Ի՞նչ է փիլիսոփայությունը

Started by Karen, September 10, 2007, 06:52:19 AM

Previous topic - Next topic

akunq

Հա մի բան ել՝՝՝մեկ որմնադիրը ավելի շատ օգուտէ տվել մարդկությանը։քան թե բոլոր փիլիսոփաները  միասին  վերցրած 33:)

Karen

Բարև ձեզ:
Ակունք ջան ես իմ դիրքորոշումը սկզբում արտահայտել եմ էս թեմայով:
ամենակարևոր հանգամանքը որը պետքա հաշվի առնել էտ են ա որ Փիլիսոփայունթյունը սահմանափակ գիտություն ա, բոլոր եղած գիտություններից միգուցե և ամենա ընդարձակն ա բայց այնուամենայնիվ մնում ա սահմանափակ գիտություն, կա մի սահման որից այնկողմ ուղղակի ի զորու չի անցնել: Երբ որ ինստիտուտում Փիլիսփայություն էինք անցնում մեր դասախոսն էլ մի անգամ նման միտք արտահայտեց, որ կա ինչ որ սահման որին հասնելուց Փիլիսոփանները կոպիտ ասած պատի են դեմ առնում ու էտ նենց պատ ա որ հնարավոր չի ոչ մի գիտությունով ոչ շրջանցել ոչ էլ քանդել ու անցնել:

Կյանքում ամենակարևոր բանը էտի Ճշմարտություն գաղափարը գտնելն ա:

Ճշմարտություն գաղափարի մասին մինչև հիմա էլ ոչ մի Փիլիսոփա հստակ սահմանում չի տվել, ու համոզված եմ չի էլ կարող տալ, որովհետև էտի են պատն ա որին անցնելը գիտության սահմաններում անհնարա:

Գուցե և Փիլիսոփայությունը բոլոր գիտությունների և արվեստների մեջ առավելություն ունի, բայց ինչքանով ես եմ տեղյակ երկրի վրա ոչ մի գիտություն ճշգրիտ չի կարելի անվանել, որովհետև ինչ որ պահից սկսած հարկ է լինում վերանայել այդ գիտության բոլոր հիմնաքարերը:
իհարկե ես չեմ ասում որ Փիլիսոփայությունը սխալ ա, Փիլիսոփանների կողմից շատ ու շատ ճիշտ մտքեր են արտահայտվել ժամանակին, բայց այսպես կոչված պատին հասնելուն պես իրանց մտքերը սպառվել են:

իսկ Դավիթ անհաղթի կողմից գրված այդ 6 օրենքներին ես էնքան էլ միանշանակ չեմ վերաբերվում, գուցե և նա Անհաղթա եղել այն ժամանակվա մտածողների դիմաց, բայց էլի եմ կրկնում մինչև այդ պատին հասնելը:

մի բան էլ ինչքանով ես եմ տեղյակ ժամանակին Պողոս Առաքյալի կողմից արտահայտված գաղափարներին Փիլիսոփանները  մեղմ ասած այնքան էլ գրկաբաց չեն ընդունել:

Թող Փիլիսոփանները փորձեն գտնել ճշմարտությունը, իսկ մենք` քրիստոնյաններս, այն գտել ենք, մեր խնդիրն ա ուղղակի Աստծուն խնդրել որպեսզի Նա մեզ ուժ տա որպեսզի կարողանանք ապրել Ճշմարիտ կյանքով:


Salmast

Հետաքրքիր զրույց է, շատ կուզեի մասնակցել, բայց ցավոք փիլիսոփայությանը շատ ծանոթ չեմ: Մինչ ձեր հաճելի բանավեճը շարունակելը, առաջարկում եմ ընթերցել Հովհաննեսի Ավետարանի առաջին գլուխը:

Բարի օր 18:)

Salmast

#13
Quote from: Samvel on November 05, 2008, 12:48:33 AM
                               Հարգելի Սալմաստ!
     Ճիշտն ասած, ես չգիտեմ, թե ինչն այդքան հրճվանք պատճառեց Ակունքին, - նա ոչինչ չասաց այդ մասին. չհասցրած բարևել - արդեն հրաժեշտ տվեց Հովհաննեսին ու ճնապարհ ընկավ դեպի Պողոսը: Որովհետև ինձ թվաց, որ, Հովհաննեսին հիշատակելով Դուք ավելի համամիտ եք ինձ հետ: Ինչու? Ասեմ:
     "Սկզբից էր Բանը, և Բանը Աստծո մոտ էր, և Բանը Աստված էր":
     "Բան"-ը հայերենում տարբեր նշանակություններ ունի.
1. Խոսք - բանահյուսություն, բանաստեղծություն, բանասիրություն:
2. Գործ - բանվոր, բանել:
3. Առարկա - այս ինչ բան է, տուր այդ բանը:
4. Մտածելու, գործելու և  բացահայտելու  ունակություն - լեզվաբանություն, Աստվածաբանություն(թե ինչ իրավունքով ենք մենք հնարել այս բառը - չգիտեմ) և բանալի, վերջապես: Այսինքն, առաջնակերտը միշտ էլ միտքն է, մտածելու ունակությունը , Իմաստնությունը:
    Հուսով եմ, ես Ձեզ հասկացա, Դուք էլ ինձ հասկացաք (չնայած Ակունքը պնդում է, որ իմ մտածելակերպը դժվարամարս է): Եթե կարիք կա մանրացնելու հարցը - կարող ենք մանրանալ:
                                                                                         Շնորհակալություն, Սալմաստ!


Անկեղծ ասած, չէի մտածում, որ գրածս տարբեր մեկնաբանությունների կարժանանա, դրա համար մանրամասն չգրեցի:

Ասելիքս այն է, որ Հովհաննես Ավետարանիչը Հիսուսի ծնունդը մարդկանց բացատրելու համար օգտագործում է փիլիսոփայական տերմիններ(ԲԱՆ=ԼՈԳՈՍ), որոնք ծանոթ և ընդունել էին իր լսարանին. ուստի կարելի է փիլիսոփայությունն օգտագործել աստվածայինը բացատրելու համար:

akunq

մանրամասնեմ ասածս։
եթե որևէ մեկին ասում ենք ապուշ. նա պետք է որ վիրավորվի։որովհետև ապուշ բառի տակ բոլորս ել ասոցացնում ենք հիմար  իմաստը։հետո  դե արի ու այդ մարդուն բացատրի.որ գիտես ինչ՞ ապուշ բառից մի վիրավորվիր.ապուշ ՝ նշանակում է անուշադիր։(ապ  և ուշադիր արմատներն են այստեղ)հիմա  փիլիսոփայություն բառի տակ բոլորս ել հասկանում ենք աշխարային գիտունիկներին(հուսով եմ արդեն պարզ է  աշխարհի մարդ և Աստծո մարդ  հասկացողությունը)էլ պետք չէ  .ներողություն.ՙկռուտիտ՚անել թե փիլիսոփայություն.նշանակում է իմաստասիրություն կամ ճշմարտասիրություն։այո աշխարհը ունի իր ճշմարտությունը.որը աշխարհային հայացքներով բավականին ել ՙճշմարիտ է՚(այստեղ չպետք է մոռանանք ճշմարտանման ստի մասին)հենց այդՙճշմարտությունով էլ ՚աշխարհը խաչեց ՀԻՍՈՒՍԻՆ։ ու մինչև հիմա ել խաչում է։ ու այն Ճշմարտությունը.որով ճանաչվում է Աստված. դա արդեն փիլիսոփայություն չէ ։այդ Ճշմարտությունը հենց ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍՆ Էՙես եմ ճշմարտությունը.կյանքն ու ճանապարհը։իսկ  ՙտակառամիտների ՚ՙճշմարտությունը ՚երերբեք չի տարել փրկության։

Samvel

     Իհարկե, Սալմաստ, Դուք հազար անգամ ճիշտ եք. "Եւ Բանը մարմին եղաւ ու բնակուեց մեր մէջ, եւ տեսանք Նրա փառքը, որպէս փառքը Միածնի' Հօր կողմից - լի շնորհով ու ճշմարտութեամբ":
     Մենք իրար ճիշտ հասկացանք - շնորհակալություն:
Ինչիդ են պետք աչքերդ, եթե սիրտդ կույր է:

Salmast

Quote from: akunq on November 05, 2008, 10:43:11 AM
Սալմաստ՝իսկ քո պահվածքը մեղմ ասած զարմացնուէ ինձ։սկզբում ասում ես .որ հեռու էս փիլիսոփայությունից.հետո հանկարծ այնպիսի հմտությամբ ես մեկնում  ՙբան՚բառը  որպիսին պետք էր Սամվելին։թող որ ես սխալվեմ. գուցե նախնական պայմանավորվածություն կար՞։

Հովհանու 1 ին գլխում .տվյալ թեմաին առնչվում էին այն խոսքերը՝որտեղ ասվում է՝՝ լույսը աշխարհ եկավ  և աշխարհը նրան չճանաչեց՜


Ակունք ջան, խնդրում եմ մեկ անգամ էլ կարդա իմ երկու գրառումները, և եթե նույն կարծիքին մնաս, ավելի մանրամասն կպարզաբանեմ:

Բարի օր:

Goqor

Կարծում եմ, փիլիսոփայությունը մարդկանց աշխարհընկալման տեսական ձևն է, որը կարող է ի հայտ գալ երկու ձևով` գործնական աշխարհընկալումից անցումը դեպի տեսականի, այսինքն` հասարակության մեջ տիրող գաղափարների ընդհանրացումն ու պահպանումը, կամ հակառակը` հասարակության տարբեր խնդիրների և հարցերի շուրջ նոր գաղափարների ստեղծումն ու պահպանումը տեսականորեն, որոնք, հետագայում կարող են ընդունվել մարդկանց կողմից վերածվելով գործնականի կամ չընդունվել:
Սև վարդը լուսավորության համար: