Լուսամուտ երկխոսության

ԹԵՅԱՍՐԱՀ => Անդրադարձ => Topic started by: Maro on November 26, 2007, 03:40:46 PM

Title: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Maro on November 26, 2007, 03:40:46 PM
Բողոքականությունը ոչ միայն բերում է վնասներ,պառակտություններ, այլ օգուտ: 39:)

Այսօր Ադրբեջանի Իսլամի համալսարանի ռեկտոր Գադժի Սաբիր Գասանլին մտահոգություն է հայտնել, որ ադրբեջանական բողոքականները չեն կռվի հայերի դեմ քանզի նրանք քրիստոնյա են: 12:) 12:)

Հմմ, ցավոք մեր մոտ էլ նման դեպքեր կան: Եւ դա ավելի շատ ուղղակի աղանդավորականներ են, քանց զուտ բողոքականները: Բողոքականների մեջ միայն կարծես հիսուննակաների մի մասն են ծայրահեղական այդ հարցում: 25:)

Ամեն դեպքում: Մեզ մնում է աղոթել, որ մեր հարևանների երկրում բողոքականները աճեն և բազմանան:
12:) 12:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: MONK on November 26, 2007, 05:54:38 PM
Եթե պիտի հույս դնենք նման «օգտակարության» վրա, չէր խանգարի հիշել նաև, որ նույն «օգտակար» ծառայությունը կարող են մատուցել նաև մեր մոտինները: Կապ չունի, որ ադրբեջանցիները քրիստոնյա չեն: Աղանդավորների առաջնորդները նման հարցեր կարգավորելու և համապատասխան լուծումներ առաջարկելու գործում այնքան էլ անվստահ չեն կողմնորոշվում:  23:)
Իսկ ադրբեջանցի բողոքականներն իրենց խաղաղասիրական զգացումները շատ հագիստ կարող են մի կողմ դնել` պատճառաբանելով, որ հայերն առաքելական են: Ոգեշնչվելու համար թերևս նույնիսկ կարող են թերթել Բարդուղիմեոսյան գիշերվա պատմության էջերը: 12:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Maro on November 26, 2007, 06:06:04 PM
Մոնք, բողոքականները աղանդ են Հայաստանում, բայց ոչ Ադրբեջանում և մի շարք ուրիշ երկրներում:  41:)21:)
Եթե նկատեցիր, ապա ես նախորդ փոսթինգում տարանջատեցի աղանդավոր և բողոքական հասկացողությունները:Բողոքականությունը չափազանց լայն հասկացողություն է:

Ես կարող եմ ասել մի բան: Եթե մեր հարևանները կարողանան Քրիստոս ճանաչել, թեկուզ բողոքականության միջոցով, դա արդե դրակար մեծ դեր կարող  է խաղալ իրենց "ազգայնի մտածելակերպի" վրա (իհարկե եթե ունեն ազգային մտածելակերպ 11:) 11:))
Այդպիսի բաներ: 12:)

Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Maro on November 26, 2007, 06:07:09 PM
Հ.Գ. Բարդուղիմեոսյան գիշերը սարքել են ավանդական քրիստոնյաները` կաթոլիկները: 36:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: MONK on November 26, 2007, 06:28:17 PM
Quote from: Maro on November 26, 2007, 06:06:04 PM
Մոնք, բողոքականները աղանդ են Հայաստանում, բայց ոչ Ադրբեջանում և մի շարք ուրիշ երկրներում:  41:)21:)
Իսկ ինչու նաև նույն չափանիշով Եհովայի վկաներն էլ ուղղափառ և ավանդական քրիստոնեություն չճանաչվեն Ադրբեջանում և մի շարք ուրիշ երկրներում?  23:)
QuoteԵթե նկատեցիր, ապա ես նախորդ փոսթինգում տարանջատեցի աղանդավոր և բողոքական հասկացությունները:
Նկատելը նկատեցի, բայց ինչ-որ չնկատեցի այն չափաբաժանումը, որ դու դնում ես աղանդավոր և բողոքական հասկացողությունների արանքում: Փոխարենը նկատեցի, որ թեպետ ծայրահեղական թևում, բայց այնուամենայնիվ հիսունականներին դու տեսնում ես բողոքականություն, և ոչ թե աղանդավորություն հասկացության մեջ:  8:)
QuoteԲողոքականությունը չափազանց լայն հասկացողություն է:
Գիտեմ: 10:)  37:)
QuoteԵս կարող եմ ասել մի բան: Եթե մեր հարևանները կարողանան Քրիստոս ճանաչել, թեկուզ բողոքականության միջոցով, դա արդե դրակար մեծ դեր կարող  է խաղալ իրենց "ազգայնի մտածելակերպի" վրա (իհարկե եթե ունեն ազգային մտածելակերպ 11:) 11:))
Այդպիսի բաներ: 12:)
Ես մի քիչ կասկածում եմ, որ մեր հարևանների "ազգայնի մտածելակերպի" վրա ինչ-որ բան կարող է դրական դեր խաղալ: Բայց դե, ինչպես ասում են, «չուզողը թող մենք լինենք»:  12:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: MONK on November 26, 2007, 06:29:26 PM
Quote from: Maro on November 26, 2007, 06:07:09 PM
Հ.Գ. Բարդուղիմեոսյան գիշերը սարքել են ավանդական քրիստոնյաները` կաթոլիկները: 36:)
Դե դրա համար էլ ռևանշի վատ հնարավորություն չէր լինի ավանդականների նկատմամբ:  36:)  38:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Maro on November 26, 2007, 07:24:23 PM
Quote from: MONK on November 26, 2007, 06:28:17 PM
Իսկ ինչու նաև նույն չափանիշով Եհովայի վկաներն էլ ուղղափառ և ավանդական քրիստոնեություն չճանաչվեն Ադրբեջանում և մի շարք ուրիշ երկրներում?  23:)

Մոնք ջան, ասածդ լավ չհասկացա: 32:) 6:)

QuoteՓոխարենը նկատեցի, որ թեպետ ծայրահեղական թևում, բայց այնուամենայնիվ հիսունականներին դու տեսնում ես բողոքականություն, և ոչ թե աղանդավորություն հասկացության մեջ:  8:)

Անկեղծ ասեմ, դժվարանում եմ դրանց մասին միանշանակ կարծիք ասեմ: Այո, չէ: Իրենք բողոքական չէն, այլ աղանդավոր են: Ուղղակի սիրտս ցավում է, երբ դրանց եմ հիշում` ամենա մատ ընկերուհիս, կարելի է ասել քույրս խարիզմատ է դառցել: Մի կողմից գիտեմ աղանդ է, բայց միյուս կողմից հենց տեսնում եմ նրա սերը դեպի Աստված, նրա մաքրությունը,  տենչանքը դեպի Աստված....Մի խոսքով: 28:) 28:)


QuoteԵս մի քիչ կասկածում եմ, որ մեր հարևանների "ազգայնի մտածելակերպի" վրա ինչ-որ բան կարող է դրական դեր խաղալ: Բայց դե, ինչպես ասում են, «չուզողը թող մենք լինենք»:  12:)

Հակսանում ես Մոնք ջան, այդ ազգային մտածելակերպը պետք է լինի, որ ինչ-որ բան դեր խաղա, կամ էլ չխաղա: Բայց դե, ինչպես ասվում է . "Ռազ նա ռազ նե պրիխոդիցա": 26:) 26:) 26:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: MONK on November 26, 2007, 07:41:12 PM
Quote from: Maro on November 26, 2007, 07:24:23 PM
Quote from: MONK on November 26, 2007, 06:28:17 PM
Իսկ ինչու նաև նույն չափանիշով Եհովայի վկաներն էլ ուղղափառ և ավանդական քրիստոնեություն չճանաչվեն Ադրբեջանում և մի շարք ուրիշ երկրներում?  23:)

Մոնք ջան, ասածդ լավ չհասկացա: 32:) 6:)


Ասածս այն է, որ աղանդը աղանդ է ամենուր, լինի դա Հայաստանում, Ադրբեջանում թե Վիետնամում կամ Մոզամբիկում: 1:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Maro on November 26, 2007, 07:49:47 PM
Ոչ, այդքան էլ համամիտ չեմ:  Կարող ես բերել այն սահմանումը թե ինչե է աղանդը? 13:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: MONK on November 26, 2007, 07:59:38 PM
Կարող եմ, բայց հետո: Առանձին թեմա կբացեմ:  13:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: akunq on November 07, 2008, 09:44:42 PM
աղանդավոր՛՛աղանդավոր։   լավ կլիներ. որ այս բառը դրոշակ չսարգվեր։շատ մարդկանց գիտեմ որ թողել են իրենց կեղտոտ գործերը (թմրամոլություն.գողություն.անառակություն) ու դարձել են ձեր ասաձ ՙաղանդավոր՚
տպավորություն է ստեղծվում որ այնքան անհավատությունը ու թվարկածս ախտերը չեն անհանգստացնում եկեղեցուն.որքան ՙաղանդավորները՚չէ որ այդ մարդը իր ողջ գիտակից կյանքը անց է կացրել ՙազգային եկեղեցու՚հովանու ներքո։դեռ փոքր ժամանակ էլ  սուրբ ջուր են լցրել վրան .գառան արյունով խաչ են արել ճակատին. դեռ ՔԱվՈՐՆ էլ տեր է կանգնել.որ փոքրիկը քրիստոնյա  մեծանա։բայց արի ու տես. որ փոքրիկը մեծացել ու գող է դարձել։ու անգամ գողության գնալիս եկել է Սուրբ Սարգիս.մոմ է վառել. որ չբռնվի հանցանքի համար։
Ասվում է որ.իրենց պտուղներից ճանաչեք իրենց։դե արի ու տես.որ հասարակության մեջ ՙՀԱՎԱՏԱՑՅԱԼ՚անուն կրում են հենց ձեզ այդքան անհանգստացրած ՙՀԻՍՈՒՆԱԿԱՆՆեՐ՚ ը շատ դժվար է հասարակության մեջ հանդիպել  ԱՌԱՔեԼԱԿԱՆ հավատացյալի։որ գոնէ  իր շենքից  3 հոգի վկայեն որ  նաՀԱՎԱՏԱՑՅԱԼ է։հիշում եք  երբ ՀԻՍՈՒՍԻՆ ասեցին որ ՙՏեՐ.տեսանք մեկին .որ քո անունով դևեր էր հանում.և արգելեցինք նրան՚ ՀԻՍՈՒՍ էլ ասաց  որ չարգելեն։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Hasik on November 11, 2008, 04:00:12 PM
Ակունք ջան ցավոք այսօր մեր հասարակությունում աղանդավոր, այդ թվում` հիսունական և հավատացյալ բառերը դարձել են հոմանիշ ու մարդիկ բացասաբար են ընկալում նրան, ով հավատացյալ է, մտածում են, որ նա անպայման ինչ-որ աղանդի է պատկանում:
Իմ խորին համոզմամբ հիսունականն էլ է աղանդ ու շատ տարածված մեր պետությունում, ես անձամբ ճանաչում եմ մի քանի հոգու, նրանք շատ անվնաս մարդիկ են առաջին հայացքից, խելոք, համեստ,բայց երբ խորանում ես, տեսնում ես, որ նրանց մոտ կա շեղվածություն Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու ճշմարիտ ակունքներից, հենց միայն այն հանգամանքը, որ նրանք չեն խաչակնքվում ու իրենց ժողովների ժամանակ <<խոսում են>> տարբեր լեզուներով, արդեն իսկ բավական է նկատել, որ նրանց մոտ ամեն ինչ չէ, որ նորմալ է, բայց անշուշտ իրենք դա չեն տեսնում, ու հիսունականների կարծիքով միայն իրենք են, որ ճշմարիտ հավատացյալ են:

Ինչ վերաբերում է նրան, որ շատերը իրենց կեղտոտ գործերը թողել են ու դարձել աղանդավոր, ճիշտ է, դրական բան կա դրանում, որ մարդը փորձում է ուղղվել, բայց ի?նչ գնով է դա կատարվում: Այդ նույն հիսունականները, ինչու չէ նաև մյուս աղանդները` Եհովայի վկանները, մորմոնները, զգալով որ մարդը գտնվում է հոգեբանորեն ընկած վիճակում, հեռու Աստծուց, բաց չեն թողնում այդ պահը` որսալով մարդկանց հոգիները:Ես նման երևույթները չեմ ողջունում, որքան էլ որ աղանդների նպատակը մաքուր ու վեհ լինի: Նպատակը չի կարող արդարացնել միջոցները:
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: akunq on November 11, 2008, 10:20:52 PM
Հասիկ . ուզումյեմ.որ հարցերիս տաս հստակ պատասխան.առանց գեղարվեստորեն ընդարձակվելու։լավ կլիներ.որ պատասխանդ համապատասխաներ Աստվածաշնչին։
1 լեզուներով խոսելը .դա սուրբ հոգու շնորհ է.որտեղ է գրված.որ դա շեղման արդյունք է՞։
2 ասում ես. առաջին հայացքից անվնաս են։իսկ երկրորդ հայացքից .ինչ՞վնաս են հասցնում.և ում։

3(սա հարց չէ՜) լավ կլիներ որ քո անձին զգուշություն անեիր.որովհետև եթե պարզվի որ նրանք շեղված չեն ։ստացվում է.որ նրանց շեղված անվանելը.հայհոյություն է սուրբ հոգու հանդեպ։ ես անձամբ այդ եկեղեցու համակիրն եմ ։(բայց չեմ համարձակվում առաքելական եկեղեցուն անվանել շեղված)ու կարող եմ շատ օրինակներ բերել.որ Աստված այդտեղ իր սուրբ հոգիով գործում է։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Masnaget on November 11, 2008, 10:39:15 PM
Quote from: Hasik on November 11, 2008, 04:00:12 PM
Ակունք ջան ցավոք այսօր մեր հասարակությունում աղանդավոր, այդ թվում` հիսունական և հավատացյալ բառերը դարձել են հոմանիշ ու մարդիկ բացասաբար են ընկալում նրան, ով հավատացյալ է, մտածում են, որ նա անպայման ինչ-որ աղանդի է պատկանում:
Իմ խորին համոզմամբ հիսունականն էլ է աղանդ ու շատ տարածված մեր պետությունում, ես անձամբ ճանաչում եմ մի քանի հոգու, նրանք շատ անվնաս մարդիկ են առաջին հայացքից, խելոք, համեստ,բայց երբ խորանում ես, տեսնում ես, որ նրանց մոտ կա շեղվածություն Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու ճշմարիտ ակունքներից, հենց միայն այն հանգամանքը, որ նրանք չեն խաչակնքվում ու իրենց ժողովների ժամանակ <<խոսում են>> տարբեր լեզուներով, արդեն իսկ բավական է նկատել, որ նրանց մոտ ամեն ինչ չէ, որ նորմալ է, բայց անշուշտ իրենք դա չեն տեսնում, ու հիսունականների կարծիքով միայն իրենք են, որ ճշմարիտ հավատացյալ են:

Ինչ վերաբերում է նրան, որ շատերը իրենց կեղտոտ գործերը թողել են ու դարձել աղանդավոր, ճիշտ է, դրական բան կա դրանում, որ մարդը փորձում է ուղղվել, բայց ի?նչ գնով է դա կատարվում: Այդ նույն հիսունականները, ինչու չէ նաև մյուս աղանդները` Եհովայի վկանները, մորմոնները, զգալով որ մարդը գտնվում է հոգեբանորեն ընկած վիճակում, հեռու Աստծուց, բաց չեն թողնում այդ պահը` որսալով մարդկանց հոգիները:Ես նման երևույթները չեմ ողջունում, որքան էլ որ աղանդների նպատակը մաքուր ու վեհ լինի: Նպատակը չի կարող արդարացնել միջոցները:
ՀԱՎԱՏԱՑՅԱ՞Լ, ԹԵ՞ ԱՂԱՆԴԱՎՈՐ

Այսօր  ոչ  մեկիս  համար  էլ  գաղտնիք  չէ,  որ  Հայաստանի  Հանրապետությունում   գործում  են տարբեր աղանդավորական  խմբեր: Հավատքի  մասին  քիչ  թե շատ պատկերացում  ունեցող  յուրաքանչյուր  մարդ  կարող  է  ասել,  որ  այդ  խմբերը գործում  են  բավական  ակտիվ  և  գործում  են  Հայ Առաքելական  Եկեղեցուց  անջատ: Մեր  կողմից  ավելացնենք,  որ  քիչ  է  ասել,  թե  անջատ են.  դրանցից  շատերը մեր  առաքելահիմն  Եկեղեցուն  հակառակ  են,  պետությանը,  բանակին, ընտանիքին, ազգային  արժեքներին  դեմ   և  այլն  և  այլն...
Ցավալի  է,   բայց  հայ  ժողովուրդը,  բանից  անտեղյակ  լինելով, ճշմարիտ  հավատացյալին  նույնացնում  է աղանդավորի հետ: Աղանդավոր մեկի  մասին  ասում  են` <հավատացյալ է>` առանց  բառի ճիշտ  իմաստը  հասկանալու:
Չենք  կարող  բացահայտել,  թե  ո՞վ  է  աղանդավորին  ՙհավատացյալ՚ (հավատք  ունեցող, հավատացող)  անունը  տվել. գուցե  հենց  իրե՞նք`  աղանդավորները, կամ  քիչ  տեղեկացված  հասարակ ժողովուրդը,  սակայն  մի  բան  հաստատ  է`  ՙհավատացյալ՚ հասկացությունն   այսօր  ճշմարիտ հավատքի  տեսակետից   բոլորովին  հակառակ  իմաստ  է  ձեռք  բերել: Ասում  են`  այսինչը  հավատացյալ  է  և  հասկանում,  որ  նա  ինչ-որ    հավաքների      է   մասնակցում,  պաշտամունքի  գնում (՞ )...
Իրականում  այս  բառը  վերը  նշված`<հավատք  ունեցող,  հավատացող> իմաստն  ունի,  և  սխալ  է, որ  հայոց  Եկեղեցու  զավակներին նույնացնելով  աղանդավորների հետ`  բոլորովին  խեղաթյուրում,  իմաստազրկում  են <Եկեղեցու   հավատացյալ>  հասկացությունը, քանի որ որևէ  աղանդավոր  շեղված  հավատք  ունենալու  պատճառով  չի  կարող  ճանաչվել   իրական հավատացյալ:
Գուցե  այս  տողերն  ուշացած  լինեն, սակայն  եկեք   հիմա  արդեն  աղանդավորին աղանդավոր  ասենք,  հավատացյալին` հավատացյալ:
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Masnaget on November 11, 2008, 10:44:19 PM
Quote from: akunq on November 07, 2008, 09:44:42 PM
աղանդավոր՛՛աղանդավոր։   լավ կլիներ. որ այս բառը դրոշակ չսարգվեր։շատ մարդկանց գիտեմ որ թողել են իրենց կեղտոտ գործերը (թմրամոլություն.գողություն.անառակություն) ու դարձել են ձեր ասաձ ՙաղանդավոր՚
տպավորություն է ստեղծվում որ այնքան անհավատությունը ու թվարկածս ախտերը չեն անհանգստացնում եկեղեցուն.որքան ՙաղանդավորները՚չէ որ այդ մարդը իր ողջ գիտակից կյանքը անց է կացրել ՙազգային եկեղեցու՚հովանու ներքո։դեռ փոքր ժամանակ էլ  սուրբ ջուր են լցրել վրան .գառան արյունով խաչ են արել ճակատին. դեռ ՔԱվՈՐՆ էլ տեր է կանգնել.որ փոքրիկը քրիստոնյա  մեծանա։բայց արի ու տես. որ փոքրիկը մեծացել ու գող է դարձել։ու անգամ գողության գնալիս եկել է Սուրբ Սարգիս.մոմ է վառել. որ չբռնվի հանցանքի համար։
Ասվում է որ.իրենց պտուղներից ճանաչեք իրենց։դե արի ու տես.որ հասարակության մեջ ՙՀԱՎԱՏԱՑՅԱԼ՚անուն կրում են հենց ձեզ այդքան անհանգստացրած ՙՀԻՍՈՒՆԱԿԱՆՆեՐ՚ ը շատ դժվար է հասարակության մեջ հանդիպել  ԱՌԱՔեԼԱԿԱՆ հավատացյալի։որ գոնէ  իր շենքից  3 հոգի վկայեն որ  նաՀԱՎԱՏԱՑՅԱԼ է։հիշում եք  երբ ՀԻՍՈՒՍԻՆ ասեցին որ ՙՏեՐ.տեսանք մեկին .որ քո անունով դևեր էր հանում.և արգելեցինք նրան՚ ՀԻՍՈՒՍ էլ ասաց  որ չարգելեն։
ՃԱՆԱՉԵՆՔ  ԱՂԱՆԴԱՎՈՐԻՆ ԵՎ ԽՈՒՍԱՓԵՆՔ ՆՐԱՆԻՑ
Աղանդավորներին  կարելի  է  տարբերել ինչպես  մասնագիտական`  աստվածաբանական  տեսանկյունից,  այնպես էլ  որոշ  արտաքին  ու  ներքին գործոններից  ելնելով: Սակայն  հաշվի  առնելով  այն  հանգամանքը,  որ  մեր  ժողովուրդը  բավականաչափ  տեղեկացված  չէ  աստվածաբանական  հարցերից` ժողովրդին  հարմար  է  տալ  համեմատաբար  հեշտ ու  մատչելի <դեղատոմս>,  որով  նա  կճանաչի   Եկեղեցու  կողմից նզովյալներին`  աղանդավորներին: Դժվար  չէ  նաև  աստվածաբանական   հարցերը  դյուրամարս կերպով  ներկայացնելն  ու  դրանց  վերաբերյալ աղանդավորական  մոտեցումները  պարզելը: Ստորև տրվում  են աղանդավորների մի քանի  կարևոր  տարբերակիչ  հատկանիշներ: Ինչպես  ասում  են,  մեկնաբանությունները  թողնում  ենք  ընթերցողներին:
   Որոշ աղանդներ հակառակ  են  աստվածաշնչյան  տողերի    Եկեղեցու    մեկնաբանություններին     
Դեռևս  վաղ  շրջանից  Ընդհանրական  Եկեղեցին  իր  Սուրբ  Հայրերի  ձեռքով ստեղծել  է  Աստվածաշնչի,    կարելի է ասել, ամբողջական մեկնություն, ինչը  զանց  առնելով` աղանդավորները  տալիս  են  սեփական   շահերից  բխող մեկնաբանություններ,  որոնք  ուղղակի  աստվածաշնչյան  տողերը  սխալ կամ  կամայական  ձևով   հասկանալու  հետևանք են: Որոշներ  էլ  թույլ  են  տալիս  բնագրից  թարգմանելու  սխալներ, խեղաթյուրումներ:
   Աղանդները չեն ընդունում եկեղեցական  կարգի,  նվիրապետական  համակարգի, մարդ-Աստված  հարաբերություններում հոգևորականների   անհրաժեշտության  կարևորությունը
   Որոշ աղանդներ Ընդհանրական  Եկեղեցու հետ    տարակակարծիք  են Սուրբ  Երրորդությանը` մեր Տեր  Աստծուն  ներկայացնելու  հարցում
Աղանդների  մի  մասն  ընդունում է Աստվածության  միայն Հայր  լինելը. չի  ընդունում  Որդուն  և  կամ  Սուրբ  Հոգուն:
   Աղանդավորները ժողովրդին  են  մոտենում  փողոցներում,  այցելում  են տներ, ինչ-որ բարի  լուր  կամ  աշխարհի  վախճանի  վերաբերյալ ստահոդ  պատմություններ են  բերում...
Աղանդավորներին  ավելի  մոտիկից  ճանաչելու  համար  հանձնարարելի  են  հետևյալ  հայալեզու  գրքերը.
1.   Մաշտոց  Ղազարյան-Խոսքին  Հավատարիմ
2.   Արսեն  Պողոսյան-Պատասխան  Եհովայի  Վկաներին
3.   Սերժ  Մայիլյան-Ժամանակակից  Աղանդները  Հայաստանում
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: akunq on November 11, 2008, 10:46:42 PM
Մասնագետ.դու քեզ համարու՞մ էս առաքելական եկեղեցու հետևորդ։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Masnaget on November 11, 2008, 11:06:41 PM
Quote from: akunq on November 11, 2008, 10:46:42 PM
Մասնագետ.դու քեզ համարում էս առաքելական եկեղեցու հետևորդ՞։
Մեղմ ասած` այո
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: akunq on November 11, 2008, 11:12:02 PM
որևէ մեկը կվկայի՞.որ դու հավատացյալ էս։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Ղուկաս Վահան on November 11, 2008, 11:23:45 PM
Ակունք, կարո՞ղ է գիտես դատարանում ես ու վկայություն ես փնտրում։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Masnaget on November 11, 2008, 11:36:10 PM
Quote from: Admin on November 11, 2008, 11:23:45 PM
Ակունք, կարո՞ղ է գիտես դատարանում ես ու վկայություն ես փնտրում։
Շնորհակալ եմ:

Ակունք դու երկու քննող օրենք ունես` հին և նոր:
Հինն ասում է, որ պետք է մեկն իր ասածի համար երդվի, այլև ոչ պակաս, քան երկու հոգի պետք է վկայեն:
Նորն ասում է, որ մեր այոն այո պետք է լինի, ոչը` ոչ:

Դու հինը մի՛ վկայիր, այլ նորով շարժվիր:
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: akunq on November 11, 2008, 11:58:05 PM
ես նորի կողմնակից եմ։ ու նորն էլ ասում է ։ՙոչ ոք չի վառի լույսը ու դնի մահիճի տակ.այլ կդնի մի բարձր տեղ որ բոլորին տեսանելի լինի՚։հիմա ուզումեմ ասել .քո մեջի լույսը (հավատքը) որևէ մեկը տեսնում է՞։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Masnaget on November 12, 2008, 12:02:31 AM
Quote from: akunq on November 11, 2008, 11:58:05 PM
ես նորի կողմնակից եմ։ ու նորն էլ ասում է ։ՙոչ ոք չի վառի լույսը ու դնի մահիճի տակ.այլ կդնի մի բարձր տեղ որ բոլորին տեսանելի լինի՚։հիմա ուզումեմ ասել .քո մեջի լույսը (հավատքը) որևէ մեկը տեսնում է՞։
Չգիտեմ:
Խնդրում եմ, մի՛ հարցրու:
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Ղուկաս Վահան on November 12, 2008, 12:17:06 AM
Ակունք, այնուամենայնիվ հարցադրումդ կոպիտ է, իմ կարծիքով։ Դու երևի Պողոս առաքյալին էլ կտայիր էդ հարցը։

Ես Մասնագետի մեջ շատ մեծ լույս եմ տեսնում։ Նա շատ լուսավոր ու շնորհներով լի անձնավորություն է։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: akunq on November 12, 2008, 12:26:26 AM
ես առաջինը.ինձ եմ տալիս այդ հարցը։ու նախահարձակը ես չեմ եղել .ես պաշտպանվողի դերում եմ։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Տ. Տաթև քհն. on November 13, 2008, 02:37:52 PM
Հարգելի Ակունք, կարծում եմ, որ այստեղ նախահարձակ լինելու կամ պաշտպանվելու ոչ մի առիթ էլ չկա, ես կարծումեմ, որ այս ֆօռումի նպատակը ոչ թե դա է, այլ ընդհակառակը, և մենք ուղղակի փորձում ենք փնտրել ու գտնել ճշմարտությունը՝ այդ անելով միասին
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: akunq on November 13, 2008, 10:15:31 PM
սիրով ընդունում եմ ձեր բարի խոսքը.հարգելի սարկավագ։ 13:)մանավանդ. երբ այնտեղ սեր եմ տեսնում։հաճելի է խորհել ձեզ հետ .ուստի. կուզեի մեկնել վրդոհվմունքս։ գիտեք ՝մարդիկ կան.որ ուղղակի տեսնում են .որ բոլորը գոռում են՜.իրենք ել են սկսում գոռալ.  անկախ իրենցից։դեպքեր են եղել.երբ այդ գոռգրացողներին ասում եմՙընկեր ջան ՝դու ի՞նչ հավատքի հետևորդ էս։ասում է ՙմեր հայկական եկեղեցու՚ասում եմ ՙծանոթ էս՞ եկեղեցու խորհուրդներին.՝ո՜չ։երբևէ հալածանք կրե՞լ ես Հիսուսի անվան համար՝.ոչ։ քեձ  մատնացույց արե՞լ են  որպես ՙոչ էս աշխարհի մարդ՚՝.առավել ևս ոչ։(իսկ եթե այս նշանները չկան.ՔՐԻՍՏՈՆՅԱՆ պետք է լուրջ մտորի)

իհարկե. ես էլ ՙմի բարի պտուղ՚չեմ։բայց նախանձով եմ նայում թե ինչպես են նույն ՙՀոգեգալստականները՚(քանի որ սկզբում իրենց անունը հոլովվեց)կրում Աստվածային  խոստացված  հալածանքները։մասնակցել եմ նրանց պաշտանմունքներին ու հակագրքային ոչ մի բան չեմ նկատել։այլ հակառակը՝.զանազան բժժկումներ ու հրաշքներ։հիմա ես ոնց անվանեմ այղ մարդկանց ՙԱղանղ՚՞։
Ի վերջո.եթե Պողոսը հայ առաքելական եկեղեցուց չեր.չի նշանակում.որ աղանդավոր էր։
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Տ. Տաթև քհն. on November 14, 2008, 01:09:56 PM
Ես Ձեզ հասկանում եմ, ու բնավ չեմ կարող մեղադրել,ինքս փորձում եմ մտնել Ձեր հոգեվիճակի մեջ ու հասկանալ, ոչ միայն Դուք,այլ շատերն են ինձ ասել, թե ինչպես կարելի աղանդավոր համարել նրանց, ովքեր լավ քրիստոնյաներ են, բարի, անկեղծիրենց հավատքի մեջ և այլն։ Այս շարանը կարող է շատ երկարաձգվել։ Հասկանալով այս ամենը, մի պահ կարծես թե մենք էլ ենք սկսում երկմտել, բայց երբ որ մտածում ենք, թե արդյոք գեղեցիկ տուն կառուցելուց առաջ նախ հիմքերը չպիտի ամուր գցել, արդյոք այդ գեղեցիկ տունը կանգուն կմնա, եթե հիմքեր չունի։ Խնդրում եմ, որ դուք էլ մտացեք այս մասին։
Իսկ Պողոս առաքյլաը ոչ թե Հայ Առ. Եկեղեցուց չէր, այլ հենց Առաքելականեկեղեցին է հիմնված մասամբ էլ Պողոս առաքյլաի նամակների վարդապետության վրա։Հենց Պողոս առաքյալի խոսքերով է, որ չենք ընդունում հոգեգալստականներին
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: Salmast on November 14, 2008, 09:11:22 PM
Quote from: akunq on November 13, 2008, 10:15:31 PM
սիրով ընդունում եմ ձեր բարի խոսքը.հարգելի սարկավագ։ 13:)մանավանդ. երբ այնտեղ սեր եմ տեսնում։հաճելի է խորհել ձեզ հետ .ուստի. կուզեի մեկնել վրդոհվմունքս։ գիտեք ՝մարդիկ կան.որ ուղղակի տեսնում են .որ բոլորը գոռում են՜.իրենք ել են սկսում գոռալ.  անկախ իրենցից։դեպքեր են եղել.երբ այդ գոռգրացողներին ասում եմՙընկեր ջան ՝դու ի՞նչ հավատքի հետևորդ էս։ասում է ՙմեր հայկական եկեղեցու՚ասում եմ ՙծանոթ էս՞ եկեղեցու խորհուրդներին.՝ո՜չ։երբևէ հալածանք կրե՞լ ես Հիսուսի անվան համար՝.ոչ։ քեձ  մատնացույց արե՞լ են  որպես ՙոչ էս աշխարհի մարդ՚՝.առավել ևս ոչ։(իսկ եթե այս նշանները չկան.ՔՐԻՍՏՈՆՅԱՆ պետք է լուրջ մտորի)

իհարկե. ես էլ ՙմի բարի պտուղ՚չեմ։բայց նախանձով եմ նայում թե ինչպես են նույն ՙՀոգեգալստականները՚(քանի որ սկզբում իրենց անունը հոլովվեց)կրում Աստվածային  խոստացված  հալածանքները։մասնակցել եմ նրանց պաշտանմունքներին ու հակագրքային ոչ մի բան չեմ նկատել։այլ հակառակը՝.զանազան բժժկումներ ու հրաշքներ։հիմա ես ոնց անվանեմ այղ մարդկանց ՙԱղանղ՚՞։
Ի վերջո.եթե Պողոսը հայ առաքելական եկեղեցուց չեր.չի նշանակում.որ աղանդավոր էր։


Բարև Ակունք ջան,
Հետաքրքիր էր քո վերջին միտքը:

Անկեղծ ասած` երբեք չեմ լսել, թե ով Հայ Առաքելական եկեղեցուց չէ, նա աղանդավոր է: Լուրջ մարդ չեմ կարող համարել նրան, ով այսպիսի կարծիք կարող է արտահայտել:

Իսկ ընդհանրապես երբ խոսքը վերաբերում է որևէ այլ դավանանքի, կրոնի, վարդապետության հետևող մարդկանց, ես անձամբ միջամտում եմ` ասելով որ մենք մեզ նմանին դեմ չենք կարող լինել, այլ հարց է որ կարող ենք դեմ լինել որևէ գաղափարախոսության, ուսմունքի և այլն:

Ի վերջո ամեն մարդ Աստծուն գտնելու տարբեր ուղիներ կարող է ունենալ, բայց կարևոր է, որ այդ ուղիները տանեն դեպի Աստված:

Նախահարձակ լինելու կամ պաշտպանվելու մասին էլ արդեն մեր հարգելի սարկավագը շատ լավ ձևակերպում կատարեց` ինձ ու քեզ առիթ չտալով այդ մասին խոսելու 18:)

Բարի օր

Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: vahan on November 15, 2008, 01:05:09 AM
 30:)
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: akunq on November 15, 2008, 01:17:41 AM
Quote from: arsensrk on November 14, 2008, 01:09:56 PM
Ես Ձեզ հասկանում եմ, ու բնավ չեմ կարող մեղադրել,ինքս փորձում եմ մտնել Ձեր հոգեվիճակի մեջ ու հասկանալ, ոչ միայն Դուք,այլ շատերն են ինձ ասել, թե ինչպես կարելի աղանդավոր համարել նրանց, ովքեր լավ քրիստոնյաներ են, բարի, անկեղծիրենց հավատքի մեջ և այլն։ Այս շարանը կարող է շատ երկարաձգվել։ Հասկանալով այս ամենը, մի պահ կարծես թե մենք էլ ենք սկսում երկմտել, բայց երբ որ մտածում ենք, թե արդյոք գեղեցիկ տուն կառուցելուց առաջ նախ հիմքերը չպիտի ամուր գցել, արդյոք այդ գեղեցիկ տունը կանգուն կմնա, եթե հիմքեր չունի։ Խնդրում եմ, որ դուք էլ մտացեք այս մասին։
Իսկ Պողոս առաքյլաը ոչ թե Հայ Առ. Եկեղեցուց չէր, այլ հենց Առաքելականեկեղեցին է հիմնված մասամբ էլ Պողոս առաքյլաի նամակների վարդապետության վրա։Հենց Պողոս առաքյալի խոսքերով է, որ չենք ընդունում հոգեգալստականներին
պատվելի սարկավագ.ի ՙպաշտոնե ՚ձեր կարգավիճակը այնպիսին է.որ որոշակի սահմանափակումներ կան ձեր անձնական կարծիքը արտահայտելու համար։այս առումով ես ել. ձեզ հետ խոսելիս .հարգում եմ  ձեր կարգավիճակը. ու ինքս ել ընկնում  սահմանափակումների մեջ։
այսուհանդերձ.համարձակվեմ ասել իմ կարծիքը քրիստոնեական հիմքի մասին։
իմ խորին համոզմամբ.քրիստոնեությունը խիստ անձնական  վիճակ է։չի լինում ազգովի քրիստոնեություն։այո շատերի համար քրիստոնյա լինելը դա ազգային պատկանելիության մի ատրիբուտ է։բայց իրականում այն ավելին արժե։ինձ համար չի կարող հիմք հանդիսանալ իմ պապու գցած հիմքը(նա աթեիստ էր) առավել ևս ուրիշներինը։ցանկացաձ հիմքի ՙՀԻՄՔԸ՚քննվում է ավետարանով։
ու հերիք չէ. որ փրկության ճանապարհը՝մեկն է։այն էլ՝  շատ նեղ է։այստեղ կարծում եմ. ազգային հիմքը չի կարող օգնել։որովհետև եթե ճշմարտության ուղղին մեկն է.այն չի կարող լինել միայն հայ առաքելական եկեղեցու ձեռքում։այլապես մնացած ազգերը պետք է կորստյան բաժին լինեին։
թող ամենեվին կարծիք չկազմվի.որ ես ազգասեր չեմ։ուղղակի  ինչպես ասվումէՙԱՍՏԾՈՒՆԸ՛ .ԱՍՏԾՈՒՆ։ ԿԱՅՍՐԻՆԸ՛.ԿԱՅՍՐԻՆ՚
ու եթե հարկ համարեք։խնդրում եմ.նշեք Պողոսի որ խոսքերով է մերջվում հոգեգալստականությունը 
Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: *LILIT* on May 16, 2009, 05:03:28 PM
Ասեմ, որ շատ եմ հանդիպել այնպիսի մարդկանց, ովքեր համարում են, որ Առաքելականից բացի, մնացած բոլոր եկեղեցիներն աղանդ են...
QuoteԱնկեղծ ասած` երբեք չեմ լսել, թե ով Հայ Առաքելական եկեղեցուց չէ, նա աղանդավոր է:

Առավել ասեմ, հանդիպել եմ հայերի, ովքեր կարծում են, որ եթե նրանք հայ են, ուրեմն քրիստոնյա են...

<...Հիսուսն ուր էր, որ մենք քրիստոնյա էինք...>-այսպիսի հիմար արտահայտություն

Ես ընդհանրապես չեմ հասկանում, եկեղեցին չի կարող ունենալ ոչ ազգային պատկանելություն, ոչ էլ պետական: Հիսուսը վերադառնալու է Իր տիեզերական եկեղեցու ետեւից եւ <...ով Նրա անունը կանչի` կփրկվի>:

Կարծում եմ, որ Աստված արդար է, եթե Նա ասում է <...ով կանչի...>, ուրեմն Նա Իր խոսքի ետեւում կանգնած է: Եթե Եհովայի վկաներից որեւէ մեկն էլ անկեղծ փնտրի Տիրոջը ու կանչի...կփրկվի: Աստված ամեն շանս կօգտագործի մարդկանց փրկելու համար:

Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: mane on May 26, 2009, 10:01:40 PM
Quote from: *LILIT* on May 16, 2009, 05:03:28 PM
Ասեմ, որ շատ եմ հանդիպել այնպիսի մարդկանց, ովքեր համարում են, որ Առաքելականից բացի, մնացած բոլոր եկեղեցիներն աղանդ են...
QuoteԱնկեղծ ասած` երբեք չեմ լսել, թե ով Հայ Առաքելական եկեղեցուց չէ, նա աղանդավոր է:

Առավել ասեմ, հանդիպել եմ հայերի, ովքեր կարծում են, որ եթե նրանք հայ են, ուրեմն քրիստոնյա են...

<...Հիսուսն ուր էր, որ մենք քրիստոնյա էինք...>-այսպիսի հիմար արտահայտություն

Ես ընդհանրապես չեմ հասկանում, եկեղեցին չի կարող ունենալ ոչ ազգային պատկանելություն, ոչ էլ պետական: Հիսուսը վերադառնալու է Իր տիեզերական եկեղեցու ետեւից եւ <...ով Նրա անունը կանչի` կփրկվի>:

Կարծում եմ, որ Աստված արդար է, եթե Նա ասում է <...ով կանչի...>, ուրեմն Նա Իր խոսքի ետեւում կանգնած է: Եթե Եհովայի վկաներից որեւէ մեկն էլ անկեղծ փնտրի Տիրոջը ու կանչի...կփրկվի: Աստված ամեն շանս կօգտագործի մարդկանց փրկելու համար:





Եկեք չմոռանանք Առաքյալի խոսքերը. «Ով ընդունում է Որդուն, ընդունում է նաև կյանքը. և ով չի ընդունում Աստծո Որդուն, չի ընդունում նաև կյանքը» (Ա Հովհ. 5։12), նաև՝ «Ով որ չի խոստովանում Հիսուս Քրիստոսին՝ մարմնով եկած, նա մոլորեցնող է և նեռ» (Բ Հովհ. 1։7), նաև՝ «Իսկ ո՞վ է ստախոս, եթե ոչ նա, ով ուրանում է, թե Հիսուսը Քրիստոսն է։ Նա է նեռը, ով ուրանում է Հորը և Որդուն։ Ամեն մարդ, որ ուրանում է Որդուն, իր մեջ չունի նաև Հորը։ Իսկ ով խոստավանում է Որդուն, նա իր մեջ ունի նաև Հորը» (Ա. Հովհ. 2։2-23)։
Եհովայի վկաները չեն ընդունում Քրիստոսին որպես Աստծո Որդի և Առաքյալը նրանց անվանում է ստախոս ու նեռ, որոնք էլ երկնքի արքայության մեջ տեղ չունեն։ Ինչ խոսք, կարող են լինել բացառություններ, օրինակ՝ եթե մի Եհովայի վկա ի սրտե փրկություն փնտրի, Աստված նրան իրական փրկության ճանապարհը ցույց կտա, այսինքն՝ նրան կհայտնի Իր Որդուն, որն է՝ Փրկիչը աշխարհի, իսկ եթե առանց Փրկչի կա փրկություն, ինչ իմաստ ուներ Քրիստոսի խաչելությունը և Նրան Փրկիչ անվանելը, եթե ամեն մի կրոնի հետևորդ կարող է փրկվել առանց Նրա։ Իսկ Քրիստոսը փրկում է միայն նրանց, ովքեր խոստովանում են Նրան, ինչպես օրինակ աջակողմյան ավազակը, որը կյանքի վերջին շնչին խոստովանեց և փրկվեց, իսկ բազմաթիվ փարիսեցիներ և օրենսգետներ, որոնք կռապաշտ չէին, այլ իրական Աստծո հետևորդներ, Քրիստոսին չընդունելու պատճառով անվանվեցին սատանայի որդիներ և նրա հետ էլ պիտի հավիտենականմության մեջ տանջվեն։ Եթե սա վերաբերվում էր իրական Աստծո հետևորդներին, ովքեր չընդունեցին Իր Միածին Որդուն, էլ ինչ ասենք այլակրոնների մասին, որ ընդհանրապես բացարձակ հեռու են Սուրբ Գրքի պատգամներից։

Title: Re: Բողոքականության օգտակարությունը
Post by: *LILIT* on May 30, 2009, 04:51:59 PM
Quoteեթե մի Եհովայի վկա ի սրտե փրկություն փնտրի, Աստված նրան իրական փրկության ճանապարհը ցույց կտա, այսինքն՝ նրան կհայտնի Իր Որդուն, որն է՝ Փրկիչը աշխարհի,
Լիովին համաձայն եմ