Հարգելի Աբեղա!
"Դաջվածք" բաժնի մեջ Դուք գրում եք. «Այն, ինչը որ Աստծուց չէ, չարից է»։
Բայց ասված է (Ա Կոր. 15.28). "Աստված է ամենը - ամեն ինչում": Նույն բանը հաստատում է Սուրբ Գրիքոր Տաթևացին "Երգ Երգոցի մեկնության" մեջ և ասում է, որ այդ հերձվածներն են (այսինքն - աղանդավորները), որ բաժանում են դա:
Ձեր ասածից ելնում է, որ ամեն ինչ չէ, որ Աստված է ստեղծել: Իսկ նույն Տաթևացին ասում է ("Իմաստության մեկնությունը", Ամենողորմ է Աստված հատվածի մեկնության մեջ), որ Աստված ամենաստեղծ է:
Իսկ եթե այնուամենայնիվ ճիշտ է Տաթևացին և Աստված իրոք որ ամենաստեղծ է, - դուրս է գալիս, որ չարն էլ է Աստված ստեղծել?
Դուք ինչ կարծիքի եք այս մասին, հարգելի Աբեղա?
Միգուցե իրոք իրականում դա այդպես է և դա մի այնքան էլ սարսափելի բան չէ Աստծո համար - չարը ստեղծելը? Միգուցե դա անհրաժեշտություն էր ուղղակի - չարը ստեղծելը? Որպեսզի մենք կարողանանք հասկանալ, թե ինչ է ԲԱՐԻՆ...
Quote from: Samvel on November 17, 2009, 11:38:12 AM
Բայց ասված է (Ա Կոր. 15.28). "Աստված է ամենը - ամեն ինչում":
Սամվել.ես նման տողեր չեմ գտնոււմ քո մատնանշած համարում։
Գուցե ա՞յլ տեղ է այդպիսի բան ասվում։ կամ ավելի ճիշտ՝ այլ գրքում։
Quote from: vahan on November 17, 2009, 06:49:30 PM
Quote from: Samvel on November 17, 2009, 11:38:12 AM
Բայց ասված է (Ա Կոր. 15.28). "Աստված է ամենը - ամեն ինչում":
Սամվել.ես նման տողեր չեմ գտնում քո մատնանշած համարում։
Գուցե ա՞յլ տեղ է այդպիսի բան ասվում։ կամ ավելի ճիշտ՝ այլ գրքում։
Երևի Սամվելը սա նկատի ունի: Այստեղ խոսվում է Քրիստոսի Հարության մասին.
կարդացեք.18 Իսկ արդ, նրանք, որ ննջեցին ի Քրիստոս, կորա՞ն արդեօք:
19 Եթէ միայն այս կեանքի համար ենք յոյս դրել ի Քրիստոս, ողորմելի ենք, քան բոլոր մարդիկ:
20 Բայց արդ, մեռելներից յարութիւն է առել Քրիստոս` ննջեցեալների առաջին պտուղը.
21 քանզի մի մարդով մահ եղաւ եւ մի մարդով` մեռելների յարութիւն:
22 Ինչպէս Ադամով բոլորը մեռնում են, նոյնպէս եւ Քրիստոսով ամէնքը պիտի կենդանանան`
23 իւրաքանչիւրն իր հերթին. նախ` Քրիստոս, եւ ապա` քրիստոսականները` նրա գալստեանը.
24 եւ ապա գալու է վախճանը, երբ որ նա տայ թագաւորութիւնը Աստծու եւ Հօր ձեռքը, երբ որ կործանած լինի բոլոր իշխանութիւնները եւ ամէն պետութիւն եւ զօրութիւն.
25 որովհետեւ նա պէտք է թագաւորի, մինչեւ որ բոլոր թշնամիներին դնի իր ոտքերի տակ:
26 Վերջին թշնամին, որ պիտի կործանուի, մահն է. եւ Աստուած ամէն ինչ հնազանդեցրեց` դնելով նրա ոտքերի տակ: 27 Բայց երբ ասում է, թէ` ամէն ինչ նրան հնազանդուել է, յայտնի է, թէ բացի նրանից, ով ամէն ինչ հնազանդեցրեց նրան:
28 Իսկ երբ ամէն ինչ նրան հնազանդ լինի, այն ժամանակ եւ ինքը` Որդին կը հնազանդուի նրան, ով ամէն ինչ հնազանդեցրեց նրան,
որպէսզի Աստուած ամէն ինչ լինի ամենքի մէջ: 29 Ապա թէ ոչ, ի՞նչ պիտի անեն նրանք, որ մկրտուեցին մեռելների համար, եթէ, արդարեւ, մեռելները յարութիւն չեն առնում. ինչո՞ւ ուրեմն մկրտւում են նրանց համար:
Quote from: Samvel on November 17, 2009, 11:38:12 AM
Հարգելի Աբեղա!
"Դաջվածք" բաժնի մեջ Դուք գրում եք. «Այն, ինչը որ Աստծուց չէ, չարից է»։
Բայց ասված է (Ա Կոր. 15.28). "Աստված է ամենը - ամեն ինչում": Նույն բանը հաստատում է Սուրբ Գրիքոր Տաթևացին "Երգ Երգոցի մեկնության" մեջ և ասում է, որ այդ հերձվածներն են (այսինքն - աղանդավորները), որ բաժանում են դա:
Ձեր ասածից ելնում է, որ ամեն ինչ չէ, որ Աստված է ստեղծել: Իսկ նույն Տաթևացին ասում է ("Իմաստության մեկնությունը", Ամենողորմ է Աստված հատվածի մեկնության մեջ), որ Աստված ամենաստեղծ է:
Իսկ եթե այնուամենայնիվ ճիշտ է Տաթևացին և Աստված իրոք որ ամենաստեղծ է, - դուրս է գալիս, որ չարն էլ է Աստված ստեղծել?
Դուք ինչ կարծիքի եք այս մասին, հարգելի Աբեղա?
Միգուցե իրոք իրականում դա այդպես է և դա մի այնքան էլ սարսափելի բան չէ Աստծո համար - չարը ստեղծելը? Միգուցե դա անհրաժեշտություն էր ուղղակի - չարը ստեղծելը? Որպեսզի մենք կարողանանք հասկանալ, թե ինչ է ԲԱՐԻՆ...
Նախ վերևի նշված տողերը Աստվածաշնչից են.
Հովհաննու Ավետարանի մեջ կարդում ենք. «Ով Աստծուց է, Աստծու խօսքերն է լսում, իսկ դուք չէք լսում նրա համար, որ Աստծուց չէք» (Հովհ., 8. 47),
Հովհաննես Ավետարանչի առաքելական թղթում կարդում ենք. «Ամէն ոք, ով արդարութիւն չի գործում, Աստծուց չէ. նոյնպէս նա՝ ով չի սիրում իր եղբօրը» (Ա. Հովհ., 3. 10), ... Եւ ամէն մի հոգի, որ չի դաւանում Յիսուս Քրիստոսին՝ մարմնով եկած, նա Աստծուց չէ (Ա. Հովհ., 4. 3), ... «Մենք Աստծուց ենք. ով Աստծուն ճանաչում է, լսում է մեզ, իսկ ով Աստծուց չէ, չի լսում մեզ։ Սրանից է, որ ճանաչում ենք ճշմարտութեան Հոգին եւ խաբէութեան հոգին» (Ա. Հովհ., 4. 6):
QuoteԵրևի Սամվելը սա նկատի ունի:
Հարգելի Մասնագետ!
Տեսա, որ ներկա եք և ցանկանում են շնորհակալություն հայտնել մեջբերումի համար:
Ճիշտն ասած, ես չէի համարձակվի նշել այս տեղը, քանի որ ես այնքան խորացած չեմ Աստվածաշնչի մեջ, որպեսզի կարողանամ ինքնուրույն պաշտպանել այս շատ նրբորեն (կարծես թե նույնիսկ վախվորած) արտահայտած միտքը... Եթե չլիներ Գրիքոր Տաթևացին, որն իր մեկնությունների մեջ հենց այս մասը մեկնելով ասաց, որ Աստված ամենաստեղծ է:
Ցավոք, ես ժամանակ չունեմ հիմա շարունակելու: Խոստանում եմ առաջիկա մի երկու օրը շարունակել այս թեման:
Շնորհակալություն:
Ես կփորձեմ մեջ բերել մի քանի տեղեր, որտեղ խոսվում է Աստծո ամենուր լինելու և ամենաստեղծ լինելու մասին: Քանի որ դուք դեմ եք ռուսերեն տեքստին, կաշխատեմ ինքս թարգմանել, քանի որ Հին Կտակարանի հայերեն տարբերակը չունեմ: Եթե ձեզ դուր չի գա, կարդացեք, խնդրում եմ, նույն գլուխները ինքներդ:
Երեմիա, 23:24."Կարող է արդսյոք մարդ թաքնվել այնպեսի մի գաղտնի տեղ, որտեղ որ Ես նրան չեմ տեսնի?",- ասում է Աստված: "Չեմ լցնում ես արդյոք երկինքն ու երկիրը?", - ասում է Աստված:
Արքայությունների, 8:27. "Երկինքը և երկինքների երկինքը Քեզ չեն պարփակում..."
Սաղմոս 138:7-10. "ՈՒր կհեռանամ ես Քո Հոգուց, և Քո հայացքից ես ուր կփախչեմ?
Երկինք բարձրանամ, - իսկ Դու այնտեղ ես;
Տարտարոսն իջնեմ - այնտեղ էլ Դու ես:
Թե Լուսաբացից ես թևեր առնեմ և տեղափոխվեմ ծովերի եզրը -
Այնտեղ էլ ձեռքդ կառաջնորդի ինձ, այնտեղ էլ Աջըդ ճամփա ցույց կտա:"
Ա Կորնթ.8,6.
"Բայց մեզ համար մեկ Աստված կա, որից - ամեն ինչ, և մենք - նրանը. և - մեկ Տեր Հիսուս Քրիստոս, որով - ամեն ինչ, և մենք - նրանով:
Հովհաննես Ա;1-3.
"Սկզբից էր Բանը, և Բանը Աստծո մոտ էռ, և Բանը Աստված էր: Նա սկզբից Աստծո մոտ էր: Ամենայն ինչ Նրանով եղավ. և առանց Նրա չեղավ ոչինչ, որ եղել է:"
Ես չեմ կարծում, որ այս մեջբերումներս միակն են Աստվածաշնչի մեջ: Հավանաբար, ավելի խորը փնտրելու դեպքում ավելի շատ բաներ կարելի է գտնել: Բայց արդյոք իմաստ կա այդ անելու?
Ես ընդհանրապես չեմ հասկանում, թե ինչու եք դուք ձգտում այդքան արտոնություններ տալ մի ինչ-որ Սատանայի: Ով է նա, որ կարողանար, առանց Աստծո միջամտության, ստեղծել մի այնպիսի հզոր բան, ինչպիսին "չարն" է:
Եթե նույնիսկ ընդունենք էլ, որ սատանան այդքան ուժ ուներ չարը ստեղծելու, նույնիսկ մեր Ամենակարող Աստված չէր կարող ոչնչացնել այդ չարը, էթե նրա ցանկությունը մեզ միայն բարու մեջ տեսնելն է?
վերը բվարկած օրինակներիցդ և ոչ մեկը ընդհանուր ոչինչ չուներ նրա հետ. ինչն ուզում էիր ապացուցել։ քիչ թէ շատ էս մեկն է մի քիչ նման
Quote from: Samvel on November 21, 2009, 05:40:16 PM
Ա Կորնթ.8,6.
"Բայց մեզ համար մեկ Աստված կա, որից - ամեն ինչ, և մենք - նրանը. և - մեկ Տեր Հիսուս Քրիստոս, որով - ամեն ինչ, և մենք - նրանով:
որին էլ անդրադառնամ։
Նախ պետք չէ հերձել Գիրքը։Գոնե ողջ գլուխը պետք է կարդալ։ ՈՒստի. քիչ վերևից կարդալով տեսնում ենք՝ Ա Կորնթ ը4 ՙ Որովհետև չկա այլ Աստված .բացի մեկից.թեպետև այսպես կոչված
աստվածներ կան թէ երկնքում և թէ երկրի վրա.ինչպես
աստվածներ և կան բազում և բազում
տերեր՚։
Ի՞նչ ասել կուզէ։ Այսինքն. շատ շատերի համար. կան իրենց իսկ կողմից ստեղծված. աստվածներ և կուռքեր.որոնց էլ նրանք ջանասիրաբար ձառայում են։Այդ չաստվածներին Աստված չի ստեղծել.նրանց մարդիկ են ստեղծել՝որոնք ունեն ազատ կամք։Այդպիսի կռապաշտները՝ինչպես հիշատակել էր Ադմինը.Աստծուց չեն.
հիմա ժամանակն է անդրադառնալու քո մեջբերմանը
Ա կորնթ.ը6 ՙբայց
մեզ համար մեկ Աստված կա.Հայր.որից ամենայն ինչ՚
Այստեղ առաքյալը խոսում է հենց իր և իրենց մասին։Այսինքն ՙմեզ համա չկա մեղքը.մենք մեղքին ու կուռքերին չենք ծառայում. Մեզ համար ամեն ինչ Տիրոջով է .այլ ոչ կուռքերով՚
Այս համարում շատ կարևոր դեր ունի ՙ
Մեզ համար՚ արտահայտումը. ասել է թէ եկեղեցու համար ամեն ինչ Աստծուց է։եկեղեցին ծառայում է Աստծուն.այլ ոչ կուռքերին։
Quote from: Samvel on November 21, 2009, 05:49:14 PM
Հովհաննես Ա;1-3.
"Սկզբից էր Բանը, և Բանը Աստծո մոտ էռ, և Բանը Աստված էր: Նա սկզբից Աստծո մոտ էր: Ամենայն ինչ Նրանով եղավ. և առանց Նրա չեղավ ոչինչ, որ եղել է:"
Այստեղ խոսվում է արարչագործության մասին՝
ինչ որ եղել է.այսինքն ինչը որ արարվել ու ստեղծվել է։Իսկ խավարը (որը ասոցացվում է չարի հետ) Աստված չի ստեղծել։
Ծննդոց 1
ՙՍկզբում Աստված երկինքն ու երկիրը ստեղծեց։
երկիրը անձև ու դատարկ էր
և խավար կար անդունդի վրա՚։
Ինչպես տեսնում ենք խավարը ուղղակի կար.այն չի արարվել։
QuoteԱյս համարում շատ կարևոր դեր ունի ՙՄեզ համար՚ արտահայտումը. ասել է թէ եկեղեցու համար ամեն ինչ Աստծուց է
Վերջապես դու ինքդ կրկնեցիր այն, ինչի համար այսքան վիճում ես ինձ հետ (պարզվում է - լրիվ իզուր):
Դու ասում ես. "Եկեղեցու համար ամեն ինչ Աստծոց է":
Ես ասում եմ (Տաթևացու բառերով). "Աստված ամենաստեղծ է":
Արդյոք այս երկու մտքերը տարբերվում են իրարից?
QuoteԱյստեղ խոսվում է արարչագործության մասին՝ինչ որ եղել է.այսինքն ինչը որ արարվել ու ստեղծվել է։Իսկ Այստեղ խոսվում է արարչագործության մասին՝ինչ որ եղել է.այսինքն ինչը որ արարվել ու ստեղծվել է։Իսկ խավարը (որը ասոցացվում է չարի հետ) Աստված չի ստեղծել։
Ծննդոց 1
ՙՍկզբում Աստված երկինքն ու երկիրը ստեղծեց։
երկիրը անձև ու դատարկ էր
և խավար կար անդունդի վրա՚։
Ինչպես տեսնում ենք խավարը ուղղակի կար.այն չի արարվել։) Աստված չի ստեղծել։
Ծննդոց 1
ՙՍկզբում Աստված երկինքն ու երկիրը ստեղծեց։
երկիրը անձև ու դատարկ էր
և խավար կար անդունդի վրա՚։
Ինչպես տեսնում ենք խավարը ուղղակի կար.այն չի արարվել։
Սա արդեն չափազանց է, Վահան ջան: Միթե դու իրոք այդ կարծիքին ես?..
Լավ, ասենք, թե խավարն արդեն կար ամեն ինչից առաջ: Բայց դու ասում ես, որ խավարը ասոցացվում է չարի հետ: ՈՒրեմն, ելնելով այն բանից, որ չարն էլ սատանայի արքայությունն է, գալիս ենք այն եզրակացության, որ սատանան է եղել ամեն ինչից առաջ?..
Խոսք չունեմ, - հետաքրքիր տեսություն է:
Quote from: Samvel on November 22, 2009, 11:48:17 AM
QuoteԱյս համարում շատ կարևոր դեր ունի ՙՄեզ համար՚ արտահայտումը. ասել է թէ եկեղեցու համար ամեն ինչ Աստծուց է
Վերջապես դու ինքդ կրկնեցիր այն, ինչի համար այսքան վիճում ես ինձ հետ (պարզվում է - լրիվ իզուր):
Սամվել ջան ես քեզ հետ չեմ վիճում.մանավանդ որ քո անձի դեմ ոչինչ չունեմ։.ես ուղղակի փորձում եմ թույլ չտալ խեղղել Կտակարանը։
Quote from: Samvel on November 22, 2009, 11:48:17 AM
Դու ասում ես. "Եկեղեցու համար ամեն ինչ Աստծոց է":
Ես ասում եմ (Տաթևացու բառերով). "Աստված ամենաստեղծ է":
Արդյոք այս երկու մտքերը տարբերվում են իրարից?
Այո խիստ տարբերվում են. վերևում արդեն ոչ լիարժեք.բայց արտահայտել եմ։
Quote from: Samvel on November 22, 2009, 12:04:43 PM
Սա արդեն չափազանց է, Վահան ջան: Միթե դու իրոք այդ կարծիքին ես?..
Բնականաբար ես իմ արտահայտածի կարծիքին եմ։ես միշտ համաձայն եմ լինում իմ ասածի հետ։ ;D
Quote from: Samvel on November 22, 2009, 12:04:43 PM
Լավ, ասենք, թե խավարն արդեն կար ամեն ինչից առաջ: Բայց դու ասում ես, որ խավարը ասոցացվում է չարի հետ: ՈՒրեմն, ելնելով այն բանից, որ չարն էլ սատանայի արքայությունն է, գալիս ենք այն եզրակացության, որ սատանան է եղել ամեն ինչից առաջ?..
Լավ կլինի որ քո վերլուծությունները չներկայացնես որպես արդեն վերջնական որոշում.այն էլ նաև իմ կողմից։Սատանան չի եղել ամեն ինչից առաջ.նա արարվել է ազատ կամքով և ինքն է իր նախաձեռնությամբ ընտրել չարը։Հետո. ճիշտն ասած այս տիպի հարցերը ինձ իրոք այդքան հետաքրքիր չեն՝որը որից առաջ կամ հետո է եղել.եղել է թէ՞ չի եղել։Սրանք անպտուղ խոսակցություններ են և իրոք ինձ հետաքրքիր չեն։
Ես սպասում էի, որ Սամվելը իմ մեջբերումներին կանդրադառնար, սակայն՝ իզուր։
Ես սպասում էի, որ Սամվելի մոտ հարցեր կառաջանային, օրինակ, թե՝ ինչպե՞ս է, որ Աստվածաշնչում այդպես է գրված, իսկ սուրբ Գրիգոր Տաթևացին մեկ այլ բան է ասում, սակայն՝ իզուր։
Ընդհանրապես նմանատիպ աստվածաբանական հարցերում դժվար թե փոխընկալում լինի, եթե աստվածաբանության հիմնական աղբյուրը՝ Աստվածաշունչը որպես հիմնական հեղինակություն չընկալվի։
Սամվել, ես մի հարց եմ ցանկանում Ձեզ ուղղել.
Դուք կարծում եք, որ մեղքը, կամ օրինակ՝ մարդասպանությունը Աստված է ստեղծե՞լ։
Հ.գ.
Տաթևացու գրվածները Ձեր կամայական ընկալումներով մի մատուցեք մյուսներին, այլ նորմալ մեջբերեք և էջն էլ նշեք, որ մարդիկ վստահեն Ձեր գրածներին։
QuoteԵս սպասում էի, որ Սամվելի մոտ հարցեր կառաջանային, օրինակ, թե՝ ինչպե՞ս է, որ Աստվածաշնչում այդպես է գրված, իսկ սուրբ Գրիգոր Տաթևացին մեկ այլ բան է ասում, սակայն՝ իզուր։
Բոլորովին էլ իզուր չի, հարգելի Ադմին: ՈՒղղակի Աստվածաշնչում համ սա է գրված, համ էլ նա: ՈՒղղակի մեզանից յուրաքանչյուրը վերցնում է այնտեղից այն, ինչ ինքը հարմար է գտնում: Հեռու գնալ պետք չի, իմ ասածը վկայում է հենց այս վերջին հարցը, որ Դուք տվել եք ինձ.
QuoteԴուք կարծում եք, որ մեղքը, կամ օրինակ՝ մարդասպանությունը Աստված է ստեղծե՞լ։
Այս հարցը նշանակում է, որ դուք ուղղակի չեք ցանկանում լսել, թե ինչ եմ ասում, քանզի ես արդեն իսկ պատասխանել եմ այդ հարցին, գոնե միայն, ասենք, Դավթի խոսքերով: Կրկնում եմ նորից.
Սաղմոս 138:7-10. "ՈՒր կհեռանամ ես Քո Հոգուց, և Քո հայացքից ես ուր կփախչեմ?
Երկինք բարձրանամ, - իսկ Դու այնտեղ ես;
Տարտարոսն իջնեմ - այնտեղ էլ Դու ես:
Թե Լուսաբացից ես թևեր առնեմ և տեղափոխվեմ ծովերի եզրը -
Այնտեղ էլ ձեռքդ կառաջնորդի ինձ, այնտեղ էլ Աջըդ ճամփա ցույց կտա:"
Կարող եք վերհիշել նաև. Հայտնություն, Ա;8. "Ես եմ Ալֆրան և Օմեգան (սկիզբն ու վերջը), - ասում է Տեր Աստվածը, - նա, որ Է - ն է և որ է և որ գալու է. Ամենակալը:"
ՈՒշադրություն դարձրեք, խնդրում եմ.
1. Սաղմոս. "ՏԱՐՏԱՐՈՍՆ ԻՋՆԵՄ - ԱՅՆՏԵՂ ԷԼ ԴՈՒ ԵՍ:";
2. Հայտնություն. "...ԱՄԵՆԱԿԱԼԸ:"
Հ.Գ. Ի միջի այլոց, լրիվ մոռացել էի. ինչ խոսք, որ հարց առաջացել էր, և ես ուղղել էի այն Աբեղային: Բայց ցավոք, ոչ Աբեղան և ոչ էլ մեկ ուրիշը պատասխանելու ցանկությամբ աչքի չընկան...
QuoteՏաթևացու գրվածները Ձեր կամայական ընկալումներով մի մատուցեք մյուսներին, այլ նորմալ մեջբերեք և էջն էլ նշեք, որ մարդիկ վստահեն Ձեր գրածներին։
Խնդրեմ:
Գրիգոր ՏԱԹԵՎԱՑԻ - "Սողոմոնի գրքերի մեկնությունը"
Երևան, Անկյունաքար, 2009.
Էջ 163.
Ամենողորմ է Աստված (հմմտ. Իմաստ. 11.24); "Պետք է գիտենալ, որ Աստված ամենողորմ է երեք պատճառով: Նախ, որովհետև ամենազոր է, որի պատճառով էլ ամենողորմ է, և ամենուր հասնում է Աստծո զորությունն ու ողորմությունը: Երկրորդ, որովհետև ԱՄԵՆԱՍՏԵՂԾ է, դրա համար էլ պետք է, որ ամենողորմ լինի Իր բոլոր արարածների հանդեպ: Երրորդ, ամենաքավիչ է, որպեսզի բոլոր մարդկանց, և բոլոր մեղքերը ների և թողություն տա ապաշխարությամբ:
Այստեղից բխում է մի նոր հարց, և ես ուղղում եմ այն Ձեզ, հարգելի Ադմին:
ՀԱՐՑ. Եթե Ամենողորմ է Աստված և Ամենաքավիչ է Աստված; ինչպես նաև
ներում է Աստված բոլոր մարդկանց և բոլոր մեղքերը, ուրեմն ինչ ասել է "դժողք"? ՈՒրեմն կարելի է արդյոք հանգիստ սրտով ասել, որ եթե կա մի բան, որ Աստված չի ստեղծել, - դա - դժողքն է?
Դուք կարո՞ղ եք նախ իմ հարցին Ձեր խոսքերով պատասխանել, և եթե կարելի է՝ առանց հարցը տեսակ–տեսակ ձևերով շրջանցելու, այսինքն՝ ես ուղիղ պատասխան եմ ակնկալում։
Հ. գ.
Աբեղան ես եմ, Սամվել ջան։
Quote from: Admin on November 25, 2009, 08:35:10 PM
Դուք կարո՞ղ եք նախ իմ հարցին Ձեր խոսքերով պատասխանել, և եթե կարելի է՝ առանց հարցը տեսակ–տեսակ ձևերով շրջանցելու, այսինքն՝ ես ուղիղ պատասխան եմ ակնկալում։
Հ. գ.
Աբեղան ես եմ, Սամվել ջան։
ՈՒրախ եմ, որ Դուք Աբեղան եք - դա հուսադրում է:
Լավ, Ադմին, կփորձեմ ասել իմ խոսքերով: Չնայած սովորաբար դա վատ հետևանք է ունենում ինձ համար, բայց ինչևէ:
Նախ և առաջ պետք է հիշեցնեմ, որ իմ խորին համոզմունքով մենք - Աստծո ոչ միայն զավակներն ենք, այլ նաև մասնիկները:
Որպես մասնիկներ - մենք Նրանից որակապես չենք տարբերվում - որովհետև, որն է, օրինակ, մի մեծ գունդ խմորի և այդ գնդից պոկած մի փոքրիկ մասի որակական տարբերությունը? Իհարկե, ոչ մի տարբերություն:
Որպես զավակներ - ստեղծված ենք Նրա "կերպ և նմանությամբ" - և մեր նմանությունը ոչ թե արտաքին նմանությունն է, այլ Նրա պես արարիչ և ստեղծագործող լինելը:
Եվ ըստ իմ այս համոզմունքների էլ ես պատասխանում եմ Ձեր հարցին:
2.
Ինչու և Ինչ է ստեղծել Աստված կոնկրետ այս հարցի վերաբերյալ.
Լինելով Ամեն Ինչ և ցանկանալով հասկանալ, թե ինչ ասել է "Ամեն Ինչ", Նա ստեղծել է առարկայական ամեն ինչ, որպեսզի փորձով ճանաչի Ինքն Իրեն: Դրա համար են ստեղծվել տիեզերքներն ու աշխարհները, արևներն ու մոլորակները, հրեշտակներն ու մարդիկ (ֆիզիկապես մարմնավորված նույն հրեշտակները){Մարդ - Հրեշտակի թեման չեմ շարունակում, որ թեմայից դուրս չգամ և նորից չարչարանքս չկորչի իզուր: Եթե ունեք ցանկություն - տվեք ձեր հարցը յուրաքանչյուր ցանկացած տեղ և ես մեծ հաճույքով կխոսեմ այդ մասին էլ:}:
3.
Ինչ և ինչու չի ստեղծել Աստված.
Ինչ.
Աստված չի ստեղծել. մահը, մեղքը, դժողքը, սպանությունը, գողությունը, դավաճանությունը և նման շատ բաներ:
Ինչու.
Որովհետև.
1. Աստծո երկրորդ անունն է - Կյանք, և երրորդ անունն է - Սեր: Եվ ինչ խոսք, որ բոլոր այս վերոհիշյալ և այլ սրանց նման հասկացողություններ տեղ չունեն Կյանքի և Սիրո միջև;
2. Ինչպես ցույց տվեց փորձը, այդ ամենը մեծ հաջողությամբ ստեղծեց Նա, ով ուներ դրա կարիքը իր սեփական փորձն ապրելու համար; Նա, ով ստեղծվել էր Աստծո կերպ և նմանությամբ, օժտված բոլոր ստեղծագործական հնարավորություններով; Նա, ով այնքան տարվեց իր ստեղծագործարարությամբ, որ, մոռանալով Աստծո ամենազորությունը, ստեղծեց մեկին, ով իբր թե պիտի կարողանար դառնալ Աստծո արժանի հակառակորդը այդ իր իսկ հնարած չարի ու բարու պայքարի մեջ - Սատանան:
Այսինքն, իմ խոսքն է. այդ ամենը ստեղծել է Մարդը:
Եվ սակայն...
Վերադառնալով այն հանգամանքին, որ, ինչպես քիչ առաջ նշեցի, չկա որակական ոչ մի տարբերություն մեծի ու փոքրի մեջ - ստացվում է, որ եթե մենք այն կտրված փոքրիկ մասնիկը նորից հետ կպցնենք խմորին, կստանանք նույն խմորի մեծ գունդը:
Եվ նորից ստացվում է նույն բանը. Աստված Ամենաստեղծ է :
Սկզբում Դուք ցանկանում էիք ապացուցել, որ ամեն ինչ Աստված է ստեղծել, իսկ հիմա ասում եք, որ կան բաներ, որոնք Աստված չի ստեղծել։
Ձեր այս վերջին գրածով՝ քանի որ մարդը մասնիկն է Աստծու, ուրեմն մարդասպան մարդը նաև ձեր մարդասպան աստվածն է։
Ոչինչ էլ չստացվեց։ Դուք, կներեք, պարզապես ինքնախաբեության մեջ եք։
Quote from: Samvel on November 27, 2009, 12:44:48 AM
2.
Ինչու և Ինչ է ստեղծել Աստված կոնկրետ այս հարցի վերաբերյալ.
Լինելով Ամեն Ինչ և ցանկանալով հասկանալ, թե ինչ ասել է "Ամեն Ինչ", Նա ստեղծել է առարկայական ամեն ինչ, որպեսզի փորձով ճանաչի Ինքն Իրեն: Դրա համար են ստեղծվել տիեզերքներն ու աշխարհները, արևներն ու մոլորակները, հրեշտակներն ու մարդիկ (ֆիզիկապես մարմնավորված նույն հրեշտակները){Մարդ - Հրեշտակի թեման չեմ շարունակում, որ թեմայից դուրս չգամ և նորից չարչարանքս չկորչի իզուր: Եթե ունեք ցանկություն - տվեք ձեր հարցը յուրաքանչյուր ցանկացած տեղ և ես մեծ հաճույքով կխոսեմ այդ մասին էլ:}:
Փաստորեն անփորձությունը դարձավ պատճառը, որ ձեր իմացած աստվածը դառնա ամենաստեղծ։
Սամվել ջան, նման անփորձ աստվածների մասին Եզնիկ Կողբացին «Եղծ աղանդոց» է գրել։ Կարդացեք անպայման։
Որպեսզի մյուսներն անորոշության ու սխալ ընկալման մեջ չընկնեն այս հարցում, նշեմ, որ Հայ եկեղեցու վարդապետական մոտեցման համաձայն, ինչքան որ ես գիտեմ, Աստված է ստեղծել ամեն ինչ, և այն, ինչ Նա ստեղծեց, բարի էր (Ծննդ., Ա.) և ոչինչ չար չկար։
Պետք չէ շփոթել արարվածի գործողությունները արարչագործության հետ, գործողությունը կամքի արտահայտություն է, և ոչ թե արարչագործություն։
Խավարը կամ մութը արարչագործություն չէ, այն ընդամենը լույսի բացակայության հետևանք է։
Չարը չ–արարվածն է, այսինքն՝ այն արարված չէ, այլ կամային դրսևորում, այն գոյ չէ։ Ըստ Եկեղեցու Աստված ստեղծել է Լուսաբեր հրեշտակապետին, որն իր կամքով հեռացավ Աստծուց, ըմբոստացավ Նրա դեմ և անկում ապրեց՝ դառնալով սատանա։ Այսինքն՝ Աստված չի ստեղծել սատանային։
Աստծու կամքից հեռացումն է չարիքը։
Quote from: Samvel on November 17, 2009, 11:38:12 AM
Միգուցե իրոք իրականում դա այդպես է և դա մի այնքան էլ սարսափելի բան չէ Աստծո համար - չարը ստեղծելը? Միգուցե դա անհրաժեշտություն էր ուղղակի - չարը ստեղծելը? Որպեսզի մենք կարողանանք հասկանալ, թե ինչ է ԲԱՐԻՆ...
Նման միտք հաճախ սատանայապաշտներն են արտահատում։
Մեղքը կամային դրսևորում է, այն արարչագործություն չէ։
Quote"Անորոշության և սխալ ընկալման մեջ չընկնելու"
համար մի բան էլ հիշեցնեմ.
Հովհաննես;Գ;27-28.
"Մարդ իրենից որևէ բան անել չի կարող, եթե նրան ի վերուստ - երկնքից այդ տրված չէ":
Սրանից հետո արդյոք ինքնա... և ընդհանրապես ...խաբեություն չէ? արարչությունն ու արարչագործությունն իրարից զատելը:
Բայց ավելի լավ է եկեք անցնենք երկրորդ հարցին.
QuoteԸստ Եկեղեցու Աստված ստեղծել է Լուսաբեր հրեշտակապետին, որն իր կամքով հեռացավ Աստծուց, ըմբոստացավ Նրա դեմ և անկում ապրեց՝ դառնալով սատանա։ Այսինքն՝ Աստված չի ստեղծել սատանային։[/
color]
Երբ որ Հուդան մատնում էր Հիսուսին, Հիսուս այդ մասին գիտեր, թե ոչ? Անշուշտ, գիտեր: Եվ ոչ միայն գիտեր, այլ նաև հորդորեց Հուդային իրեն մատնելու:
Իսկ ինչ եք կարծում, Ադմին, արդյոք Աստված չգիտեր, որ Լուսաբերը (Լյուցիֆեր)Աստծո դեմ է դուրս գալու? Իհարկե գիտեր, չէ որ այդ Նա է Ամենամեծ Ամենագետը: Եվ գիտենալով հանդերձ, անվանեց նրան Լյուցիֆեր - Լուսաբեր: Զարմանալի չէ դա արդյոք? Ես կասեի նույնիսկ - կասկածելի? Հմմմ, անունը - Լուսաբեր, պաշտոնը - Մութի Արքայազն: "Lucifer - Prince Of Darkness".
Միգուցե Աստված ինքն է տվել նրան այդ պաշտոնը?: Իսկ այդ պաշտոնի համար իրոք որ շատ հզոր և լուսավոր մեկն էր հարկավոր, որպեսզի չճկռի այդ զարհուրելի ու ծանր բեռի տակ - չարի: Եվ հենց այն պատճառով է նրա անունը Լուսաբեր, որպեսզի մենք հասկանանք, որ Աստծո համար պատահականություններ գոյություն չունեն և որ չարն ու մութը նրա համար են, որպեսզի մենք պայքարենք նրա մեջ և վերջիվերջո, միևնույնն է, բոլորս էլ դեպի Լույսը գնանք:
Quote from: Samvel on December 10, 2009, 03:08:09 AM
Quote"Անորոշության և սխալ ընկալման մեջ չընկնելու"
համար մի բան էլ հիշեցնեմ.
Հովհաննես;Գ;27-28.
"Մարդ իրենից որևէ բան անել չի կարող, եթե նրան ի վերուստ - երկնքից այդ տրված չէ":
Ուրեմն.Հովհաննեսի աշակերտները գալիս ու իրենց ուսուցչին հայտնում են Հիսուսի գործերի մասին։Հովհաննեսնել հաստատում է որ Հիսուսին դա ի վերուստ է տրված։
Սամվել նորից փորձում ես մոնտաժել.ծռել Աստծո խոսքը։Ի վերուստ մարդկանց տրվում են շնորհքները.ոչ թէ մեղքը։ Ի վերուստ են՝բժշկությունը.սերը.համբերությունը.հավատքը և այլ նման պարգևները։
Իսկ դու ի՞նչ ես կարծում. օրերս մի մոլագար մի 8 տարեկան աղջնակի էր բռնաբարել.դա իրեն ի վերու՞ստ էր տրված։ և դու ըստ քո դավանածի.պատրաստ ե՞ս կամ պատկերացնու՞մ ես նրա հետ միասին ձեռք ձեռքի քայլել դեպի լույսը.ու ապրել այնտեղ կողք կողքի ողջ հավիտենությունը ՞։Սամվել.անձամբ ես(ու համոզված եմ ոչ միայն )ամբողջովին հասկանում եմ թէ ինչ ես ուզում ասել.քո խոսքը ամբողջապես ընկալելի է(ոչ ընդունելի) պետք չի առավել մանրամասն կամ առավել քրտնաջան բացատրել։Բանն այն է. որ մենք բոլորովին այլ աստվածների ենք պաշտում։
QuoteՍամվել նորից փորձում ես մոնտաժել.ծռել Աստծո խոսքը։
Վահան ջան, ես ուղղակի չեմ ուզում քեզ պես մասնատել արդեն ասված խոսքը: Բացատրեմ, թեև դու դրա կարիքը չունես:
Երբ ես ասում եմ, որ երեխաները կյանքի ծաղիկներն են, - ես միայն իմ երեխաներին ի նկատի չունեմ. խոսքս բոլոր երեխաների մասին է:
Երբ ես ասում եմ, որ մարդ պետք է հասկացող լինի, - խոսքս միայն Պողոսի կամ Սիրանուշի մասին չէ. բոլոր մարդկանց է ուղեղ տրված այդ դժվար բանը անելու համար: Եվ դա այդպես է նույնիսկ այն դեպքում, երբ մենք խոսում ենք կոնկրետ երեխաների կամ մարդու մասին:
Երբ աշակերտները խոսում են Հիսուսի գործերի մասին, - ոչ մի ձևով նշված չէ, որ "մարդ" արտահայտությունը միայն Հիսուսին է վերաբերվում:
Մնացածները ինչ է - մարդ չեն? Եթե չվախենայի քեզանից հերթական բացասական վարկանիշը ստանալու, կասեի, որ, եթե այս պատմության մեջ կար մեկը, ում կարող էր այդ "մարդ" խոսքը չվերաբերել, դա - Հիսուսն է, որովհետև չէ որ այդ Նա է Աստված:
Նորից եմ ասում, սա իմ կարծիքը չէ, ես լրիվ համաձայն եմ նրան, ինչ որ գրված է.
Հովհաննես;Գ;27-28.
"Մարդ իրենից որևէ բան անել չի կարող, եթե նրան ի վերուստ - երկնքից այդ տրված չէ":
Quote from: vahan on December 11, 2009, 02:15:56 AM
Բանն այն է. որ մենք բոլորովին այլ աստվածների ենք պաշտում։
Պարզվում է նաև՝ բոլորովին այլ հայերենով ենք խոսում։