''ինչ որ խնդրեք իմ անունով պիտի տրվի ձեզ''սրանք մեր տեր ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ խոսքերն են:ևվ այսքանից հետո որքանով է ճիշտ,ասենք սուրբ Սարգսից որևե բան խնդրելն,ևվ ընդհանրապես,ով է իրավասու կարգել սրբերին;Չե որ Պողոս առաքյալն ասում է ''Քո սրտում ոչ ոքի մի բարձրացրու երկինք,և ոչ ոքի մի իջեցրու դժոխք''միայն ԱՍՏՎԱԾ գիտի,թե ով ինչ կյանքով է ապրել իր առաջ;
Ակունք, ես կառաջարկեի նախ այստեղից (http://www.lusamut.net/level2_.php?id=139&id_2=418&cat_=2&s=15) կարդալ համապատասխան թեման, որը վերաբերում է Ձեր հարցին, հետո քննարկել։
Yes kardaci Surb Mariami masin,tpavorutyuns vorn e?pastoren ka arden mshakvac vardapetutyun,yev nuynisk mecaguyn cankutyan depkum yekexecakanneric voch vok iravunk chuni ayl karcik haytnel.incheve.yes @ndunum em Surb Mariami orhnvac yev eraneli linel@.bayc yeraneli en nayev hogov axcatner@,sgavorner@,hezer@,voxormacner@ yev ayln.mite yeranelinerin pashtanmunk e hasnum?che vor mez el e cuyc trvac yeraneli linelu chanaparh@.Surbic xndrelov mi ban,ardyok chenk astvacacnum nran,aysinkn stacvum e,vor tvyal surb@ misht unkndir u akndir e cankacac mardu.bayc da Astvacayin karoxutyun e,aynpes che?heto zarmanum em ,vor Surb Mariam@ hamarvum e minchev kyanki verj aprac kuys.che vor Hovsep@ nran knutyan arav,yev arnvazn 12 tari aprum er nra het.inchpes e da haskacvum?yev gtnum em vor aydpes chisht e,vorpesxi na chdarnar kurq.heto hstak nshvum e,vor,yerb HISUSIN asecin ,vor nra mayrn u yexbayrner@ iren en spasum,NA patasxanec<ov e im mayr@,kam ovqer en im yexbayrner@ >yev dzerq@ yerkarelov depi ir ashakertner@,asac<aha im mayr@ yev im yexbayrner@,vorovhetev,ov katarum e kamq@ im hor,vor yerknkum e,na e indz exbayr ev quyr yev mayr> aylapes, marmnavor mardkanc pes kliner,yete aravelutyun tar aryunakicnerin. ardeok HISUS chkar minchev ashxarhi stexcum@,kar,grvac e,vor na tiezerqi chartarapetn er.usti Surb Marim@ NRAN kyank cher tvel,ayl yerknavor HAYRy .
isk inch verabervum e nran ,vor Surb Girq@ miayn ktakaran@ che,ayl kan nayev ayl grarumner,uzym em mej berel Pogos arakyali xosker@<urish avetaran chka,bayc kan vomank voronk dzez kxrovecnen u kuzen QRISTOSI avetaran@ xangarel, bayc yete menq,kam yerknqen hreshtak m@ ga,averaranie dzezi anke tarber@,vor menk avetaranecink dzezi,nzovyal @llay.>(gaxatacis 1glux _7 xosk,
nayev uzum em hishecnel HISUSI xosker@ <ays joxovurd@ miayn shrdunknerov zis kpashte,bayc irenc sirt@ heracac, zatvac e indzme.u parap tex@ zis kpashten,mardoc patvirac baner@ ibrev yvardapetutyun sovorecnelov.vasn zi ASTCOY patviranq@ toxelov,mardoc avandutyun@ kbrnek>(avetaran @st markosi 7 rd glux.
miayn xndrum em chasek, te boxokakan em,kam axandavor, yes chshmarit vardapetutyun em pntrum.
Ակունք, նախ քանի որ լատինատառ ես գրել, գրածդ ոչ միայն դժվար է կարդալ, այլ նաև հասկանալ։ Հայատառ գրիր, որ հեշտ ընկալվի գրածդ։ Հետո թեմայի մեջ մեկ հարց քննարկիր, որ հասկանանք կոնկրետ ինչի մասին է խոսքը, թե չէ թեման խճճում ես մի քանի հարցեր բարձրացնելով։
Առաջինում քո հարցը այն էր, ինչքան հասկացա, որ սրբերին չենք կարող դիմել, որովհետև սրբապաշտություն է լինում։ Իմ տված հղումից պետք էր կարդալ «Դ – Բարեխոսություն»–ը, որն ուղղակի առնչվում էր քո հարցին։
Սրբերին չենք դիմում, որ նրանք մեր խնդրանքները կատարեն, նրանք բարեխոսներ են և ոչ թե՝ կատարողներ։
Եթե ես քեզ ասեմ. «Ակունք, աղոթիր ինձ համար, որովհետև Աստված կլսի քո ձայնը», արդյո՞ք սա նշանակում է, որ քեզ սկսում եմ պաշտել։ Նույնպես սրբերը մեռած չեն մեզ համար։ Եվ քանի որ Եկեղեցու վկայությունը ունենք, որ նրանք (սրբերը) Աստուծո կողմից առանձնահատուկ բարեհաճություն են գտել, ինչո՞ւ չդիմենք նրանց, որ իրենց բարեխոսությամբ մեզ զորավիգ լինեն։
Հ.գ.
Դավանաբանական հարցերի դեպքում որևէ մեկը, ոչ միայն եկեղեցականները, չի կարող կամայական կարծիք արտահայտել, որովհետև դավանաբանությունը վերաբերում է Աստծուն, Ում մենք չենք կարող մեր կամայական մտածելակերպի համաձայն փոփոխել։
Խնդրում եմ էնտեղից կարդաս «Դ – Բարեխոսություն» հատվածը։
այո օրինակները բազում էին։բայց ցավոք ես չգտա գեթ մի օրինակ որտեղ որևե ննջեցյալ սուրբից մի բան խնդրեին։ավելին՜Պօղոս առաքյալն իր բոլոր խնդրանքներն ուղում եր Աստծուն։հետո՜չե որ ՀԻՍՈՒՍ մեզ սովորեցրեց աղոթել ՏԱՅՐ ՄԷՐ ով։
Քրիստոնեությունը և Հարությունը հասկացած մարդու համար ի՞նչ կապ ունի ննջեցյալ, թե կենդանի, ժամանակից այս կողմ, թե՞ այն կողմ ...
Բայց եթե ես ընդունում եմ, որ սուրբ Սարգիսը սուրբ է, արդյո՞ք նա մեռած է ինձ համար։ Եվ եթե ես խնդրում եմ իր բարեխոսությունը, արդյո՞ք իր ժամանակից այն կողմ լինելը կարող է թույլ տալ կարծելու, որ իմ արածը սրբապաշտություն է։
Եթե Հիսուս մեզ սովորեցրեց աղոթել «Հայր մեր»–ով, չի նշանակում, որ ուրիշ ոչ մի տեսակ աղոթք չի կարելի ասել։
Ադմին ջան լավ ասեցիք ՙինչ ՞տարբերություն կենդանի թե ննջեցյալ՚ընտրենք կենդանի տարբերակը։
երբ տվյալ սուրբը գտնվի ՜ասենք Էջմիածնում իսկ դուք ձեր տանը ։ձեր առանձնասենյակից կխնդրեիք արդեոք նրա բարեխոսությունը։ ավելին՝մենք բոլորս ունենք մեզ պահապան հրեշտակներ որոնք մեզ ամեն ժամ հետևում ու լսոմ են։բայց նույնիսկ նրանց դիմելու կարգ չկա։
Գրածդ ի՞նչ կապ ունի սրբապաշտության հետ։
ախր պետք է հարցս պատասխան գտնի։որ կարողանամ շարունակեմ։բայց մանրամասնեմ միտքս։երբ հիմնավոր չի այն կարծիքը որ ցանկացած սուրբ միշտ լսում ու տեսնում ե բոլորին։ինչպես խնդրենք որևե սուրբի բարեխոսությունը։՞
Quote from: akunq on October 24, 2008, 09:24:27 PM
Ադմին ջան լավ ասեցիք ՙինչ ՞տարբերություն կենդանի թե ննջեցյալ՚ընտրենք կենդանի տարբերակը։
երբ տվյալ սուրբը գտնվի ՜ասենք Էջմիածնում իսկ դուք ձեր տանը ։ձեր առանձնասենյակից կխնդրեիք արդեոք նրա բարեխոսությունը։ ավելին՝մենք բոլորս ունենք մեզ պահապան հրեշտակներ որոնք մեզ ամեն ժամ հետևում ու լսոմ են։բայց նույնիսկ նրանց դիմելու կարգ չկա։
Պետք չէ ինչ որ կարգ լինի, որ ես իմ ճանաչած մարդուն ասեմ. «Դու սուրբ կյանքով ես ապրում, Աստված կլսի քո աղոթքներն առավել, քան իմը, խնդրում եմ, աղոթիր ինձ համար»։
Ադմին ջան շատ շնորհակալություն պատասխանի համար։բայց ինձ մոտ ծագեց մի առավել բարդ հարձ՜ այնե՝եսիրոգք չեմ կարողանում մտքերս շարադրել՞թե մենք իրար չենք հասկանում՞ 28:)կխնդրեի մյոս ունկնդիրներին որ պատասխանեին(ես հասկանալի չեմ խոսում)՞
Ակունք ջան, խնդիրն այն է, որ դու քո իսկ բացած թեմայի շուրջ կիսատ ես խոսում։ Դու պետք է քո հարցերը ուղղակի շարադրես, որ հասկանանք, թե ի՞նչ ես հասկանում սրբապաշտություն ասելով, ինչո՞ւ է քեզ մոտ տպավորություն ստեղծվում, որ սրբերի բարեխոսությունը խնդրելը սրբապաշտություն է և այլն։ Այլապես կիսատ–պռատ հարցերի ենք անդրադառնում։
լավ մի շատ պարզ օրինակ։Անառարկելի է որ եկեղեցին ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻՆ Է։ինչպես ՞ հասկանանք սուրբ Գեվորգ կամ Սարգիս եկեղեցի անվանումները։
Ակունք ջան, մեզանից յուրաքանչյուրն էլ Աստուծո տաճար է, սակայն յուրաքանչյուրս իր անունն ունի։
Սկզբնական շրջանում մատուռները կառուցվում էին սրբերի նահատակության վայրում կամ սրբերի աճյուններն ամփոփվում էին կառուցվող եկեղեցիներում, այդ պատճառով էլ եկեղեցիները կրում էին այդ սրբերի անունները։ Ըստ այդ սովորության հետագայում յուրաքանչյուր եկեղեցի ստացել է կամ ստանում է իր անունը։ Բայց սա չի նշանակում, որ տվյալ եկեղեցում այդ սուրբը պաշտվում է։
Այն պատիվը կամ պաշտամունքը, որ ընծայվում է Աստծուն, չի կարող նույնությամբ փոխադարձվել որևէ սրբի։
Հարգելի Ադմին բավականին գեղեցիկ մտքի թել ունեք ու շատ լավ եք մեկնաբանում։ես մոտավորապպես նույն պատասխանն էի սպասում։բայց որքանով է այս գեղեցիկ բացատրությունը համապատասխանում կտակարանին՞։լավ վերցնենք մի ուրիշ որինակ։ Քրիստոնեությունը ճշմարտության ճանապարհ է այլ ոչ թե լեգենդների։հիմնաորեմ ասածս ՜ որևէ սուրբ չի կարող լինել ինչ որ ՙգձով՚ բարեխոս։ասենք սիրո բարեխոս՜կամ մայրության բարեխոս։օրինակ՜ ինձ համար շատ վերապահումով սուրբ՜ Սարգիսը։
Quote from: akunq on October 27, 2008, 09:58:37 PM
Ադմին ջան շատ շնորհակալություն պատասխանի համար։բայց ինձ մոտ ծագեց մի առավել բարդ հարձ՜ այնե՝եսիրոգք չեմ կարողանում մտքերս շարադրել՞թե մենք իրար չենք հասկանում՞ 28:)կխնդրեի մյոս ունկնդիրներին որ պատասխանեին(ես հասկանալի չեմ խոսում)՞
Ոչ
Ակունք ջան, գեղեցիկ մտքի շարադրանք չէ, այլ եկեղեցու պատմությունն է, որ բնավ, կարծում եմ, չի հակասում Աստվածաշնչին։
Quote from: akunq on November 01, 2008, 06:33:12 PM
Քրիստոնեությունը ճշմարտության ճանապարհ է այլ ոչ թե լեգենդների։հիմնաորեմ ասածս ՜ որևէ սուրբ չի կարող լինել ինչ որ ՙգձով՚ բարեխոս։ասենք սիրո բարեխոս՜կամ մայրության բարեխոս։օրինակ՜ ինձ համար շատ վերապահումով սուրբ՜ Սարգիսը։
Համաձայն Հայ եկեղեցու աստվածաբանության, ինչքան որ ես գիտեմ, որևէ սուրբ որևէ կոնկրետ բանի բարեխոս չէ։ Այդ բոլորը, հատկապես սուրբ Սարգսի հետ կապված, որ իբր սիրո բարեխոս է, ժողովրդական երևույթներ են։
Պարզապես պետք է մարդկանց օգնել, որ այդ ամենը որպես հավատ չընկալեն։
Ամեն դեպքում այստեղ սրբապաշտություն չկա։
ես այնպես եմ կարծում.որ ննջեցյալ սուրբերը երկնքում են և Աստծո մխիթարությունն են վայելում։Աստվածաշնչյան հիմք չունենք ենթադրելու որ նրանք ամենուր են ու լսում են բոլորին։ուստի ունայնություն եմ համարում ննջեցյալ սուրբերին բարձրեցված խնդրանքը։ավելի լավ չէ՞աղոթքի կամ բարեխոսության համար դիմենք մեր ժամանակի սուրբ հավատակիցներին։
Ակունք ջան, կարծում եմ ճիշտ կլինի, որ դու նախ կարդաս այս թեման՝ Բարեխոսություն (http://www.lusamut.net/level3_.php?id=139&id_3=241&cat_=2&id_2=418&s=15), և եթե այնտեղից էլ քեզ համար անհասկանալի հարցեր ծագեն, նոր շարունակենք։
Առաջարկում եմ չփորձել միայն իմացածը հաստատելու միտումով և գրվածին հակառակվելով կարդալ, այլ՝ հասկանալ փորձելով։
լուսամուտի թեմաներից մեկում .կարդացի՝ՙորոշ բողոքականներ նոյնիսկ համարձակվում են Մարիամին քույր անվանել՚
երբ Տեր Հիսուսը ասում է.ՙդուք իմ եղբայրներն եք .եթե պահեք իմ խոսքերը՚
միթե՞ Մարիամը պատվելի է Տիրոջից։
Quote from: vahan on January 07, 2009, 01:08:09 AM
Quote from: Admin on December 29, 2008, 06:34:31 PM։
Հարցն այն է, որ մենք չենք տեսնում, թե ինչ կա մարդու սրտում։
Ադմին ջան։անկեղծ եմ ասում. որ թեման բացելիս. չէի ենթադրել. որ կհանգեիք այսպիսի մի գեղեցիկ մտքի։
ԱՅՈ՜ ՄեՆՔ ՉԳԻՏեՆՔ. Թէ Ի՞ՆՉ ԿԱ ՄԱՐԴՈՒ ՍՐՏՈՒՄ
հիմա.՝ եթե այս բաժնում համաձայնվեմ ձեզ հետ. ապա կստացվի. որ ՙսրբապաշտություն՚թեմայում չեմ կարող համամիտ լինել ձեզ։չէ ՞ որ այնտեղ էլ ես էի ուզում. որ դուք ընդունեիք որ ՙչգիտենք թե ինչ կա մարդու սրտում՚ ուստի չենք էլ կարող որևէ մեկին ՍՈՒՐԲ կարգել։մանավանդ. երբ տվյալ սուրբին չենք էլ չանաչել։
(իհարկե՛սա ավետարանական սուրբերին չի վերաբերվում ) 13:)
Նախ որևէ մեկը սուրբ չի կարգում, Եկեղեցին ընդամենը ճանաչում է, ընդունում է կամ հաստատում է, որ տվյալ անձը Աստուծո սուրբն է։ Երկրորդ՝ մենք՝ անհատներս չենք որոշում, թե այս անձը սուրբ է, թե՝ ոչ, այսինքն՝ ես չեմ դա որոշողը, կամ մեզանից յուրաքանչյուրը իր համար կամայականորեն չի որոշում, թե այսինչ անձը սուրբ է, թե՝ ոչ։ Եթե ես կամայականորեն որոշողը լինեի, ապա Ձեր ասածը ճիշտ կլիներ ինձ համար։
Quote from: vahan on November 30, 2008, 11:14:07 PM
լուսամուտի թեմաներից մեկում .կարդացի՝ՙորոշ բողոքականներ նոյնիսկ համարձակվում են Մարիամին քույր անվանել՚
երբ Տեր Հիսուսը ասում է.ՙդուք իմ եղբայրներն եք .եթե պահեք իմ խոսքերը՚
միթե՞ Մարիամը պատվելի է Տիրոջից։
Նշածիդ տրամաբանությունը չհասկացա։
Այնուամենայնիվ Դուք տարբեր հարցերի եք անդրադառնում, բայց բուն հարցը բաց եք թողնում, այն է՝ եթե ես Աստվածամորը որպես սուրբ եմ ընդունում, մի՞թե նրան պաշտում եմ որպես Աստված։ Եթե ըստ Ձեզ դա աստվածացման հասնող պաշտամունք է, ապա տվեք Ձեր մոտեցման պատճառաբանությունը։
Նախ որևէ մեկը սուրբ չի կարգում, Եկեղեցին ընդամենը ճանաչում է, ընդունում է կամ հաստատում է, որ տվյալ անձը Աստուծո սուրբն է։ Երկրորդ՝ մենք՝ անհատներս չենք որոշում, թե այս անձը սուրբ է, թե՝ ոչ, այսինքն՝ ես չեմ դա որոշողը, կամ մեզանից յուրաքանչյուրը իր համար կամայականորեն չի որոշում, թե այսինչ անձը սուրբ է, թե՝ ոչ։ Եթե ես կամայականորեն որոշողը լինեի, ապա Ձեր ասածը ճիշտ կլիներ ինձ համար։
[/quote]
եկեղեցին սիրտ ու երիկամունք զննո՞ղ է։արդյոք եկեղեցին հստակ գիտի՞.թե ով գնաց դժոխք և ով գնաց դրախտ։
եկեղեցին հա՜րսն է Քրիստոսի։
արդյոք ճիշտ կանի հարսը .մտնելով իր ամուսնու տուն . ամուսնու հոր փոխարեն. որոշի. թէ ով ինչ դիրք է գրավում տան մեջ։կամ ում ին՞չ ժառանգություն է հասնում։
եթե ես Աստվածամորը որպես սուրբ եմ ընդունում, մի՞թե նրան պաշտում եմ որպես Աստված։ Եթե ըստ Ձեզ դա աստվածացման հասնող պաշտամունք է, ապա տվեք Ձեր մոտեցման պատճառաբանությունը։
[/quote]
այստեղ հարցս այսպիսին է։(կներեք պրիմիտիվ ձևակերպմանս համար)։
ՙՄարիամը մյուս սուրբերից. ավելի՜ սուրբ է՚
Quote from: vahan on January 07, 2009, 05:07:50 PM
եթե ես Աստվածամորը որպես սուրբ եմ ընդունում, մի՞թե նրան պաշտում եմ որպես Աստված։ Եթե ըստ Ձեզ դա աստվածացման հասնող պաշտամունք է, ապա տվեք Ձեր մոտեցման պատճառաբանությունը։
այստեղ հարցս այսպիսին է։(կներեք պրիմիտիվ ձևակերպմանս համար)։
ՙՄարիամը մյուս սուրբերից. ավելի՜ սուրբ է՚
[/quote]
Ես ցանկանում եմ հասկանալ՝ ո՞րն է հարցիդ ուղղակի կապը սրբապաշտության հետ։
իսկ միթե՞ կապ չկա։ 14:)
լավ.գուցե փոխենք թեմայի վերնագիրը.գուցե չիշտ վերնագիր չեմ ընտրել ասելիքիս համար։
Մեր եկեղեցին սուրբ ասելով հասկանում է այն մարդկանց, ովքեր իրենց կյանքը երկրի վրա յուրահատուկ սրբությամբ են անցկացրել և հետմահու սրբացվել եկեղեցու կողմից, ինչպես որ առաքելական շրջանում կային այնպիսի քրիստոնյաներ (Կորնթոսում), որոնց համար Պողոս Առաքյալն ասում էր. Ներկայումս լսում ենք, թե պոռնկություն կա ձեր մեջ և այնպիսի պոռնկություն, որ հեթանոսների մեջ իսկ չկա (Ա. Կորնթ. 5։1) և սրանից պիտի եզրակացնենք, որ նման քրիստոնյաներին և Պողոս Առաքյալին նույն սրբությունը, բնականաբար, չի կարելի վերագրել, դա անհարիր է։ Այստեղից էլ պարզ է, որ սրբացման դասին են արժանանում Պողոս Առաքյալի պես նախանձախնդիր քրիստոնյաները և ոչ թե ուղղակի շարքային քրիստոնյաները։ Մեր եկեղեցին արդեն մոտ վեցը դար է, ինչ ոչ ոքի չի սրբացրել, առավել ևս այսօր երկրի վրա սրբեր չկան, ըստ այս չափանիշի։ Ուզում եմ ասել, որ կա երկու չափանիշ՝ քրիստոնյաները՝ համեմատ հեթանոսների, համարվում են սրբվածներ, իսկ երբ համեմատությունը անցկացվում է հենց բուն քրիստոնյաների մեջ, արդեն հատուկ սրբակենցաղ մարդկան է, որ եկեղեցին սրբացնում է։
Ինչ վերաբերվում է Գրիգոր Նարեկացուն, իհարկե նրա սրբությունը կայանում է նաև նրանում, որ ինքն իրեն սուրբ չի համարել և թեև իր կենդանության օրոք մարդիկ նրան արդեն սուրբ էին համարում, նա այդ մասին վշտացած գրում է. «Մի այլ դժնդակ կսկիծ ևս կա իմ սրտում, քանզի համարում են ինձ ինչ որ չեմ, արտաքնահարդար բաժակս անմաքուր...» (Նարեկ, Բան ԻԷ, գ)։ Բնական է՝ ովքեր Աստծուն ավելի հաճելի կյանքով են ապրում այս երկրի վրա, նրանց աղոթքները, բնականաբար, ավելի ազդու են և լսելի Աստծո մոտ։ Դրա համար մենք ոչ միայն խնդրում ենք աղոթել միմյանց համար, այլ առավելապես խնդրում ենք Աստվածահաճո սրբերի բարեխոսությունը, իսկ եթե Դուք կասեք, թե՝ նրանք արդեն երկրի վրա չեն, այլ մահացել են և ինչպե՞ս կարող ենք նրանց դիմել, հիշեք, թե ինչ ասաց Աստված Մովսեսին՝ ««Ես եմ, – ասում է, – Աբրահամի Աստվածը, Իսահակի Աստվածը և Հակոբի Աստվածը» , իսկ Աստված մեռելների Աստվածը չէ, այլ՝ ողջերի» (Մարկ. 12։26-27), այսինքն՝ նրանց, ում մենք մեռած ենք համարում, Աստված կենդանի է համարում, իսկ ոմանք էլ իրենց ոչ աստվածահաճո կենցաղավարության պատճառով թեև կենդանի են, սակայն Աստված նրանց մեռած է համարում, ըստ այնմ, թե՝ «Թող որ մեռածները թաղեն իրենց մեռելներին» (Ղուկ. 9։60) Եվ հիմա ո՞ւմ է ճիշտ դիմել՝ կենդանի մեռածներին, թե մեռած կենդանի եղողներին։
Quote from: mane on March 09, 2009, 08:59:42 PM
Մեր եկեղեցին սուրբ ասելով հասկանում է այն մարդկանց, ովքեր իրենց կյանքը երկրի վրա յուրահատուկ սրբությամբ են անցկացրել և հետմահու սրբացվել եկեղեցու կողմից,
Մանե զան.ահա այստեղ է թագնված այս թեմայի կատուն։ 32:) խնդիրը կայանում է նրանում. որ ցանկացած խոստովանված և մկրտված մարդ ՝ըստ Քրիստոնեական դավանանքի համարվում է սուրբ։ այսինքն սրբված՝մաքրված նաղքին և Ադամական մեղքերից։սուրբ բառի տակ պետք չէ հասկանալ արտառոց կամ լեգենդար դեմքեր։ սա արդեն տանում է դեպի անձի պաշտամունքի։իսկ այն մարդիք ովքեր առավել գործերով և շնորհներով են հայտնի. պետք չէ առավել և գերակա սուրբեր կարգել։քանի որ. այդ գործերը ոչ թէ իրենք իրենցից են արել. կամ ոմն զորավոր մեկն են եղել.այլ Սորբ Հոգու առաջնորդությամբ է կատարվել։իսկ ինչպես գիտենք. ում շատ է տրված.նրանցից շատ է պահանջվելու։ուստի եթէ որևէ մեկը առանձնացել է շարքային քրիստոնյաներից.բայց գուցէ թէ թերի է կատարել իրեն հանձնարարվածը։քանի որ Պողոս առաքյալը ասում է ՙերբ գործդ կատարես և վերջացնես մի սեպիր թէ մեծ գործ ես կատարել՝այլ ասա՝ անպիտան ծառա էի և իմ հանձնարարությունն էի կատարում՚(ներողություն որ իմ բառերով եմ մեջբերում)ինչի՞ համար եմ սա ասում։առ այն. որ ճիշտ է եկեղեցին զորավոր շնորհների տեր է .բայց որևէ իրավասություն չունի սուրբերին երկնքում դասակարգելու։դա միայն ու միայն ՀՈՐ գործն է ։ Ինկատի առնենք. որ Տեր Հիսուսն անգամ ասաց. որ Ինքը չէ որ պետք է որոշի թէ ով կնստի իր աջ ու ձախ կողմերում։ արդ՝ մարմինը արդեն Գլխից առաջ է ընկնու՞մ։
լավ է որ հարցրեցիր թէ կարո՞ղ է քրիստոնյան իրեն արդեն փրկված համարել։ եթե ինքներս մեզ չենք կարող սեպել որպես արդեն փրկված.այն դեպքում երբ Հովհանես առաքյալն ասում է ՙսիրելիներ .եթե մեր սրտեպը մեզ չդատապարտեն.վստահություն ունեցեք Աստծոյ առաջ՚Ա. 21 հապա ուրիշին ինչպե՞ս սեպեցինք արդեն փրկված.այն էլ կարգեցինք արդեն երկնային քահանայության մեջ։Ճիշտ է հարգարջան Ադմինն ասում է որ դա մենք չէ որ կարգում ենք՝այլ եկեղեցին։ բայց ցույց տվեք խնդրեմ եկեղեցու այդ լիազորությունը։ երբ Պողոս առաքյալն ասում է ՙքո մտքում ոչ ոքի մի բարձրացրու երկինք. և ոչ ոքի մի իջեցրու դժոխք՚արդյոք այն մարդկանց չի ասում.որոնք կազմում են եկեղեցին։եթե Տերը Հովհաննես մկրտչի մասին չհայտներ.արդյոք եկեղեցին համարելու է՞ր որ բազմահալած Հովհաննեսը երկնքում ամենացածրն է համարվելու։ իհարկէ ոչ. կվերցնեին ու կկարգեին գերակա սուրբերի շարքին։Կարճ ասած.ուզածս ի՞նչ է՝ դատաստանից առաջ չնկնենք։ 21:)
Quote from: mane on March 09, 2009, 10:00:44 PM
««Ես եմ, – ասում է, – Աբրահամի Աստվածը, Իսահակի Աստվածը և Հակոբի Աստվածը» , իսկ Աստված մեռելների Աստվածը չէ, այլ՝ ողջերի» (Մարկ. 12։26-27),
Հա՜ հարգելի ՄԱՆե միթե ես սրան հակառակ բան եմ ասել։իմ ասածն էն ա.թէ ու՞մ է Աստված իր խորհուրդներին մասնակից անում և հայտնում թէ ովքեր են իր համար ողջերը։
Quote from: mane on March 09, 2009, 10:00:44 PM
այսինքն՝ նրանց, ում մենք մեռած ենք համարում, Աստված կենդանի է համարում, իսկ ոմանք էլ իրենց ոչ աստվածահաճո կենցաղավարության պատճառով թեև կենդանի են, սակայն Աստված նրանց մեռած է համարում,
Այո. հենց Աստծո համար շատերը գուցէ մեռած են.բայց վերցնում և կենդանյոց կենդանիների կարգին ենք դասում։իսկ ու՞մ մասին է ասվում.նրանց խոսքերը լսեք.բայց գործերին մասնակից մի եղեք։ դրա համար եմ ասում. արդյոք չենք շտապում որևէ մեկի ուսուցանությամբ .արդեն իրեն սուրբ դասելը։
և հետո. ես ինչի համար եմ զգուշանում՝ճիշտ է բավական հնարամիտ լուծում է տվված ՙՍուրբերի բարեխոսություն՚ վարդապետության ներքո։բայց ինչպես մի օրենք.որը թղթի վրա բավական ախորժելի է դիտվում.բայց գործնականում իր հետ բերում ավերածություններ.այնպես էլ այս դավանանքը բերել է նրան. որ շատ շատերը գործնականում ոչ թէ բարեխոսություն են խնդրում. այլ փառք են մատուցանում որևէ Սուրբի կամ ողղակի խնդրանքի կատարում են հայցում նրանից։իսկ վատագույն տարբերակում. ամեն մեկը իր համար ունենում է մի սուրբ։։մեկն ասում է թէ ՝իմ սուրբը Գևորգն է.մյուսը՝թէ Հովհաննեսը և այլն։
Հարգելի Վահան, այն, ինչ որ Դուք գրել եք, դրա հիմքում ընկած է Տիեզերական Եկեղեցուց բաժանված Լյութերի վարդապետությունը, ինչը աճելով հիմք դարձավ բազմաթիվ և բազմազան բողոքական ճյուղավորումների: Դուք անտես եք անում մինչ Լյութերը եղած բոլոր ավանդական եկեղեցիների շուրջ 1500 տարվա գործունեությունը: Եթե չեք ցանկանում սուրբ անվանել այնպիսի սյուներին, ինչպիսիք են Հովհան Ոսկեբերանը, Եփրեմ Ասորին, Գրիգոր Աստվածաբանը, Բարսեղ Կեսարացին, Ներսես Շնորհալին, Գրիգոր Տաթևացին և այլոք, ապա գոնե նայելով նրանց հոգևոր աշխատություններին և ճգնակենցաղ կյանքին, ձեզ ավելի բարձր չդասեք նրանցից, ովքեր ընդունել են եկեղեցու սրբադասման կարգը և մյուս ավանդություները: Հիշեք, որ նման մարդիկ են, որ կարողացել են ճգնությունների, նահատակությունների միջով անցնելով մեզ հասցրել քրիստոնեությունը: Ինչ վերաբերվում է, որ դա նրանց արժանիքը չէ, այլ Սուրբ Հոգու ներգործության հետևանքը, դա էլ ավելի է շեշտում հենց նրանց արժանիքը, քանզի Սուրբ Հոգու տաճար դառնալու համար նրանք ամեն ջանք թափել են, որպեսզի զատվեն հին ադամական բնությունից և նորը` Քրիստոս իրենց սրտերի մեջ կրեն` դառնալով Սուրբ Հոգու տաճարներ: Բանը նրանում է, որ Սուրբ Գրքում գրվածքները շատերը ուղղակի կարդում են և ասում, որ սա այսպես ենք հավատում, բայց հավատալ այլ բան է, իսկ գործով այդ գրվածքները իրականացնելը լրիվ այլ բան է:
Ինչ վերաբերվում է Հովհաննես Մկրտչին, Դուք, ցավոք, հեռու լինելով սուրբ հայրերի մեկնաբանություններից, չեք կարող ճշմարիտ գնահատական տալ, այլ ուղղակի ինչ կարդում եք, այնպես էլ հասկանում եք, իսկ հայրերը ամբողջ Հին ու Նոր Կտակարանը անգիր իմանալով կարողանում էին խորը քննություն անցկացնել և նոր տվյալ հարցի պատասխանը տալ:
Եկեղեցու պատմության մեջ եղել են այնպիսի բաներ, երբ Սուրբ Գրքի ինչ-որ մի հատված մի մասը մի կերպ են հասկացել, մյուս մասը` այլ, ինչի համար էլ գումարվել են տիեզերական ժողովներ, որպեսզի այդ հարցերին լուծում տան, օրինակ` 1000-ամյա թագավորության հետ կապված եղած վեճերը բերեցին նրան, որ ժողովը նզովք դրեց այն բանի վրա, որ ոչ մեկ չընկալի հազարամյան այնպես, իբր դա ապագայում սպասվելիք բան է և այն պիտի հասկանալ որպես Քրիստոսի հարությունից մինչ երկրորդ գալուստ ընկած ժամանակաշրջան, իսկ բողոքականությունը միանշանակ ընդունում է, որ դա դեռ սպասելիք բան է: Եվ շատերն էլ, որ առաջին անգամ ընթերցում են, այնպես պարզ է գրված, որ հասկանում են որպես թե գալիք բան, միայն խորը քննությունն է ցույց տալիս, որ եթե դա այդպես է, ապա այն հակասու է Ավետարանի բազմաթիվ այլ համարներին: Եվ նման բազմաթիվ հարցեր կան, որոնք առանց խորը վերլուծության ընկալելու պատճառով է, որ առաջանում են բազմաթիվ շեղումներ: Մի խոսքով, խորհուրդ կտայի, որ ընթերցեիք սուրբ հայրերի մեկնությունները, այլ ոչ թե անվերապահորեն ընդունեք, այսպես կոչված ժամանակակից քարոցիչների, որոն ժողովարաններում քարոզներ են կարդում, բայց հետո վայելում են այս աշխարհի փափկությունները, ի տարբերություն վանքերում և անապատներում իրենց անձը հանուն Քրիստոսի անմնացորդ ուրացող եկեղեցու հայրերի:
Ցանկալի է նաև Լուսամուտում գտնվող հոգևորականների խոսքը ասվեր այս կապակցությամբ, ինչը կարծում եմ, պետք է որ ավելի համոզիչ լինի:
Ժողովուրդ, երբ Տիրամոր վերաբերյալ եք գրում նկատի ունեցեք, որ նա վերափոխվեց երկինք: Էլ ի՞նչ առարկումներ կառող են լինել նրա սրբության վերաբերյալ:
Մի փաստ, որ առարկման չի կարող ենթարկվել` Քրիստոս` Աստծո Որդին, 9 ամիս մնաց Մարիամի որովայնում, ծնվեց, սնվեց ու մեծացավ: Հենց մենակ սա արդեն իսկ սրբացնում է Մարիամին: Արդյոք ԱՍՏՎԱԾ կարո՞ղ էր որևէ անմաքուր տեղից ակունք առներ: Եւ ինչպե՞ս կարելի է կասկածել Տիրամոր կուսության վրա, երբ նա կրել էր իր որովայնում Աստծո Որդուն: Էլ ին՞չ Աստվածային ըմբռնումներից կարելի է խոսալ, երբ հավատքին խոսքն է գերակշռում:
Մեղա Աստծո
Quote from: Petros on August 29, 2009, 01:56:10 AM
Ժողովուրդ, երբ Տիրամոր վերաբերյալ եք գրում նկատի ունեցեք, որ նա վերափոխվեց երկինք: Էլ ի՞նչ առարկումներ կառող են լինել նրա սրբության վերաբերյալ:
Մի փաստ, որ առարկման չի կարող ենթարկվել` Քրիստոս` Աստծո Որդին, 9 ամիս մնաց Մարիամի որովայնում, ծնվեց, սնվեց ու մեծացավ: Հենց մենակ սա արդեն իսկ սրբացնում է Մարիամին: Արդյոք ԱՍՏՎԱԾ կարո՞ղ էր որևէ անմաքուր տեղից ակունք առներ: Եւ ինչպե՞ս կարելի է կասկածել Տիրամոր կուսության վրա, երբ նա կրել էր իր որովայնում Աստծո Որդուն: Էլ ին՞չ Աստվածային ըմբռնումներից կարելի է խոսալ, երբ հավատքին խոսքն է գերակշռում:
Մեղա Աստծո
Պետրոս խնդրում եմ մեջ բեր այն տողերը. որտեղ ակնարկվում է. թէ Մարիամը սուրբ չէ.կամ կասկածի տակ է առնվում նրա սրբությունը։Խոսքը վերաբերվում է պաշտամունքներին. նկարների առաջ մոմ վառելուն կամ նկարներից որևէ բան խնդրելուն։
ՈՒզում եմ նաև հիշես Հիսուսի պատասխանը այն կանանց. որոնք ասացին ՝ երանի այն որովայնին որ քեզ ծնեց։ Տերն էլ ասաց ՙէլ ավելի երանի նրանց ով իմ խոսքը կկատարի՚։
թէ չէ առանց Աստծո խոսքն հետևելու. ուզում ես առավոտից երեկո մոմ վառիր. կամ քահանայի ձեռքերն ու վանքի դռները համբուրիր .ոչ մի արժեք չունի։
Quote from: akunq on October 21, 2008, 06:32:31 PM
...heto zarmanum em ,vor Surb Mariam@ hamarvum e minchev kyanki verj aprac kuys.che vor Hovsep@ nran knutyan arav,yev arnvazn 12 tari aprum er nra het.inchpes e da haskacvum?yev gtnum em vor aydpes chisht e,vorpesxi na chdarnar kurq...
...usti Surb Marim@ NRAN kyank cher tvel,ayl yerknavor HAYRy ....
Ահա 2 դրվագ:
Quote from: vahan on August 29, 2009, 09:22:09 AM
...նկարների առաջ մոմ վառելուն կամ նկարներից որևէ բան խնդրելուն...
Ընկեր, ձեր մոտ պարզապես ոչ ճշգրիտ ըմբռնում է վերը ցիտվածի վերաբերյալ:
Նախ նկարի մասին ասեմ, որ Բարդուղիմեոս առաքյալը Տիրամոր նկարը ձեռքին քարոզում էր Հայաստանում: Նկարը մի միջոց է, որը հիշեցնում է տվյալ սուրբի մասին: Ու եթե նկատել եք, Առաքելական Եկեղեցում նկարները իրենց մեջ հիմնականում պարունակում են քարոզ: Օրինակ Սբ. Հռիպսիմեի պատկերն է շատ հետաքրքիր, նա` խաչը ձեռքին կանգնած է Տրդատ թագավորի վրա և հետևի պլանում նկարած է մյուս կույսերի նահատակումը:
Երբ կանգնում ենք նկարի առաջ բոլորովին չի նշանակում, որ նյութն ենք պաշտում:
Երբ ես դեռ հոգեգալստական ոգու մեջ էի, ես էլ, լինելով Հայ Առաքելական Եկեղեցու հավատացյալ, չէի կարողանում ընդունել Սուրբերի բարեխոսություն իրականությունը:
"Թող որևէ ակնար չնդունվի որևիցե մեկի կողմից:"
Quote from: Petros on August 29, 2009, 10:57:44 PM
Quote from: akunq on October 21, 2008, 06:32:31 PM
...heto zarmanum em ,vor Surb Mariam@ hamarvum e minchev kyanki verj aprac kuys.che vor Hovsep@ nran knutyan arav,yev arnvazn 12 tari aprum er nra het.inchpes e da haskacvum?yev gtnum em vor aydpes chisht e,vorpesxi na chdarnar kurq...
...usti Surb Marim@ NRAN kyank cher tvel,ayl yerknavor HAYRy ....
Ահա 2 դրվագ:
Բարեկամս. քո բերած օրինակում ոչ թէ 2 այլ 0.2 դրվագ էլ չկա այն մասին.թէ ակնարկում եմ . որ Մարիամը սուրբ չէ։եթե այդ օրինակները համարում ես անսրբության ակնարկ.ես էլ պիտի կարծեմ. որ դու ամուսնությունը համարում ես անսուրբ ու պիղձ մի բան։ Այդպե՞ս է արդյոք. եթե ոչ. կխնդրեի մեջբերումներիդ տրամաբանությունը պարզեցնել՝ ինչու այդ տողերից հասկացար որ Մարիամին ոչ սուրբ եմ համարել։
Quote from: Petros on August 29, 2009, 11:09:20 PM
Quote from: vahan on August 29, 2009, 09:22:09 AM
...նկարների առաջ մոմ վառելուն կամ նկարներից որևէ բան խնդրելուն...
Նախ նկարի մասին ասեմ, որ Բարդուղիմեոս առաքյալը Տիրամոր նկարը ձեռքին քարոզում էր Հայաստանում:
իսկ ո՞ր աղբյուրներից ելնելով ես սա ասում։
Quote from: vahan on August 29, 2009, 11:55:03 PM
Բարեկամս. քո բերած օրինակում ոչ թէ 2 այլ 0.2 դրվագ էլ չկա այն մասին.թէ ակնարկում եմ . որ Մարիամը սուրբ չէ։եթե այդ օրինակները համարում ես անսրբության ակնարկ.ես էլ պիտի կարծեմ. որ դու ամուսնությունը համարում ես անսուրբ ու պիղձ մի բան։ Այդպե՞ս է արդյոք. եթե ոչ. կխնդրեի մեջբերումներիդ տրամաբանությունը պարզեցնել՝ ինչու այդ տողերից հասկացար որ Մաիամին ոչ սուրբ եմ համարել։
Վահան, ես իմ փոսթինգն սկսել եմ "ժաղովուրդ" բառով ու մեջբերումը ձերը չէ: ;D
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:02:47 AM
Quote from: vahan on August 29, 2009, 11:55:03 PM
Բարեկամս. քո բերած օրինակում ոչ թէ 2 այլ 0.2 դրվագ էլ չկա այն մասին.թէ ակնարկում եմ . որ Մարիամը սուրբ չէ։եթե այդ օրինակները համարում ես անսրբության ակնարկ.ես էլ պիտի կարծեմ. որ դու ամուսնությունը համարում ես անսուրբ ու պիղձ մի բան։ Այդպե՞ս է արդյոք. եթե ոչ. կխնդրեի մեջբերումներիդ տրամաբանությունը պարզեցնել՝ ինչու այդ տողերից հասկացար որ Մաիամին ոչ սուրբ եմ համարել։
Վահան, ես իմ փոսթինգն սկսել եմ "ժաղովուրդ" բառով ու մեջբերումը ձերը չէ: ;D
Պետրոս.ինչպես ասվում է ՝ տեր եմ Ակունքի խոսքերին. քանի որ Ակունքը հանդիսանում է սույն տողերի հեղինակը։ :)(ես եմ)
Quote from: vahan on August 29, 2009, 11:58:08 PM
Quote from: Petros on August 29, 2009, 11:09:20 PM
Quote from: vahan on August 29, 2009, 09:22:09 AM
...նկարների առաջ մոմ վառելուն կամ նկարներից որևէ բան խնդրելուն...
Նախ նկարի մասին ասեմ, որ Բարդուղիմեոս առաքյալը Տիրամոր նկարը ձեռքին քարոզում էր Հայաստանում:
իսկ ո՞ր աղբյուրներից ելնելով ես սա ասում։
Երբ մտնեք Եկեղեցի ու տեսնեք Բարդուղիմեոս առաքյալի նկարը, ուշ դարձրեք, նրա ձեռքին մի կնոջ նկար կա, դա հենց Տիրամոր նկարն է:
Իսկ ինչու չկարծենք որ նկարիչը սուբյեկտիվ է եղել ու իր պատկերացումներն է ներդրել նկարի մեջ։
Quote from: vahan on August 29, 2009, 11:55:03 PM
Բարեկամս. քո բերած օրինակում ոչ թէ 2 այլ 0.2 դրվագ էլ չկա այն մասին.թէ ակնարկում եմ . որ Մարիամը սուրբ չէ։եթե այդ օրինակները համարում ես անսրբության ակնարկ.ես էլ պիտի կարծեմ. որ դու ամուսնությունը համարում ես անսուրբ ու պիղձ մի բան։ Այդպե՞ս է արդյոք. եթե ոչ. կխնդրեի մեջբերումներիդ տրամաբանությունը պարզեցնել՝ ինչու այդ տողերից հասկացար որ Մարիամին ոչ սուրբ եմ համարել։
Այդ դեպքում ո՞րն է պատճառը, որ դու կասկածի տակ ես դնում նրա կուսությունը` իմանալով, որ եկեղեցու հայրերը նրան կույս են հռչակել:
Սիմեոն ծերունին չեր գնում հանգստի ու գիտե՞ս` որն էր պատճառը. ԿԱՍԿԱԾՆ այն մասին, թե կույսը Որդի պիտի ունենա:
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:16:39 AM
Quote from: vahan on August 29, 2009, 11:55:03 PM
Բարեկամս. քո բերած օրինակում ոչ թէ 2 այլ 0.2 դրվագ էլ չկա այն մասին.թէ ակնարկում եմ . որ Մարիամը սուրբ չէ։եթե այդ օրինակները համարում ես անսրբության ակնարկ.ես էլ պիտի կարծեմ. որ դու ամուսնությունը համարում ես անսուրբ ու պիղձ մի բան։ Այդպե՞ս է արդյոք. եթե ոչ. կխնդրեի մեջբերումներիդ տրամաբանությունը պարզեցնել՝ ինչու այդ տողերից հասկացար որ Մարիամին ոչ սուրբ եմ համարել։
Այդ դեպքում ո՞րն է պատճառը, որ դու կասկածի տակ ես դնում նրա կուսությունը` իմանալով, որ եկեղեցու հայրերը նրան կույս են հռչակել:
Վերը արդեն շարադրել եմ.
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:16:39 AM
Սիմեոն ծերունին չեր գնում հանգստի ու գիտե՞ս` որն էր պատճառը. ԿԱՍԿԱԾՆ այն մասին, թե կույսը Որդի պիտի ունենա:
Մի՞թէ. ես չեմ կիսում այդ մեկնությունը։ Իսկ մինչև Տիրոջ ծնունդը.ամիսներ առաջ չե՞ր երևում որ երեխա է լույս աշխարհ գալու։
Quote from: vahan on August 30, 2009, 12:14:56 AM
Իսկ ինչու չկարծենք որ նկարիչը սուբյեկտիվ է եղել ու իր պատկերացումներն է ներդրել նկարի մեջ։
Ես ավելի հակված եմ այն կարծիքին, որ մարդու թշնամին է իր սուբյեկտիվ կարծիքը ներարկել ժողովրդի մտքերը այն մասին, թե Աստվածամորից բարեխոսություն խնդրելը կռապաշտություն է (ես գլոբալ եմ ասում, մի վերցրու կոնկրետ քեզ վրա): Իսկ եկեղեցու ավանդությունն ինձ համար ճշմարտություն է:
Չարը գիտե` ինչ պարտություն է կրում, երբ Աստվածամայրն աղոթում է մեզ` մեզավորներիս համար:
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:25:42 AM
Quote from: vahan on August 30, 2009, 12:14:56 AM
Իսկ ինչու չկարծենք որ նկարիչը սուբյեկտիվ է եղել ու իր պատկերացումներն է ներդրել նկարի մեջ։
Ես ավելի հակված եմ այն կարծիքին, որ մարդու թշնամին է իր սուբյեկտիվ կարծիքը ներարկել ժողովրդի մտքերը այն մասին, թե Աստվածամորից բարեխոսություն խնդրելը կռապաշտություն է (ես գլոբալ եմ ասում, մի վերցրու կոնկրետ քեզ վրա): Իսկ եկեղեցու ավանդությունն ինձ համար ճշմարտություն է:
Չարը գիտե` ինչ պարտություն է կրում, երբ Աստվածամայրն աղոթում է մեզ` մեզավորներիս համար:
Պետրոս. չեմ խրախուսում էմոցիաներին տեղի տալը.այն խանգարում է քննարկմանը։Ավանդությունը ավանդություն.բայց ինձ համար կտակարանի խոսքը առաջնայինն է։
Quote from: vahan on August 30, 2009, 12:22:38 AM
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:16:39 AM
Quote from: vahan on August 29, 2009, 11:55:03 PM
Բարեկամս. քո բերած օրինակում ոչ թէ 2 այլ 0.2 դրվագ էլ չկա այն մասին.թէ ակնարկում եմ . որ Մարիամը սուրբ չէ։եթե այդ օրինակները համարում ես անսրբության ակնարկ.ես էլ պիտի կարծեմ. որ դու ամուսնությունը համարում ես անսուրբ ու պիղձ մի բան։ Այդպե՞ս է արդյոք. եթե ոչ. կխնդրեի մեջբերումներիդ տրամաբանությունը պարզեցնել՝ ինչու այդ տողերից հասկացար որ Մարիամին ոչ սուրբ եմ համարել։
Այդ դեպքում ո՞րն է պատճառը, որ դու կասկածի տակ ես դնում նրա կուսությունը` իմանալով, որ եկեղեցու հայրերը նրան կույս են հռչակել:
Վերը արդեն շարադրել եմ.
heto zarmanum em ,vor Surb Mariam@ hamarvum e minchev kyanki verj aprac kuys
Լատինատառը քո գրածն է, Վահան ջան: Ես հենց այս կասկածի մասին գրեցի:
Բոլորովին էմոցիաներ չկան: Ճիշտն եմ ասում ես ու թվում է թե էմոցյանե՞րն են:
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:34:40 AM
heto zarmanum em ,vor Surb Mariam@ hamarvum e minchev kyanki verj aprac kuys
Լատինատառը քո գրածն է, Վահան ջան: Ես հենց այս կասկածի մասին գրեցի:
Պետրոս ջան. կույս ու Սուրբ բառերի մեջ տարբերություն տեսնու՞մ ես.թէ՞ ոչ։
Ովքեր կույս չեն(ամուսնացած են) չե՞ն կարղ սուրբ լինել։
Quote from: vahan on August 30, 2009, 12:39:02 AM
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:34:40 AM
heto zarmanum em ,vor Surb Mariam@ hamarvum e minchev kyanki verj aprac kuys
Լատինատառը քո գրածն է, Վահան ջան: Ես հենց այս կասկածի մասին գրեցի:
Պետրոս ջան. կույս ու Սուրբ բառերի մեջ տարբերություն տեսնու՞մ ես.թէ՞ ոչ։
Ովքեր կույս չեն(ամուսնացած են) չե՞ն կարղ սուրբ լինել։
Դու զարմանու ես, որ Մարիամը կույս է: Ես էլ ասում եմ, որ եկեղեցու հայրերն են փաստում Մարիամի կուսության մասին (սա կոչվում է ավանդույթյուն): Դու ասում ես, որ Կտակարանն առաջնային է: Համաձայն եմ, ու եթե նկատել ես հենց ավանդույթն էլ է հիմնված Կտակարանին: Այնտեղ (ավանդուրյունում) ոչինչ չի առարկում կամ որևէ հակասող բան չկա Կտակարանին: Ու հենց այդ ավանդույթն է, որ մեզ հասցրել է Տիրամոր մասին ու շատ-շատ կարևոր բաներ: Երբ կասկածանքներ են առաջանում ու անհասկանալի մասեր մեզ շատ օգնում է ավանդաբար եկած մեկնությունները այս կամ այն բանի մասին:
Ինձ շատ են օգնել Սուբ Հայրերի մեկնություններն ու խրատները ճշմարտությանը որոշ չափով մոտենալ:
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:53:57 AM
Դու զարմանու ես, որ Մարիամը կույս է:
ես դավանում եմ որ Մարիամը Սուրբ հոգուց առավ պտուղը և տղամարդ չգիտնալով հղիացավ։
Quote from: Petros on August 30, 2009, 12:53:57 AM
Ինձ շատ են օգնել Սուբ Հայրերի մեկնություններն ու խրատները ճշմարտությանը որոշ չափով մոտենալ:
Էդ ճշմարտությունո՞վ ես հարցերը խճճում. սկզբում ասում ես թէ ասել եմ որ Մարիամը սուրբ չի.հետո ՝ կույս չի։ խնդրում եմ ինքդ քեզ համար. ու առավել ևս ինձ համար. հստակեցրու հարցերդ։
Quote from: vahan on August 30, 2009, 01:04:15 AM
Էդ ճշմարտությունո՞վ ես հարցերը խճճում. սկզբում ասում ես թէ ասել եմ որ Մարիամը սուրբ չի.հետո ՝ կույս չի։ խնդրում եմ ինքդ քեզ համար. ու առավել ևս ինձ համար. հստակեցրու հարցերդ։
Ես Ժողովուրդ եմ ասել, Վահան ջան: Ամբողջ ես թեման պտտվում էր սրբապաշտության առարկման կամ ընդունման շուրջ: Ու չեմ կոնկրետավորել գրածս:
Ես չեմ պնդում իմ գրածները ու չեմ ուզում որ տպավորություն էլ ստեղծվի իբր ԵՍ ՊԻՏԻ ՃԻՇՏ ԴՈՒՐՍ ԳԱՄ: Ցավ եմ ապրում, երբ անառողջ մտորումներ եմ նկատում սրբերի նկատմամբ: Ինչպես ասեցի` հոգեգալստական եմ եղել ու շատ ծանր էր ինձ համար սուրբերին աղոթելը, երբ եկա ՀԱԵ: Բայց ժամանակի ընթացքում ամեն աղտ մեջիցս անցավ երբ սկսեցի կարդալ ու ուսումնասիրել այս մասին գրվածները: Լիովին ընդունեցի ու հասկացա:
Խճճելու մտադրություն բոլորովին չունեմ, Վահան ջան, հո թշնամի չենք իրար:
Quote from: Petros on August 30, 2009, 01:26:55 AM
Խճճելու մտադրություն բոլորովին չունեմ, Վահան ջան, հո թշնամի չենք իրար:
Աստված մի արասցէ։