որ այս բոլորը հերքող մի վարդապետական աշխատություն լիներ՝ հակառակ բազմաթիվ այս հարցը լուրջ ընդունող գրականության: Մենք էլ կարդալով՝ չէինք ընկնի ձեր ասած «ծայրահեղությունների» մեջ, քանզի այս թեմայի շուրջ արհամարհական հպանցիկ մի երկու խոսքերը, ցավոք, համոզիչ չեն:

Մանե ջան, իսկ ովքե՞ր են ձեր «վարդապետները», որոնց այդպես մեջբերում ես։ Գուցե հղում տաս, մենք էլ ճանաչենք իրենց։

Հ.գ.
Ինձ հետաքրքիր է նաև, դու անընդհատ «մենք»–ով ես գրում, արդյո՞ք քո անունից ես գրում, թե՞ միասին եք գրում քո անվան տակ։

Հայր Սուրբ, անձամբ մեր եկեղեցու վարդապետներից որեւէ մեկին ես կատի չունեմ, բայց ինչպես հույն, ռուս եկեղեցիները այս թեմայի շուրջ ունեն վարդապետական աշխատություններ, մենք էլ կարող էինք ունենալ նաեւ մերը, ինչը ավելի կհստակեցներ այս խնդիրները:

Իսկ ինչ վերաբերվում է «մենք»-ին, երբեմն ընկերս էլ է ինձ միանում:

Մանե ջան, ինձ թվում է ինչ ինձ հիշում եմ, եկեղեցական գրականություն եմ կարդում։ Հայրաբանական գրականությունը իմ մշտական ուղեցույցն է եղել։ Սբ Հովհ. Ոսկեբերանը կարծես իմ ուսուցիչն է եղել։ Եվ այս ամենից հետո, երբ ինձ ասում են, որ նրանք այս թվերի մասին այնպես են գրել, ինչպես սոց. քարտերի մասին է խոսվում այսօր, ներող եղեք, բայց չեմ կարող համաձայնվել։ Ես նրանց միջոցով փորձել եմ հասկանալ բարին և ճշմարիտը, աստվածային սերը, որը և ուսուցանել եմ Հայաստանի տարբեր քաղաքներում։ Ավարտաճառս էլ սբ Գր Տաթևացու ամենից ծավալուն գործերից մեկն է եղել։ Այս ամենով հանդերձ երբեք չեմ ձգտել վախճանաբանությամբ զբաղվել։ Ինձ բավարարել է Տիրոջ այն խոսքը, համաձայն որի՝ եթե այս մանուկներից մեկին մեկ բաժակ ջուր տանք, երկնքում վարձք ունենք։
Այսքանից հետո, գոնե իմ չափով ճանաչելով աստվածային անբովանդակելի սերը, երբեք չեմ ցանկանա Նրան իջեցնել և դարձնել թվերի գերի։ Ինչքան էլ մարդկային միտքը թվեր ու կոդեր հորինի, աստվածային Նշանի ու Սիրո առջև դրանք ոչինչ են։ Հետևաբար ինձ չեմ կարող թույլ տալ, որ որևէ թիվ սահմանափակի իմ քրիստոնեական ազատությունը, այն ազատությունը, որի մասին առաքյալն է խոսում։ Դուք եթե կաշկանդվում եք այդ թվերով, պարզապես ցավում եմ, բայց ասեմ, որ Աստված շատ, շատ բարձր է այդ թվերից, և ես իմ Աստուծո պատկերն ու նմանությունն եմ կրում իմ մեջ։
Թող ներվի ինձ սբ Գր Տաթևացու միտքը յուրովի ասելու՝
Եթե կամովին չեմ ուրացել Աստծուն, ուրեմն թող գրվեն այդ կոդերը։

Ես այլևս ասելիք չունեմ, ընտրությունը ձերն է։

Quote from: Abegha on December 25, 2007, 10:05:23 PM։ Հետևաբար ինձ չեմ կարող թույլ տալ, որ որևէ թիվ սահմանափակի իմ քրիստոնեական ազատությունը

Հայր սուրբ, ամփոփեցիք հավանաբար մեր շատերի համոզումը: Բայց դա չի նշանակում, թե համաշխարհային համարակալումը զուրկ լինի լուրջ վտանգներից: Խոստանում եմ աշխատել ձեզ ներկայացնելու համար Եվրոպայի մտավորականության ներկայացուցիչների այն խավը, որ իր լուրջ մտահոգությունը հայտնել է ընդհանուր համարակալման վերաբերյալ: Կներեք եթե յապաղումով կարողանամ այս անել:

Մանե, ճիշտն ասած, Աստվածաշնչից ձեր բերած ոչ մի մատնանշում համոզիչ չէր և ողղակի չէին վերաբերում ձեր բացած թեմային:  Աստվածաշնչից անջատում էք մի խոսք և նրան տալիս եք բացարձա՞կ արժեք: Այսպիսի ընթերցում են անում բոլոր աղանդավորները: Երբ սաղմոսներում կարդում ենք, թե «Անզգամը ասաց իր սրտում, թե Աստված չկա» Կարո՞ղ եմ անջատել վերջին մասն ու հայտարարել, թե Աստվածաշնչում գրված է, թե Աստված գոյություն չունի:
Իսկ Աստվածաշնչում գրված բոլոր թվերին նույնպես ընձեռո՞ւմ եք բացարձակ արժեք: Ի՞նչ եք անում երբ, օրինակ, տարբեր ավետարաններում թվերը համապատասխան չեն իրար: Դուք ինձ խոսում էք թվերի մասին, երբ նրանք ոչ մի արձագանք չունեն իմ հոգևոր աշխարհում: Մի թիվ նման է մի ուրիշին ու մուտք չեն գործում այնտեղ, ուր միայն Աստուծո խոստումը կա, թե եթե նման լինեք սիրող մանուկներին, կմտնեք Աստուծո արքայությունում:

«Համաշխարհային համարակալում» ասվածը ես տարբեր հարց եմ համարում։ Եվ թերևս դրա տակ որոշ վտանգներ կարելի է տեսնել։ Ավելին չեմ կարող ասել, որովհտեև չգիտեմ, թե ինչ ենթադրյալ սցենարից է այն բաղկացած։

Մանե, ինչպես եք կողմնորոշվում օրինակ ՝ Մատթէոս 17-1- Մարկոս 9-1 և Ղուկաս 9-28 տողերում տրված թվերի տարբերությանն ի տես:  ???

Հայր Ղուկաս, ցենարը պարզ է, ու միթե՞ արդեն ի զորու է. ինչպե՞ս պաշտպանել քաղաքացին ՝ իր մասին հավաքված, համախմբված ու իր անձնական կյանքի ու օրինակ՝ քաղաքական կարծիքների ու գործունեության մասին, կրոնի և այլ նախասիրությունների մասին մի ակնթարթում ամենուրեք սփռվող տեղեկությունների գործածությունը ոստիկանության կողմից – դա բնական է, կարգապահ քաղաքացին չպիտի վախենա դրանից  - բայց նաև գործատերերի ու  զանազան ձեռնարկների կողմից: Չխոսենք քաղաքական վրեժխնդրության պարագային ընդդիմադիրների դեմ , ևայլն:
Ակնհայտ է, թե տարածված համարակալմամբ մտահոգ մտավորականության մեջ գտնվում են հոգևոր առաջնորդները: Որովհետև կրոնական ազատությունը դրանով կարող է խստորեն սահմանափակվել:
Դա է իմ տեսակետը – միգուցե իմ մեջ չափազանցված է այն վախը, որ անձնապես ունեմ հսկողության բոլոր լայնածավալ միջոցների դեմ: Մարդը մեղանչական է, ու իր ձեռքում գտնվող ամեն գործիքից նախ և առաջ հարկ է զգուշանալ ու ջանալ հակակշռել իր ունեցած միջոցները: Սահմանափակել ու հակակշռել – եթե հնարավոր է տակավին...

Ներեցեք խոսածս խրթին հայերենի համար: Հուսով եմ, թե բոլորովին չեմ վրիպեր բուն թեմայից: Եթե այսպես է, խնդրում եմ՝ զգուշագրեք ինձ այս մասին:

Ձեր բոլորից մեծապես խնդրում եմ՝ ինձանից հազարապատիկ վարժ ու սահուն հայերենով կարո՞ղ եք քննարկել, թե ինչպիսի վախեր են համակում սովորական մարդկանցից մի մասը այս խնդիրների շուրջ: Կարո՞ղ եք հասկանալ նրանց ունեցած վախի արմատները:
Շնորհակալություն:
Միգուցե ես ձեզ լավ չհասկացա:

Հայր Սուրբ, եթե այստեղ թեման լիներ Աստծո սիրո, կամ այլ առաքինությունների մասին, բնականաբար ես էլ կգրեի այդ թեմաներով, սակայն առաջ է քաշված կոնկրետ այս հարցը եւ ոչ մեր կողմից, ես էլ բնականաբար գրում եմ այս թեմայի շուրջ:

Այո, սնոտիապաշտությամբ մոտենալ այդ համարակալմանը դատապարտելի է, սակայն սա մի թեմա է, որը կարծում եմ՝ շատ արդիական է եւ սրա շուրջ քննարկումներ անցկացնելը չեմ կարծում, որ ծայրահեղություն համարվի: Բանն այն է, որ եկեղեցու սուրբ հայրերից շատ շատերը անդրադարձել են վախճանաբանական գրականությանը, այն էլ դեռ այն ժամանակներում, երբ դա նրանց ոչնչով չէր սպառնում: Այնինչ այդ ժամանակներից անցել է մոտ 1500 տարի եւ մեզ համար արդեն ավելի շոշափելի են դարձել այդ վախճանաբանական հարցերը: Իհարկե, կարելի է այդ ամենն անտեսել եւ միայն սեւեռվել առաքինությունների կատարման վրա, բայց միշտ հիշում եմ Տիրոջ խոսքը, թե. «Այս պիտի անեիք եւ այն էլ չթողնեիք»: Դրանից ելնելով այս թեմայի շուրջ խորը ուսումնասիրությունը կարծում եմ շատ օգտակար կարող է լինել հազարավոր քրիստոնյաներին հիմնավորված պատասխան տալու համար: Եթե այն իր մեջ լուրջ վտանգ չի պարունակում, ապա այդ ուսումնասիրությունների արդյունքը կարող է մարդկանց մեջ առաջացած խռովքը հանդարտեցնել, իսկ եթե պարունակում է, այդ ուսումնասիրությունը նրանց առավել զգոնության կհրավիրի:
   Կարծում եմ, որ սիրո, խոնարհության եւ այլ առաքինությունների մասին խոսքը չի սակավանա, եթե դրանց հետ միասին շոշափվի նաեւ այս թեման:

Եկեղեցու հայրերը, եթե մի ծագած որեւէ  հարցի հետ համամիտ չէին, դրա դեմ հակաճառություն էին գրում, ինչը մեծ ուսումնասիրության արդյունք էր: Վերջ ի վերջո խոսքը կոնկրետ ինչ որ թվերի մասին չի գնում, այլ՝ այն լայնածավալ գործնեության, երեւույթի վերաբերյալ, ինչը աշխարհին տանում է դեպի գլոբալիզացիա, իսկ դա պիտի բերի համաշխարհային մի պետության, որի գլխին էլ, ըստ հայրերի եւ այսօրվա ուսումնասիրողների, պիտի նստի հակաքրիստոսը: Այդ ամենը տրված է իմանալ միայն քրիստոնյաներին, որովհետեւ միայն Սուրբ Գիրքն է այս մասին խոսում, սակայն, ցավոք, մենք էլ բավականին անտարբերություն ենք ցուցաբերում սրա հանդեպ: Անձամբ ես գերադասում եմ, որ որեւէ նման հարց ինձ չանհանգստացնի եւ ես սեւեռվեմ զուտ իմ ներքին հոգեւոր կյանքի վրա, սակայն ոչինչ չես կարող անել, երբ դրանք սկսում են բախել քո դուռը:

Հայր Սուրբ, եթե ասում եք, որ Աստծո սիրո հանդեպ մարդկային հորինած ամեն թիվ ոչինչ է, արդյո՞ք դա չի նշանակում, որ կարելի է ամբողջ սրտով Աստծուն սիրել եւ ժամանակը երբ գա, նեռի բուն այդ կնիքն էլ անտարբերությամբ վերցնել՝ պատճառաբանելով, որ Աստծո հանդեպ ունեցած սերը բավարար է փրկության համար:
Այդպես կարող էին վարվել նաեւ սուրբ նահատակները՝ սրտով սիրելով Աստծոն, լեզվով ուրանային Նրան՝ խուսափելով նահատակությունից:
Խնդում եմ ինձ ներեք, եւ եթե հարմար չեք գտնում այս թեմայի շուրջ զրույցը շարունակել, կարող եմ դադարեցնել:

Marie ջան, կրկնում եմ նորից, որ Աստվածաշնչից բերված համարները մեկնաբանության կարիք ունեն եւ դրանք շատ լավ մեկնաբանված են հայրաբանական գրականության մեջ: Մենք առաջարկեցինք ոչ թե համարները ներկայացնել, այլ հենց այն գրքերի անունները, որտեղ դրանք մեկնաբանված էին, սակայն մեզանից միայն համարները խնդրեցին, դրա համար էլ առանձնապես զարմանալի չէ, որ այդ համարները ձեզ ոչինչ չեն ասում, դրա համար պետք է գոնե սուրբ հայրերի վախճանաբանական գրականության մասին որոշ տեղեկություն ունենալ:
Իսկ ձեր բերած այդ թվերի օրինակը կարելի էր վիրավորական համարել, որովհետեւ միայն անմիտ մեկը կարող էր դրա մեջ լուրջ բան տեսնել: Ես կարծում եմ, որ դուք այդ հարցը պարզությամբ եք տվել, դրա համար էլ, չեմ նեղվում ձեզանից:

Quote from: mane on December 27, 2007, 11:48:55 PM
Մենք առաջարկեցինք ոչ թե համարները ներկայացնել, այլ հենց այն գրքերի անունները, որտեղ դրանք մեկնաբանված էին, սակայն մեզանից միայն համարները խնդրեցին

Մանե, ինձ խիստ կհետաքրքրեր Սուրբ Հայրերի մեկնությունները կարդալ այս մասին և ընդհանրապես՝ ամբողջ Աստվածաշնչի մասին:
Բայց և այնպես վստահ եմ, թե մեր կատադած ընթերցումները կտարբերեին . հանդգնում եմ թվերին տալ միայն փոխաբերական իմաստ:

Ինչ վերաբերվում է թվերին ձեր տալու այլեւայլ իմաստներին, դա ձեր անձնական գործն է, իսկ մեր գրեթե 2000 ամյա եկեղեցին հիմնավորված է սուրբ հայրերի աշխատությունների վրա եւ այն անտեսում են միայն բողոքական ուղղվածություն ունեցողները: Սեփական կարծիքը հոգեւոր կյանքի մեջ, ինչը հիմնավորված չէ այդ 2000 ամյա փորձառության վրա, արժեք ունենալ չի կարող, որովհետեւ այդ նույն Սուրբ Գիրքը իրենց ձեռքն առած շատ ավելի մեծ նախանձախնդրությամբ ընթերցում են նաեւ եհովայի վկաները եւ այլ աղանդավորներ եւ այդ ջերմեռանդությամբ ուղեւորվում դեպի կորուստ:

Ձեր նշած հրեական համայնք էլ, որքանով էլ որ ձեր մեջ զարմանք է առաջացրել, միեւնույնն է, գտնվում է նույն կորուսյալ ուղղու վրա, որովհետեւ Սուրբ Գիրքն ասում է, որ ճանապարհը մեկն է՝ Քրիստոս եւ այլ ճանապարհ ուղղակի գոյություն չունի, որի Աստվածությունը մերժում են վկաները, իսկ այդ հրեաները լցված են Նրա հանդեպ կատարյալ ատելությամբ: Ասենք որ խոնարհությունը կայանում է նրանում, որ քո սեփական կարծիքը ստորադասում ես մեծերի՝ սուրբ հայրերի կարծիքից, իսկ ես ամեն կերպ աշխատում եմ հենց այդպես էլ վարվել, իսկ հպարտությունը է, երբ փորձում ես սեփական տեսակետով ընկալել Աստվածաշունչը: Իսկ ինչ վերաբերվում է փարիսեցիությանը եւ նմանատիպ այլ բաներին, կարծում եմ, որ նման օրինակները պետք չէ ուղղակի շաղ տալ, այլ աշխատել ավելի իմաստավոր կերպով հիմնավորել ասվածը, որպեսզի ես էլ կարողանամ ինչ որ բան պատասխանել:

666 թվից խուսապել պետք չէ: ԱյնԱստվածաշնչում գրված խորհուրդը հասկանալու համար է, ոչ թե առերյա կյանքից այդ թիվը վերացնելու համար: Իսկ ինչ վերաբերվում է նկարին.........արվեստագետները սիրում են տարօրինակ, «խորիմաստ» բաներ անել, որ ուշադրություն գրավեն:

Իսկ ինչ վերաբերվում է քարտերին, ես կարծիք եմ հայտնում՝ հիմնվելով երկու տարվա խորը ուսումնասիրությունների վրա, դրա համար էլ հաճելի կլիներ այս թեմայով խոսել այն մարդու հետ, ով գոնե որոշ պատրաստվածություն ունի այս հարցում, ուղղակի հենց այնպես չհիմնավորված կարծիքներին պատասխանելը, կներեք, բայց ինձ համար արդեն հոգնեցուցիչ է դառնում: Կներեք:

Quote from: Tigran on January 03, 2008, 01:14:37 AM
666 թվից խուսապել պետք չէ: ԱյնԱստվածաշնչում գրված խորհուրդը հասկանալու համար է, ոչ թե առօրեա կյանքից այդ թիվը վերացնելու համար: Իսկ ինչ վերաբերվում է նկարին.........արվեստագետները սիրում են տարօրինակ, «խորիմաստ» բաներ անել, որ ուշադրություն գրավեն:

 Մեր առաջին հարցը պիտի լիներ հետևյալը.
Ի՞նչ է Հայ Եկեղեցու պաշտոնական դիրքորոշումը այս մասին:

Ողջույն հարրգելի Մանե, արդեն երկար ժամանակ է, ինչ հետևում եմ Ձեր գրառումնեերին, ցավոք մի փոքր ուշ եմ միանում այս բանավեճնին,  երբ  արդեն Դուք ել

Quote from: mane on January 03, 2008, 10:57:46 PM
Իսկ ինչ վերաբերվում է քարտերին, ես կարծիք եմ հայտնում՝ հիմնվելով երկու տարվա խորը ուսումնասիրությունների վրա, դրա համար էլ հաճելի կլիներ այս թեմայով խոսել այն մարդու հետ, ով գոնե որոշ պատրաստվածություն ունի այս հարցում, ուղղակի հենց այնպես չհիմնավորված կարծիքներին պատասխանելը, կներեք, բայց ինձ համար արդեն հոգնեցուցիչ է դառնում: Կներեք:

Quote from: mane on January 03, 2008, 10:57:46 PM

այս հարցը փակված  եք տեսնում, սակայն այնուամենայնիվ կուզենայի հայտնել նաև իմ մտահոգությունը.
ԱԲԵՂԱՅԻ վերջնական խոսքից հետո չեմ պատրաստվում որևէ կերպ ապացուցել այդ դիրքորոշման ճշմարտացիությունը, բնականաբար ես էլ եմ Հայ Առաքելական Եկեղեցու պաշտոնական դիրքորոշման հետևորդ, ուղղակի ցավալի է, որ մեր հավատացյալներից շատերը դեռ մնում են Ձեր այն կարծիքին, թե  այդ քարտերի դեմ չպայքարելով շեղվում ենք փրկության ճանապարհից` այդպիսի մեծ շեղման մեջ տեսնելով Մայր Եկեղեցու ողջ հոգևորականաց դասը; Մի հարցում համամիտ եմ ձեր  հետ. այդ քարտերի միջոցով Չարն արդեն իսկ անում է իր գործը, բայց ինչպես? բաժանում առաջացնելով Եկեղեցում, և ոչ ավելի... դժվար թե իմ դարակում ընկած այդ թղթի կտորը ստիպի ինձ  հրաժարվել Քրիստոսից:
ներեցեք ինձ /որպես այս հարցը ձեր նման լուրջ չուսումնասիրած  սարկավագիս/ մեկ անգամ ևս այս հարցի շուրջ հոգնություն պատճառելու համար

Quote from: arsensrk on January 11, 2008, 12:54:48 PM
ԱԲԵՂԱՅԻ վերջնական խոսքից հետո չեմ պատրաստվում որևէ կերպ ապացուցել այդ դիրքորոշման ճշմարտացիությունը

Բարև ձեզ, Արսեն սարկավագ: Ձեզ թվո՞ւմ է, թե Հայոց Եկեղեցին միաձայն արտահայտվել է այս խնդրի շուրջ: Լուսամուտի Աբեղայից բացի, չգտնվե՞ց ուրիշ աբեղաներ, որոնք հակառակ համոզում են ունեցել:
Ինչո՞ւ խուսափել այս խնդրին բոլոր երեսները քննելուց:

Արսեն սարկավագ, ես արդեն բազմիցս նշել եմ, որ այդ համարակալումը գոնե այսօր փրկվելու եւ չփրկվելու հետ որեւէ կապ չունի եւ ես կխնդրեի, որ ընդհանրապես ուշադիր կարդաք պատասխանները, որ նույն մտքի մասին կրկնողություններ չլինեն: Ես ասել եմ, որ սա ընդհամենը  պտուղն է համաշխարհայնացման, ինչն էլ տանում է մի համաշխարհային պետության ստեղծման, որի գլխին էլ, ըստ վարդապետների, պիտի նստի նեռը եւ այն ժամանակ նոր կդնի իր կնիքը, որը արդեն, բնականաբար, ստացողների համար կլինի կործանարար: Իսկ այսօրվա այդ քարտավորման համար, ասացի, որ ուղղակի պետք է անհոգություն չցուցաբերել՝ քննելով դրանց հետեւում կանգնած միտումները: Կարծում եմ այս բոլորը գրելով արդեն իսկ կրկնում եմ վերում նշածները:

Մանե, քո այս գրածից մարդ կարող է հասկանալ, որ այսօրվա սոցիալական քարտերի մեջ բնավ 666–ի խնդիր չկա, այլ զուտ գլոբալիզացիայի վտանգն ես տեսնում։

Հայր Սուրբ, մարդ պիտի առնվազն խենթ լինի, որ համարի, թե նեռը արդեն աշխարհում է եւ իր կործանարար կնքին է պարտադրում մարդկությանը: Ես վերը արդեն նշել եմ, որ ինչպես Հովհաննեսը կարապետ էր Տիրոջ համար, այդպես էլ սրանք նեռի կարապետներն են, բայց ոչ երբեք նեռը: Այո, թե քարտերի, թե այլեւայլ շտրիխ կոդերի մեջ միտումնավոր տեղադրված են այդ թվերը, ինչը միտում ունի մարդկանց աչքին հասարակացնել այդ թիվը, որպեսզի հետագայում, երբ գա բուն նեռը, մարդկանց կողմից դիմակայության չարժանանա իր բուն 666 կնիքը դնելու ժամանակ եւ մենք պիտի գիտակցենք, թե ովքեր են սրանց հեղինակները եւ անհոգություն չցուցաբերենք, քանզի եթե մեր վճռականությունը սրանք տեսնեն, հաջորդ քայլերը հեշտությամբ չեն պարտադրի եւ ժողովուրդն էլ ավելի արթուն կլինի այս հարցում:

Quote from: mane on January 13, 2008, 09:53:03 PM
իր բուն 666 կնիքը դնելու ժամանակ

Ի՞Նչ կնիքի մասին է խոսքը: Ամենագետ Քրիստոսը Ի'նքը ո'չ մի տեղ չազտարարեց մեզ այս մասին: Նրանից մեծ վարդապե՞տ եք:
Բայս սուտ վարդապետների մասին Նա բազմիցս ազդարարեց մեզ, ու Առաքյալները կրկնեցին զգուշացումները:
Տեսե'ք կիրակի օրվա Կողոսացիներին ուղղված թուղթը , օրինակ՝ Կողս 2,8:
Իսկ՝ Հայտնության գրքին մեր կատարած ընթերցումը լինելու է այլաբանական, ըստ Հայ Առաքելական Եկեղեցու Վարդապետությանը:     
Հայ առաքելական Եկեղեցու վարդապետությունից դուրս գտնվում են միայն հեձվածողները: 
Որ համառորեն կրկնում եք ձեր  տեսակետը, ես էլ ՝միամիտ հավատացյալս կրկնում եմ մերը՝ միամիտ հավատացյալների ներքին ու խոր համոզումները :   21:)

Marie, կներեք, բայց գործից բացարձակապես անտեղյակ լինելով, պետք չէ այդպես բուռն կերպով ձեր կարծիքները հայտնել: Նախ մեր հայ առաքելական եկեղեցին միանշանակ ընդունում է միջքաղկեդոնի ժողովը եղած բոլոր սուրբ հայրերի հեղինակությունը եւ նրանց հերձված չի համարում եւ մենք հենց նրանց աշխատություններից արդեն իսկ օրինակներ բերեցինք այս թեմայի շուրջ, որտեղ գրված էր ոչ թե այլաբանորեն, այլ՝ բացահայտ, բայց եթե դուք այդպես պնդում եք, որ հենց մեր եկեղեցու վարդապետների խոսքն է ձեր համար արժեքավոր, կարող եմ նրանցից էլ ձեզ համար շատ օրինակներ բերել, սակայն լավ կլինի ինքներդ փնտրեք եւ գտնեք, որպեսզի մարդկանց անհիմն կերպով հայ եկեղեցու դավանանքից հեռացած եւ հերձվածող չհամարեք: Ես չգիտեմ, թե դուք ումից ինչ եք լսել, բայց ավելի լավ է լսեք հենց հայոց մեծ վարդապետներին, ճանաչեք նրանց գրվածքները, որպեսզի նրանց անունից անհիմն բաներ չգրեք:

 Հուսով եմ լսել եք Վարդան Այգեկցի անունը, եթե ոչ կարող եք հարցում անել եւ կիմանաք, որ նա մեր միջնադարի մեծ վարդապետներից մեկն է եւ նրա հեղինակությունը ոչ ոքի մոտ տարակուսանք չի առաջացնում. «Եվ ովքեր կամովին կհավանեն նրան ու կերկրպագեն նրա աթոռին ու պատկերին եւ դավանանքով կմիանան նրան, նա ԴՐՈՇՄՈՎ  ԿԿՆՔԻ նրանց, որպեսզի չկարողանան դուրս գալ իր գրքից եւ կամ ուրանան եւ նզովեն իրեն: Եվ այս է նրա պղծության նշանը ու կործանման խորհրդի դրոշմը . . .: Եւ դարձյալ ասում է. «Նրան անվան գիրը 666 է», իսկ սա թարգմանվում է՝ ուրանում եմ: Եվ նա այս չար գրով ԿԴՐՈՇՄԻ եւ ԿԿՆՔԻ իր սիրելիների ՃԱԿԱՏՆ ՈՒ ԱՋ ՁԵՌՔԻՆ, որովհետեւ նրան աստված կդավանեն եւ կուրանան Ճշմարիտ Աստծուն» (Վարդան Այգեկցի «Խրատներ»): Այս մասին կարող եք ընթերցել Ներսես Մեծի, Գրիգոր Տաթեւացու եւ այլոց մոտ, հուսով եմ, որ նրանց հայոց վարդապետ լինելու վրա կասկած չունեք:

Quote from: mane on January 15, 2008, 10:46:04 PM
Marie, կներեք, բայց գործից բացարձակապես անտեղյակ լինելով, պետք չէ այդպես բուռն կերպով ձեր կարծիքները հայտնել:

Quote from: mane on January 15, 2008, 10:46:04 PM
Ես չգիտեմ, թե դուք ումից ինչ եք լսել, բայց ավելի լավ է լսեք հենց հայոց մեծ վարդապետներին, ճանաչեք նրանց գրվածքները, որպեսզի նրանց անունից անհիմն բաներ չգրեք:

Կներեք, իմ համոզումը այնքան բուռն կերպով արտահայտած լինելու համար: Իմ համոզումը գալիս է կաթոլիկության վարդապետությունից, որի տակ դաստիարակված եմ ամբողջ մանկությանս, պատանեկությանս և չափահասության երկար տարիների ընթացքին:
Ամփոփեմ այս տեսակետը, որը  իմ կարծիքով  լիքը իմաստություն է պարունակում:
Սուրբ Հովհաննեսը երկար աղոթասեր կյանքից հետո արժանացել է այս մարգարեական տեսիլքներին, որը մեզ համար գրի է արել Հայտնության գրքում: Բայց մենք՝ հավատացյալ ընթերցողներս, ոչ մարգարե ենք, ոչ էլ սուրբ: Ուստի մեզ համար բարոյական պարտք է կիռարել այս գրքում մեր հավատի գոտեպնդման համար տրված խորհուրդները – կենդանի հավատով լցվելը, չգաղջանալ ,երբեք չշեղվել պատվիրաններից – ու թողնել մնացած մարգարեությունները,  որ պահեն մեզ համար իրենց գաղտնիքները : Մարգարեությունների մյուս երեսը վերապահված են սրբերին, որոնց շարքերին ես չեմ գտնվում: Ու իմ կողմից կլիներ մեղավոր հանդգնություն, եթե փորձեի  կարծիք կազմել դրանց մասին: Խիստ մեծ արգելք է դրվում հասարակ հավատացյալներին այս գրքում արտահայտված մարգարեական բուն խոսքերի դիմաց: Խստորեն արգելված է որևէ մեկնաբանություն կատարել դրանց մասին:
Այս վարդապետության  վրա եմ հիմնվել - բնազդաբար:
Իսկ Վարդան Այգեկցու այս մեկնության մասին, ի՞նչ են ասում մեր  - Հայ Եկեղեցու - աստվածաբանները: Նա չչափազանցե՞ց երբեմն ՝ բառացի իմաստ տալով մարգարեական գրքի մը հավասարապես բոլոր խոսքերին: Սուրբը Քրիստոսը չէ, ոչ էլ սուրբ Հովհաննեսը: Հնարավո՞ր չէ, թե սրբի մը կողմից ասված բոլոր խոսքերը հավասարապես Ավետարանների Խոսքերի անսխալականություն և ուժը չունենան:

Marie ջան, եթե տիեզերական եւ մեր հայ եկեղեցու հայրերի խոսքը ձեզ համար որպես հիմնավորում չեն ծառայում, իսկ հայ եկեղեցուց դուրս մնացած բոլորին դուք հերձվածող եք համարում, այդ դեպքում ձեզ մնում է հիմնվել զուտ ձեր մտային կարողությունների վրա: Չեմ կարծում, որ ինչ որ մեկը ձեր խոսքը ավելի արժեքավոր համարի, քան այդ հոգեւոր հայրերի: Հիշենք, թե ինչի բերեց նման մտածողությունը հենց կաթոլիկ եկեղեցու ծոցում, թե ինչպես Լյութերը ինքնակամ ցանկանալով ինչ որ բաներ շտկել կաթոլիկ եկեղեցու մեջ, բողոքականության եւ դրա բազում ճյուղերի ծագման պատճառ դարձավ: Ինչ կարող եմ ասել, այսքանից հետո միայն մի բան. ինչպես կամենում եք, այնպես էլ մտածեք:

Quote from: Marie on January 16, 2008, 10:59:08 AM
Իսկ Վարդան Այգեկցու այս մեկնության մասին, ի՞նչ են ասում մեր  - Հայ Եկեղեցու - աստվածաբանները: Նա չչափազանցե՞ց երբեմն ՝ բառացի իմաստ տալով մարգարեական գրքի մը հավասարապես բոլոր խոսքերին: Սուրբը Քրիստոսը չէ, ոչ էլ սուրբ Հովհաննեսը: Հնարավո՞ր չէ, թե սրբի մը կողմից ասված բոլոր խոսքերը հավասարապես Ավետարանների Խոսքերի անսխալականություն և ուժը չունենան:

Կներեք, բայց կցանկանայի նաև ձեզանից բացի լսել նաև Հայ Եկեղեցու հոգևորականների կարծիքը իմ հարցի վերաբերյալ:
Ինչպե՞ս մեր կարգին պիտի մեկնաբանենք Վարդան Այգեկցու մոտեցումը Հայտնության գրքին:
Տիեզերական բոլոր սուրբ Հայրերը նույն մեկնությո՞ւն են տվել մարգարեական այս գրքին:

Ողջույն Մանե և Մարի, տեսնում եմ որ այս թեմայի շուրջ ձեր  ծավալած բանավեճը նոր ու ոչ այնքան էլ հաշտ ընթացք է ստանում. փորձեմ խառնվել; կարծում եմ որ դուք այնքան էլ տարբեր բաներ չեք ասում, քանզի բոլորիս համար էլ գաղթնիք չէ  Եկեղեցու վարդապետների գրվածքներով շարժվելու անառարկելի ճշմարտությունը և այսս ահարում միմյանց մեղադրելն անիմաստ է. մեր բանավեճի նյութն ախր դա չէ,  հարգելի Մանե, որ դուք անընդհատ շահարկում եք դա. եկեք հասկանանք միմյանց.  ոչ ոք էլ չի ասում , որ վարդապետները սխալ են, այլ հարցը նրանում է, թե արդյոք այդ ասածն ուղղակի վերաբերում է մեր ժամանակաշրջանին:Այո, համամիտ եմ ձեր հետ, որ Հայտնության գրքի այլաբանական մեկնաբանումը միմիայն պետք է հասկանանք ու ընկալենք հայրերի մատուցմամբ և որ նեռի մասին այդ վտանգները իրոք գոյություն ունեն, բայց որտեղից վերցրեցիք որ դրանք արդեն իսկ նախակարապետներրի  տեսքով գործւումմ են

Արսեն սարկավագ, ես արդեն նշեցի, որ մի քանի տարի է, ինչ զբաղվում էի այս հարցերով, բնականաբար այս ընթացքում ծանոթանալով այդ թեմայի շուրջ գրված բազմաթիվ գիտական եւ հոգեւոր աշխատությունների, որոնք շատ հարցերի պարզաբանման պատճառ դարձան ինձ համար եւ այդ մի քանի տարվա ուսումնասիրությունները երկու բառով չեմ կարող ձեզ ներկայացնել: Ասեմ, որ աշխարում տիրող իրավիճակը եւ հենց մեզ մոտ եղող շատ բաներ շատ հստակ վկայում են այդ մասին, բայց միեւնույնն է, եթե խոր ուսումնասիրություններ չարվի, դրանք տեսնելը համարյա անհնարին կլինի, ինչպես որ սովորական աչքի համար անտեսանելի ուլտրամանուշակագույն ճառագայթները կարելի է տեսնել միայն հատուկ սարքավորումների միջոցով, այդպես էլ այս դեպքում:

Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածին
Տեղեկատվական Համակարգ                                   




Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում տարվույս հունիսի 24-ին տեղի ունեցավ Գերագույն Հոգևոր Խորհրդի և Հայաստանի եպիսկոպոսների ու թեմակալ առաջնորդների միացյալ ժողով։ Ժողովը քննության առավ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի քարոզչական առաքելությանը, կանոնական, թեմական կյանքին առնչվող հարցեր։
Նկատի առնելով նաև հավատացյալների շրջանում շարունակվող  անհանգստությունները՝ մասնավոր ուշադրությամբ քննության առնվեցին Հայաստանի Հանրապետությունում  ներդրվող սոցիալական քարտերի համակարգի հետ կապված հարցեր ևս, որոնք նախապես քննարկվել էին նաև Աշխատանքի և սոցիալական ապահովության հարցերի  նախարարության, «Նորք» տեղեկատվավերլուծական կենտրոնի աշխատակիցների և հանրության ներկայացուցիչների հետ հանդիպումների ընթացքին։
Ժողովը վերահաստատելով Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի դիրքորոշումը՝ արձանագրեց.
Սուրբգրային Հայտնությամբ և Եկեղեցու ուղղափառ հայրերի սրբազան ուսուցումների լույսի ներքո բացառելի է սոցիալական քարտի համարի որևէ առնչում «Նեռի դրոշմին»: Հայաստանի Հանրապետությունում ներդրվող սոցիալական ապահովության քարտերի համակարգը վտանգ չի պարունակում անձի հոգու փրկության առումով, քանզի Աստված և մարդ հարաբերությունները հոգևոր աննյութական աղերս են: «Հոգի է Աստված, և Նրան երկրպագողները պետք է հոգով և ճշմարտությամբ երկրպագեն» (Հովհ. 4: 24)։
Այսուհանդերձ, նկատի առնելով հանրության մեջ եղած տարակուսանքները, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի միջնորդությամբ Հայաստանի Հանրապետության Կառավարության համապատասխան որոշմամբ բացառվել է «6» թվի երեք անգամ հաջորդական կրկնությունը սոցիալական ապահովության քարտերի համարներում և գծիկավոր պայմանանշաններում, որով նմանօրինակ փաստի արձանագրումը առաջացնում է քրեական պատասխանատվություն։
Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինը հորդորում է հավատավոր իր հոտին տուրք չտալ նախապաշարումներին, այլ Տիրոջ Խաչի ապավինությամբ, զորացած հավատքով շարունակել իր կյանքը՝ ի շինություն մեր երկրի և ի պայծառություն Առաքելական մեր Սուրբ Եկեղեցու:

###