Եկեղեցասիրաց

[Ղուկաս Վահան]

Որոշ մասնակիցների խնդրանքով թեման վերաբացել ենք:

[hovars]

Բարեւ ձեզ՝ բոլորիդ, թեման բացելու խնդրանքներից մեկն էլ իմն է, շնորհակալություն:
Ծանոթանալով թեմային, նկատեցի որ կան շատ չհիմնավորված փաստեր, բայց ես դրանց մասին առայժմ չեմ խոսի, կհայտնեմ իմ կարծիքը ԵԵ-ի վերաբերյալ: 1985-93թթ ես եղել եմ ԵԵ-ի անդամ: Նրա շնորհիվ ես ծանոթացա ՀԱԵ-ին, նրա դավանանքին և վարդապետությանը, ԵԵ-ն էր որ իմ մեջ սերմսնեց սեր դեպի ՀԱԵ-ն: Մեր անդամներից շատերը այսօր ծառայում են ՀԱԵ-ին, կան շատ քահանաներ և սարկավագներ: Սա առաջին, երկրորդ՝ ամեն մի կազմակերպություն որ իրեն համարում է եկեղեցի, ունի իր կարգերը և ձևերը(մկրտություն, հաղորդություն և այլն), ԵԵ երբեք իրեն չի հայտարարել ''եկեղեցի'', հետևաբար և չի կատարում ոչ մկրտություն , ոչ հաղուդություն և ոչ էլ մի խորհուրդ է կատարում: Հիշում եմ , որ սովետների ժանամակ ԵԵ-ին սրիպում էին որ նա գրանցվի որպես մի եկեղեցի, բայց եղբայրակցությունը միշտ հրաժարվում էր, պատասխանելով որ իրենք ՀԱԵ-ի անդամ են, իրենց եկեղեցին ՀԱԵ-ն է: Միակ բանը որ անում են դա հավաքական աղոթքներն է և Սուրբ Գրքի ընթերցումներն է: Եթե չեմ սխալվում 1988թ անձամբ Ինքը՝Կաթողիկոսը եկավ եղբայրակցություն և օրհնեց Իր հոտը ասելով թե «...Դուք եք մեր եկեղեցու իսկական զավակները...», այդ օրը ես ներկա էի, մեծ ուրախություն էր մեր համար, մի այլ զարթոնք ապրեց ԵԵ-ն:
Առայժմ այսքանը, ես շատ եմ ուզում ձեր փաստերը ներկայացնեք հիմնավորված և ճիշտը, դա ինձ համար էլ է կարեւոր:
Շնորհակալություն:

[mane]

Սկզբնական շրջանում ԵԵ կարևոր դեր խաղաց ժողովրդին հավատքի բերելու գործում: Այն ժամանակ ամենուր անաստվածություն էր քարոզվում, մարդիկ գաղափար չունեին Աստծո, Եկեղեցու մասին, այդ պատճառով էլ ԵԵ դերը մեծ նշանակություն ունեցավ շատերի կյանքում: Սակայն հետագայում Աստծո շնորհը հեռացավ և ԵԵ սկսեց իշխել անձի պաշտամունքը հանձինս նրա ղեկավարի ու իր կնոջ: Այդ պատճառով հավատացյալների մեծ մասը գայթակղվեց ու հեռացավ ԵԵ-ից:
Երբ նրանց միջից քահանաներ դուրս եկան, նրանք էլ պիտի ստանձնեին ԵԵ ժողովրդի քարոզչության գործը: Միգուցե դրանով հնարավոր լիներ պահել Աստծո շնորհն ու օրհնությունը:
Բացի այդ ԵԵ մեծ տեղ էր տալիս բողոքական գրականությանը ու բողոքական քարոզիչներին, ժամանակ առ ժամանակ գալիս էին նրանք ու իրենց տարօրինակ ոգով քարոզները կարդում, որոնք օտար էին մեր Առաքելական Եկեղեցուն: ԵԵ- ավագների համար օտար էր հայրերի գրքերը: Այնինչ նրանք, եթե իրենց համարում էին Հայ Առաքելական Եկեղեցու անդամ, պետք է իսպառ մերժեին բողոքական ոգով գրված ամեն տեսակի գրականություն և առաջնորդվեին մեր հայրերի թողած ժառանգությամբ: