հազար ներեղություն,գուցե ինչ-որ մեղք եմ գործում յաս թեման,այստեղ բացելու համար,պարզապես,կուզենայի իմանալ,,,
այ,ոչ ՀՀ ում ,այս հարցը չկա,այսինքն այնտեղ մինչև ամուսնանալը,նման խնդիրներ չկան,հիմա ես ինչ եմ ուզում կոնկրետ լսել
Մինչ ամուսնանալը ,ապագա ամուսնուտ հետ հարաբերություն ունենալը մեղք է? և նաև մինչ ամուսնանալը,հարաբերություն չունեցող մարդիկ,ինչ-որ ավելի բարձ աստիճանում են? քան ունեցողները,Աստծո առաջ?
Hetaqrqir harc e, vor k'hetaqrqri shat yeritasardneri.
Բայց ավելի շատ պատասխանն է հետաքրքրում 28:)
դեե
Հնարավո՞ր է հարյուր տոկոսով հաստատ լինել, թե ապագայի ամուսինը ապագայում ... ի'նքն է լինելու ամուսինը: Ինչո՞ւ չսպասել, որ Աստված օրհնի զույգի միացումը:
Երբ Աստուծո օրհնությամբ այր ու կին մի օջախ են ստեղծում, նրանց երջանկությունը կատարյալ է, որովհետև նրանց սերը պարգևատրված է զավակների կյանք տալու երջանկությամբ, ու Աստուծո ստեղծագործության իրենց բերած մասնակցությամբ:
Չեմ կարծում, որ ուրիշ ձևով հնարավոր լինի, որ տղամարդն ու կինը երջանիկ լինեն միասին: Մնացած խոսքերը՝ հաճոյքի անհագուրդ փնտրտուքը մեր դարու - բայց ոչ միայն մեր դարու - խափկանքներից մեկն է, Չարի մի ուրիշ գյուտ է, որը դժբախտության մատնեց շատ ու շատ մարդկանց, որոնք անկեղծ սրտով սակայն փնտրում էին Սերը, խափվեցին ու չգտան: Ինչքա՛ն գրականություն, բանաստեղծություն , երգ ու կինո ներկայացնում են «սիրուց» խափված մարդկանց տխուր պատկերը, պատկերը մարդկանց, ովքեր սակայն համոզված էին ,որ ապագայի ամուսինը ապագայում իսկապես ամուսին էր դառնալու:
Սեռային հարաբերությունը սուրբ է, դարձած դեպի Աստծու ստեղծագործությունը: Եթե զույգը - նույնիսկ ամուսինները - շեղի այս սուրբ նպատակից, ոչ միայն կուռք դարձած «հաճույքից» զրկվում է, այլ տխրության գիրկն ընկնում է, ու ճանաչում է այն տխրությունը որը համակեց առաջին զույգը երբ նա հեռացել է Աստծուց ու Նրա պատվիրանից, ու հեռացվել է դրախտից:
Ավետարանները ու առաքելական թղթերը դատապարտում են ամուսնությունից դուրս այնպիսի հարաբերությունները:
Կներեք, շատ լուրջ խնդիր է: Դրա համար եմ փորձում ավելի լավ արտահայտել իմ կարծիքը:
Երբ մարդ ու կինը ամուսնացած են, իրենց սերը ձգտում է կատարելության, իրենց մարմնական սերը նույնպես անջատված չէ հոգևորից: Հոգևորը ու մարմնականը նույնանում են նույն սիրո մեջ: Ու այդ սերը պտուղ է ունենում բնականաբար, Աստծու օրհնությամբ: Այդ կենդանի պտուղը երեխան է:
Եթե զույգը չի ուզում երեխա մը լույս աշխարհ բերել, թող հրաժարի մարմնական սիրուց: Նա, որ իր պտուղից արդեն զրկված է, միայն մի ուրվական է իսկական սիրո, նա միայն խափկանք է, ու միայն տխրություն ու զզվանք է առաջացնում:
Մտածեցի. Եվրոպայում, ինչքա՛ն զոհ ենք տվել Հաճոյասիրության կուռքին: Բազմաթիվ կանայք, որոնց ասվել է, որ եթե չէին ցանկանում երեխա ունենալ, բավական էր դեղ ընդունել: Այդ դեղերը առաջացնում են ամենեն ծանր հիվանդությունները կանանց մեջ: Անձնապես շատ մեծ է ճանաչածս կանանց թիվը, ովքեր ստինքի քաղցկեղով են հիվանդացել: Բայց այս խափկանքը՝ մարմնական սերը առանց դրա պտուղին շարունակում է մոլորեցնել շատ շատերին: Արդյունքը՝ մի ահավոր տառապանք:
Այդ մասին, մեր Տեր Գրիգորն ասում է, որ նույնիսկ ամուսնանալուց հետո պետք է սուրբ պահել անկողինը:
Եվ տես, թե ինչպես պիտի մաքուր լինեն մինչև ամուսնությունը: Սա վերաբերվում է նաև տղաներին:
Էսպիսի պառավական 20:)(ներողություն) բացատրություններով ոչ մի երիտասարդի չեք համոզի 28:)
De bari exek, inknert batsatrek.....arten hognetsnum ek......!!!!! Ete temayi shurj aselik chunek, aveli lav jur xmek ev lrek. 33:)
ԱՆտունի, ասածիս հետ բոլորովին հակակարծի՞ք էք, թե մասամբ միայն:
Ըստ ձեզ, բոլոր կանանց - և ոչ միայն կանանց - երազը չէ՞ հավերժական սերը: Եվ բոլոր կանանց կյանքի նպատակը երեխան չէ՞:
Quote from: Antuni on September 19, 2006, 08:27:13 PM
Էսպիսի պառավական 20:)(ներողություն) բացատրություններով ոչ մի երիտասարդի չեք համոզի 28:)
Անտունի ջան, կարծում եմ, որ այսպիսի հարցը այլ կերպ չի մատուցվում ժամանակակից ձևով, եթե ոչ միայն Աստծո բարկության մասին ասելով: Այս հարցով մենք՝ հայերս, միշտ էլ գերադասել ենք մյուս ազգերից պարկեշտությամբ, և եթե հիմա ասենք, որ սա "պառավական" բացատրություն է, ուրեմն իմացիր, որ ժամանակակից մեթոդները միայն դեմ են:
Համէ ինչի՞ ա պառավական: 15:)
Հարգանքներս
Անձամբ ընդունում եմ «պառավական» մակդիրը: Բայց մի քանի ճշմարտություններ կան, որոնք հավերժական են: Ավելի ճիշտ՝ ճշմարտությունը մի է, չի փոփոխվում, հավերժական է: Աստվածաշուչը կարդանք: Նրա ամեն մի էջ մի ազդարարություն է: «Առջևդ դրված են երկու ճանապարհ: Մեկը քեզ տանում է դեպի կյանքը, մյուսը՝ դեպի մահը: Ընտրի'ր կյանքը:» Մարգարենների բարկությունը ՝Իսրայելի ժողովրդի պոռկության պատճառով - բառի բոլոր իմաստներով - ու ազդարարությունը . «Ընտրի'ր Բարին, և երջանիկ կլինես:» Ո՞ր մարդը չի ցանկանում երջանիկ լինել:
Ցավոք սրտի, երիտասարդներից քչերն են հասկանում Աստվածաշնչի ազդարարությունների խորությունը: Հետո կհասկանան, երբ սխալվեն, ու ընբոշխնեն հուսախափությունն ու դառնությունը:
Կցանկանայի, որ Անտունին մեզ պատասխանի: Նա ինչպիսի՞ խոսքերով է մոտենում սիրած աղջկան: Նրան չի՞ խոստանում հավերժական սեր, ամուսնություն ու երեխաներ:
Գիտե՞ք ինչն է հետաքրքիր, Անտունի: Որ այս հարցի շուրջ այլ կերպ բացատրություն տալն անհընարին է: ՈՒ եթե այս տիպի բացատրությունը չպիտի ընդունվի, ուրիշ որ ձևով ուզում ես բացատրի, մեկ է էլի չի ընդունվելու:
Quote from: Maro on September 19, 2006, 09:36:50 PM
De bari exek, inknert batsatrek.....arten hognetsnum ek......!!!!! Ete temayi shurj aselik chunek, aveli lav jur xmek ev lrek. 33:)
այի քեզ բաաաաաաաաան, մի քանի տող եմ գրել և արդեն հոգնեցնո՞ւմ եմ։ Չեք ուզում, չեմ գրի 15:)
Quote from: Antuni on September 21, 2006, 12:54:35 AM
Quote from: Maro on September 19, 2006, 09:36:50 PM
De bari exek, inknert batsatrek.....arten hognetsnum ek......!!!!! Ete temayi shurj aselik chunek, aveli lav jur xmek ev lrek. 33:)
այի քեզ բաաաաաաաաան, մի քանի տող եմ գրել և արդեն հոգնեցնո՞ւմ եմ։ Չեք ուզում, չեմ գրի 15:)
Անտունի ջան, իսկապես լավ մեջ բերեց Մարիամը: Արի հիշենք Սոդոմ և Գոմորի մասին եղած իրադարձությունը: Իսկապես, հիմա դարձել է պառավական մի բան, բայց պիտի երկյուղ ունենանք Ամենակարող Աստծո առաջ, որ չայրվենք Սոդոմ-Գոմորցիների պես: Տես, թե ինչ զզվելի են Տիրոջն այդպիսիները: Համոզված եմ, որ կա ավելի քաղցր բան, քան շնանալը, դա Աստծո ՍԵՐն է: Պիտի միայն խնդրենք, որ մեզ բացվի մեր հոգևոր աչքերը, որպեսզի կարողանանք տեսնել և զգալ ԱՅՆ:
Հարգանքներս: 13:)
Պետրոս, անձնապես չպիրի առաջ բերեի Աստծու բարկությունը կամ Սոդոմ ու Կոմորի օրինակը: Այլ՝ խաչված Քրիստոսն ու Աստծու տառապանքը մեզ համար: Խաչված Քրիստոսը չբարկացավ, այլ ներում խնդրեց մեզ՝ անգիտակից մարդկության համար: Կխոսեի Աստծու ահավոր ցավի ու տառապանքի մասին, որ ծնողի նման երազում է Իր զավակների համար ամենեն երջանիկ կյանքը, ու տեսնում է ՝զավակները անտեսում են Իր Սերն ու վազում չարի, ցավի ու դժբախտության ուղիներով:
Պառավական ասելով չէի ուզում վիրավորել, այլ ուզում եմ ասել, որ նման բացատրությունը համոզիչ չէ։
Պատկերացրեք մեկին սիրում ես, հետն ամուսնանում, ու հետո տեսնում ես, որ ինքը գիշերները խռռռցնում է 20:)։ Դա քեզ համար անտանելի մի բան է, բայց համբերում ես։ 1 տարի, 2, 3, բայց հետո տեսնում ես, որ չես համակերպվում, ու ջոգո՞ւմ եք, սկսում ես մտածել, որ էս կենդանին սաղ կյանքդ պիտի խռռռցնի ականջիտ տակ։
Ավելի լավ չի՞ 1 տարի հետը ապրես, հետո որոշես ամբողջ կյանքում խռռռոց լսել, թե չէ։
Սա որպես կոպիտ օրինակ։
Quote from: Mariam on September 18, 2006, 02:51:28 PM
... Այդ կենդանի պտուղը երեխան է:
Եթե զույգը չի ուզում երեխա մը լույս աշխարհ բերել, թող հրաժարի մարմնական սիրուց: Նա, որ իր պտուղից արդեն զրկված է, միայն մի ուրվական է իսկական սիրո, նա միայն խափկանք է, ու միայն տխրություն ու զզվանք է առաջացնում:
Ես կին գիտեմ, որ իրեն երջանիկ չի զգում, թեև զավակներ ունի։
Quote from: Petros on September 21, 2006, 02:09:35 AM
Արի հիշենք Սոդոմ և Գոմորի մասին եղած իրադարձությունը: Իսկապես, հիմա դարձել է պառավական մի բան, բայց պիտի երկյուղ ունենանք Ամենակարող Աստծո առաջ, որ չայրվենք Սոդոմ-Գոմորցիների պես: Տես, թե ինչ զզվելի են Տիրոջն այդպիսիները: Համոզված եմ, որ կա ավելի քաղցր բան, քան շնանալը, դա Աստծո ՍԵՐն է: Պիտի միայն խնդրենք, որ մեզ բացվի մեր հոգևոր աչքերը, որպեսզի կարողանանք տեսնել և զգալ ԱՅՆ:
Հարգանքներս: 13:)
Ինչ Սոդոմ–գոմոր, ա՛յ ախպեր, էս ջահելներին ուզում ես վաբշե ձեզանից խռտնեցնե՞ք 28:)
Այսինքն ուզում ես ասել շնանալը քաղցր ա՞ 11:)։ Էդ դեպքում ես շատ ագահ չեմ ուզում լինել, ավիլի քաղցրը ինձ պետք չի 11:)
Quote from: Mariam on September 19, 2006, 10:46:50 PM
ԱՆտունի, ասածիս հետ բոլորովին հակակարծի՞ք էք, թե մասամբ միայն:
Ըստ ձեզ, բոլոր կանանց - և ոչ միայն կանանց - երազը չէ՞ հավերժական սերը: Եվ բոլոր կանանց կյանքի նպատակը երեխան չէ՞:
Ես ընտանիք գիտեմ, որ էդ մարդիկ երեխա չեն ունենում։ Ուզում են երեխա ունենալ, բայց չեն ունենում ու իրենց տուն որ մտնում ես կյանք ու երջանկություն ա
Quote from: Antuni on September 21, 2006, 01:01:46 PM
Ինչ Սոդոմ–գոմոր, ա՛յ ախպեր, էս ջահելներին ուզում ես վաբշե ձեզանից խռտնեցնե՞ք 28:)
Դե, ապեր ջան, էդ պատմությունը իմ գրածը չի: Ես մեջբերեցի դա, որպես Աստծո ճշմարիտ խոսք: Ինչ վերաբերում է "խրտնեցնելուն", ապա ես չեմ, որ մարդկանց քաշում եմ դեպի Որդին, այլ Հայրն է: Ես պարզապես ժալկի միջոց եմ:
13:)
Անտունի,
Լինում են երջանիկ պահեր, լինում են տխուր պահեր - երբ ամուսիներից մեկն ու մեկը հեռանում է բարուց... - բայց մեր սերը եղել է ու կա. հավերժական է, որովհետև մեր երեխան նրա վկա է:
Հիսուսը ասում է. «Եթե սիրեք միմիայն ձեր սիրելիներին... Ես ձեզ ասում եմ՝ սիրեք ձեր թշնամիներին:»
Եթե ամուսինները իրար սիրեն միմիայն հաճելի պահերին - ասենք՝ երիտասարդական անհոգ տարիներին - դա դյուրին է: Եթե նրանք կարողանան հաղթահարել մտքի, ապրելակերպի տարբերությունները, եթե նանք կարողանան սիրել անգամ ամուսինին մարմնական տկարությունները: Հիսուսը մեզ ասել է, որ ցանկանում է , որ կատարյալ լինենք սիրո մեջ:
Ամուսնությունն էլ - կուսության նման - սրբության մի ճանապարհ է:
Բայց ճամբու ընթացքին իսկապես ստանում ենք Աստծու օրհնությունը: Սիրո մեջ կատարած ամեն առաջադիմության համար, հազարապատիկ օրհնություն ենք ստանում: Աստված մեզ մենակ չի թողնում այս դժվար ճանապարհի վրա: Սերը ամենեն պահանջկոտ դաստիարակիչ է: Բայց արդյունքը՝ Աստծու նայվածքի ներքո ապրելու երջանկություն ենք ապրում:
Սերը աստիճանաբար է զտվում: Սերը սկսում է շատ հպանցիկ լինել, մարմնական ու թեթևսոլիկ: Հետո նրա էությունը փոփոխվում է, խորանում, նմանվում է ավելի Աստծու սիրույն:
Անզավակ զույգի սերը չի տարբերվում: Տարբերվում է այն մարմնական հարաբերությունը, որը պտուղը՝ երեխան մերժում է:
Առանց Աստծու, սիրելն անհնարին է:
Դա հաստատ գիտեմ. երբ աղոթքը անտեսում եմ, նույնիսկ ամենեն սուրբ սերը ՝ իմ մայրական սերը իմ զավակի հանդեպ, նոսրանում ու թառամում է:
Բայց Աստծու օգնությամբ, հաղթահարվում են ամենեն դժվար խոչընդոտնետը:
Երիտասարդին մնում է չափել իր հավատն ու սերը: Միթե՞ նա բավական սեր ունի իր սրտում երիտասարդ իր նշանվածի հանդեպ, ու հավատում է, որ Աստծու օգնությամբ, կկարողանա քայլել Աստծու կողմից ցույց տված միակ երջանկացնող ուղիով: Ինչպիսի՞ն է մեր ունեցած սիրո ու հավատի ուժը:
Չմոռանանք, թե ամուսնության Խոհուրդը, որ կատարվում է Եկեղեցում, Աստծու օրհնությունն ու սիրելու այս ուժը փոխանցում է ամուսիններին:
Մարիամ ջան, իմ ասած օրինակը չէր վերաբերում թեթևսոլիկ երիտասարդ զույգին։
Հիմա հարց. կարելի՞ ա, որ մարդիկ մինչև ամուսնությունը համբուրվեն, երբ դեռ չեն ստացել Աստուծո օրհնությունը։
էս թօփիկը ո՞վ ա բացել, ինչո՞ւ չի գրում 4:)
Լեգնա, հետաքրքիր թեմաներ եք բացում, և կարծում եմ այստեղ ազատ ու թափանցիկ արտահայտվելու հնարավորություն է տրված, հատկապես երիտասարդներին հետաքրքրող հարցեր պետք է քննարկվեն: Այնպես որ, ներողության հարկ չկա:
Հազար ներեղություն եմ խնդրում ,որ ուշ եմ պատասխանում 36:)
Մարիամ շաատ խելացի և Հայեցի պատասխան ես տվել ,բայց եթե կարելի է մի քանի հարց.
անօրինական երեխան չի կարող կոչվել սիրո ծնունդ? կամ այդ ինչպես կկոչվի ,եթե ասենք մայրը մարմնավաճառ է ,հայրն էլ իբրև բարոյական մարդ 14:)
հետո
բաժանված կինը ,երբ արդեն տրվել է նախկին ամուսնուն, որքանով իրավունք ունի նոր ամուսնու համար կոչվել հավատարիմ ?
էլի լիքքը հարցեր կան 32:)
Սիրելի Լեկնա, բոլորս նույն համոզմունքները չունե՞նք: Դա կյանք է, մեզ տրված մեկ հատիկ կյանքի փորձառությունն ու մեր փայփայած նույն հույսերը:
Բոլորս համոզված ենք, որ Աստծու սերն ու գութը գերազանցում է մարդկային երևակայությանը: Նկարագրածդ դժվար պայմաններում ծնված դժբախր երեխայի նկատմամբ, Աստված ցուցաբերում է հատուկ խնամք, որպեսզի նա ևս մարդու նման ապրելու հնարավորությունն ունենա, ու երջանիկ լինի ապրածը արդար կյանքով: Դժբախտ մարդկանց օգնություն հասնողներից առաջինն ու գերհզորը՝ Աստված է:
Առաջին ամուսնությունից հուսախափ եղած կնոջը Քրիստոսը չի դատապարտում: - Շնացող կնոջը Նա միայն ազդարարություն տվավ. «Ո՛վ կին, ոչ ոք քեզ չդատապարտե՞ց: Ես էլ քեզ չեմ դատապարտում: Գնա, այսուհետև մի' մեղանչիր»: Նույպես Հիսուսը հինգ ամուսին կամ սիրեկան ունեցած Սամարացու կնոջ չի դատապարտում, այլ նրան առաջարկում է իր կյանքին վերանայել ու ստանալ աստվածային բոլոր շնորհները - Աստված չի մերժում օրհնել երկրորդ ամուսնությանը, ու երկրորդ ամուսնույն հավատարիմ եղած կինը զգում է, որ նրանց ապրած սերը օրհնված է Աստուծո կողմից: Նա զգում է, որ ամուսինները պիտի հավատարիմ լինեն: Բայց միշտ իր սրտի խորքում ափսոսալու է, թե նա միայն մի' ամուսին չէ ունեցել: Ունեցել է երկու ամուսին, ու նրա սիրտը վճիտ չէ այնպես, ինչպես այն կնոջ սիրտը, որը մի ամուսին է միայն ունեցել, ու հավատարիմ է մնացել նրան:
Անցյալում մեղանչած կինը միշտ մի ցավ է ծածկում իր հոգում. ու իսկապես, կարծես իր կյանքի նպատակն է դարձել բժշկել կատարված մեղքի պատճառով բացված վերքն, ու այնպես անել, որ իր զավակները չընկնեն նույն մեղքի մեջ, չկրկնեն նույն սխալն ու նրանք ավելի մեծ՝ անամպ երջանկություն ճանաչեն:
Ամուսնությունից դուրս ծնված երեխային ինչքա՛ն է գուրգուրում անգամ Ինքը՝ Աստված: Ճիշտ է, օրհնում է ոչ-ամուսնացած զույգի ապրած սերը, ու նրանց սիրո պտղին ՝ երեխային: Բայց այս զույգը ու նրա զավակը դեմ հանդիման գտնվելու են ավելի բարդ կացությունների , ու ամուսնացած չլինելու հանգամանքը բացասական դեր է ունենալու դժվարությունները հաղթահարելու փորձի մեջ:
Աստծու պատվիրանները, ոչ թե կամայական ձևով հրահանգված հրամաններ են, մեզ հաճելի կյանքից զրկելու համար, այլ հոգածու ու անհուն սիրով սիրող Հոր մը ազդարարությունները, որովհետև Հոր սերը իր զավակների համար ցանկանում է ամենամեծ ու կատարյալ երջանկությունը: Նա մեզ առջև բացում է երջանկության ճամբան, ու ցանկանում է միմիայն մեր երջանիկ լինելը: Իսկապես, ճամբան մի' է, պարզ ու ոչ դժվար: Բայց Աստծու խորհուրդներից շեղող մարդուն Նա չի մերժում Իր օգնությունն ու օրհնությունը:
Անձնապես միայն մեկ ցանկություն ունեմ, որ բոլորդ ճանաչեք այս անամպ երջանկությունը, երբ մարդը չէ շեղած երբեք Աստծու բարի ու կենսատու պատվիրաններից:
Շնորհակալություն , ինչ-որ հոգեկան նոր բան գտա 30:)
բայց ,մինչ ազդարարություն կատարելը,մարդը ռոբոտ չէ,որ ասի սա ճիշտ է,Աստված այս է ասում,այսպե սպտի լինի,ես այսպես պետք է մտածեմ,
Ոչ,
մտածում եմ ,որ մարդը հեն ցպտի իր համար սհամաններ ստեղծի ,նաև հոգևոր,ասյինքն այս բանը սխալ է ,նրա համար,որ ոչ թե Աստվածաշնչում է գրված,այլ Մարդը դա չի ընդուոնում ունելավո իր սկզբունքները:
Սակայն խոսքս չհասկանաս, թե ասում եմ
Մարմնավաճառը ընդունում է իրեն որպես փողոցի ապրանք ու ճիշտ է անում , ոչ ես խոսում եմ հոգևոր սկզբունքների մասին : :)
Սիրելի Լեգնա,
Երբ երեխաս ծնվեց, շրջվեցին համոզմունքներս ու նա ինձ սովորեցրեց կյանքը, Աստված ու սրբությունը: Նրա երազները մաքուր են. նա միմիայն մաքուր ու հավերժական սիրո մասին է երազում: Ինձ միշտ ապշեցրել է երեխաների ունեցած աշխարհի ըմբռնումը, որը անմիջական է, բարի ու սուրբ: Հետո չափահասների խեղաթյուրված մտածելակերպը ոտնակոխում է բոլոր սրբությունները: Ինչքա՛ն սխալ գաղափարներ են սփռված հեռուստացույցով, գովազդներով, ևայլն, որոնք մեր առօրյա հացն են դարձել, ու որոնց անգիտակցաբար ընկալում ենք իբրեւ ճշմարտություն: Բայց ի՞նչ են կանայք երազում իրենց աղջիկների համար: Աղջիկս արդեն ապրում է իր ծնելիք երեխաների համար: Ու գիտակից է, թե իր մարմինը արդեն պատկանում է իր զավակներին ու նրանց բնակարանն է լինելու: Երանի, եթե կինը հարգեր իր մանկության ու պատանեկության ընթացքին ունեցած բոլոր սուրբ երազները, որ Աստուած է նրա մեջ սերմանել: Նրա, ապագայի ամուսնույն ու ծնվելիք երեխաների երջանկություն կերտած կլիներ:
երևի ծանոթանամ Մարիամ ջան,անունս Հեղինե է 30:)
երեխան կնոջ համար համարում եմ միակ աղբյուրը,որով նա կապվում է աշխարհի ու կյանքի հետ:Անկեղծ ասած ,չգիտեմ ,իմ երեխան որքանով կփոխի իմ սկզբուները,բայց հաստատ դա կլինի միայն իմ շարունակությունը:Կինը հարգում է իր մանկությունը,պատանեկությունը,անցյալը ,ինչու ոչ նաև Ապագան,ինքս չգիտեմ,իմ հետո,բայց հարգում եմ ,քանի որ այն իմը պետք է լինի,միայն թե Աստված տա,այն լինի միայն Աստծո և իմ հարազատների օրհնությամբ:
Աստված մեզ պահապան, հուսանք ,ամեն կին Կհարգի նախ իրեն այսուհետ 27:)